Marc 3 – BDS & APSD-CEB

La Bible du Semeur

Marc 3:1-35

(Mt 12.9-14 ; Lc 6.6-11)

1Jésus entra de nouveau dans la synagogue. Il s’y trouvait un homme avec la main paralysée. 2On le surveillait attentivement pour voir s’il le guérirait un jour de sabbat : ils voulaient ainsi pouvoir l’accuser.

3Jésus dit à l’homme à la main infirme : Lève-toi et mets-toi là, au milieu.

4Puis il demanda aux autres : Est-il permis, le jour du sabbat, de faire du bien, ou de faire du mal ? A-t-on le droit de sauver une vie ou faut-il la laisser se détruire ?

Mais personne ne dit mot.

5Jésus promena sur eux un regard indigné. Profondément attristé par la dureté de leur cœur, il dit à l’homme : Etends la main !

Il la tendit et elle fut guérie. 6Aussitôt, les pharisiens sortirent de la synagogue et allèrent se concerter avec des membres du parti d’Hérode sur les moyens de faire mourir Jésus.

Jésus parmi la foule

7Jésus se retira du côté du lac avec ses disciples. Une foule immense le suivait : elle était venue de la Galilée, 8de la Judée, de Jérusalem, de l’Idumée3.8 l’Idumée: région située au sud de la Judée., des territoires de l’autre côté du Jourdain ainsi que de la région de Tyr et de Sidon. Ces gens venaient à lui car ils avaient appris tout ce qu’il faisait. 9Il demanda alors à ses disciples de tenir un bateau à sa disposition pour éviter d’être écrasé par la foule. 10En effet, comme il guérissait beaucoup de gens, tous les malades se précipitaient vers lui pour le toucher.

11Lorsque des gens qui étaient sous l’emprise d’esprits mauvais le voyaient, ils se prosternaient devant lui et s’écriaient : Tu es le Fils de Dieu.

12Mais il leur défendait absolument de faire savoir qui il était.

Le choix des apôtres

(Mt 10.1-4 ; Lc 6.12-16)

13Plus tard, il monta sur une colline avoisinante et appela ceux qu’il voulait, et ils vinrent à lui. 14Il désigna ainsi douze hommes [qu’il nomma apôtres]3.14 qu’il nomma apôtres: ces mots sont absents de plusieurs manuscrits. et qui devaient être constamment avec lui ; 15il les envoya annoncer l’Evangile avec le pouvoir de chasser les démons. 16Voici les noms des Douze qu’il désigna3.16 qu’il désigna: ces mots sont absents de plusieurs manuscrits. : Simon, auquel Jésus donna le nom de Pierre, 17Jacques, fils de Zébédée et Jean son frère auxquels il donna le nom de Boanergès, ce qui signifie « fils du tonnerre », 18André, Philippe, Barthélemy, Matthieu, Thomas, Jacques, fils d’Alphée, Thaddée, Simon le Zélé3.18 Voir note Mt 10.4., 19et Judas Iscariot, celui qui le trahit.

Jésus : Dieu ou Satan ?

(Mt 12.22-32 ; Lc 11.15-23 ; 12.10)

20Jésus alla à la maison et, de nouveau, la foule s’y pressa au point que lui et ses disciples n’arrivaient même plus à manger. 21Quand les membres de sa famille l’apprirent, ils vinrent pour le ramener de force avec eux. Ils disaient en effet : « Il est devenu fou. » 22Les spécialistes de la Loi qui étaient venus de Jérusalem disaient : Il est sous l’emprise de Béelzébul3.22 Béelzébul: voir note Mt 10.25. ; c’est par le pouvoir du chef des démons qu’il chasse les démons.

23Alors Jésus les appela et leur parla en paraboles : Comment Satan peut-il chasser Satan ? 24Un royaume déchiré par la guerre civile ne peut pas subsister. 25Si une famille est divisée, cette famille ne peut pas subsister. 26Si donc Satan se bat contre lui-même, s’il est en conflit avec lui-même, il ne peut plus subsister, c’en est fini de lui. 27En fait, personne ne peut pénétrer dans la maison d’un homme fort pour s’emparer de ses biens sans avoir d’abord ligoté cet homme fort : c’est alors qu’il pillera sa maison.

28Vraiment, je vous avertis : tout sera pardonné aux hommes, leurs péchés et les blasphèmes qu’ils auront prononcés. 29Mais si quelqu’un blasphème contre l’Esprit Saint, il ne lui sera jamais pardonné : il portera éternellement la charge de ce péché.

30Jésus leur parla ainsi parce qu’ils disaient : « Il est sous l’emprise d’un esprit mauvais. »

La vraie famille de Jésus

(Mt 12.46-50 ; Lc 8.19-21)

31La mère et les frères de Jésus arrivèrent. Ils se tinrent dehors et envoyèrent quelqu’un l’appeler.

32Beaucoup de monde était assis autour de lui. On vint lui dire : Ta mère, tes frères et tes sœurs3.32 Plusieurs manuscrits n’ont pas tes sœurs. sont dehors et te cherchent.

33Il répondit : Qui sont ma mère et mes frères ?

34Et, promenant les regards sur ceux qui étaient assis en cercle autour de lui, il dit : Voici ma mère et mes frères, 35car celui qui fait la volonté de Dieu, celui-là est pour moi un frère, une sœur, ou une mère.

Ang Pulong Sa Dios

Marcos 3:1-35

Ang Tawo nga Singkaw ug Kamot

(Mat. 12:9-14; Luc. 6:1-11)

1Mibalik pag-usab si Jesus sa sinagoga sa mga Judio ug may tawo didto nga singkaw ug kamot. 2Tungod kay ang mga Pariseo nangita ug pamaagi nga ikasumbong nila si Jesus, gibantayan nila kon ayohon niya kadtong tawo sa Adlaw nga Igpapahulay. 3Miingon si Jesus sa tawo nga singkaw ug kamot, “Dali dinhi sa atubangan.” 4Unya nangutana siya sa mga Pariseo, “Unsa ba ang gitugot sa atong Kasugoan sa Adlaw nga Igpapahulay: ang paghimo ug maayo sa mga tawo, o ang paghimo ug daotan? Ang pagluwas sa ilang kinabuhi, o ang pagpatay?” Apan wala gayoy mitubag. 5Nasubo si Jesus tungod sa katig-a sa ilang kasingkasing ug masuk-anon nga mitan-aw kanila. Unya miingon siya sa tawo nga singkaw ug kamot, “Ituy-od ang imong kamot!” Gituy-od niya, ug naayo kini. 6Human niadto migawas ang mga Pariseo ug nakigkita sa mga tinun-an ni Haring Herodes. Nagplano sila kon unsaon nila pagpatay si Jesus.

Daghang mga Tawo sa Daplin sa Linaw

7Si Jesus ug ang iyang mga tinun-an miadto sa daplin sa Linaw sa Galilea. Misunod kanila ang daghang mga tawo nga gikan sa Galilea ug Judea. 8Daghan usab ang gikan sa Jerusalem, sa Idumea, sa tabok sa Jordan ug sa palibot sa Tyre ug Sidon, kay nadungog nila ang iyang gipangbuhat. 9Tungod sa kadaghan sa mga tawo giingnan niya ang iyang mga tinun-an nga mag-andam ug sakayan alang kaniya, aron may masakyan siya kon magduot kaniya ang mga tawo. 10Tungod kay daghan na ang iyang gipang-ayo, ang tanan nga may sakit nagailog sa paghikap kaniya. 11Ug kon makita siya sa mga tawo nga may daotan nga mga espiritu, mohapa sila sa iyang atubangan ug mosinggit, “Ikaw ang Anak sa Dios!” 12Apan gipahimangnoan gayod niya ang mga daotang espiritu nga dili mosugilon kon kinsa siya.

Gipili ni Jesus ang dose ka Apostoles

(Mat. 10:1-4; Luc. 6:12-16)

13Human niadto, mitungas si Jesus sa bukid ug iyang gitawag ang gusto niya nga pilion, ug miduol sila kaniya. 14Ug mipili siya ug dose nga mahimo niyang kauban [nga iya usab gitawag mga apostoles]. Gipadala niya sila aron sa pagwali ug 15gihatagan niyag gahom sa paghingilin sa mga daotang espiritu. 16Mao kini ang dose nga iyang gipili: si Simon (nga iyang ginganlan ug Pedro), 17sila si Santiago ug si Juan nga mga anak ni Zebede (nga ginganlan niya ug Boanerges nga ang buot ipasabot, mga anak sa dalogdog), 18si Andres, si Felipe, si Bartolomeo, si Mateo, si Tomas, si Santiago nga anak ni Alfeo, si Tadeus, si Simon (nga kaniadto rebelde sa gobyerno sa Roma), 19ug si Judas Iscariote nga sa kaulahian mitraidor kaniya.

Si Jesus ug si Satanas

(Mat. 12:22-32; Luc. 11:14-23; 12:10)

20Pagkahuman, mipauli si Jesus sa balay nga iyang ginasak-an. Ug nagtigom pag-usab ang mga tawo didto, busa si Jesus ug ang iyang mga tinun-an wala nay panahon bisan sa pagpangaon. 21Pagkadungog sa iyang pamilya mahitungod sa mga gipangbuhat ni Jesus, miadto sila didto aron kuhaon siya, kay naga-ingon ang mga tawo nga nabuang siya.

22Ang mga magtutudlo sa Kasugoan nga miabot gikan sa Jerusalem miingon, “Gisudlan siya ni Satanas3:22 Satanas: sa Griego, Beelzebul. nga pangulo sa mga daotang espiritu. Busa pinaagi sa gahom ni Satanas ginahinginlan niya ang daotan nga mga espiritu.” 23Gipaduol ni Jesus ang mga tawo kaniya, ug misulti siya kanila pinaagi niini nga mga sambingay, “Dili mahimo nga si Satanas mohingilin sa iyang mga kauban. 24Kon ang mga lumulupyo sa usa ka gingharian magkabahin-bahin, kana nga gingharian dili magpadayon. 25Mao usab ang mahitabo sa usa ka panimalay kon ang mga nagapuyo magkabahin-bahin. 26Busa mao usab kana ang mahitabo kon si Satanas ug ang iyang mga sakop magkabahin-bahin ug mag-unay; ang iyang gingharian dili magpadayon kondili mabungkag hinuon.”

27“Sa pagkatinuod, walay tawo nga makasulod sa balay sa kusgan nga tawo aron pagkuha sa iyang mga kabtangan kon dili una niya gapuson kanang kusgan nga tawo. Kon magapos na niya, makakuha na siya sa mga kabtangan niana nga balay.”

28“Sultihan ko kamo sa tinuod, ang tanan nga matang sa sala ug mga pagsulti ug daotan batok sa Dios mapasaylo, 29apan si bisan kinsa nga mosulti ug daotan batok sa Espiritu Santo dili gayod mapasaylo. Kini nga sala dili gayod mapasaylo bisan kanus-a.” 30Gisulti kini ni Jesus kay naga-ingon ang mga magtutudlo sa Kasugoan nga aduna siyay daotan nga espiritu.

Ang Inahan ug mga Igsoon ni Jesus

(Mat. 12:46-50; Luc. 8:19-21)

31Unya miabot ang inahan ug ang mga igsoon ni Jesus. Samtang nagtindog sila didto sa gawas sa balay gipatawag nila siya. 32Daghan ang mga tawo didto nga naglingkod sa palibot ni Jesus. Ug miingon ang mga tawo kaniya, “Ang imong inahan ug mga igsoon anaa sa gawas ug gipatawag ka nila.” 33Miingon siya, “Nasayod ba kamo kon kinsa ang akong inahan ug mga igsoon?” 34Mitan-aw siya sa mga tawo nga naglingkod sa palibot duol niya ug miingon, “Mao kini sila ang akong inahan ug mga igsoon! 35Si bisan kinsa nga nagahimo sa kabubut-on sa Dios mao ang akong inahan ug mga igsoon.”