Забур 147 – CARS & PCB

Священное Писание

Забур 147:1-9

Песнь 147Песнь 147 В тексте оригинала песни 146 и 147 объединены в одну песнь.

1Восхваляй, Иерусалим, Вечного;

восславь, Сион, своего Бога!

2Он укрепляет затворы твоих ворот

и благословляет твоих жителей.

3Он утверждает мир в твоих пределах

и насыщает тебя отборной пшеницей.

4Он посылает Своё слово на землю;

быстро бежит Его повеление.

5Он даёт снег, как белую шерсть,

сыплет иней, как пепел,

6бросает Свой град, словно камни.

Кто может устоять перед Его морозом?

7Он посылает Своё слово, и тает всё,

подует Своим ветром, и текут воды.

8Своё слово Он возвестил потомкам Якуба,

Свои установления и законы – Исраилу.

9Для других народов Он этого не сделал;

они не знают Его законов.

Славьте Вечного!

Persian Contemporary Bible

مزامير 147:1-20

در ستايش خدای قادر مطلق

1خداوند را سپاس باد!

چه خوب است كه خدای خود را با سرود بپرستيم؛ چه لذتبخش است كه او را بستاييم! 2خداوند اورشليم را دوباره بنا می‌كند و پراكندگان اسرائيل را جمع می‌نمايد. 3او دلشكستگان را شفا می‌بخشد و زخمهای ايشان را می‌بندد.

4خداوند حساب ستارگان را دارد و نام هر يک از آنها را می‌داند. 5خداوند ما بزرگ و تواناست و حكمت او را انتها نيست. 6او بيچارگان را سرافراز می‌كند، اما روی بدكاران را به خاک می‌مالد.

7خداوند را با سرود بپرستيد! او را با نغمهٔ بربط ستايش كنيد! 8او ابرها را بر آسمان می‌گستراند و باران را بر زمين می‌باراند و گياه را می‌روياند، 9به حيوانات غذا می‌دهد و روزی جوجه‌كلاغها را می‌رساند.

10خداوند به نيروی اسب رغبت ندارد و قدرت انسان او را خشنود نمی‌سازد؛ 11خشنودی او از كسانی است كه او را گرامی می‌دارند و به رحمت وی اميد بسته‌اند.

12ای اورشليم، خداوند را ستايش كن! ای صهيون، خدای خود را سپاس بگو! 13زيرا او دروازه‌هايت را محكم به روی دشمن بسته و فرزندانت را كه در درون هستند بركت داده است. 14او مرزهايت را در صلح و آرامش نگه می‌دارد و تو را با بهترين نان گندم سير می‌نمايد.

15خداوند به زمين دستور می‌دهد و هر چه می‌فرمايد فوری عملی می‌شود. 16او برف را مانند لحاف بر سطح زمين می‌گستراند و شبنم را همچون خاكستر همه جا پخش می‌كند. 17خداوند دانه‌های تگرگ را مانند سنگريزه فرو می‌ريزد و كيست كه تاب تحمل سرمای آن را داشته باشد؟ 18سپس دستور می‌دهد و يخها آب می‌شوند؛ باد می‌فرستد و آبها جاری می‌شوند.

19او شريعت و احكام خود را به قوم اسرائيل داده است. 20اين كار را تنها در مورد اسرائيل انجام داده است و نه قوم ديگری؛ لذا قومهای ديگر با شريعت او آشنا نيستند.

خداوند را سپاس باد!