Juges 13 – BDS & HLGN

La Bible du Semeur

Juges 13:1-25

La naissance de Samson

1Les Israélites recommencèrent à faire ce que l’Eternel considère comme mal, et l’Eternel les livra au pouvoir des Philistins pendant quarante ans.

2A Tsorea13.2 Tsorea, à une vingtaine de kilomètres à l’ouest de Jérusalem, fut d’abord attribuée à la tribu de Juda (Jos 15.33), puis à celle de Dan (Jos 19.41). C’est de là que les Danites émigrèrent vers le nord (Jos 18.2, 8, 11). La ville revint alors à Juda. vivait un homme de la tribu de Dan appelé Manoah. Sa femme était stérile et n’avait jamais pu avoir d’enfant. 3Un jour, l’ange de l’Eternel apparut à cette femme et lui dit : Tu es stérile et tu n’as jamais eu d’enfant. Pourtant, tu vas être enceinte et tu donneras le jour à un fils. 4A partir de maintenant, prends bien garde de ne boire ni vin, ni autre boisson alcoolisée et de ne rien manger qui soit rituellement impur. 5Car tu vas être enceinte et tu mettras au monde un fils. Ce garçon sera consacré à Dieu dès le sein maternel : jamais il ne devra se couper les cheveux ou la barbe. C’est lui qui commencera à délivrer Israël des Philistins.

6La femme rentra chez elle et dit à son mari : Un homme de Dieu m’a abordée, son aspect était comme celui d’un ange de Dieu ; il était terrifiant. Je ne lui ai pas demandé d’où il venait, et il ne m’a pas dit son nom. 7Mais il m’a annoncé que je vais être enceinte et que je mettrai un fils au monde. Il m’a dit de ne boire ni vin, ni boisson alcoolisée et de ne rien manger d’impur, car l’enfant sera consacré à Dieu dès le sein maternel et jusqu’à sa mort.

8Alors Manoah adressa cette prière à l’Eternel : Je te prie, Seigneur, fais revenir vers nous l’homme de Dieu que tu as déjà envoyé, pour qu’il nous apprenne ce que nous aurons à faire à l’égard de l’enfant à naître.

9Dieu exauça la prière de Manoah. L’ange de Dieu revint se présenter à la femme pendant qu’elle était assise dans un champ. Manoah n’était pas avec elle. 10Elle courut aussitôt le lui annoncer : L’homme qui est venu l’autre jour se présenter à moi, m’est de nouveau apparu.

11Immédiatement, Manoah se leva et suivit sa femme. Il se rendit auprès de l’homme, et lui demanda : Est-ce toi qui as parlé à cette femme ?

– Oui, c’est moi, lui répondit-il.

12Et Manoah lui dit : Maintenant, quand tes paroles se réaliseront, quelles règles devra-t-on suivre à l’égard de ce garçon, et que devra-t-il faire ?

13L’ange de l’Eternel lui répondit : Ta femme devra s’abstenir de tout ce que je lui ai mentionné. 14Elle ne mangera aucun fruit de la vigne, ne boira ni vin, ni boisson alcoolisée et ne prendra aucune nourriture qui soit rituellement impure. Qu’elle observe soigneusement tout ce que je lui ai ordonné.

15Alors Manoah dit à l’ange de l’Eternel : Permets-nous de te retenir et de te présenter un chevreau.

16L’ange lui répondit : Même si tu me retiens, je ne mangerai pas la nourriture que tu me présenteras ; mais si tu le veux, offre un holocauste à l’Eternel.

Manoah ne savait pas que c’était l’ange de l’Eternel. 17Il demanda à l’ange : Quel est ton nom ? Ainsi, quand ce que tu as annoncé se réalisera, nous pourrons t’honorer.

18L’ange de l’Eternel répliqua : Pourquoi demandes-tu mon nom ? Il est merveilleux.

19Alors Manoah prit un chevreau et l’offrande de céréales qui doit accompagner l’holocauste et il les offrit à l’Eternel sur le rocher. Pendant que Manoah et sa femme regardaient, il se produisit une chose merveilleuse : 20lorsque la flamme monta de l’autel vers le ciel, l’ange de l’Eternel s’éleva au milieu de la flamme sous leurs yeux. Alors ils se jetèrent la face contre terre. 21L’ange de l’Eternel n’apparut plus à Manoah et à sa femme. Manoah comprit que c’était l’ange de l’Eternel qui leur était apparu, 22et il dit à sa femme : Nous allons sûrement mourir, car nous avons vu Dieu !

23Mais sa femme lui dit : Si l’Eternel avait voulu nous faire mourir, il n’aurait pas accepté notre holocauste et notre offrande, il ne nous aurait pas fait voir toutes ces choses, et il ne nous aurait pas annoncé aujourd’hui tout ce qu’il nous a communiqué.

24La femme donna naissance à un fils et elle l’appela Samson. L’enfant grandit et l’Eternel le bénit. 25L’Esprit de l’Eternel commença à le pousser à l’action lorsqu’il était à Mahané-Dan entre Tsorea et Eshtaol.

Ang Pulong Sang Dios

Hukom 13:1-25

Ang Pagkatawo ni Samson

1Naghimo liwat sing malain ang mga Israelinhon sa panulok sang Ginoo, gani ginpasakop sila sang Ginoo sa mga Filistinhon sa sulod sang 40 ka tuig.

2Sa sina nga panahon may isa ka lalaki nga ang iya ngalan si Manoa. Sakop siya sang tribo ni Dan, kag nagaestar siya sa Zora. Ang asawa niya indi makabata. 3Isa ka adlaw, nagpakita ang anghel sang Ginoo sa iya asawa kag nagsiling, “Hasta subong wala ka pa sing bata. Pero sa indi madugay magabusong ka kag magabata sing lalaki. 4Karon, indi ka na mag-inom sang bino ukon sang bisan ano nga klase sang ilimnon nga makahulubog, ukon magkaon sang bisan ano nga pagkaon nga ginakabig nga mahigko. 5Kay ang bata nga matawo sa imo idedikar sa Dios bilang isa ka Nazareo, kag indi mo gid pagguntingan ang iya buhok. Pagaluwason niya ang Israel sa mga Filistinhon.”

6Ginsugiran sang babayi ang iya bana. Siling niya, “Nagpakita sa akon ang isa ka alagad sang Dios nga daw sa anghel sang Dios. Kinulbaan ako! Wala ako nagpamangkot kon taga-diin siya kag wala man siya nagsugid kon sin-o siya. 7Nagsiling siya sa akon nga magabusong ako kag magabata sing lalaki. Ginhambalan man niya ako nga indi na ako mag-inom sang bino ukon sang bisan ano nga klase sang ilimnon nga makahulubog, ukon magkaon sang bisan ano nga pagkaon nga ginakabig nga mahigko, kay ang bata nga matawo sa akon idedikar sa Dios bilang isa ka Nazareo halin sa iya pagkatawo hasta nga mapatay siya.”

8Tungod sini nagpangamuyo si Manoa sa Ginoo. Siling niya, “Ginoo, kon mahimo pabalika ang imo alagad nga ginpadala mo agod tudluan kami kon ano ang dapat namon nga himuon sa bata kon matawo na siya.”

9Ginpamatian sang Dios ang pangamuyo ni Manoa. Nagpakita liwat ang anghel sang Dios sa asawa ni Manoa samtang nagapungko siya sa uma nga nagaisahanon lang. 10Dali-dali niya nga ginpangita ang iya bana kag ginsilingan, “Manoa, dali! Ari na ang tawo nga nagpakita sa akon sang isa ka adlaw.” 11Nagtindog si Manoa kag nagsunod sa iya asawa. Pagkakita niya sa tawo, ginpamangkot niya, “Ikaw bala ang nagpakighambal sa akon asawa?” Nagsabat siya, “Huo.” 12Nagpamangkot si Manoa sa iya, “Kon matuman na ang ginsiling mo, ano bala ang mga pagsulundan parte sa pagkabuhi kag buluhaton sang bata?” 13Nagsabat ang anghel, “Kinahanglan sundon sang imo asawa ang tanan nga ginsiling ko sa iya. 14Indi siya magkaon sang bisan ano nga halin sa ubas. Indi man siya mag-inom sang bino ukon sang bisan ano nga klase sang ilimnon nga makahulubog, ukon magkaon sang bisan ano nga pagkaon nga ginakabig nga mahigko. Kinahanglan sundon gid niya ang tanan nga ginsiling ko sa iya.”

15Nagsiling si Manoa sa anghel, “Indi ka anay maghalin kay maihaw kami sang bataon nga kanding para sa imo.” 16Nagsabat ang anghel, “Bisan magpabilin pa ako, indi ko pagkaunon ang ipreparar mo nga pagkaon. Maayo pa nga maghalad ka na lang sang halad nga ginasunog para sa Ginoo.” (Wala nakahibalo si Manoa nga anghel gali ato sang Ginoo.)

17Nagpamangkot si Manoa, “Ano ang imo ngalan, agod mapadunggan ka namon sa tion nga matuman ang imo ginsiling?” 18Nagsabat ang anghel, “Ngaa gusto gid ninyo nga mahibaluan ang akon ngalan? Mabudlay ini intiendihon.” 19Dayon nagkuha si Manoa sang bataon nga kanding kag halad nga regalo, kag ginhalad niya ini sa ibabaw sang halaran nga bato para sa Ginoo. Kag samtang nagatulok si Manoa kag ang iya asawa, naghimo ang Ginoo sang makatilingala nga butang. 20Nakita nila ang anghel sang Ginoo nga nagapaibabaw pa-langit kaupod sa kalayo nga nagadabadaba paibabaw. Tungod sa ila nakita, nagluhod dayon ang mag-asawa. 21Halin sadto wala na nila liwat makita ang anghel. Didto nila nareyalisar nga anghel gali ato sang Ginoo.

22Nagsiling si Manoa sa iya asawa, “Sigurado gid nga mapatay kita kay nakita naton ang Dios.” 23Pero nagsabat ang iya asawa, “Kon gusto sang Ginoo nga patyon kita, wala niya kuntani pagbatuna ang aton mga halad. Wala man niya kuntani ginpakita sa aton ato nga milagro ukon ginsugid sa aton ang parte sa bata.”

24Nag-abot ang tion nga nagbata ang asawa ni Manoa. Lalaki ang iya bata kag gin-ngalanan nila nga Samson. Nagdako ang bata kag ginbendisyunan siya sang Ginoo. 25Ang Espiritu sang Ginoo nagsugod sa pagpanghikot sa iya samtang didto siya sa kampo ni Dan,13:25 kampo ni Dan: ukon, Mahane Dan. sa tunga-tunga sang Zora kag Eshtaol.