Profeti om Babylons ødelæggelse
1Det følgende budskab fra Herren drejer sig om Babylon og det babyloniske folk:
2„Råb det ud til hele verden, så alle kan høre det. Hold det ikke for dig selv, men hejs et signalflag og bekendtgør budskabet overalt. Babylon bliver erobret. Deres store gud Marduk bliver ydmyget, deres ‚herre’50,2 Eller „Bel”, et andet tilnavn for den babyloniske gud, Marduk. Bel betyder „herre”. svigter dem, alle deres afguder står magtesløse. 3Et folk vil tromle ind over landet fra nord og lægge det øde. Både mennesker og dyr flygter, så landet står tomt tilbage.
4Til den tid vil Israels og Judas folk samles og søge tilbage til mig som deres Gud med anger og gråd. 5De vil spørge om vej til Zion, for nu vil de hjem. De vil forny pagten med mig og love aldrig at bryde den igen.
6Mit folk var fortabt som får, der gik vild. Deres hyrder ledte dem bort og lod dem strejfe om i bjergene, så de fór vild og ikke kunne finde vej tilbage til folden. 7Enhver, der mødte dem, gik til angreb på dem. Fjenderne sagde: ‚De har syndet imod Herren, den Gud, som deres forfædre tilbad, for de har ikke holdt sig til ham. Derfor har vi lov at angribe dem.’
8Skynd jer væk fra Babylonien, mit folk. Sæt en ære i at være de første, der kommer af sted. 9Jeg vil nemlig samle en mægtig hær fra mange folkeslag i nord og sende den imod Babylonien for at erobre landet. Det er dygtige krigere, og deres pile rammer plet. 10Babylonien bliver plyndret, indtil angriberne er fuldt belæssede med krigsbytte, siger Herren.
11Hør her, I babyloniere, som plyndrede mit folk. I blev glade og hoppede rundt som kåde kalve eller unge heste på engen. 12Men nu bliver jeres land ydmyget, så det bliver ringere end alle andre lande, en udtørret og øde vildmark. 13Når min vrede har ramt landet, bliver det en øde og forladt ørken. Alle, der går forbi, standser chokeret og ryster på hovedet over den ødelæggelse, der har ramt landet.
14Hør, I folkeslag, gør jer klar til at angribe Babylon. Lad bueskytterne omringe byen. Spar ikke på pilene, for de har syndet imod mig. 15Lad krigsråbet lyde fra alle sider. Se, byen overgiver sig, murene styrter sammen. Nu oplever Babylon min straf. Giv byen den samme behandling, som den har givet andre. 16Dræb alle i Babylonien, der er i færd med at så eller høste. Lad alle de fremmede i landet flygte for den fremstormende hær og vende tilbage til deres hjemlande.”
17Israels folk er som får, der jages af løver. Først angreb assyrerkongen dem og åd sin del, og senere gnavede kong Nebukadnezar kødet af deres knogler.
18Derfor siger Herren, den Almægtige, Israels Gud: „Nu er tiden kommet, hvor jeg vil straffe den babyloniske konge, som jeg straffede assyrerkongen. 19Men jeg vil føre mit folk hjem til deres eget land, så de kan bosætte sig på Karmels og Bashans marker og hvile sig mætte og tilfredse i Efraims og Gileads bjergland. 20Til den tid er der ingen skyld tilbage i Israel eller Juda, for jeg tilgiver den rest, der overlever.
21Mine krigere, ryk ud mod Meratajim50,21 Meratajim var et område i det sydlige Babylonien mellem Eufrat og Tigris. Pekod var et folkeslag øst for Tigris, der var allieret med babylonierne. Symbolikken i navnene er tilsigtet. Meratajim betyder „dobbelt genstridig” og Pekod betyder „straf”. og Pekod. Udryd dem totalt. Gør, som jeg har befalet jer. 22Krigslarmen høres over hele landet, og den voldsomme ødelæggelse er begyndt. 23Den store hammer, der knuste jordens folk, er nu selv knækket og knust. Babylon er blevet en ødemark til skræk og advarsel for alle verdens folkeslag. 24Jeg lagde en fælde for dig, Babylon, og du opdagede det ikke. Men nu sidder du uhjælpelig fast i fælden, for du kæmpede mod mig, Herren.
25Jeg har åbnet mit våbenlager og taget min vredes våben frem. Jeg er Herren, den Almægtige, og det er mig, der står bag Babyloniens ødelæggelse. 26Træng ind i landet fra alle sider, bryd ind i kornlagrene. Gør mure og huse til dynger af grus, skån ingen og intet. 27Hug alle krigsheltene50,27 Ordret: „unge tyre”, et billede på tapre, unge krigere. ned, for nu er tiden kommet, hvor Babylonien får sin straf.”
28De judæere, som undslipper og flygter fra Babylonien, vil fortælle hjemme i Jerusalem, hvordan Herren, deres Gud, tog hævn over dem, der ødelagde hans tempel.
29Herren siger: „Send bud efter bueskytterne og lad dem omringe Babylon, så ingen kan undslippe. Gør imod hende, hvad hun gjorde imod andre, for hun trodsede Israels hellige Gud. 30Hendes unge mænd skal falde i byens gader, alle krigerne bliver dræbt. 31Jeg er Herren, den Almægtige, og jeg kommer imod dig, du stolte folk, for at gøre regnskabet op med dig. 32Du stædige og stolte land, du skal snuble og falde, og ingen rejser dig op, for jeg sætter ild på Babyloniens byer, og ilden tilintetgør alt omkring dem.”
33Hør hvad Herren, den Almægtige, siger: Både Israels og Judas folk er blevet mishandlet. Deres bortførere har holdt dem fanget og nægtet at lade dem rejse hjem. 34Men deres befrier er stærk, hans navn er Herren, den Almægtige. Han vil kæmpe for dem og skabe fred i deres eget land, men Babylons indbyggere kommer til at skælve i rædsel.
35„En mægtig hær er på vej mod Babylon,” siger Herren. „Den hugger alle indbyggerne ned. Fyrster og vismænd falder. 36Spåmændene viser sig at være tåber, og krigerne gribes af rædsel. 37Stridsvognene bliver slået i stykker og hestene dræbt. Lejesoldaterne ryster af skræk som skræmte kvinder. Fjenden vil plyndre alle landets skatte. 38Der bliver tørke i landet, så floder og kanaler tørrer ud. Hvorfor? Fordi landet er fyldt med afgudsbilleder, og folket er stolte af dem. 39Snart bliver Babylon beboet af strudse, sjakaler og andre af ørkenens vilde dyr. Aldrig mere vil der bo mennesker i byen. Den vil ligge øde og forladt for altid. 40Jeg vil udslette Babylon, som jeg udslettede Sodoma og Gomorra og de omliggende landsbyer. De har ligget øde og forladte lige siden.
41Se, en mægtig hær rykker frem fra nord, et stort antal konger fra mange lande kommer imod dig. 42De er bevæbnet til tænderne, de er grusomme og skånselsløse. Når de kommer farende på deres heste, lyder det som larmen fra et oprørt hav. De rykker frem imod dig, Babylon, klar til kamp.
43Babyloniens konge får bud om den angribende hær. Hans arme synker, han gribes af rædsel, han vrider sig i smerte som en kvinde i fødselsveer.
44Som en løve, der springer ud fra Jordanflodens vildnis og jager fårene væk i alle retninger, vil jeg i et nu jage babylonierne væk og udpege en leder, som jeg selv vælger. Hvem kan måle sig med mig? Hvem tør kræve mig til regnskab? Hvilken fyrste kan modsætte sig mine planer? 45Hør da min plan for Babyloniens folk: Selv børnene sender jeg i eksil. Landet bliver lagt øde. 46Hele verden vil skælve ved nyheden om Babyloniens fald. Folkets dødsskrig høres over hele jorden.”
Ang Mensahi Parte sa Babilonia
1Amo ini ang ginsiling sang Ginoo kay Jeremias parte sa Babilonia kag sa katawhan sini:
2“Ibantala sa mga nasyon ang balita nga wala sing lipod-lipod! Kag ibayaw ang bandera bilang tanda nga maagaw ang Babilonia! Magakaladugmok kag mahuy-an gid ang iya mga dios-dios pati na si Bel kag si Marduk. 3Kay salakayon ang Babilonia sang isa ka nasyon halin sa aminhan, kag mangin mamingaw ini nga lugar. Wala sing may mag-estar diri kay magpalalagyo ang mga tawo kag mga sapat.
4“Ako, ang Ginoo, nagasiling nga sa sina nga tion, ang katawhan sang Israel kag Juda magahibi sa pagdangop sa akon, ang Ginoo nga ila Dios. 5Magapamangkot sila sang dalan pakadto sa Jerusalem50:5 Jerusalem: sa Hebreo, Zion. kag magakadto sila didto. Kag magahimo sila sang wala sing katapusan nga kasugtanan sa akon, kag indi gid nila ini pagkalimtan.
6“Ang akon katawhan pareho sang nadula nga mga karnero. Ginpabay-an sila sang ila mga manugbantay didto sa kabukiran kag indi na sila makatultol magpauli. 7Ginasalakay sila sang makakita sa ila. Nagasiling ang ila mga kaaway, ‘Nakasala sila sa Ginoo nga amo ang ila matuod nga palahuwayan kag ang paglaom sang ila mga katigulangan, gani wala kita sing sala sa aton pagsalakay sa ila.’
8“Magpalagyo kamo halin sa Babilonia! Bayai ninyo ina nga nasyon! Mag-una kamo sa pagpalagyo! 9Kay ipasalakay ko ang Babilonia sa grupo sang gamhanan nga mga nasyon halin sa aminhan. Salakayon nila ang Babilonia kag maagaw nila ini. Matanda sila nga mga manugpana nga nagaigo gid sa ila ginapana. 10Agawon nila ang mga pagkabutang sang Babilonia, kag makapagusto gid sila. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.
11“Kamo nga katawhan sang Babilonia, ginpanguhaan ninyo sang mga pagkabutang ang katawhan nga akon ginapanag-iyahan. Nagakalipay kamo kag nagakinasadya pareho sang bakiya nga baka sa palahalban ukon sang kabayo nga nagahirihiri. 12Pero pakahuy-an ko gid ang inyo nasyon.50:12 nasyon: sa literal, iloy. Mangin pinakakubos ini sa tanan nga nasyon, kag mangin isa ka mamingaw kag desierto nga nasyon. 13Tungod sa akon kaakig, wala gid sing may mag-estar sa Babilonia kag mangin mamingaw gid ini nga lugar. Ang tanan nga magaagi maurungan gid kag magapanagutsot tungod sa tanan nga natabo sa sini nga nasyon.
14“Kamo nga mga manugpana, magposisyon na kamo sa palibot sang Babilonia. Pan-a ninyo siya kay nakasala siya sa Ginoo. 15Magsinggit kamo kontra sa iya sa tanan nga direksyon. Tan-awa! Nagsurender na ang Babilonia! Nagkalarumpag na ang iya mga tore kag nagkalaguba ang iya mga pader. Pagtimalos ini sang Ginoo sa iya, gani timalusi ninyo siya kag himua sa iya ang ginhimo niya sa iban. 16Dulaa sa Babilonia ang mga manugtanom kag mga manug-ani. Luwasa ang mga bihag sa espada sang mga kaaway kag papalagyuha sila pauli sa ila kaugalingon nga mga lugar.
17“Ang mga Israelinhon pareho sang naglalapta nga mga karnero nga ginlagas sang mga leon. Una, gintukob sila sang hari sang Asiria, kag dayon ginkitkit ni Haring Nebucadnezar sang Babilonia ang ila mga tul-an.
18“Gani ako, ang Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sang Israel, nagasiling, ‘Silutan ko ang hari sang Babilonia, subong nga ginsilutan ko ang hari sang Asiria. 19Pero pabalikon ko ang mga Israelinhon sa ila nasyon. Mangin pareho sila sa mga karnero nga magahalab sa Carmel, sa Bashan, kag sa mga kabukiran sang Efraim kag Gilead, kag mabusog gid sila. 20Sa sina nga tion, indi na makita ang mga sala kag paglapas sang mga nabilin nga katawhan sang Israel kag Juda, kay patawaron ko sila. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.’ ”
Ang Silot sang Dios sa Babilonia
21Nagsiling pa gid ang Ginoo, “Salakaya ninyo ang Merataim kag ang Pekod. Pamatya sila kag laglaga sing bug-os.50:21 laglaga sing bug-os: Ang Hebreo nga pulong sini nagakahulugan sang mga gintugyan sa Ginoo paagi sa paghalad ukon paglaglag sini. Himua ang tanan nga ginasugo ko sa inyo. 22Mabatian ang singgit sang inaway kag ang gahod sang puwerte nga kalaglagan. 23Ang Babilonia pareho sang martilyo nga nagpangdugmok sa mga nasyon, pero karon nadugmok na ini. Naurungan gid ang mga nasyon sang makita nila ang pagkalaglag sang Babilonia!
24“Babilonia, nasiod ka sa ginbutang ko nga siod sa imo. Nadakpan ka tungod kay nagkontra ka sa akon. 25Ginbuksan ko ang talaguan sang akon mga armas kag ginpaguwa ko ang mga armas sa akon kaakig. Kay ako, ang Ginoong Dios nga Makagagahom, may pagahimuon sa imo, Babilonia.
26“Mga kaaway sang Babilonia nga halin sa malayo nga lugar, salakaya na ninyo ang Babilonia! Buksi ninyo ang iya mga bodega. Tumpuka ninyo ang inyo mga nakuha pareho sang pagtumpok sang uyas. Laglaga ninyo sing bug-os ang mga taga-Babilonia kag wala gid kamo sing ibilin. 27Pamatya ninyo ang tanan nila nga mga soldado nga pareho sa torite nga baka. Ihawa ninyo sila. Kaluluoy sila kay nag-abot na ang tion nga silutan sila.
28“Pamatii ang mga tawo nga nakapalagyo halin sa Babilonia. Nagasugid sila sa Jerusalem50:28 Jerusalem: sa Hebreo, Zion. kon daw ano ang pagtimalos sang Ginoo nga aton Dios tungod sa ginhimo sang mga taga-Babilonia sa iya templo.
29“Ipatawag ninyo ang mga manugpana sa pagsalakay sa Babilonia! Libuti ninyo ini agod wala sing may makapalagyo. Balusi ninyo siya sa iya ginhimo. Himua ninyo sa iya ang iya ginhimo sa iban, kay ginkontra niya ang Ginoo, ang Balaan nga Dios sang Israel. 30Gani ang iya pamatan-on nga mga lalaki magakalamatay sa mga karsada. Sa sina nga tion, malaglag ang tanan niya nga soldado.
31“Ako, ang Ginoong Dios nga Makagagahom, nagasiling nga kontra ko ikaw, Babilonia nga bugalon! Nag-abot na ang tion nga silutan ko ikaw. 32Ikaw nga bugalon malaglag gid kag wala sing may magbulig sa pagpabangon sa imo. Sunugon ko ang imo mga banwa kag ang tanan nga baryo sa palibot sini.”
33Nagsiling pa gid ang Ginoo nga Makagagahom, “Ginpigos ang katawhan sang Israel kag Juda. Ginbihag sila kag ginbantayan gid sing maayo nga indi makabalik sa ila lugar. 34Pero gamhanan ako nga ila Manunubos; Ginoo nga Makagagahom ang akon ngalan. Apinan ko sila kag hatagan sang kalinong, pero gamuhon ko ang mga pumuluyo sang Babilonia.
35“Ako, ang Ginoo, nagasiling nga ang espada sang kalaglagan magatupa sa katawhan sang Babilonia, pati sa iya mga opisyal kag maalamon nga mga tawo! 36Magatupa man ini sa iya butigon nga mga propeta, kag magabuang-buang sila. Kag amo man sa iya mga soldado, kag mahadlukan gid sila! 37Magatupa pa gid ini sa iya mga kabayo kag mga karwahe, kag sa tanan nga dumuluong nga kadampig niya. Kag magaluya sila pareho sa babayi! Magatupa man ini sa iya mga manggad, kag panguhaon ini. 38Magamala ang tanan niya nga katubigan. Tungod kay ang Babilonia lugar nga may madamo gid nga mga makahaladlok nga dios-dios nga nagapabuang sa mga tawo.
39“Pagaestaran na lang ang Babilonia sang talunon nga mga sapat, sang mapintas kag maila nga mga ido50:39 mapintas kag maila nga mga ido: sa English, hyenas. kag sang mga bukaw. Indi na gid mag-estar liwat ang mga tawo didto hasta san-o. 40Subong nga ginlaglag ko ang Sodom kag Gomora, kag ang mga banwa sa palibot sini, laglagon ko man ang Babilonia. Wala na gid sing may mag-estar didto. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.
41“Tan-awa! May mga soldado nga nagapadulong halin sa duta sa aminhan. Isa ka gamhanan nga nasyon kag madamo nga mga hari halin sa malayo gid nga mga lugar50:41 malayo gid nga mga lugar: sa literal, pinakapunta sang kalibutan. ang magakontra sa Babilonia. 42Armado sila sang mga pana kag mga bangkaw. Mga mapintas sila kag wala sing kaluoy. Ang ila gahod pareho sang mabaskog nga balod samtang nagasakay sila sa ila mga kabayo. Magaabot sila nga handa sa pagsalakay sa inyo nga mga pumuluyo sang Babilonia. 43Nabalitaan ini sang hari sang Babilonia, kag nagpalamuypoy ang iya mga kamot. Kahadlok kag kasakit ang iya nabatyagan pareho sang pagpasakit sang isa ka babayi nga manugbata.
44“Salakayon ko gulpi ang Babilonia pareho sang leon nga halin sa kakahuyan sang Jordan nga nagapakadto sa palahalban nga may madamo nga mga karnero. Magapalalagyo sila kag padumalahan ko ang Babilonia sa tawo nga akon ginpili. Sin-o ang mapaanggid sa akon? Sin-o ang mangahas sa pagkontra sa akon? Sin-o ang pangulo nga magpamatok sa akon? 45Gani pamatii ang ginaplano ko nga himuon kontra sa Babilonia. Bisan ang ila mga kabataan bihagon kag ang ila duta malaglag.50:45 Bisan… malaglag: Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sini. 46Sa puwerte nga pagkalaglag sang Babilonia magatay-og ang duta, kag ang ila paghinibi mabatian sa iban nga mga nasyon.”
