Aj erobres
1Herren sagde nu til Josva: „Vær ikke modløs og bange! Tag hele hæren med dig og indtag Aj. Jeg vil give jer sejr over byens konge og alle hans mænd. Jeg vil give jer byen og det tilhørende landområde. 2I skal gøre med dem, som I gjorde med kongen og indbyggerne i Jeriko, men denne gang må I selv beholde krigsbyttet og kvæget. I skal lægge baghold vest for byen.”
3-4Så gjorde Josva og Israels hær sig klar til at angribe Aj. Josva udvalgte 30.000 krigere og gav dem følgende besked: „I skal lægge jer i baghold vest for byen og være klar til at angribe. 5Når jeg og resten af hæren angriber Aj, kommer alle mændene ud af byen for at kæmpe ligesom sidst. Når vi så trækker os tilbage, 6tænker de: ‚Israelitterne flygter fra os ligesom før.’ Men vi lader dem forfølge os, indtil de alle er kommet ud af byen. 7Så springer I frem fra bagholdet og indtager byen. Herren vil give jer sejr, 8og I skal sætte ild til byen, sådan som han har befalet. Det er en ordre!”
9Med disse ord sendte Josva mændene af sted, og de gik i ly af natten hen vest for byen mellem Aj og Betel, hvor de lagde sig i skjul. Men Josva blev den nat hos resten af hæren. 10Tidligt næste morgen samlede Josva sine mænd og marcherede sammen med de israelitiske ledere mod Aj. 11De slog lejr nord for byen, på den anden side af en dal. 12Om natten sendte Josva endnu 5000 mand af sted, der skulle slutte sig til bagholdet vest for byen, 13men selv gik Josva ned i dalen.
14Ajs konge kunne se israelitternes lejr på den anden side af dalen, og tidligt den næste morgen rykkede han ud og angreb dem på et plateau med udsigt over Jordandalen uden at vide, at resten af hæren lå i baghold vest for byen. 15Da Josvas hærafdeling lod sig slå på flugt og flygtede østpå mod ørkenen, 16fik alle byens mænd ordre til at sætte efter dem. På den måde blev de lokket væk fra byen. 17Der var ikke en eneste mand tilbage i Aj,8,17 Den hebraiske tekst tilføjer „og Betel”, men disse ord findes ikke i den græske oversættelse, LXX (Septuaginta). for alle var med til at forfølge israelitterne, så byen lå vidt åben og forsvarsløs.
18Da sagde Herren til Josva: „Ræk dit spyd ud mod Aj, for jeg vil give dig byen.” Josva gjorde, som Herren havde sagt, 19og da mændene, der lå i baghold, så signalet, sprang de frem fra deres skjul og løb ind mod byen. Den blev hurtigt indtaget og stod snart i lys lue. 20-21Da mændene fra Aj så sig tilbage og opdagede de store røgskyer over byen, var de klar over, at de var lokket i en fælde. Også Josva og de flygtende israelitter så røgen og vidste derfor, at bagholdsangrebet var lykkedes. Israelitterne vendte nu om og angreb deres forfølgere. 22Samtidig kom israelitterne fra bagholdet ud fra byen og angreb fjendens bagtrop. Ajs hær var gået i fælden, og alle blev hugget ned, 23bortset fra kongen, der blev taget til fange og ført frem for Josva.
24Da Israels hær havde gjort det af med Ajs hær, vendte de tilbage og dræbte dem, der var efterladt i byen. 25Sådan blev hele Ajs befolkning, 12.000 i alt, udryddet på en enkelt dag. 26Først da den sidste indbygger var slået ihjel, sænkede Josva spyddet. 27Det eneste, der blev skånet, var kvæget og krigsbyttet, som israelitterne på Herrens befaling beholdt. 28Aj blev forvandlet til en ruinhob, hvilket den er den dag i dag.
29Ajs konge blev hængt op på en pæl, men ved solnedgang tog Josva liget ned og slængte det foran byens port, hvorefter man dængede sten ovenpå, og den stendynge ligger der endnu.
Josva bygger et alter og minder folket om Moselovens bud
30Senere byggede Josva på Ebals bjerg et alter for Herren, Israels Gud, 31efter de forskrifter, der står i Moseloven: „Byg mit alter af kampesten, der ikke er tilhuggede eller forarbejdede med jernredskaber.” Og præsterne ofrede brændofre og takofre til Herren. 32Mens Israelitterne så til, skrev Josva lovens bud på alterets sten.
33Hele folket, deres ledere, administratorer og dommere samt de fremmede iblandt dem, blev derpå delt i to grupper. Den ene gruppe stillede sig ved foden af Garizims bjerg, og den anden gruppe ved foden af Ebals bjerg. De to grupper stod altså over for hinanden, og præsterne, som bar pagtens ark, stillede sig midt imellem dem. Det skete alt sammen, sådan som Moses havde forordnet, at Israels folk skulle velsignes. 34Josva oplæste nu alle velsignelserne og forbandelserne, som Moses havde nedskrevet i lovbogen. 35Hver eneste af Moses’ befalinger blev læst op for denne forsamling af mænd, kvinder, børn og de fremmede, som boede iblandt israelitterne.
Ang Pag-ilog ug Paglaglag sa Ai
1Unya, miingon ang Ginoo kang Josue, “Ayaw kahadlok o kaluya. Tigoma ang tanan mong mga sundalo ug sulonga ninyo pag-usab ang Ai, kay gitugyan ko na sa imong mga kamot ang hari sa Ai, ang iyang katawhan, ang iyang lungsod, ug ang iyang mga yuta. 2Himoa ninyo ngadto sa Ai ug sa hari niini ang inyong gihimo sa Jerico ug sa hari niini; apan niining higayona, mahimo na ninyong kuhaon ang ilang mga kabtangan ug mga kahayopan alang sa inyong kaugalingon. Pangandam kamo ug sulonga ninyo sila agi sa luyo nga bahin sa lungsod.”
3Busa nangandam si Josue ug ang tanan niyang mga sundalo sa pagsulong sa Ai. Nagpili si Josue ug 30,000 ka mga sundalo nga hanas gayod sa pagpakiggira, ug gipalakaw sila sa gabii. 4Gimandoan niya sila niini: “Panago kamo sa luyo nga bahin sa lungsod, apan ayaw kamo pagpalayo kaayo. Pangandam kamo sa pagsulong bisan unsang orasa. 5Ako ug ang akong mga kauban mosulong agi sa atubangan sa lungsod. Kon mogawas na gani ang mga taga-Ai sa pagpakiggira kanamo, mosibog kami, sama sa nahitabo kaniadto. 6Makaingon sila nga nangahadlok kami sama sa nahitabo kaniadto, busa gukdon nila kami hangtod nga malayo sila sa lungsod. 7Unya panggawas dayon kamo sa inyong gitagoan ug iloga ninyo ang lungsod, kay ihatag kini kaninyo sa Ginoo nga inyong Dios. 8Kon mailog na ninyo ang lungsod, sunoga ninyo kini sumala sa sugo sa Ginoo. Siguroha ninyo nga matuman gayod ninyo kini.” 9Unya gipalakaw sila ni Josue, ug nanago sila sa kasadpang bahin sa Ai, tunga-tunga sa Ai ug Betel. Nagpabilin si Josue sa kampo uban sa mga tawo niadtong gabhiona.
10Pagkaugma, sayo kaayong gitigom ni Josue ang iyang mga tawo. Siya ug ang mga pangulo sa Israel ang nanguna sa mga tawo sa ilang pagpaingon sa Ai. 11Miabot sila sa usa ka dapit nga nagaatubang sa lungsod, sa may amihan niini, ug nagpatindog sila didto sa ilang mga tolda. May kapatagan sa taliwala kanila ug sa Ai. 12May gipauna nang daan si Josue nga 5,000 ka mga sundalo sa pagsulong sa lungsod, sa kasadpan nga bahin niini, sa tunga-tunga sa Ai ug Betel. 13Busa ingon niini ang pagkaplastar sa mga sundalo: ang uban nga mga sundalo anaa sa amihan sa lungsod, ug ang uban anaa sa kasadpan niini.
Niadtong gabhiona miadto sila si Josue sa kapatagan. 14Sa dihang nakita sa hari sa Ai sila si Josue, nagdali siya ug ang iyang mga tawo sa paggawas sa lungsod sayo pa sa buntag, ug miadto sa dapit nga nagaatubang sa Kapatagan sa Jordan8:14 Kapatagan sa Jordan: sa Hebreo, Araba. aron sa pagpakiggira sa mga Israelinhon. Wala sila masayod nga may mosulong kanila gikan sa luyo nga bahin sa lungsod. 15Si Josue ug ang iyang mga tawo nagpakaaron-ingnon nga napildi ug nangatras paingon sa kamingawan. 16Busa gigukod sila sa tanang kalalakin-an sa Ai hangtod nga nahilayo sila sa lungsod. 17Tanang kalalakin-an sa Ai ug sa Betel migukod sa mga Israelinhon, busa walay nabilin nga modepensa sa lungsod.
18Miingon ang Ginoo kang Josue, “Ipunting ang imong bangkaw sa Ai kay ihatag ko kini kaninyo.” Busa gipunting ni Josue ang iyang bangkaw sa Ai. 19Paghimo niya niini, nanggawas dayon ang iyang mga tawo sa ilang gitagoan. Gisulod nila ug giilog ang lungsod ug gidali-dali ug sunog. 20Sa paglingi sa mga taga-Ai, nakita nila nga miulbo ang aso gikan sa lungsod. Wala na silay madaganan, kay giatubang sila pagkalit sa mga Israelinhon nga ilang gigukod paingon sa kamingawan. 21Kay sa pagkakita ni Josue ug sa iyang mga tawo nga nakasulod na ang ilang mga kauban sa lungsod ug ginasunog na nila kini, mibalik sila ug midasdas sa mga taga-Ai. 22Midasdas usab ang mga Israelinhon nga gikan sa lungsod, busa nataliwad-an ang mga taga-Ai. Gipatay nila silang tanan; walay nakaikyas o nahibiling buhi kanila, 23gawas lang sa ilang hari. Gibihag nila kini ug gidala kang Josue.
24Sa dihang nahurot na nilag patay ang tanang mga taga-Ai nga migukod kanila sa mga uma ug kamingawan, namalik sila sa lungsod ug gipamatay usab ang tanang nahibilin didto. 25Niadtong adlawa, namatay ang tanang lumulupyo sa Ai—12,000 tanan, lalaki ug babaye. 26Padayon nga gipunting ni Josue ang iyang bangkaw hangtod nga nalaglag niya sa hingpit ang tanang taga-Ai. 27Gipanguha sa mga Israelinhon ang mga kahayopan ug mga kabtangan sa lungsod, sumala sa giingon sa Ginoo kang Josue. 28Pagkahuman gipasunog ni Josue ang tibuok nga Ai, ug wala na gayod kini matukod pa pag-usab. 29Gipabitay niya ang hari didto sa kahoy ug gipasagdan kini didto hangtod sa hapon. Pagsalop na sa adlaw, gipakuha ni Josue ang patayng lawas ug gipalabay didto sa gawas sa pultahan sa lungsod. Gitabonan nila kini ug mga bato, ug hangtod karon makita pa kining mga batoha.
Gibasa ang Kasugoan didto sa Bukid sa Ebal
30Unya, nagpahimo si Josue ug halaran didto sa Bukid sa Ebal alang sa Ginoo, ang Dios sa Israel. 31Gipahimo niya kini sumala sa sugo ni Moises, nga alagad sa Ginoo, ngadto sa mga Israelinhon. Kini nga sugo nahisulat sa Libro sa Kasugoan ni Moises, ug mao kini ang nahisulat: “Maghimo kag halaran nga bato nga wala sapsapi ug puthaw.” Ug sa ibabaw sa maong halaran naghalad sila ug mga halad nga sinunog ug mga halad nga alang sa maayo nga relasyon. 32Atubangan sa mga Israelinhon, gikopya ni Josue diha sa mga bato8:32 sa mga bato: o, sa mga bato sa halaran. ang kasugoan nga gisulat ni Moises. 33Ang tanang mga Israelinhon, uban sa ilang mga pangulo, mga opisyales, ug mga maghuhukom, apil ang mga langyaw nga nagapuyo uban kanila, nagatindog nga nagaatubangay. Ang katunga kanila nagatalikod sa Bukid sa Gerizim ug ang laing katunga nagatalikod sa Bukid sa Ebal. Taliwala kanila nagatindog ang mga pari nga nagdayong sa sudlanan sa Kasabotan sa Ginoo. Si Moises nga alagad sa Ginoo nagsugo kanila kaniadto sa paghimo niini pag-abot sa higayon nga dawaton na nila ang bendisyon.
34Unya gibasa ni Josue ang Libro sa Kasugoan, lakip ang pagpanalangin ug ang pagpanghimaraot nga nahisulat niini. 35Gitagsa-tagsa pagbasa ni Josue ang mga sugo ni Moises atubangan sa tibuok katilingban sa Israel, apil na ang mga babaye, kabataan, ug ang mga langyaw nga nagapuyo uban kanila.
