Det kommende fredsrige
1Men det skal ske i de sidste dage,
at Herrens tempelbjerg bliver verdens knudepunkt.
Alverdens folkeslag vil strømme derhen.
2„Lad os rejse til Herrens bjerg,” vil de sige.
„Lad os tage hen til Israels Guds bolig,
så vi kan lære hans vilje at kende
og følge hans vejledninger,
for den sande lære kommer fra Zion,
Herrens ord udgår fra Jerusalem.”
3Herren vil afgøre folkenes stridigheder
og være dommer for fjerne stormagter.
Da vil de smede deres sværd om til plovskær
og omdanne deres spyd til vingårdsknive.
Landene vil holde op med at bekrige hinanden,
og alt militær bliver overflødigt.
4Til den tid kan man nyde freden i sin have,
for der er ikke længere noget at frygte.
Dette er et budskab fra Herren, den Almægtige.
5Folkeslagene følger hver deres gud,
men vi vil for evigt følge Herren, vores Gud.
6„Til den tid,” siger Herren,
„vil jeg samle mit adspredte, forslåede folk
og læge dem, jeg var nødt til at straffe.
7Jeg vil begynde forfra med den rest, der er tilbage,
og samle mit adspredte folk til en stærk nation.
Da vil jeg være deres konge
og regere fra Zions bjerg for evigt.
8Kong David vogtede over Jerusalem
fra udkigstårnet på Ofelhøjens palads.
Engang skal Davids rige genoprettes,
og Jerusalem, kongens by, få sin værdighed igen.”
9Jeg hører i min ånd de høje skrig
som fra en fødende kvinde.
Jerusalem, din konge er væk,
din øverste leder er forsvundet.
10Jerusalems indbyggere har grund til at stønne,
som om de alle vred sig i veer.
I bliver ført bort fra byen
og må overnatte under åben himmel.
I bliver ført langt bort til Babylon,
men engang vil jeg bringe jer hjem igen.
Herren selv vil komme til det land
og befri jer fra jeres fjenders hånd.
11Jeg ser i min ånd mange nationer,
der samler sig imod Jerusalem.
De ønsker at få ram på den hellige by
og fuldstændigt udslette den.
12Men de kender ikke Herrens planer,
de forstår ikke hans tanker.
Det er nemlig Herren, der har samlet dem,
som man samler kornet på tærskepladsen.
13Jerusalems indbyggere, tærsk dem,
som en okse tærsker korn.
Jeg giver jer horn af jern og klove af bronze,
så I kan knuse mange nationer.
Deres rigdomme skal overgives til Herren, jeres Gud,
deres skatte tilhører Kongen over hele jorden.
14Jeg ser i min ånd Jerusalems indbyggere samle sig i klynger,
for fjenderne har belejret byen.
De vil tage kongens scepter fra ham
og slå ham i ansigtet med det.
Ang Kasugoan sa Ginoo Magahatag ug Kalinaw
(Isa. 2:2-4)
1Sa umaabot nga mga adlaw, ang bukid nga gitukoran sa templo sa Ginoo mahimong pinakaimportante4:1 pinakaimportante: sa literal, pinakataas. sa mga bukid ug mga bungtod. Ug modagsa niini nga bukid ang mga tawo nga naggikan sa nagkalain-laing nasod. 2Daghang kanasoran and muduol ug moingon, “Dali, motungas kita sa bukid sa Ginoo, didto sa templo sa Dios ni Jacob. Kay tudloan kita niya sa iyang mga pamaagi aron matuman nato kini.”
Busa mopauli ang mga tawo gikan sa Jerusalem4:2 Jerusalem: Sa Hebreo makita usab ang pulong nga Zion, nga mao ang laing ngalan sa Jerusalem. dala ang mga kasugoan sa Ginoo. 3Ug pinaagi sa iyang kasugoan, husayon niya ang mga panagbingkil sa daghang mga nasod, bisan kadtong gamhanan nga mga nasod sa layo. Busa dili na mag-away ang mga nasod, ug dili na usab sila mobansay ug mga tawo alang sa pagpakiggira. Himuon na lang nilang punta sa mga daro ang ilang mga espada ug himuon na lang nilang mga sundang ang ilang mga bangkaw. 4Ang matag tawo magalingkod sa ilalom sa iyang tanom nga ubas ug kahoy nga igos nga walay gikahadlokan. Mahitabo gayod kini, kay ang Ginoo nga Makagagahom mao ang nagaingon niini. 5Apan bisan musunod pa ang ubang mga katawhan sa ilang mga dios-dios, kami musunod sa Ginoo nga among Dios hangtod sa kahangtoran.
Mobalik ang mga Israelinhon sa Ilang Dapit gikan sa Pagkabihag
6-7Miingon ang Ginoo, “Sa umaabot nga mga adlaw, tigomon ko ang akong mga katawhan nga akong gisilotan—ang nangapiang ug nagkatibulaag. Himuon ko nga usa ka gamhanan nga nasod ang mga nangahibilin kanila. Ug maghari ako kanila sa Jerusalem4:6-7 Jerusalem: sa literal, Bukid sa Zion. gikan niana nga panahon hangtod sa kahangtoran. 8Ang Jerusalem,4:8 Jerusalem: sa literal, ang anak nga babaye sa Zion. nga sama sa usa ka tore nga lantawanan, diin ang Dios magbantay sa iyang katawhan4:8 sama… katawhan: Tingali ang buot ipasabot nga ang Jerusalem mao ang dapit diin ang Dios, nga sama sa usa ka magbalantay sa mga mananap, nagabantay sa iyang katawhan. mahimo pag-usab nga nagaunang siyudad sa Israel sama kaniadto.
9-10“Karon, ngano kamong mga lumulupyo sa Zion nagaagulo man sama sa babaye nga nagbati? Naa pa man ang inyong hari ug ang iyang mga magtatambag wala man nangamatay. Sige, paglimbag-limbag kamo sa kasakit sama sa babayeng nagbati. Kay sa dili madugay mobiya kamo sa inyong siyudad ug magpuyo sa kaumahan, ug unya dad-on kamo ngadto sa Babilonia. Apan luwason ko kamo didto gikan sa kamot sa inyong mga kaaway. 11Karon daghang mga nasod ang nagtigom sa pakiggira kaninyo. Nagaingon sila, ‘Atong pasipad-an ang Jerusalem! Ug unya atong tan-awon ang makauulaw nga kahimtang niini.’ 12Apan kini nga mga nasod wala makahibalo sa akong hunahuna. Wala sila makasabot sa akong plano, nga tigomon sila aron silotan, sama nga ang uhay tigomon aron giokon.
13“Mga lumulupyo sa Zion, lakaw kamo ug laglaga ninyo sa hingpit4:13 laglaga ninyo sa hingpit: Ang Hebreo nga pulong nga gigamit dinhi nagkahulogan sa mga butang nga gihalad sa Ginoo pinaagi sa paghalad o paglaglag niini. ang inyong mga kaaway nga daw sa nagagiok kamo ug mga uhay. Kay himuon ko kamong sama sa torong baka nga may puthaw nga mga sungay ug may bronsi nga mga kuko. Dugmokon ninyo ang daghang mga nasod, ug ang ilang mga bahandi nga nakuha nila pinaagi sa kabangis ihalad ninyo kanako, ang Ginoo nga magagahom sa tibuok kalibotan.”
