Romains 9 – BDS & HLGN

La Bible du Semeur

Romains 9:1-33

Israël dans l’histoire du salut

Les sentiments de Paul à l’égard des Israélites

1Je dis la vérité, en tant qu’homme uni à Christ, je ne mens pas ; ma conscience, en accord avec l’Esprit Saint, me rend ce témoignage : 2j’éprouve une profonde tristesse et un chagrin continuel dans mon cœur. 3Oui, je demanderais à Dieu d’être maudit9.3 Autre traduction : Je souhaiterais être maudit. et séparé de Christ pour mes frères, nés du même peuple que moi. 4Ce sont les Israélites. C’est à eux qu’appartiennent la condition de fils adoptifs de Dieu, la manifestation glorieuse de la présence divine, les alliances9.4 Certains manuscrits ont : l’alliance., le don de la Loi, le culte et les promesses ; 5à eux les patriarches ! Et c’est d’eux qu’est issu Christ dans son humanité ; il est aussi au-dessus de tout, Dieu béni pour toujours. Amen !

Le véritable Israël selon l’élection de Dieu

6Ce n’est pas que la Parole de Dieu soit restée sans effet ! Car ce ne sont pas tous ceux qui descendent du patriarche Israël9.6 Autre traduction : tous ceux qui font partie d’Israël. qui constituent Israël ; 7et ceux qui descendent d’Abraham ne sont pas tous ses enfants. Car Dieu dit à Abraham : C’est par Isaac que te sera suscitée une descendance9.7 Gn 21.12.. 8Cela veut dire que tous les enfants de la descendance naturelle d’Abraham ne sont pas enfants de Dieu. Seuls les enfants nés selon la promesse sont considérés comme sa descendance. 9Car telle est la promesse de Dieu : Vers cette époque, je viendrai, et Sara aura un fils9.9 Gn 18.10, 14..

10Et ce n’est pas tout : Rébecca eut des jumeaux nés d’un seul et même père, de notre ancêtre Isaac. 11-12Or, Dieu a un plan qui s’accomplit selon son libre choix et qui dépend, non des actions des hommes, mais uniquement de la volonté de celui qui appelle. Et pour que ce plan demeure, c’est avant même la naissance de ces enfants, et par conséquent avant qu’ils n’aient fait ni bien ni mal, que Dieu dit à Rébecca : L’aîné sera assujetti au cadet9.11-12 Gn 25.23.. 13Ceci s’accorde avec cet autre texte de l’Ecriture : J’ai aimé Jacob, et j’ai écarté Esaü9.13 Ml 1.2-3..

Le Dieu souverain est juste

14Mais alors, que dire ? Dieu serait-il injuste ? Loin de là ! 15Car il a dit à Moïse :

Je ferai grâce à qui je veux faire grâce,

j’aurai compassion de qui je veux avoir compassion9.15 Ex 33.19..

16Cela ne dépend donc ni de la volonté de l’homme, ni de ses efforts, mais de Dieu qui fait grâce. 17Dans l’Ecriture, Dieu dit au pharaon :

Voici pourquoi je t’ai fait parvenir où tu es : pour montrer en toi ma puissance et pour que ma renommée se répande par toute la terre9.17 Ex 9.16 cité selon l’ancienne version grecque..

18Ainsi donc, Dieu fait grâce à qui il veut et il endurcit qui il veut.

19Tu vas me dire : pourquoi alors fait-il encore des reproches ? Car qui a jamais pu résister à sa volonté ? 20Mais, qui es-tu donc toi, un homme, pour critiquer Dieu ? L’ouvrage demandera-t-il à l’ouvrier : « Pourquoi m’as-tu fait ainsi9.20 Voir Es 45.9.? » 21Le potier n’a-t-il pas le droit, à partir du même bloc d’argile, de fabriquer un pot d’usage noble et un autre pour l’usage courant ?

22Et qu’as-tu à redire si Dieu, parce qu’il voulait montrer sa colère et faire connaître sa puissance, a supporté avec une immense patience ceux qui étaient les objets de sa colère, tout prêts9.22 Autre traduction : préparés pour. pour la destruction ? 23Oui, qu’as-tu à redire si Dieu a agi ainsi pour manifester la richesse de sa gloire en faveur de ceux qui sont les objets de sa compassion, ceux qu’il a préparés d’avance pour la gloire ?

Pour les Juifs et pour les non-Juifs

24C’est nous qui sommes les objets de sa compassion, nous qu’il a appelés non seulement d’entre les Juifs, mais aussi d’entre les non-Juifs. 25C’est ce qu’il dit dans le livre du prophète Osée :

Celui qui n’était pas mon peuple,je l’appellerai « mon peuple ».

Celle qui n’était pas la bien-aimée,je la nommerai « bien-aimée »9.25 Os 2.25..

26Au lieu même où on leur avait dit : « Vous n’êtes pas mon peuple », on leur dira alors : « Vous êtes les enfants du Dieu vivant9.26 Os 2.1 ; 1.9.. »

27Et pour ce qui concerne Israël, Esaïe déclare de son côté :

Même si les descendants d’Israëlétaient aussi nombreux que les grains de sable au bord de la mer,

seul un reste sera sauvé.

28Car pleinement et promptement9.28 Autre traduction : de façon décisive.,le Seigneur accomplira sa parole sur la terre9.28 Es 10.22-23 cité selon l’ancienne version grecque..

29Et comme Esaïe l’avait dit par avance :

Si le Seigneur des armées célestesne nous avait laissé des descendants,

nous ressemblerions à Sodome,

nous serions comme Gomorrhe9.29 Es 1.9 cité selon l’ancienne version grecque. Sodome… Gomorrhe: deux villes qui ont subi un terrible jugement de la part de Dieu (Gn 19.23-28)..

Etre juste : par la foi et non par la Loi

30Que dire maintenant ? Voici ce que nous disons : les païens qui ne cherchaient pas à être déclarés justes par Dieu ont saisi cette justice, mais il s’agit de la justice qui est reçue par la foi. 31Les Israélites, eux, qui cherchaient à être déclarés justes en obéissant à une loi, n’y sont pas parvenus9.31 Autre traduction : n’ont pas trouvé une Loi par laquelle ils auraient pu être déclarés justes.. 32Pour quelle raison ? Parce qu’ils ont cherché à être déclarés justes non pas en comptant sur la foi, mais comme si la justice pouvait provenir de la pratique de la Loi. Ils ont buté contre la pierre qui fait tomber, 33conformément à ce que dit l’Ecriture :

Moi, je place en Sionune pierre qu’on heurte,

un rocher qui fait trébucher.

Celui qui met en lui sa confiancene connaîtra jamais le déshonneur9.33 Es 8.14 ; 28.16 cités selon l’ancienne version grecque..

Ang Pulong Sang Dios

Roma 9:1-33

Ang Dios kag ang mga Taga-Israel

1Karon may isugid pa ako sa inyo, kag ini matuod, kay ara ako kay Cristo kag wala ako nagabutig. Ang akon konsensya nga ginagamhan sang Espiritu Santo nagapamatuod man nga matuod ang akon igasugid, 2nga dako gid ang akon kasubo kag kasakit sa akon tagipusuon 3tungod sa akon mga kasimanwa kag kadugo. Kon mahimo lang kuntani gusto ko nga ako ang sumpaon sang Dios kag ipahamulag kay Cristo para lang nga mahilway sila sa silot. 4Madamo sila sang bintaha bilang mga Israelinhon. Ginkabig sila sang Dios bilang iya mga anak; ginpakitaan sila sang Dios sang iya masilaw nga presensya; naghimo ang Dios sang mga kasugtanan sa ila; ginhatag sa ila ang Kasuguan; gintudluan sila sang husto nga pagsimba sa iya; madamo ang iya mga ginpromisa sa ila; 5mga kaliwat sila sang mga tawo nga ginpili sang Dios sang una; kag sa ila lahi naghalin si Cristo sang siya nagpakatawo, ang Dios nga makagagahom sa tanan kag dalayawon sa wala sing katapusan! Amen.

6Pero bisan wala nila napusli ini nga mga pribilehiyo, wala ini nagakahulugan nga wala pagtumana sang Dios ang iya promisa, kay indi ang tanan nga kaliwat ni Israel pinili sang Dios. 7Indi ang tanan nga kaliwat ni Abraham ginakabig nga iya kaliwat. Kay nagsiling ang Dios kay Abraham, “Sa kay Isaac magahalin ang imo mga kaliwat nga akon ginpromisa.”9:7 Gen. 21:12. 8Ini nagakahulugan nga indi ang tanan nga kaliwat ni Abraham ginakabig nga mga anak sang Dios, kundi ang ginbata lang suno sa ginpromisa kay Abraham ang kilalahon nga mga anak sang Dios. 9Kay amo ini ang promisa sang Dios kay Abraham: “Mabalik ako diri sa sunod nga tuig9:9 sa sunod nga tuig: ukon, sa natalana nga tion. kag si Sara may anak na nga lalaki.”9:9 Gen. 18:10, 14.

10Kag paagi sa duha ka anak ni Rebeka kag sang aton katigulangan nga si Isaac, ginpakita man sang Dios nga indi tanan nga kaliwat ni Abraham ginakabig nga iya mga anak. 11-12Sa wala pa magbata si Rebeka sang kapid, nagsiling ang Dios sa iya, “Ang magulang magaalagad sa manghod.” 9:11-12 Gen. 25:23. Ginhambal niya ini sang wala pa sila makahimo sing maayo ukon malain. Kay gusto niya itudlo nga kon magpili siya sang tawo wala siya nagabasi sa ila maayo nga mga binuhatan kundi suno sa iya kabubut-on. 13Nagasiling ang Dios sa Kasulatan,

“Ginhigugma ko si Jacob,

pero si Esau iya wala.”9:13 Mal. 1:2-3.

14Karon, ano ang aton masiling? Nga indi matarong ang Dios? Indi ina husto! 15Kay nagsiling ang Dios kay Moises, “Kaluoyan ko ang gusto ko nga kaluoyan.”9:15 Exo. 33:19. 16Gani ang kaayo sang Dios wala nabasi sa gusto ukon sa ginahimo sang tawo, kundi tungod gid lang sa kaluoy sang Dios. 17Kay sa Kasulatan nagsiling ang Dios sa hari sang Egipto,9:17 hari sang Egipto: sa Hebreo, Faraon. “Ginhimo ko ikaw nga hari para sa sini nga katuyuan: agod paagi sa akon himuon kontra sa imo, mapakita ko ang akon gahom, kag agod mangin bantog ang akon ngalan sa bug-os nga kalibutan.”9:17 Exo. 9:16. 18Gani ginakaluoyan sang Dios ang gusto niya kaluoyan, kag ginapatig-a niya ang ulo sang mga tawo nga gusto niya patig-ahon.

Ang Kaakig kag Kaluoy sang Dios

19Karon, basi kon may magsiling sa akon, “Ngaa bala basulon pa sang Dios ang tawo tungod sang iya pagpakasala? Kag sin-o bala ang makapamatok sa kabubut-on sang Dios?” 20Pero sin-o gid bala ikaw nga magsabat sa Dios? Kita mga tinuga lang sang Dios, gani indi kita makareklamo sa iya kon ngaa ginhimo niya kita nga pareho sini. 21Pareho bala sa manughimo sang kolon, pagusto siya kon ano ang iya himuon sa lunang nga iya ginauyatan. Kon gusto niya, sarang niya mahimo ang duha ka klase sang kolon paagi sa sadto nga lunang: ang isa para sa espesyal nga mga okasyon kag ang isa para sa ordinaryo lang.

22Karon, gusto sang Dios nga ipakita ang iya gahom kag ang iya kaakig sa mga tawo nga dapat na silutan. Pero pagusto siya kon agwantahon niya anay ini nga mga tawo nga iya pagalaglagon. 23Ginahimo niya ini agod mapakita niya ang iya dako nga kaayo sa mga tawo nga iya ginakaluoyan, nga iya na nga daan ginpreparar para padunggan. 24Kag kita amo ang mga tawo nga iya gintawag, indi lang halin sa mga Judio kundi halin man sa mga indi Judio. 25Amo ini ang ginsiling sang Dios sa libro ni Hoseas,

“Ang mga tawo nga indi akon,

tawgon ko nga ‘akon mga tawo.’

Kag sila nga wala ko ginahigugma sadto anay,

higugmaon ko.9:25 Hos. 2:23.

26Sa karon ginatawag sila nga, ‘Indi akon katawhan,’

pero sa ulihi pagatawgon sila nga, ‘Mga anak sang buhi nga Dios.’ ”9:26 Hos. 1:10.

27Amo man ini ang ginsiling ni Isaias parte sa mga Israelinhon: “Bisan daw pareho sa balas sa baybayon ang kadamuon sang mga kaliwat ni Israel, diutay lang sa ila ang maluwas. 28Kay sa labing madali pagasilutan sang Dios sing maid-id ang mga tawo sa kalibutan.”9:28 Isa. 10:22-23. 29Nagsiling man si Isaias,

“Kon ang Ginoo nga Makagagahom wala sing may ginbilin sa aton lahi,

pareho na kuntani kita sa Sodom kag Gomora.”9:29 Isa. 1:9.

Ang Israel kag ang Maayong Balita

30Ang akon buot silingon amo ini: ang mga indi Judio nga wala nagtinguha nga pakamatarungon amo ang ginpakamatarong sang Dios tungod nga nagtuo sila. 31Pero ang mga Judio nga nagtinguha sa pagtuman sang Kasuguan agod pakamatarungon sila sang Dios wala nakadangat sini. 32Ngaa man? Kay sa baylo nga magtuo ang mga Judio kay Jesu-Cristo, nagsalig sila sa ila maayo nga mga binuhatan. Nasandad sila sa “bato nga kasandaran.” 33Pareho sa ginasiling sang Dios sa Kasulatan,

“Pamati! Mabutang ako sa Zion sang bato nga nagapasandad sa mga tawo

kag nagapadasma sa ila.

Pero ang mga tawo nga nagatuo sa iya indi gid mahuy-an.”9:33 Isa. 8:14; 28:16.