Dom over de fornemme kvinder
1Hør her, Israels fornemme kvinder: I ligner det fede slagtekvæg på Samarias bjerg. I undertrykker de svage og mishandler de fattige. I forlanger hele tiden, at jeres mænd skal komme med drikkevarer.” 2Herren siger: „Så sandt jeg er den hellige Gud, skal I ikke undslippe straffen. Man skal sætte kroge i jer og trække jer ud som med en fiskestang. 3I bliver drevet ud gennem huller i bymuren i en lang række og bliver smidt på Hermons bjerg.4,3 Meningen uklar. På hebraisk: Harmon, et ukendt ord eller sted.” Gud har talt!
Israels folk fremturer i deres oprør mod Gud
4„Tag I bare til Betel og dyrk jeres afguder. Gå til Gilgal og gør oprør imod mig. Bring jeres ofre hver morgen og jeres tiende hver tredje dag. 5Brænd frisk brød som takoffer. Pral af jeres frivillige offergaver. Det er jo det I elsker!” siger den almægtige Gud.
6„Jeg sørgede for hungersnød i hver eneste by,” siger Herren. „Men alligevel vendte I ikke om til mig.”
7„Jeg holdt regnen tilbage tre måneder før høsten. Jeg lod det regne i én by, men ikke i en anden. Én mark fik regn, mens en anden tørrede ud. 8Folk fra tre byer flokkedes til én by for at få vand at drikke, men der var aldrig nok. Alligevel vendte I ikke om til mig,” siger Herren.
9„Jeg sendte sygdomme over jeres korn- og vinmarker. Græshopper ødelagde jeres figen- og oliventræer. Men I vendte ikke om til mig,” siger Herren.
10„Jeg ramte jer med plager og katastrofer som i sin tid i Egypten. Jeg lod jeres unge mænd og jeres heste blive dræbt i krig, så det stank af lig i jeres lejr. Men I vendte ikke om til mig,” siger Herren.
11„Jeg ødelagde nogle af jeres byer, som jeg ødelagde Sodoma og Gomorra. I blev som et forkullet stykke træ, reddet ud af ilden. Men I vendte ikke om til mig,” siger Herren.
12„Derfor kommer straffen over jer. Gør dig klar til at møde din Gud, Israel! 13Husk på, at jeg er den, som dannede bjergene og skabte vinden. Jeg åbenbarer mine planer for mennesker, og jeg skabte lys ud af mørket. Jeg vandrer på jordens bjergtoppe. Mit navn er Herren, den almægtige Gud!”
1Kamong mga dungganon nga mga babaye sa Samaria, sama kamo sa pinatambok nga mga baka sa Basan. Gilisod-lisod ninyo ug gidaog-daog ang mga kabos. Nagaingon pa kamo sa inyong mga bana, “Pagkuha ug bino ug mag-inom kita!” 2Sa akong pagkabalaan, ipanumpa ko nga moabot gayod ang adlaw nga bihagon kamo sa inyong mga kaaway. Ang matag usa kaninyo mahisama sa isda nga nabingwitan. 3Pagawason nila kamo sa inyong siyudad agi sa mga bangag sa mga paril nga nangaguba, ug itambog nila kamo sa Harmon. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.
4“Mga Israelinhon, adto kamo sa ginasimbahan ninyo sa Betel ug sa Gilgal ug pagpakasala pa gayod kamo. Pagdala kamo sa inyong mga halad kada buntag ug pagdala kamo ug ikapulo sa inyong mga abot kada tulo ka adlaw. 5Pagsunog kamo ug pan nga may patubo ingon nga halad sa pagpasalamat kanako. Sige, ipanghambog ninyo kana apil ang inyong mga halad nga kinabubut-on, kay mao man kana ang inyong gustong buhaton. Ako, ang Ginoong Dios, ang nagaingon niini.
6“Ako ang nagpadala kaninyo ug kagutom sa tanan ninyong mga siyudad, apan wala kamo mobalik kanako. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.
7“Ako ang nagpugong sa ulan sulod sa tulo ka bulan una moabot ang ting-ani. Gipaulanan ko ang ubang siyudad apan ang uban wala. Gipaulanan ko usab ang ubang kaumahan apan ang uban namad-an. 8Tungod sa kaluya nagsusapinday na kamo sa pagpangita ug tubig gikan sa usa ka siyudad ngadto sa laing siyudad, apan wala matagbaw ang inyong kauhaw. Bisan pa niana, wala gihapon kamo mobalik kanako. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini. 9Makadaghan ko na daota ang inyong mga tanaman pinaagi sa init nga hangin ug peste. Giataki sa mga dulon ang inyong mga kahoy nga igos ug olibo. Apan wala gihapon kamo mobalik kanako. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini. 10Gipadad-an ko kamo ug mga katalagman sama sa akong gipadala kaniadto sa Ehipto. Gipapatay ko ang inyong mga batan-ong lalaki sa gira ug gipadala ko sa inyong mga kaaway ang inyong mga kabayo. Gipaantos ko kamo sa kabaho sa mga patay sa inyong mga kampo, apan wala gihapon kamo mobalik kanako. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini. 11Gilaglag ko ang uban kaninyo sama sa gihimo ko sa Sodoma ug Gomora, ug kamong nakalingkawas nahisama sa kahoy nga gisakmit gikan sa kalayo. Apan wala gihapon kamo mobalik kanako. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini. 12Busa ipahamtang ko pa gayod kini nga mga silot kaninyo, mga taga-Israel. Ug tungod kay himuon ko man kini, pangandam kamo sa pag-atubang kanako nga inyong Dios.”
13Ang Dios mao ang naghimo sa mga bukid ug sa hangin,4:13 hangin: o, espiritu sa tawo. ug siya usab ang naghimo sa kabuntagon ug kagabhion. Gipadayag niya sa tawo ang iyang mga plano, ug siya ang nagagahom sa tibuok kalibotan. Ginoong Dios nga Makagagahom ang iyang ngalan.
