Herren hjælper sit folk
1Da Israels folk forlod Egypten,
hvor de havde levet blandt et fremmed folk,
2blev de Herrens ejendomsfolk,
de blev hans eget, hellige folk.
3Havets vandmasser flygtede fra dem,
Jordanfloden holdt sig ærbødigt tilbage.114,3 Først overgangen over Det Røde Hav (2.Mos. 14,21), dernæst overgangen over Jordanfloden (Jos. 3,13-16).
4Bjergene sprang rundt som væddere,
bakkerne var kåde som lam.
5Hvad går der af dig, hav, siden du flygter?
Jordanflod, hvorfor holder du dig tilbage?
6Hvorfor springer I bjerge som væddere?
Bakker, hvorfor er I kåde som lam?
7Når jorden står overfor den Almægtige, må den skælve,
ryste af angst for Israels Gud,
8han, som gav drikkevand fra en ørkensten,
gjorde klippevæg til kildevæld.
1Toen het volk Israël wegtrok uit Egypte
en het volk verliet dat een vreemde taal sprak,
2koos God het gebied van Juda uit
als zijn heilige woonplaats,
het land Israël was zijn gebied.
3De Rietzee zag het volk komen
en week uiteen om het door te laten.
Hetzelfde gebeurde met de Jordaan:
ook die stremde haar water en bood een doorgang.
4De bergen leken op springende schapen
en de heuvels op dartelende lammetjes.
5Waarom week de zee uiteen?
Waarom bood de Jordaan een doorgang?
6Waarom leken de bergen op springende schapen
en de heuvels op lammetjes?
7Laat de hele aarde beven als de Here komt,
beven wanneer de God van Jakob zijn gezicht laat zien.
8Want Hij veranderde de rots in een waterbron
en droge, dorre stenen gaven water.
