Аюб 10 – CARS & TCB

Священное Писание

Аюб 10:1-22

1Мне опротивела жизнь,

дам волю моей жалобе,

буду говорить в горечи души.

2Я Всевышнему скажу: «Не осуждай меня.

Скажи же, что Ты против меня имеешь?

3Или Тебе нравится быть жестоким,

презирать создание Своих рук,

одобряя замыслы нечестивых?

4Разве у Тебя такие же глаза, как у смертных?

Разве смотришь Ты так же, как смотрят они?

5Разве Твои дни, как дни смертных,

и года, как у человека,

6что Ты торопишься найти мою вину

и выискать мой грех –

7хоть и знаешь, что я невиновен?

Никто меня от Тебя не спасёт.

8Руки Твои вылепили и создали меня,

а теперь Ты губишь меня?

9Вспомни, что Ты вылепил меня, как из глины.

Неужели ныне вернёшь меня в прах?

10Не Ты ли в утробу излил меня, как молоко,

и там сгустил меня, как творог,

11кожей и плотью меня одел,

костями и жилами скрепил?

12Ты мне жизнь даровал и явил мне милость,

и Твоей заботой хранился мой дух.

13Но вот то, что Ты в сердце Своём сокрыл,

и я знаю, что Ты это задумал:

14если я согрешу, Ты выследишь

и не оставишь без наказания.

15Если я виновен – горе мне!

Но если и прав, мне головы не поднять,

потому что горю от стыда

и пресыщен бедствием.

16Если голову подниму,

Ты бросаешься на меня, как лев,

вновь и вновь поражая меня устрашающей силой.

17Приводишь новых свидетелей против меня,

умножаешь против меня Свой гнев

и свежие войска бросаешь на меня.

18Зачем Ты дал мне родиться?

Лучше бы я умер, и никто бы меня не увидел.

19Как бы я хотел никогда не жить,

сразу из утробы перенестись в могилу!

20Разве дни моей жизни не кратки?

Отступи от меня, чтобы утешиться мне на миг,

21прежде чем в путь безвозвратный отправлюсь,

в край мрака и смертной мглы,

22в землю кромешной ночи,

в тот неустроенный край смертной мглы,

где сам свет подобен тьме».

Tagalog Contemporary Bible

Job 10:1-22

1“Kinasusuklaman ko ang buhay ko, kaya dadaing ako hanggaʼt gusto ko. Sasabihin ko ang aking sama ng loob. 2Ito ang sasabihin ko sa Dios: ‘Huwag nʼyo akong hatulan na masama ako. Sabihin nʼyo sa akin kung ano ang kasalanan ko sa inyo. 3Natutuwa ba kayo na pinahihirapan nʼyo ako? Bakit nʼyo itinatakwil ang inyong nilikha, at sinasang-ayunan naman ang binabalak ng masama? 4Ang paningin nʼyo baʼy tulad ng paningin ng tao? 5Ang buhay nʼyo baʼy kasing-ikli ng buhay ng tao? 6Bakit pilit nʼyo akong hinahanapan ng kasalanan? 7Alam nʼyong wala akong kasalanan, pero sino ang makapagtatanggol sa akin mula sa inyong kamay?

8“ ‘Kayo ang gumawa at humubog sa akin, at ngayon kayo rin ang sisira sa akin. 9Alalahanin ninyong akoʼy hinubog nʼyo mula sa lupa10:9 hinubog … lupa: o, hinubog mo mula sa putik. at ngayon baʼy ibabalik nʼyo na ako sa lupa? 10Hindi baʼt kayo ang humubog sa akin mula sa sinapupunan ng aking ina na parang keso na hinubog mula sa gatas? 11Binuo nʼyo ang aking mga buto at litid, at saka binalutan ng laman at balat. 12Pagkatapos, binigyan nʼyo ako ng buhay, pinakitaan ng kabutihan at iningatan. 13Pero nalaman ko na ang tunay ninyong plano sa akin 14ay ang bantayan ako kung magkakasala ako at kapag nangyari iyon, hindi nʼyo ako patatawarin. 15Nagkasala man ako o hindi, pareho lang naman na nakakaawa ako, dahil sa labis na kahihiyan at paghihirap na dinaranas ko. 16Pinagsisikapan kong bumangon, pero para kayong leon na nakaabang sa akin. Ginagamit nʼyo ang inyong kapangyarihan laban sa akin. 17Patuloy nʼyo akong isinasakdal at lalo kayong nagagalit sa akin. Walang tigil nʼyo akong nilulusob.

18“ ‘Bakit niloob nʼyo pa na isilang ako? Sanaʼy namatay na lang ako at wala nang nakakita sa akin. 19Hindi na lang sana ako nilikha. Namatay na lang sana ako bago isinilang at itinuloy sa libingan. 20Maikling panahon na lang ang natitira sa akin, kaya hayaan nʼyo na lang ako para kahit saglit man lang ay sumaya naman ako, 21bago ako pumunta sa lugar na malungkot at madilim, at hindi na ako makakabalik pa rito. 22Napakadilim sa lugar na iyon; palaging gabi at walang liwanag, at naghahari doon ang kaguluhan.’ ”