1Samarie paiera pour ses fautes
parce qu’elle s’est révoltée ╵contre son Dieu,
ses habitants mourront ╵sous les coups de l’épée,
ses bébés seront écrasés,
et l’on fendra le ventre ╵de ses femmes enceintes. »
Appel et promesse
2Reviens donc, Israël, ╵à l’Eternel, ton Dieu,
car ce sont tes péchés ╵qui ont causé ta chute.
3Préparez vos paroles
et revenez à l’Eternel,
et dites-lui : ╵« Pardonne toute faute,
et prends en bonne part ╵que nous t’offrions en retour, ╵en sacrifice, l’hommage de nos lèvres, ╵en guise de taureaux.
4Ce n’est pas l’Assyrie, ╵qui pourra nous sauver,
nous ne monterons pas ╵sur des chevaux de guerre
et nous ne dirons plus ╵à l’œuvre de nos mains : ╵“Toi, tu es notre Dieu”,
car c’est toi qui as compassion ╵de l’orphelin. »
5« Moi, je les guérirai ╵de leur apostasie,
je leur témoignerai ╵librement mon amour
parce que ma colère ╵se détournera d’eux.
6Oui, je serai pour Israël ╵semblable à la rosée,
il fleurira comme le lis,
et s’enracinera ╵comme les cèdres du Liban.
7Ses rameaux s’étendront au loin
et il aura la majesté ╵de l’olivier,
et son parfum sera semblable ╵à celui du Liban.
8Ils reviendront
habiter à son ombre,
ils revivront comme le blé
et fleuriront comme la vigne,
et ils auront la renommée ╵des grands vins du Liban.
9O Ephraïm… ╵qu’as-tu à faire14.9 qu’as-tu à faire: d’après l’ancienne version grecque. Le texte hébreu traditionnel a : qu’ai-je à faire. ╵encore des idoles ?
Moi, je l’exaucerai, ╵je veillerai14.9 Le verbe exaucer fait assonance, en hébreu, avec le nom de la déesse Anat, et le verbe veiller avec celui de la déesse Ashéra. sur lui.
Je suis comme un cyprès ╵qui reste toujours vert,
tu porteras du fruit ╵et c’est moi qui l’aurai produit. »
10Qui donc est assez sage
pour comprendre ces choses,
assez intelligent ╵pour les connaître ?
Les voies que l’Eternel prescrit sont droites,
les justes les suivront,
tandis que les rebelles ╵trébucheront sur elles.
توبهٔ اسرائيل باعث بركت او می‌شود
1ای قوم اسرائيل، به سوی خداوند، خدای خود بازگشت كنيد، زيرا در زير بار گناهانتان خرد شده‌ايد. 2نزد خداوند آييد و دعا كنيد و گوييد: «ای خداوند، گناهان ما را از ما دور كن، به ما رحمت فرموده، ما را بپذير تا قربانی شكرگزاری به تو تقديم كنيم. 3نه آشور می‌تواند ما را نجات دهد و نه قدرت جنگی ما. ديگر هرگز بتهايی را كه ساخته‌ايم خدايان خود نخواهيم خواند؛ زيرا ای خداوند، يتيمان از تو رحمت می‌يابند.»
4خداوند می‌فرمايد: «شما را از بت‌پرستی و بی‌ايمانی شفا خواهم بخشيد و محبت من حد و مرزی نخواهد داشت، زيرا خشم و غضب من برای هميشه فرو خواهد نشست. 5من همچون باران بر اسرائيل خواهم باريد و او مانند سوسن، خواهد شكفت و مانند سرو آزاد لبنان، در زمين ريشه خواهد دوانيد. 6شاخه‌هايش به زيبايی شاخه‌های زيتون گسترده خواهد شد و عطر و بوی آن همچون عطر و بوی جنگلهای لبنان خواهد بود. 7مردم بار ديگر زير سايه‌اش استراحت خواهند كرد و او مانند باغی پر آب و مانند تاكستانی پر شكوفه و همچون شراب لبنان معطر خواهد بود.
8«اسرائيل خواهد گفت: مرا با بتها چه كار است؟ و من دعای او را اجابت كرده، مراقب او خواهم بود. من همچون درختی هميشه سبز، در تمام مدت سال به او ميوه خواهم داد.»
9هر كه داناست اين چيزها را درک كند. آن كه فهم دارد گوش دهد، زيرا راههای خداوند راست و درست است و نيكان در آن راه خواهند رفت، ولی بدكاران لغزيده، خواهند افتاد.
