Exode 11 – BDS & HLGN

La Bible du Semeur

Exode 11:1-10

La Pâque

L’annonce du dernier fléau

1L’Eternel dit à Moïse : Je vais encore faire venir un fléau pour frapper le pharaon et l’Egypte. Après cela, il vous laissera partir d’ici ; et même, il vous chassera définitivement de son pays. 2Va donc parler au peuple : que chacun demande à son voisin, et chacune à sa voisine, des objets d’or et d’argent.

3L’Eternel fit gagner au peuple la faveur des Egyptiens, Moïse lui-même était un personnage très respecté par les hauts fonctionnaires du pharaon et par la population.

4Moïse dit au pharaon : Voici ce que l’Eternel déclare : « Au milieu de la nuit, j’irai et je parcourrai l’Egypte 5et tout fils aîné11.5 Au Moyen-Orient l’avenir de la famille reposait sur le fils aîné. Un jugement frappant les premiers-nés touchait toute la communauté. dans ce pays mourra, depuis le fils aîné du pharaon qui est sur le trône jusqu’à celui de la servante qui fait tourner la meule, ainsi que tout premier-né du bétail. 6De grands cris s’élèveront dans tout le pays comme il n’y en a jamais eu et comme il n’y en aura plus de semblable. 7Mais chez les Israélites, on n’entendra pas même un chien aboyer contre un homme ou une bête. Vous saurez ainsi que l’Eternel fait une distinction entre l’Egypte et Israël. 8Alors tous tes hauts fonctionnaires qui t’entourent viendront me trouver et se jetteront à mes pieds en suppliant : “Va-t’en, toi et tout le peuple qui marche à ta suite.” Après cela, oui, je partirai. »

Moïse sortit alors de chez le pharaon dans une grande colère.

9L’Eternel lui avait dit : Le pharaon ne vous écoutera pas, afin que mes prodiges se multiplient en Egypte.

10Moïse et Aaron accomplirent donc tous ces prodiges en présence du pharaon. Mais l’Eternel rendit son cœur obstiné, de sorte qu’il ne laissa pas les Israélites quitter son pays.

Ang Pulong Sang Dios

Exodus 11:1-10

Pagapatyon ang mga Kamagulangan nga Lalaki sang mga Egiptohanon

1Nakasiling sadto ang Ginoo kay Moises, “Padal-an ko sang isa pa ka kalalat-an ang hari kag ang Egipto. Pagkatapos sina, palakton na niya kamo. Tabugon pa gani niya kamo tungod nga gusto na gid niya nga maghalin kamo. 2Silinga ang mga Israelinhon, lalaki kag babayi, nga magpangayo sila sa ila mga kaingod nga mga Egiptohanon sang mga alahas nga pilak kag bulawan.” 3(Ginbuot sang Ginoo nga magmaayo ang mga Egiptohanon sa mga Israelinhon. Kag gintahod gid si Moises sang mga opisyal sang hari kag sang mga pumuluyo sang Egipto.)

4Gani nagsiling si Moises sa hari, “Amo ini ang ginasiling sang Ginoo: ‘Magalabay ako sa Egipto sa mga tungang gab-i, 5kag magakalamatay ang mga kamagulangan nga lalaki sa Egipto, halin sa kamagulangan sang hari, nga amo ang magabulos sa trono, pakadto sa kamagulangan sang pinakakubos nga ulipon nga babayi. Pati ang tanan nga kamagulangan sang mga kasapatan magakalamatay man. 6Mabatian ang puwerte nga paghinibi sa bug-os nga Egipto nga wala pa gid matabo halin sang una, kag wala na sing may matabo pa nga pareho sini. 7Pero sa mga Israelinhon iya malinong; bisan taghol sang ido indi mabatian.’ Sa sini nga paagi mahibaluan ninyo nga lain ang pagtratar sang Ginoo sa mga Israelinhon sang sa mga Egiptohanon. 8Kag ang tanan mo nga opisyal magapalapit sa akon nga nagasaludo kag magasiling, ‘Lakat ka na upod sa mga tawo nga nagasunod sa imo!’ Pagkatapos sina, malakat ako.” Dayon naghalin si Moises sa atubangan sang hari nga puwerte ang iya kaakig.

9Nagsiling sadto ang Ginoo kay Moises, “Indi magpamati ang hari sa imo agod madamo pa nga milagro ang himuon ko sa Egipto.” 10Ini nga mga milagro ginhimo ni Moises kag ni Aaron sa atubangan sang hari, pero ginpatig-a sang Ginoo ang tagipusuon sang hari, kag wala pagtuguti sang hari nga maghalin ang mga Israelinhon sa iya nasyon.