Иеремия 33 – CARS & APSD-CEB

Священное Писание

Иеремия 33:1-26

Обещание возрождения Исраила

1Когда Иеремия ещё был заключён в царской темнице, слово Вечного было к нему во второй раз:

2– Так говорит Вечный, Который сотворил землю, Вечный, Который создал её и утвердил, Тот, Чьё имя – Вечный: 3Воззови ко Мне, и Я тебе отвечу – возвещу тебе великое и недоступное, чего ты не знаешь.

4Ведь так говорит Вечный, Бог Исраила, о домах этого города и о царских дворцах Иудеи, которые были разрушены, чтобы построить защиту от осадных валов и от меча атакующих:

5– Исраильтяне будут сражаться с вавилонянами, но их дома наполнятся трупами тех, кого Я сражу в Своём гневе и ярости, потому что Я скрыл Своё лицо от этого города из-за всех его злодеяний. 6Но Я дам ему и здоровье, и исцеление; Я исцелю Мой народ и открою ему изобилие мира и безопасности. 7Я восстановлю Иудею и Исраил и отстрою их такими же, как прежде. 8Я очищу их от всех грехов, которые они совершили передо Мной, и прощу все их беззакония, которые они совершили, восстав против Меня. 9Тогда этот город принесёт Мне славу, радость, хвалу и честь перед всеми народами земли, которые услышат обо всём добре, которое Я делаю для него; они испугаются и затрепещут, узнав обо всём добре и мире, которые Я дам этому городу.

10Так говорит Вечный:

– Вы говорите об этой земле: «Это пустыня без людей и животных». Но раздадутся ещё в городах Иудеи и на опустевших улицах Иерусалима, где не живут ни люди, ни звери, 11звуки веселья и радости, голоса жениха и невесты, голоса несущих благодарственные жертвы в дом Вечного и говорящих:

«Славьте Вечного, Повелителя Сил,

потому что Он благ;

милость Его – навеки».

Ведь Я верну в эту землю благополучие, как прежде, – говорит Вечный.

12Так говорит Вечный, Повелитель Сил:

– В этом пустынном краю, где нет ни людей, ни животных, вблизи всех этих городов снова будут пастбища, на которых пастухи будут пасти свои стада. 13В городах нагорий, западных предгорий и Негева, в землях Вениамина, в окрестностях Иерусалима и в городах Иудеи стада будут вновь проходить под рукою того, кто их пересчитывает, – говорит Вечный.

14Непременно наступят дни, – возвещает Вечный, – когда Я исполню доброе обещание, которое Я дал Исраилу и Иудее.

15– В те дни и в то время,

когда Я произращу праведную Ветвь33:15 Ветвь – одно из имён Исы Масиха (см. Ис. 4:2; Зак. 3:8; 6:12-13; Рим. 15:8-13). из рода Давуда,

Он будет вершить в стране справедливость и правосудие.

16В те дни Иудея будет спасена

и Иерусалим будет жить в безопасности.

Вот имя, которым его назовут:

«Вечный – наша праведность».

17Ведь так говорит Вечный:

– Давуд не останется без потомка, сидящего на престоле Исраила, 18а священнослужители-левиты не останутся без стоящего всегда передо Мной, чтобы совершать всесожжения, сжигать хлебные приношения и приносить жертвы.

19Было к Иеремии слово Вечного:

20– Так говорит Вечный: Если кто-нибудь сможет расторгнуть Мой союз с днём и Мой союз с ночью, чтобы день и ночь больше не наступали в положенное им время, 21то расторгнется и Моё соглашение с Давудом, Моим рабом, и со священнослужителями-левитами, которые несут службу предо Мной, и у Давуда не будет больше потомков, чтобы править на его престоле. 22Я сделаю потомков Давуда, Моего раба, и левитов, которые несут предо Мной служение, бесчисленными, как звёзды на небе, и неисчислимыми, как песок на морском берегу.

23Вечный обратился к Иеремии:

24– Разве ты не обратил внимания, как эти люди говорят: «Вечный отверг оба царства, которые Он избрал» – и до того презирают Мой народ, что даже народом его больше не считают?

25Так говорит Вечный:

– Как верно то, что Я заключил союз с днём и ночью и дал уставы для небес и земли, 26так верно и то, что Я не отвергну потомков Якуба и Моего раба Давуда и буду избирать из его потомков правителя над потомками Ибрахима, Исхака и Якуба. Я восстановлю и помилую их.

Ang Pulong Sa Dios

Jeremias 33:1-26

Ang mga Saad sa Pagpanalangin

1Samtang gipriso pa si Jeremias sulod sa hawanan sa mga guwardya sa palasyo, may gisulti ang Ginoo kaniya sa ikaduhang higayon. 2Mao kini ang gisulti sa Ginoo nga naghimo ug nagpahimutang sa kalibotan—Ginoo ang iyang ngalan:

3“Panawag kanako kay tubagon ko ikaw. Ipadayag ko kanimo ang katingalahan ug sekretong mga butang nga wala mo pa masayri. 4Kay ako, ang Ginoo, ang Dios sa Israel nagaingon: Gipangguba ninyo ang mga balay sa Jerusalem ug ang palasyo sa hari sa Juda aron himuong depensa batok sa pagsulong sa mga kaaway. 5Walay kapuslanan ang pagsukol sa mga taga-Babilonia. Mapuno lang ang siyudad sa mga patayng lawas sa mga tawo nga akong laglagon tungod sa akong labihan nga kasuko kaninyo. Isalikway ko kini nga siyudad tungod sa labihan nga kadaotan niini.

6“Apan moabot ang panahon nga ayohon ko kini nga siyudad ug ang mga lumulupyo niini. Unya magkinabuhi sila nga mauswagon ug malinawon. 7Pabalikon ko ang mga taga-Israel ug mga taga-Juda sa ilang yuta,33:7 Pabalikon… sa ilang yuta: o, Ibalik ko ang maayo nga kahimtang sa mga taga-Israel ug mga taga-Juda. ug pabarogon ko pag-usab ang ilang mga lungsod ug ibalik sa ilang kahimtang sa una. 8Hinloan ko sila ug pasayloon sa tanang kalapasan ug sala nga ilang nahimo batok kanako. 9Kon mahitabo na kini, ang siyudad sa Jerusalem mohatag kanakog kadungganan, kalipay, ug pagdayeg. Ug ang kanasoran sa kalibotan mangurog sa kahadlok inigkadungog nila sa mga maayong butang nga ako unyang pagahimuon niini nga siyudad, ug sa kauswagan ug kalinaw nga ihatag ko unya niini.”

10Nagpadayon ang Ginoo sa pag-ingon, “Nagaingon kamo nga awaaw ang Juda ug Jerusalem ug wala nay mga tawo ug mga mananap nga nagpuyo niini. Apan moabot ang adlaw nga madungog na usab dinhi niining dapita 11ang mga kalipay ug kasadya. Madungog ang paglipay sa bag-ong kasal ug sa mga tawo nga nagadalag mga halad sa pagpasalamat ngadto sa templo sa Ginoo. Moingon sila, ‘Pasalamati ninyo ang Ginoo nga Makagagahom, kay maayo kaayo siya. Ang iyang gugma walay kataposan. Oo, maglipay ang mga tawo kay ibalik ko ang kanhing maayong kahimtang niini nga yuta.’ Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”

12Mipadayon pag-ingon ang Ginoo nga Makagagahom, “Niining awaaw nga yuta nga walay mga tawo ug kahayopan, aduna na unyay mga sabsabanan sa tanang mga lungsod diin dad-on sa mga magbalantay ang ilang mga karnero. 13Modaghan pag-usab ang ilang mga kahayopan diha sa mga lungsod nga anaa sa mga bukid, sa kabungtoran sa kasadpan,33:13 kabungtoran sa kasadpan: sa Hebreo, Shefela. sa Negev, sa kayutaan ni Benjamin, sa mga baryo sa palibot sa Jerusalem, ug sa mga lungsod sa Juda. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”

14“Moabot ang panahon nga tumanon ko ang tanang kaayohan nga gisaad ko sa katawhan sa Israel ug Juda. 15Nianang higayona, padumalahon ko ang usa ka matarong nga hari nga kaliwat ni David. Buhaton niya ang matarong ug husto diha sa tibuok yuta. 16Maluwas ang taga-Juda nianang higayona ug magkinabuhi nga malinawon ang taga-Jerusalem. Ang Jerusalem pagatawgon na nga, ‘Ang Ginoo mao ang nagahatag kanatog kaluwasan.33:16 kaluwasan: o, pagkamatarong.’ ”

17Nagpadayon sa pag-ingon ang Ginoo, “Kanunayng adunay kaliwat si David nga maghari sa katawhan sa Israel. 18Ug kanunay usab nga adunay mga pari nga mga kaliwat ni Levi nga magaalagad kanako ug maghalad sa mga halad nga sinunog, mga halad sa pagpasidungog sa Ginoo, ug uban pang mga halad.”

19Unya miingon ang Ginoo kang Jeremias, 20“Naghimo akog kasabotan sa adlaw ug sa gabii nga mogawas sila sa ilang husto nga panahon; ug kini nga kasabotan dili na mausab. 21Sama usab niana ang akong kasabotan kang David nga akong alagad—aduna siyay kaliwat nga magahari kanunay. Ingon usab niana ang mga pari nga kaliwat ni Levi, magpadayon sila sa pag-alagad kanako. 22Padaghanon ko ang mga kaliwat ni David ug ang akong mga alagad nga mga Levita. Himuon ko silang sama kadaghan sa mga bitoon sa langit ug sa balas sa baybayon nga dili maihap.”

23Nagaingon pa gayod ang Ginoo kang Jeremias, 24“Wala ka ba makamatikod sa gipanulti sa mga tawo bahin sa akong katawhan? Nagaingon sila, ‘Gisalikway sa Ginoo ang duha ka gingharian nga iyang pinili.’ Busa gitamay nila ang akong katawhan ug wala na nila kini isipa nga usa ka nasod. 25Apan nagaingon ako nga maingon nga dili na mausab ang akong kasabotan sa adlaw ug sa gabii ug ang akong mga balaod sa kinaiyahan nga nagagahom sa langit ug yuta, 26dili usab mausab ang akong kasabotan sa mga kaliwat ni Jacob ug kang David nga akong alagad. Magpili akog hari gikan sa mga kaliwat ni David nga modumala sa mga kaliwat ni Abraham, Isaac, ug Jacob. Kaloy-an ko ang akong katawhan, ug ibalik ko sila sa ilang yuta ug sa ilang maayong kahimtang.”