Les offrandes
1Lorsque quelqu’un apportera à l’Eternel une offrande2.1 Cette offrande consistait en produits du sol cultivé. Elle accompagnait les sacrifices sanglants., elle consistera en fleur de farine qu’il arrosera d’huile et sur laquelle il mettra de l’encens. 2Il l’apportera aux prêtres, descendants d’Aaron. Le prêtre prendra une pleine poignée de la farine arrosée d’huile, avec tout l’encens, et la fera brûler pour servir de mémorial sur l’autel. C’est une offrande consumée par le feu, à l’odeur apaisante pour l’Eternel. 3Ce qui restera de cette offrande reviendra à Aaron et à ses descendants comme part très sainte de ce qui est consumé par le feu pour l’Eternel2.3 La part très sainte était réservée aux prêtres et elle consacrait ceux qui la touchaient (Ex 29.37). Elle ne pouvait être mangée que dans le parvis du sanctuaire (6.16-19), par les prêtres eux-mêmes..
4Lorsqu’on apportera une offrande de pâte cuite au four2.4 Sorte de jarre en terre que l’on chauffait en y allumant du feu. Ensuite on sortait les braises et l’on appliquait la pâte sur les parois intérieures., elle consistera en gâteaux sans levain2.4 Seules les offrandes accompagnant les sacrifices de communion ou les offrandes de prémices pouvaient contenir du levain (7.13 ; 23.10, 17). faits avec de la fleur de farine pétrie avec de l’huile, et en galettes sans levain arrosées d’huile.
5Si c’est une offrande rôtie sur le gril qu’on apporte, elle sera également faite de fleur de farine pétrie avec de l’huile, sans levain. 6On la coupera en morceaux et on versera de l’huile dessus : c’est une offrande.
7Si c’est une offrande de céréales cuite à la poêle qu’on apporte, elle sera composée de fleur de farine et d’huile.
8On apportera l’offrande ainsi préparée à l’Eternel pour la remettre au prêtre qui l’approchera de l’autel. 9Il en prélèvera ce qui doit être offert comme mémorial et le brûlera sur l’autel. C’est une offrande consumée par le feu, à l’odeur apaisante pour l’Eternel. 10Ce qui restera de l’offrande sera pour Aaron et ses fils, comme part très sainte de ce qui est consumé par le feu pour l’Eternel.
11Quelle que soit l’offrande que vous apporterez à l’Eternel, elle ne devra pas être confectionnée avec du levain, car on ne brûlera jamais ni levain ni miel pour l’Eternel. 12Vous en offrirez à l’Eternel comme présents des premiers fruits, mais ils ne seront pas placés sur l’autel comme offrandes à l’odeur apaisante.
13On assaisonnera de sel toute offrande qu’on apportera. On n’omettra jamais de mettre du sel2.13 Chez divers peuples, on consommait du sel lors des conclusions d’alliance., qui représente l’alliance qui te lie à ton Dieu.
14Si on apporte à l’Eternel une offrande des premiers épis de la moisson, on présentera pour cette offrande, des épis grillés au feu, des grains nouveaux. 15On y versera de l’huile et on mettra de l’encens dessus ; c’est une offrande. 16Le prêtre brûlera comme mémorial une partie du grain et de l’huile avec tout l’encens. C’est une offrande consumée par le feu pour l’Eternel.
پێشکەشکردنی دانەوێڵە
1«”ئەگەر یەکێک پێشکەشکراوی دانەوێڵەی بۆ یەزدان هێنا، دەبێت پێشکەشکراوەکەی لە باشترین ئارد بێت و زەیتی بەسەردا دەکات و بخووری سادەشی دەخاتە سەر و 2بۆ نەوەی هارون دەیهێنێت کە کاهینەکانن. کاهینەکەش پڕ بە مستی خۆی مستێک لە ئاردەکە و زەیتەکەی لەگەڵ هەموو بخوورەکەی دەبات. کاهینەکە وەک یادەوەری لەسەر قوربانگاکە دەیسووتێنێت، قوربانی بە ئاگرە، ئەو بۆنەی یەزدان پێی خۆشە، 3ئەوەی لە دانەوێڵەکەش دەمێنێتەوە بۆ هارون و کوڕەکانییەتی، ئەوە بەشی هەرەپیرۆزە لە قوربانی بە ئاگر بۆ یەزدان.
4«”ئەگەر پێشکەشکراوێکی دانەوێڵەی بە تەنوور برژاوت هێنا، دەبێت کولێرەی فەتیرەی بە زەیت شێلراو و ناسکە نانی2:4 ناسکە نان: ناوەشکێنە. فەتیرەی بە زەیت چەورکراو بێت. 5ئەگەر پێشکەشکراوەکەت دانەوێڵەی سەر ساج بێت، دەبێت لە باشترین ئاردی بە زەیت شێلراوی فەتیرە بێت، 6پارچەپارچەی دەکەیت و زەیتی بەسەردا دەکەیت، ئەوە پێشکەشکراوی دانەوێڵەیە. 7ئەگەر پێشکەشکراوەکەت دانەوێڵەی ناو تاوە بێت، لە باشترین ئاردی بە زەیت شێلراو دەیکەیت. 8پێشکەشکراوی دانەوێڵەکەت لەمانە دروستدەکرێت و بۆ یەزدان دەیهێنیت، دەیدەیتە کاهینەکە و ئەویش بۆ لای قوربانگاکەی دەهێنێت. 9کاهینەکەش لە پێشکەشکراوە دانەوێڵەکە بەشی یادەوەرییەکەی دەبات و لەسەر قوربانگاکە دەیسووتێنێت، قوربانی بە ئاگرە، ئەو بۆنەی یەزدان پێی خۆشە. 10ئەوەی لە دانەوێڵەکەش دەمێنێتەوە بۆ هارون و کوڕەکانییەتی، ئەوە بەشی هەرەپیرۆزە لە قوربانی بە ئاگر بۆ یەزدان.
11«”هەموو ئەو دانەوێڵە پێشکەشکراوانەی بۆ یەزدانی دەبەن، نابێت بە هەویرترش2:11 هەویرترش: لە جیاتی خومرە بۆ هەوێن بەکارهاتووە. بێت، چونکە هیچ شتێکی بە هەویرترش و هیچ هەنگوینێک وەک قوربانی بە ئاگر بۆ یەزدان نابێت بسووتێنن. 12دەتوانن وەک یەکەمین بەرهەمتان پێشکەش بە یەزدانی بکەن، بەڵام لەسەر قوربانگاکە پێشکەش ناکرێت وەک بۆنی خۆشی. 13هەموو پێشکەشکراوەکانت لە دانەوێڵە بە خوێ سوێری دەکەیت و با هیچ دانەوێڵەیەکت بەبێ خوێی2:13 وەک لە کوردەواریش باوە نمەککردنی کەسێک واتای پەیمان بەستنە لەگەڵ ئەو کەسە، خوێیەکەش نیشانەی ئەو پەیمانەیە. پەیمانی خودات نەبێت. بۆ هەموو قوربانییەکانت خوێی پێوە دەکەیت.
14«”ئەگەر دانەوێڵەت بۆ یەزدان پێشکەش کرد، دانەوێڵەی یەکەمین بەرهەمەکانت پێشکەش دەکەیت، دەبێت گوڵەکەی بێت و برژا بێت، کوتراوە و پاککراوە بێت. 15زەیتی بەسەردا دەکەیت و بخووری سادەی لەسەر دادەنێیت، ئەوە پێشکەشکراوی دانەوێڵەیە. 16کاهینیش بەشی یادەوەرییەکەی لە کوتراوەکەی و زەیتەکەی و هەموو بخوورەکەی دەسووتێنێت وەک قوربانی بە ئاگر بۆ یەزدان.
