Песнь о мудрости
1– Есть рудник для серебра,
и для золота есть горн плавильный.
2Из земли добывают железо,
и плавят медь из руды.
3Рудокоп освещает тьму,
ищет он в отдалённых пределах
руду в непроглядной мгле.
4Далеко от жилья он роет колодец,
в местах, позабытых человеком;
вдали от всех висит он, покачиваясь.
5Земля, которая произращает хлеб,
изнутри изрыта, будто огнём.
6Сапфиров россыпь в её камнях,
и в ней – золотой песок.
7Пути к ним не знает хищная птица,
соколиный глаз их не видел.
8Дикие звери их не топтали,
и лев по ним не ходил.
9Человек на гранит поднимает руку
и с корнем вырывает горы.
10Он прорубает проходы в скалах,
и глаза его видят все их сокровища.
11Он ищет28:11 Или: «останавливает». истоки рек
и сокровенное выносит на свет.
12Но где можно найти мудрость?
Где обитает разум?
13Не знает смертный её дома28:13 Или: «ей цены».;
на земле живых её не найти.
14Пучина скажет: «Во мне её нет»,
и молвит море: «Не у меня она».
15Её не купить за червонное золото,
не отвесить цену её серебром.
16Не купить её ни за золото из Офира,
ни за драгоценный оникс или сапфир.
17Не сравнить её с золотом и кристаллом,
на утварь из чистого золота не обменять.
18А о кораллах и яшме нечего и говорить;
стоит мудрость дороже рубинов.
19Не сравнить с ней топазы из Эфиопии,
не купить её за отменное золото.
20Откуда приходит мудрость?
Где обитает разум?
21Скрыта она от глаз всех живущих
и от птиц небесных утаена.
22Мир мёртвых и царство смерти говорят:
«Мы слышали только слух о ней».
23Только Всевышнему ведом к ней путь,
Он знает её жилище,
24ведь Он озирает края земли
и видит всё, что под небесами.
25Когда Он давал ветру силу
и водам ставил пределы,
26когда Он дождю предписал устав
и путь проложил для молний,
27Он увидел мудрость и восхвалил её,
утвердил её, испытал
28и сказал человеку:
«Воистину, страх перед Владыкой – вот мудрость,
сторониться зла – это разум».
1مردم می‌دانند چگونه نقره را از معدن استخراج نمايند، طلا را تصفيه كنند، 2آهن را از زمين بيرون آورند و مس را از سنگ جدا سازند. 3آنها می‌دانند چطور معادن تاريک را روشن كنند و در جستجوی سنگهای معدن تا عمقهای تاريک زمين فرو روند. 4آنها در نقاطی دور دست، جايی كه پای بشری بدان راه نيافته، در دل زمين نقب می‌زنند و از طنابها آويزان شده، به عمق معادن می‌روند.
5مردم می‌دانند چگونه از روی زمين غذا تهيه كنند، در حالی که در زير پوستهٔ همين زمين، آتش نهفته است. 6آنها می‌دانند چگونه از سنگهای آن ياقوت و طلا به دست بياورند. 7حتی پرندگان شكاری راه معادن را نمی‌دانند و چشم هيچ عقابی آن را نمی‌تواند ببيند؛ 8پای شير يا جانور درندهٔ ديگری به اين معادن نرسيده است؛ 9ولی مردم می‌دانند چطور سنگهای خارا را تكه‌تكه نموده، کوهها را از بيخ و بن بركنند، 10صخره‌ها را بشكافند و به سنگهای قيمتی دست يابند. 11آنها حتی سرچشمهٔ رودها را كاوش می‌كنند و چيزهای مخفی از آن بيرون می‌آورند.
12مردم همهٔ اينها را می‌دانند، ولی نمی‌دانند فهم و حكمت را در كجا بيابند. 13حكمت در بين انسانها پيدا نمی‌شود و هيچكس ارزش آن را نمی‌داند.
14اقيانوسها می‌گويند: «در اينجا حكمت نيست.» و درياها جواب می‌دهند: «در اينجا هم نيست.» 15حكمت را با طلا و نقره نمی‌توان خريد، 16و نه با طلای خالص و سنگهای قيمتی. 17حكمت از طلا و الماس بسيار گرانبهاتر است و آن را نمی‌توان با جواهرات خريداری كرد. 18مرجان و بلور در برابر حكمت هيچ ارزشی ندارند. قيمت آن از لعل بسيار گرانتر است. 19نه می‌توان آن را با زبرجد مرغوب خريد و نه با طلای ناب.
20پس حكمت را از كجا می‌توان به دست آورد؟ در كجا پيدا می‌شود؟ 21زيرا از چشمان تمامی افراد بشر پنهان است. حتی از چشمان تيزبين پرندگان هوا نيز مخفی است؛ 22دنيای مردگان نيز از آن اطلاع ندارد.
23فقط خدا می‌داند كه حكمت را كجا می‌توان پيدا كرد؛ 24زيرا او تمامی زمين را زير نظر دارد و آنچه را كه در زير آسمانست مشاهده می‌كند. 25او باد را به حركت درمی‌آورد و حدود اقيانوسها را تعيين می‌كند. 26به باران فرمان می‌دهد كه ببارد و مسير برق آسمان را تعيين می‌كند. 27پس او می‌داند حكمت كجاست. او آن را آزمايش كرده و تأييد نموده است، 28و به افراد بشر می‌گويد: «بدانيد كه ترس از خداوند، حكمت واقعی، و دوری نمودن از شرارت، فهم حقيقی می‌باشد.»
