Davids mønstring af hæren
2.Sam. 24,1-25
1Satan ønskede at bringe Israels folk i ulykke, så han gav David den tanke at foretage en optælling af Israels samlede hærstyrke.
2David sagde derfor til Joab og de øvrige officerer: „Rejs rundt blandt alle Israels stammer fra Dan i nord til Be’ersheba i syd og optæl alle de våbenføre mænd. Kom så tilbage og fortæl mig, hvor mange jeg råder over.”
3Men Joab svarede: „Gud give, at din hær må vokse til 100 gange af, hvad den er nu. Min herre og konge, er de ikke alle loyale over for dig? Hvorfor vil du begå denne synd? Hvorfor bringe ulykke over Israels folk?”
4Imidlertid sejrede kongens ord over Joabs protester, så Joab rejste landet rundt for at foretage optællingen. Da han vendte tilbage til Jerusalem, 5meddelte han David det samlede tal på landets våbenføre mænd: I hele Israel var der 1.100.000 mand, heraf 470.000 i Juda. 6Joab havde dog undladt at foretage optælling i Levis og Benjamins stammeområde, for han var meget ilde til mode over kongens befaling. 7Gud var også vred over optællingen. Derfor ville han straffe Israel.
8Da sagde David til Gud: „Jeg har begået en stor synd! Det var tåbeligt af mig at gøre sådan noget. Tilgiv mig!”
9Så sagde Herren til profeten Gad, som var i Davids tjeneste: 10„Gå hen og sig til David: Jeg, Herren, giver dig tre muligheder for straf, og du må selv vælge, hvilken en af dem det skal være.” 11Gad gik derefter hen til David og forelagde ham de tre muligheder: 12„Vælger du tre år med hungersnød? Eller tre måneder på flugt for dine fjender? Eller tre dage, hvor Herrens engel sender pest over hele Israels land? Sig mig, hvad jeg skal svare Herren, som har sendt mig!”
13„Det er et frygteligt valg,” sukkede David. „Men det er bedre at være prisgivet Herren, for hans nåde er stor. Lad mig ikke være prisgivet mennesker.”
14Da sendte Herren pest over hele Israel, og 70.000 mænd døde. 15Da dødsenglen skulle til at ramme Jerusalem, blev Herren bedrøvet over den store ulykke, der var ved at ske. „Stop!” sagde han til englen. „Nu kan det være nok!” Englen stod da ved jebusitten Ornans tærskeplads. 16Da David så Herrens engel stå stille i luften med sit sværd rettet mod Jerusalem, kastede han og hans ledere sig på knæ med ansigtet mod jorden. De var alle klædt i sæk og aske.
17„Det er mig, der har syndet ved at mønstre min hær,” sagde han. „Alle disse mennesker er som uskyldige får. Herre, min Gud, lad dog straffen ramme mig og min familie. Du må ikke tilintetgøre dit folk.”
18Derpå sagde Herrens engel til Gad: „Sig til David, at han skal bygge et alter for Herren på jebusitten Ornans tærskeplads.” 19-20David var lydig mod Herrens befaling og opsøgte Ornan, der var i færd med at tærske hvede. Da Ornan vendte sig om, fik han øje på englen, og hans fire sønner løb i skjul, mens han selv fortsatte med at tærske. 21Kort efter opdagede Ornan kongen, der nærmede sig. Straks forlod han tærskepladsen, løb kong David i møde og kastede sig på knæ med ansigtet mod jorden foran ham.
22David sagde til Ornan: „Lad mig købe tærskepladsen af dig til dens fulde pris, så jeg kan bygge Herren et alter og få pesten til at standse.”
23„Tag den bare, min herre og konge, og gør med den, hvad du vil,” svarede Ornan. „Her, jeg giver dig mine okser til brændofferet, tærskeslæderne til offerbrænde og brug min hvede til afgrødeofferet. Jeg giver dig det hele!”
24„Nej,” svarede kong David, „jeg vil betale dig den fulde pris. Jeg kan ikke tage, hvad der tilhører en anden, og ofre det til Herren. Jeg vil ikke bringe ofre, der ikke har kostet mig noget!”
25Så betalte David Ornan 600 guldstykker for hele området, 26hvorefter han byggede et alter for Herren og ofrede brændofre og takofre. Han bad Herren om nåde, og Herren svarede ved at sende ild fra himlen, som fortærede ofrene på alteret. 27Herren befalede derefter englen at stikke sværdet i skeden.
28David fortsatte nu med at ofre til Herren på jebusitten Ornans tærskeplads, fordi Herren dér havde svaret på hans bøn. 29Herrens telt og brændofferalteret, som Moses havde lavet i ørkenen, stod stadig på højen ved Gibeon. 30Men David turde ikke tage derhen for at søge Herren, for han var bange for Herrens engels sværd.
Ginsensos ni David ang Iya mga Soldado
(2 Sam. 24:1-25)
1Ginkontra ni Satanas21:1 ni Satanas ukon, sang kaaway. ang Israel, gani ginsugyot niya si David nga isensos ang mga Israelinhon. 2Gani nagsiling si David kay Joab kag sa mga kumander sang mga soldado, “Lakat kamo, kag isipa ninyo ang mga Israelinhon halin sa Beersheba hasta sa Dan.21:2 halin sa Beersheba hasta sa Dan: buot silingon, sa bug-os nga nasyon sang Israel. Dayon magbalik kamo diri agod mahibaluan ko kon pila sila tanan.”
3Pero nagsabat si Joab, “Kabay pa nga padamuon sang Ginoo ang imo katawhan sing 100 ka pilo. Pero, Mahal nga Hari, ngaa nga gusto mo himuon ini nga butang? Indi bala nga mga sakop mo sila? Ti, ngaa dalahigon mo sila sa imo sala nga himuon?”
4Pero nag-insister gid si David, gani ginlibot ni Joab ang bug-os nga Israel, kag dayon nagbalik sa Jerusalem. 5Ginsugid niya kay David ang kadamuon sang mga lalaki nga makasarang magpakig-away: 1,100,000 sa Israel kag 470,000 sa Juda. 6Pero wala pag-ilakip ni Joab sa pag-isip ang tribo ni Levi kag ni Benjamin tungod kay naugot siya sa sugo sang hari. 7Wala man malipay ang Dios sa sining sugo ni David, gani ginsilutan niya ang Israel. 8Dayon nagsiling si David sa Dios, “Nakasala gid ako sa akon ginhimo. Gani nagapakitluoy ako sa imo, Ginoo, nga patawaron mo ako nga imo alagad sa akon sala, kay kabuangan gid ang akon ginhimo.”
9Nagsiling ang Ginoo kay Gad nga propeta ni David, 10“Magkadto ka kay David kag papilia siya kon sa diin sa tatlo ka silot ang gusto niya nga himuon ko sa iya.” 11Gani nagkadto si Gad kay David kag nagsiling sa iya, “Diin sa sini ang gusto mo: 12Tatlo ka tuig nga gutom, tatlo ka bulan nga pagpanglaglag sa inyo sang inyo mga kaaway, ukon tatlo ka adlaw nga kalalat-an halin sa Ginoo paagi sa pagpanghalit sang anghel sang Ginoo sa bug-os nga duta sang Israel. Magdesisyon ka kag pahibalua ako kon ano ang isabat ko sa Ginoo nga nagpadala sa akon.”
13Nagsabat si David kay Gad, “Nabudlayan gid ako magpili. Maayo pa nga ang Ginoo na lang ang magsilot sa akon sang sa mga tawo, kay maluluy-on gid ang Ginoo.” 14Gani nagpadala ang Ginoo sang kalalat-an sa Israel, kag 70,000 ka Israelinhon ang napatay. 15Dayon nagpadala ang Dios sang anghel sa paglaglag sang Jerusalem. Pero samtang ginalaglag sang anghel ang Jerusalem, nagbaylo ang hunahuna sang Ginoo sa pagsilot sa mga tawo. Gani nagsiling siya sa anghel nga nagapanglaglag sa mga tawo, “Tama na! Indi na sila pagsiluti.” Sadto nga tion didto nagatindog ang anghel sang Ginoo sa may linasan ni Arauna21:15 Arauna: ukon, Ornan. nga Jebusnon.
16Nagtangla si David kag nakita niya ang anghel sang Ginoo nga nagatindog sa kahanginan, sa tunga-tunga sang langit kag duta nga may ginauyatan nga espada nga nagatudlo sa Jerusalem. Dayon nagluhod si David kag ang mga manugdumala sang Israel, nga nagasuksok sang sako sa pagpakita sang ila pagpangasubo. 17Nagsiling si David sa Dios, “Ako ang nagsugo nga isensos ang mga tawo. Ako ang nakasala. Ini nga mga tawo mga inosente pareho sa mga karnero. Wala sila sang may nahimo nga sala. O Ginoo nga akon Dios, ako na lang kag ang akon pamilya ang siluti. Indi pagpaantusa ang imo katawhan sa sini nga kalalat-an.”
18Dayon ginsugo sang anghel sang Ginoo si Gad sa pagsiling kay David nga magtaklad siya sa linasan ni Arauna nga Jebusnon kag maghimo didto sang halaran para sa Ginoo. 19Gani nagtaklad si David suno sa ginsugo sang Ginoo paagi kay Gad.
20Sadto nga tion nagalinas si Arauna kag ang iya apat ka anak nga lalaki sang trigo. Kag sang makita nila ang anghel sang Ginoo, nagdalagan ang apat ka anak ni Arauna kag nagpanago. 21Dayon nakita ni Arauna nga nagapadulong si David. Gani naghalin siya sa linasan kag nagluhod sa atubangan ni David bilang pagtahod sa iya. 22Nagsiling si David sa iya, “Ibaligya sa akon ang imo linasan kay mapatindog ako sang halaran para sa Ginoo, agod mauntat na ang kalalat-an sa mga tawo. Bayaran ko ikaw kon pila gid ang iya bili.”
23Nagsiling si Arauna kay David, “Sige, kuhaa, Mahal nga Hari. Himua kon ano ang maayo sa imo. Hatagan ko pa ikaw sang baka para ihalad bilang halad nga ginasunog, mga tapi nga ginagamit sa paglinas para igatong, kag trigo para ihalad bilang halad nga regalo. Huo, ihatag ko ini tanan sa imo nga libre.”
24Pero nagsabat si Haring David kay Arauna, “Indi ko ini pagbatunon nga libre. Bayaran ko ikaw kon pila ang bili sini. Indi ko mahimo nga kuhaon lang ini sa imo kag ihalad sa Ginoo. Indi ako maghalad sang halad nga ginasunog nga wala sing bili sa akon.” 25Gani ginbayaran ni David si Arauna sang 600 ka bilog21:25 600 ka bilog: mga pito ka kilo. nga bulawan para sa sadto nga lugar. 26Dayon naghimo siya didto sang halaran para sa Ginoo kag naghalad sang mga halad nga ginasunog kag mga halad nga para sa maayo nga relasyon. Kag dayon nagpangamuyo siya. Ginsabat siya sang Ginoo paagi sa pagpadala sang kalayo halin sa langit sa pagsunog sang mga halad sa halaran. 27Dayon nagsiling ang Ginoo sa anghel nga ibalik niya ang iya espada sa tagub.
28Sang nakita ni David nga ginsabat sang Ginoo ang iya pangamuyo, naghalad pa gid siya sang mga halad didto sa linasan ni Arauna nga Jebusnon. 29Sadto nga tion, ang Tolda sang Ginoo kag ang halaran para sa mga halad nga ginasunog nga ginpahimo ni Moises sa kamingawan ara sa mataas nga lugar sa Gibeon. 30Pero indi magkadto didto si David sa pagpamangkot sa Dios, tungod nahadlok siya sa espada sang anghel sang Ginoo.
