Деяния 13 – CARS & HCB

Священное Писание

Деяния 13:1-52

Варнава и Шаул посланы на служение

1В общине верующих Антиохии были пророки и учители: Варнава, Шимон, называемый Нигер13:1 Нигер – «чёрный» (лат.)., киренец Луций, Менахем, получивший воспитание вместе с правителем Иродом, и Шаул. 2Однажды, когда они совершали служение Вечному Повелителю и постились, Святой Дух сказал:

– Отделите мне Варнаву и Шаула для дела, к которому Я их призвал.

3И они после поста и молитвы возложили на них руки и отпустили их.

Служение на Кипре

4Шаул и Варнава, посланные Святым Духом, пошли в Селевкию, а оттуда отплыли на Кипр. 5Они прибыли в Саламин и там возвещали слово Всевышнего в иудейских молитвенных домах. Иохан тоже был с ними и помогал им. 6Они прошли весь остров и пришли в Паф. Там они встретили одного иудея по имени Бар-Иешуа, который был колдуном и лжепророком. 7Он был из окружения правителя Сергия Паула, человека большого ума. Правитель пригласил Варнаву и Шаула, желая услышать слово Всевышнего. 8Но колдун, которого также звали Елима (что значит «чародей»), действовал против них и пытался отвратить правителя от веры. 9Тогда Шаул, он же Паул, исполнившись Святого Духа, посмотрел прямо на Елиму 10и сказал:

– Сын дьявола, враг всякой праведности, полный лжи и нечестия! Неужели ты никогда не перестанешь искривлять прямые пути13:10 Ср. Мудр. 10:9. Вечного Повелителя? 11Рука Повелителя обращена против тебя, ты будешь поражён слепотой и некоторое время не будешь видеть солнечного света.

И сразу же его окутали мрак и тьма, и он стал метаться из стороны в сторону, ища кого-либо, кто бы повёл его за руку. 12Когда правитель увидел, что произошло, он уверовал, изумлённый учением о Повелителе.

Служение в Писидийской Антиохии

13Отплыв из Пафа, Паул и его спутники прибыли в Пергию в Памфилии13:13 Далее (до 14:26) это путешествие проходило по территории Малой Азии (часть современной Турции).. Там Иохан оставил их и возвратился в Иерусалим. 14Из Пергии они пошли дальше, в Писидийскую Антиохию. В субботу они пришли в молитвенный дом иудеев и сели. 15После чтения из Таурата и Книги Пророков начальники молитвенного дома передали им:

– Братья, если у вас есть что-либо сказать в назидание людям, то говорите.

16Паул встал и, сделав жест рукой, сказал:

– Народ Исраила и все боящиеся Всевышнего, выслушайте меня! 17Бог исраильского народа избрал наших отцов. Он возвысил народ во время пребывания его в Египте и могучей рукой вывел их оттуда13:17 См. Исх. 6:6; 12:51.. 18Сорок лет13:18 См. Исх. 16:35; Чис. 14:34. Он терпел их13:18 Или: «заботился о них». в пустыне. 19Он истребил в Ханаане семь народов13:19 Семь народов – см. Втор. 7:1. и отдал их землю в наследие нашим предкам.

20На это ушло около четырёхсот пятидесяти лет. Затем, до времени пророка Шемуила, Всевышний давал им судей13:20 См. Суд. 2:16.. 21Потом народ попросил себе царя, и Всевышний дал им Шаула, сына Киша, из рода Вениамина. Шаул правил лет сорок. 22Потом, отстранив Шаула, Всевышний сделал царём Давуда. Он свидетельствовал о нём: «Я нашёл Давуда, сына Есея, человек этот Мне по сердцу, он исполнит все Мои желания»13:22 См. 1 Цар. 13:14; Заб. 88:21..

23Из потомков Давуда Всевышний, согласно Своему обещанию, призвал Спасителя Исраилу – Ису. 24Перед пришествием Исы Яхия призывал весь народ Исраила принять обряд погружения в воду13:24 Или: «обряд омовения». в знак покаяния. 25Заканчивая своё служение, Яхия говорил: «За кого вы меня принимаете? За Масиха? Я не Он. Но за мной идёт Тот, у Кого я не достоин даже развязать ремни сандалий на ногах»13:25 См. Лк. 3:15-16; Ин. 1:19-27..

26Братья, дети рода Ибрахима, и все, кто боится Всевышнего! Эта весть спасения была послана к нам! 27Жители Иерусалима и их начальники не узнали Масиха, они осудили Его и тем самым исполнили слова пророков, которые читаются каждую субботу. 28Они не нашли в Нём никакой вины, за которую Он был бы достоин смерти, и всё-таки выпросили у Пилата разрешение казнить Его. 29Когда они исполнили всё, что было о Нём написано, они сняли Его с дерева13:29 См. сноску на 5:30. и положили в могильную пещеру. 30Но Всевышний воскресил Его из мёртвых, 31и ещё много дней те, кто пришёл вместе с Ним из Галилеи в Иерусалим, видели Его. Они сейчас – Его свидетели перед народом.

32Мы провозглашаем вам сейчас эту Радостную Весть: то, что Всевышний обещал нашим отцам, Он исполнил для нас, их детей, воскресив Ису. 33Во второй песне из Забура написано:

«Ты Сын Мой (Избранный Мной Царь).

Я Отцом Твоим отныне буду назван»13:33 Букв.: «Ты Сын Мой, сегодня Я родил Тебя» (Заб. 2:7). Вторая песнь из Забура говорит о коронации иудейского царя, и значит, слова «Я родил тебя» здесь указывают на его воцарение..

34А о том, что Всевышний воскресил Его из мёртвых, так что тело Его уже никогда не увидит тления, Он сказал так:

«Я дам вам святые и неизменные благословения, обещанные Давуду»13:34 Ис. 55:3..

35И в другом месте Он говорит:

«Ты не дашь Верному Твоему увидеть тление»13:35 Заб. 15:10..

36Давуд, в своё время послужив воле Всевышнего, умер. Его похоронили с его отцами, и тело его истлело13:36 См. 3 Цар. 2:10.. 37Но Тот, Кого Всевышний воскресил, избежал тления!

38– Поэтому, братья, я хочу, чтобы вы знали, что, благодаря Исе вам сегодня возвещается прощение грехов. 39Соблюдением Закона Мусы вы не могли оправдаться перед Всевышним, но каждый верующий в Ису получает оправдание в Нём. 40Смотрите, чтобы не случилось с вами того, о чём сказано в Книге Пророков:

41«Посмотрите, насмешники!

Изумитесь и погибните!

Я совершу в ваши дни такое,

чему бы вы никогда не поверили,

если бы вам рассказали об этом»13:41 Авв. 1:5..

42Когда Паул и Варнава покидали молитвенный дом иудеев, их попросили говорить о том же в следующую субботу. 43Собрание разошлось, но многие иудеи и люди, чтущие Всевышнего, обращённые из других народов, пошли за Паулом и Варнавой. Те говорили с ними и убеждали их и дальше жить, доверяясь благодати Всевышнего.

44В следующую субботу почти весь город собрался, чтобы послушать слово о Повелителе Исе. 45Но когда иудеи, которые не поверили, увидели столько народа, они исполнились завистью и стали с оскорблениями возражать тому, что говорил Паул. 46Тогда Паул и Варнава решительно сказали им:

– Слово Всевышнего в первую очередь должно было быть возвещено вам. Но так как вы отрицаете его и считаете себя недостойными вечной жизни, мы обращаемся теперь к другим народам, 47как и повелел нам Вечный. Он сказал:

«Я сделал Тебя светом для других народов,

чтобы через Тебя спасение достигло концов земли»13:47 Ис. 49:6..

48Когда люди из других народов слышали это, они радовались и славили Вечного за Его слово, и все предназначенные к вечной жизни уверовали.

49Слово о Повелителе Исе распространилось по всей той области.

50Но отвергающие Ису иудеи подговорили чтущих Всевышнего женщин из знатных семей и влиятельных людей города, и те возбудили преследование против Паула и Варнавы и выгнали их из своих пределов. 51Тогда они отряхнули пыль со своих ног во свидетельство против своих гонителей13:51 Благочестивые иудеи отряхивали пыль со своих ног, когда возвращались из других стран, как бы очищаясь от ритуального осквернения. Делая же это по отношению к другим иудеям, они приравнивали их к язычникам. и пошли в Конию. 52Ученики же исполнялись радости и Святого Духа.

Hausa Contemporary Bible

Ayyukan Manzanni 13:1-52

1A ikkilisiyar da take a Antiyok akwai waɗansu annabawa da malamai. Barnabas, Siman wanda ake kira Baƙi, Lusiyus mutumin Sairin, Manayen (wanda aka goya tare da Hiridus mai mulki), da kuma Shawulu. 2Yayinda suna cikin sujada da azumi ga Ubangiji, Ruhu Mai Tsarki ya ce, “Ku keɓe mini Barnabas da Shawulu domin aikin da na kira su.” 3Saboda haka bayan suka yi azumi da addu’a, sai suka ɗibiya musu hannuwansu a kansu suka sallame su.

A Saifurus

4Sai su biyu da Ruhu Mai Tsarki ya aika suka gangara zuwa Selusiya suka shiga jirgin ruwa daga can zuwa Saifurus. 5Da suka isa Salamis, sai suka yi shelar maganar Allah a majami’un Yahudawa. Yohanna yana tare da su a matsayin mai taimakonsu.

6Suka zaga dukan tsibirin har sai da suka kai Bafos. A can suka sadu da wani mutumin Yahuda mai sihiri, annabin ƙarya, mai suna Bar-Yesu, 7wanda yake ma’aikacin muƙaddas Sergiyus Bulus ne. Muƙaddas ɗin kuwa mai azanci ne ƙwarai, ya sa aka kira Barnabas da Shawulu don yana so ya ji maganar Allah. 8Amma Elimas mai sihirin nan (domin ma’anar sunansa ke nan) ya yi hamayya da maganarsu ya kuma yi ƙoƙari ya juyar da muƙaddas ɗin daga bangaskiya. 9Sai Shawulu, wanda kuma ake kira Bulus, cike da Ruhu Mai Tsarki, ya kafa wa Elimas ido ya ce, 10“Kai ɗan Iblis ne abokin gāban dukan abin da yake daidai! Kana cike da kowane irin ruɗi da munafunci. Ba za ka daina karkata hanyoyin da suke daidai na Ubangiji ba? 11Ga shi hannun Ubangiji yana gāba da kai. Za ka makance, kuma ba za ka ga rana ba har na wani lokaci.”

Nan take, hazo da duhu suka sauko a kansa, ya yi ta lallubawa, yana neman wanda zai yi masa jagora. 12Sa’ad da muƙaddas ɗin ya ga abin da ya faru, sai ya ba da gaskiya, gama ya yi mamaki a kan da koyarwa game Ubangiji.

A Antiyok na Fisidiya

13Bulus da abokan tafiyarsa suka tashi daga Bafos a jirgin ruwa zuwa Ferga a Famfiliya inda Yohanna ya bar su ya koma Urushalima. 14Daga Ferga kuwa suka ci gaba zuwa Antiyok na Fisidiya. A ranar Asabbaci sai suka shiga majami’a suka zauna. 15Bayan an yi karatu daga cikin Doka, da kuma Annabawa, sai shugabannin majami’ar suka aika musu suka ce, “’Yan’uwa, in kuna da wani saƙon ƙarfafawa domin jama’a, sai ku yi.”

16Yana miƙewa tsaye, sai Bulus ya yi musu alama da hannu ya ce, “Mutanen Isra’ila da kuma ku Al’ummai da kuke wa Allah sujada, ku saurare ni! 17Allahn mutanen Isra’ila ya zaɓi kakanninmu; ya kuma sa mutanen suka yi bunkasa yayinda suke zama a ƙasar Masar, da iko mai girma ya fitar da su daga ƙasar, 18ya kuma jure da halinsu har shekara arba’in a cikin hamada, 19ya tumɓuke ƙasashe bakwai a Kan’ana ya kuma ba da ƙasarsu gādo ga mutanensa. 20Dukan wannan ya ɗauki kusan shekaru 450.

“Bayan wannan, Allah ya ba su alƙalai har zuwa zamanin annabi Sama’ila. 21Sa’an nan mutanen suka nemi a ba su sarki, Allah kuwa ya ba su Shawulu ɗan Kish, na kabilar Benyamin, wanda ya yi mulki shekaru arba’in. 22Bayan an kau da Shawulu, sai ya naɗa Dawuda ya zama sarkinsu. Ya kuma yi shaida game da shi cewa, ‘Na sami Dawuda ɗan Yesse, mutum ne da nake so a zuciyata; shi zai aikata dukan abin da nake so.’

23“Daga zuriyar mutumin nan ne Allah ya kawo wa Isra’ila Mai Ceto Yesu, kamar yadda ya yi alkawari. 24Kafin zuwan Yesu, Yohanna ya yi wa’azin tuba da baftisma ga dukan mutanen Isra’ila. 25Yayinda Yohanna yake kammala aikinsa ya ce, ‘Wa kuke tsammani ni nake? Ba ni ne shi ba. A’a, amma yana zuwa bayana, wanda ko takalmansa ma ban isa in kunce ba.’

26“Ya ku ’yan’uwa, ’ya’yan Ibrahim, da ku kuma Al’ummai masu tsoron Allah, a gare mu ne fa aka aiko wannan saƙon ceto. 27Mutanen Urushalima da masu mulkinsu ba su gane da Yesu ba, duk da haka cikin hukunta shi suka cika kalmomin annabawan da ake karantawa kowane Asabbaci. 28Ko da yake ba su same shi da wani dalilin da ya kai ga hukuncin kisa ba, suka roƙi Bilatus yă sa a kashe shi. 29Sa’ad da suka aikata duk abin da aka rubuta game da shi, sai suka saukar da shi daga itacen suka kuma sa shi a kabari. 30Amma Allah ya tashe shi daga matattu, 31kuma kwanaki da yawa waɗanda suka yi tafiya tare da shi daga Galili zuwa Urushalima suka gan shi. Su ne yanzu shaidu ga mutanenmu.

32“Muna gaya muku labari mai daɗi cewa abin da Allah ya yi wa kakanninmu alkawari, 33ya cika mana, mu zuriyarsu, ta wurin tā da Yesu daga matattu. Kamar yadda yake a rubuce a cikin Zabura ta biyu cewa,

“ ‘Kai Ɗana ne,

yau na zama Uba a gare ka.’13.33 Zab 2.7

34Gaskiyar cewa Allah ya tā da shi daga matattu, a kan ba zai taɓa ruɓewa ba, an faɗe shi a cikin waɗannan kalmomi.

“ ‘Zan ba ku tsarki da kuma tabbatattun albarkun da na yi wa Dawuda alkawari.’13.34 Ish 55.3

35Haka kuma aka faɗa a wani wuri.

“ ‘Ba za ka yarda Mai Tsarkinka ya ruɓa ba.’13.35 Zab 16.10

36“Gama sa’ad da Dawuda ya gama hidimar nufin Allah a zamaninsa, sai ya yi barci; aka binne shi tare da kakanninsa jikinsa kuwa ya ruɓe. 37Amma wanda Allah ya tā da daga matattu bai ruɓa ba.

38“Saboda haka, ’yan’uwana, ina so ku san cewa ta wurin Yesu ana sanar muku da gafarar zunubi. 39Ta wurinsa kowa da ya gaskata an kuɓutar da shi daga dukan abin da Dokar Musa ba tă iya kuɓutar ba. 40Ku lura kada abubuwan da annabawa suka faɗa su faru muku.

41“ ‘Ku duba, ku masu ba’a,

ku yi mamaki, ku hallaka,

gama zan yi wani abu a zamaninku

da ba za ku taɓa gaskatawa ba

ko da wani ya gaya muku.’13.41 Hab 1.5

42Bulus da Barnabas suna fita daga majami’ar ke nan, sai mutane suka gayyace su su ƙara yin maganan nan a kan waɗannan abubuwa a ranar Asabbaci mai zuwa. 43Da aka sallami jama’a, Yahudawa da yawa da kuma waɗanda suka tuba suka shiga Yahudanci masu ibada suka bi Bulus da Barnabas, waɗanda suka yi magana musu suka kuma ƙarfafa su su ci gaba a cikin alherin Allah.

44A ranar Asabbaci na biye kusan dukan birnin suka taru don su ji maganar Ubangiji. 45Sa’ad da Yahudawa suka ga taron mutanen, sai suka cika da kishi suka yi ta munanan maganganu a kan abin da Bulus yake faɗi.

46Sai Bulus da Barnabas suka amsa musu gabagadi, suka ce, “Ya zama mana dole mu yi muku maganar Allah da farko. Da yake kun ƙi ta ba ku kuma ga kun cancanci rai madawwami ba, to, za mu juya ga Al’ummai. 47Gama abin da Allah ya umarce mu ke nan cewa,

“ ‘Na sa ka zama haske ga Al’ummai,

don ka kawo cetona zuwa iyakokin duniya.’13.47 Ish 49.6

48Sa’ad da Al’ummai suka ji haka, sai suka yi farin ciki suka ɗaukaka maganar Ubangiji; kuma duk waɗanda aka zaɓa don samun rai madawwami, suka gaskata.

49Maganar Ubangiji kuwa ta bazu a dukan yankin. 50Amma Yahudawa suka zuga waɗansu mata masu tsoron Allah masu martaba da kuma waɗansu maza masu matsayi a gari. Suka tā da tsanani ga Bulus da Barnabas, suka kore su daga yankinsu. 51Saboda haka suka karkaɗe ƙurar ƙafafunsu don shaidar a kansu suka kuwa tafi Ikoniyum. 52Masu bi kuwa suka cika da farin ciki da kuma Ruhu Mai Tsarki.