Jérémie 30 – BDS & TCB

La Bible du Semeur

Jérémie 30:1-24

La restauration du peuple

L’Eternel délivrera

1Message que l’Eternel communiqua à Jérémie :

2Voici ce que déclare l’Eternel, Dieu d’Israël : Consigne par écrit dans un livre tout ce que je t’ai dit. 3Car voici le temps vient, dit l’Eternel, où je ramènerai les captifs30.3 Autre traduction : je changerai le sort. de mon peuple Israël et Juda – c’est l’Eternel qui le déclare. Je les ramènerai dans le pays que j’ai donné à leurs ancêtres et ils le posséderont.

4Voici ce que l’Eternel a dit au sujet d’Israël et de Juda :

L’Eternel guérira

5Voici ce que déclare l’Eternel :

Nous avons entendu ╵des cris d’effroi ;

c’est l’épouvante et non la paix.

6Demandez et voyez : ╵les hommes peuvent-ils ╵à présent enfanter ?

Pourquoi voit-on partout ╵des soldats qui se tiennent ╵les mains collées aux reins,

comme des femmes ╵sur le point d’accoucher ?

Pourquoi ces visages défaits, livides ?

7Malheur ! Quel jour terrible !

Il n’y en a pas d’autre ╵semblable à celui-là !

C’est un temps de détresse ╵pour les descendants de Jacob,

mais ils en seront délivrés.

8Voici ce que déclare l’Eternel, ╵le Seigneur des armées célestes : ╵En ce temps-là,

je briserai le joug ╵pesant sur leurs épaules,

j’arracherai leurs liens

et ils ne seront plus ╵esclaves d’étrangers.

9Ils seront serviteurs ╵de l’Eternel leur Dieu,

et de David, leur roi, ╵que je leur donnerai.

10Et toi, Jacob mon serviteur,

sois donc sans crainte,

déclare l’Eternel,

non, n’aie pas peur, ╵ô Israël !

Car moi, je vais te délivrer, ╵de la terre lointaine,

toi et tes descendants, ╵du pays de l’exil.

Oui, Jacob reviendra, ╵il jouira de la tranquillité ╵et d’une vie paisible ;

personne ne l’inquiétera30.10 Les v. 10-11 ont leur parallèle en 46.27-28..

11Car je suis avec toi,

l’Eternel le déclare,

et je te sauverai.

Je ferai table rase ╵de tous les peuples

chez lesquels je t’ai dispersé.

Mais je ne ferai pas ╵table rase de toi.

Cependant, je te châtierai ╵selon ce qui est juste,

je ne te laisserai ╵certainement pas impuni.

12Car voici ce que l’Eternel déclare :

Ta plaie est incurable,

ta blessure est très douloureuse,

13et il n’y a personne ╵qui prenne en main ta cause,

il ne se trouve aucun remède ╵pour ton ulcère,

il n’y a pas pour toi ╵de guérison.

14Tous tes amants30.14 C’est-à-dire les alliés de Jérusalem (voir 22.20)., Jérusalem, ╵t’ont oubliée :

ils ne se soucient pas de toi

car je t’ai accablée de coups ╵comme ferait un ennemi.

Je t’ai cruellement châtiée

car ton crime est énorme

et tes fautes nombreuses.

15Pourquoi te plains-tu donc ╵de ta blessure,

de ce que ta douleur ╵soit si aiguë ?

Je te l’ai infligée

pour tes crimes énormes

et tes fautes nombreuses.

16Mais ceux qui te dévorent ╵seront tous dévorés ;

et tous tes oppresseurs ╵s’en iront en exil.

Ceux qui t’auront pillée ╵seront pillés eux-mêmes,

oui, ceux qui t’auront dépouillée ╵seront à leur tour dépouillés.

17Car je ferai venir ta guérison,

je soignerai tes plaies,

l’Eternel le déclare,

toi qu’on appelle « Rejetée »,

« Sion dont nul ne se soucie ».

18Voici ce que déclare l’Eternel :

Moi, je vais restaurer ╵les habitations de Jacob,

et j’aurai compassion ╵de toutes ses demeures ;

la ville sera rebâtie ╵sur ses décombres,

le palais sera restauré ╵sur son emplacement.

19Du milieu d’eux s’élèveront ╵des accents de reconnaissance,

on entendra des rires.

Je les multiplierai,

leur nombre ne décroîtra plus ;

je les honorerai,

ils ne seront plus méprisés.

20Ceux qui descendent de Jacob ╵seront comme autrefois

et leur communauté ╵devant moi sera stable ;

je punirai ╵tous ceux qui les oppriment.

21Leur chef sera l’un d’eux,

leur souverain ╵sortira de leurs rangs.

Je le ferai venir

et il s’approchera de moi ;

autrement, qui aurait l’audace

de s’approcher de moi ?

demande l’Eternel.

22Vous, vous serez mon peuple,

et moi, je serai votre Dieu.

Reconstruction

23Voici que la tempête ╵de l’Eternel se lève,

sa fureur se déchaîne,

l’orage tourbillonne,

il se déverse sur la tête ╵de ceux qui font le mal30.23 Les v. 23-24 ont leur parallèle en 23.19-20..

24La colère de l’Eternel ╵ne se calmera pas

avant qu’il ait agi ╵et qu’il ait accompli

les desseins de son cœur.

Dans les jours à venir, ╵vous vous en rendrez compte.

Tagalog Contemporary Bible

Jeremias 30:1-24

Ang mga Pangako ng Panginoon sa mga Mamamayan Niya

1-2Sinabi ng Panginoon kay Jeremias, “Ako, ang Panginoon, ang Dios ng Israel ay nagsasabing, isulat mo sa aklat ang lahat ng sinabi ko sa iyo. 3Sapagkat darating ang araw na ibabalik kong muli ang mga mamamayan kong taga-Israel at taga-Juda mula sa pagkabihag.30:3 Tingnan ang “footnote” sa 29:14. Ibabalik ko sila sa lupaing ibinigay ko sa mga ninuno nila na magiging pag-aari nila.”

4-5Ito pa ang sinabi ng Panginoon tungkol sa Israel at Juda: “Maririnig ang hiyawan ng mga tao hindi dahil sa tuwa kundi sa matinding takot. 6May itatanong ako sa inyo. Maaari bang manganak ang lalaki? Bakit nakikita ko ang mga lalaking namumutla at hawak-hawak ang tiyan na parang babaeng manganganak na? 7Lubhang nakakatakot kapag dumating na ang araw na iyon, at wala itong katulad. Panahon iyon ng paghihirap ng mga lahi ni Jacob, pero maliligtas sila sa bandang huli sa kalagayang iyon. 8Ako, ang Panginoong Makapangyarihan, ay nagsasabing sa panahong iyon, hindi na sila aalipinin ng mga taga-ibang bansa. Babaliin ko na ang pamatok sa mga leeg nila at tatanggalin ko na ang mga kadena nila. 9Maglilingkod na sila sa akin, ang Panginoon nilang Dios, at hihirang ako ng hari nila mula sa angkan ni David.

10“Kaya huwag kayong matatakot, o manlulupaypay man, kayong mga lahi ni Jacob na lingkod ko. Ako, ang Panginoon, ay nagsasabing kukunin ko kayo mula riyan sa malayong lugar kung saan kayo binihag. Sa pagbabalik ninyo, mamumuhay na kayo nang payapa, tahimik, at walang kinatatakutan. 11Kasama ninyo ako at ililigtas ko kayo. Lubusan kong wawasakin ang mga bansang pinangalatan ko sa inyo pero hindi ko ito gagawin sa inyo. Ngunit hindi rin ito nangangahulugang hindi ko kayo parurusahan. Didisiplinahin ko kayo nang nararapat.”

12-13Sinabi pa ng Panginoon sa kanyang mga mamamayan, “Talagang malubha na ang inyong mga sugat at hindi na ito gagaling. Wala nang makakatulong o makakagamot sa inyo. Wala na ring gamot para sa inyo. 14Nakalimutan na kayo ng mga kakampi ninyong bansa; hindi na nila kayo pinapansin. Sinalakay ko kayo gaya ng pagsalakay ng kaaway. Matindi ang parusa ko sa inyo dahil malaki at marami ang kasalanan ninyo. 15Huwag kayong dadaing na hindi na gumagaling ang sugat ninyo. Pinarusahan ko kayo dahil napakatindi at napakarami ng inyong kasalanan.

16“Pero ipapahamak ko rin ang lahat ng magpapahamak sa inyo, at ang lahat ng kaaway nʼyo ay bibihagin. Sasalakayin din ang lahat ng sumalakay at sumamsam ng mga ari-arian nʼyo, at sasamsamin din ang mga ari-arian nila. 17Ngunit gagamutin at pagagalingin ko ang mga sugat nʼyo kahit na sinasabi ng iba na kayong mga taga-Jerusalem ay itinakwil at pinabayaan. Ako, ang Panginoon, ang nagsasabi nito.”

18Sinabi pa ng Panginoon, “Muli kong ibabalik ang kayamanan ng mga lungsod ng lahi ni Jacob at kahahabagan ko sila. Ang lungsod at ang palasyo na winasak ay muling itatayo sa dating kinatatayuan nito. 19Pagkatapos, aawit sila ng pasasalamat at sisigaw sa kagalakan. Pararamihin at pararangalan ko sila. 20Magiging maunlad ang kanilang mga anak katulad noong una. Patatatagin ko sila sa harap ko, at paparusahan ko ang sinumang mang-aapi sa kanila. 21Ang mga pinuno nilaʼy magmumula rin sa kanila. Palalapitin ko siya sa akin, at siya naman ay lalapit. Sapagkat walang sinumang taong mangangahas na lumapit sa akin kung hindi ko siya palalapitin. Ako, ang Panginoon, ay nagsasabing, 22magiging mamamayan ko sila at akoʼy magiging Dios nila. 23Makinig kayo! Ang galit koʼy parang bagyo o ipu-ipong hahampas sa ulo ng masasamang tao. 24Hindi mawawala ang poot ko hanggaʼt hindi ko nagagawa ang nais kong gawin. At sa mga huling araw, mauunawaan nʼyo ito.”