Bestemmelser vedrørende krig
1Når I går i krig og står ansigt til ansigt med fjendens mange heste og stridsvogne og en hær, der er langt stærkere end jeres, skal I ikke lade jer slå ud. Herren, jeres Gud, er med jer. Han er den samme Gud, som førte jer ud af Egypten. 2Men før I rykker frem, skal præsten tale til krigerne og sige:
3‚Hør her, israelitiske mænd! I skal ikke være bange for at kaste jer ud i kampen i dag. 4Herren, jeres Gud, er med jer, og han vil kæmpe på jeres side imod fjenderne og give jer sejr.’
5Derefter skal hærførerne tage ordet og sige: ‚Er der nogen, som netop har bygget sig et hus, men ikke har indviet det endnu? I så fald skal han vende hjem, for hvis han dør i kampen, bliver det en anden, der kommer til at indvi det. 6Er der nogen, som endnu ikke har fået vinhøsten i hus? I så fald skal han vende hjem, for hvis han dør i kampen, kommer en anden til at nyde frugten af hans arbejde. 7Er der nogen som er forlovet? Så tag hjem og gift jer, for hvis I dør i kampen, bliver det en anden, som gifter sig med jeres tilkommende. 8Er der nogen, som er bange for at kæmpe? I så fald skal I vende hjem, så I ikke ved jeres frygt nedbryder hærens moral.’ 9Efter at hærførerne har sorteret den slags mænd fra, skal de udvælge de forskellige befalingsmænd.
10Når I påtænker at storme en by, skal I først give indbyggerne mulighed for at overgive sig. 11Hvis de vælger at overgive sig og åbner portene for jer, kan I gå ind og gøre dem til jeres slaver. 12Men hvis de ikke vil slutte fred, skal I belejre byen, 13og når Herren udleverer byen til jer, skal I slå samtlige mænd i byen ihjel, 14men I kan selv beholde kvinderne, børnene, husdyrene og det øvrige krigsbytte. 15De her retningslinier gælder kun for byer, der ligger langt væk, ikke for byer i det land, som I skal over og tage i besiddelse.
16Inden for landets grænser skal I udrydde alt og alle, I må ikke skåne nogen overhovedet, 17men udslette befolkningen totalt, hittitterne, amoritterne, kana’anæerne, perizzitterne, hivvitterne og jebusitterne, sådan som Herren har befalet. 18På den måde undgår I at synde imod Herren ved at lade jer friste til at deltage i deres væmmelige afgudsdyrkelse.
19Når I belejrer en by, må I ikke ødelægge frugttræerne på stedet. I må spise af frugten, men ikke fælde træerne. Det er jo ikke dem, I kæmper imod. 20De træer, som ikke bærer spiselige frugter, kan I hugge om og bruge til angrebsramper og lignende.
Ang mga Kasuguan Parte sa Gira
1“Kon maglakat gani kamo sa pagpakig-away sa inyo mga kaaway, kag makita ninyo ang ila mga kabayo, mga karwahe kag mga soldado nga mas madamo pa sang sa inyo, indi kamo magkahadlok sa ila, kay kaupod ninyo ang Ginoo nga inyo Dios nga nagpaguwa sa inyo sa Egipto. 2Antes kamo magkadto sa inaway magtindog anay sa tunga ang pari kag magsiling sa mga soldado, 3‘Pamati kamo, O katawhan sang Israel. Indi kamo magkahadlok sa inyo pagpakig-away subong. Magpakaisog kamo kag indi kamo magsinalasala. 4Kay ang Ginoo nga inyo Dios magaupod sa inyo! Magapakig-away siya para sa inyo kontra sa inyo mga kaaway kag padag-on niya kamo!’
5“Dayon masiling ang mga opisyal sa mga soldado, ‘Kon may ara sa inyo nga bag-o lang nakapatindog sang iya balay kag wala pa niya ini madedikar sa Ginoo, magpauli siya kay basi bala mapatay siya sa inaway kag ang iban nga tawo ang magdedikar sang iya balay. 6Kon may ara sa inyo nga nakatanom sang ubas kag wala pa siya makapulos sang bunga sini, magpauli siya kay basi bala mapatay siya sa inaway kag ang iban nga tawo ang magapulos sini. 7Kon may ara sa inyo nga kalaslon, magpauli siya kay basi bala mapatay siya sa inaway kag ang iban nga tawo ang magpangasawa sang iya palangasaw-on.’
8“Masiling pa gid ang mga opisyal, ‘Kon may ara sa inyo nga nahadlok ukon nakulbaan, magpauli siya kay basi pati ang iya mga kaupod makulbaan man.’ 9Kon makatapos na ang mga opisyal sa paghambal sa mga soldado, magpili dayon sila sang mga kumander sa pagpangulo sa mga soldado.
10“Kon magsalakay kamo sa isa ka banwa, hatagi anay ninyo ang mga pumuluyo sang kahigayunan nga magsurender. 11Kon magsurender sila kag abrihan nila para sa inyo ang puwertahan sang ila banwa, himuon ninyo sila tanan nga mga ulipon kag paobrahon ninyo sila para sa inyo sa gusto man nila ukon indi. 12Pero kon indi gani sila magsurender kundi magpakig-away sila sa inyo, salakaya ninyo sila. 13Kon itugyan na sila sa inyo sang Ginoo nga inyo Dios, pamatyon ninyo ang tanan nila nga mga lalaki. 14Pero puwede ninyo bihagon ang mga babayi, ang mga kabataan, kag ang mga kasapatan, kag puwede ninyo kuhaon ang tanan nga pagkabutang nga ara sa sina nga banwa. Gamita ninyo ini nga mga butang nga ginhatag sa inyo sang Ginoo nga inyo Dios halin sa inyo mga kaaway. 15Himuon lang ninyo ini sa mga banwa nga malayo kag indi bahin sang duta nga pagasakupon ninyo. 16Pero sa mga banwa nga ginahatag sa inyo sang Ginoo nga inyo Dios bilang palanublion ninyo, pamatyon gid ninyo ang tanan. 17Laglagon ninyo sing bug-os20:17 Laglagon ninyo sing bug-os: Ang Hebreo nga pulong sini nagakahulugan sang mga gintugyan sa Ginoo paagi sa paghalad ukon paglaglag sini. ang mga Hithanon, ang mga Amornon, ang mga Canaanhon, ang mga Periznon, ang mga Hivhanon, kag ang mga Jebusnon, suno sa ginsugo sa inyo sang Ginoo nga inyo Dios. 18Kay kon indi, tudluan nila kamo sang tanan nga makangilil-ad nga mga buhat nga ila ginahimo sa ila pagsimba sa ila mga dios, kag tungod sini makasala kamo sa Ginoo nga inyo Dios. 19Kon ang inyo pagsalakay sa isa ka banwa madugay, indi ninyo pagpanapson ang mga kahoy. Kauna ninyo ang mga bunga sini pero indi ninyo pagpanapson. Kay indi sila mga kaaway nga inyo laglagon. 20Pero puwede ninyo tapson ang mga kahoy nga ang bunga sini indi puwede makaon, kag gamiton ninyo ini sa inyo pagkibon sa banwa hasta nga maagaw ninyo ini.
