Jugement sur Jérusalem et Juda
1Voici que l’Eternel,
le Seigneur des armées célestes,
va vous priver, Jérusalem, ╵et toi, royaume de Juda,
de tout ce qui vous sert d’appui :
il vous enlèvera ╵toutes vos réserves de pain
et toutes vos réserves d’eau,
2les hommes forts et les guerriers,
les juges, les prophètes,
les devins et les dirigeants,
3les capitaines, et les dignitaires,
les conseillers, les artisans habiles,
les spécialistes de magie,
4et je vous donnerai ╵des enfants comme chefs
et des gamins ╵qui régneront sur vous.
5On se maltraitera l’un l’autre,
compagnon contre compagnon, ╵au sein du peuple,
les jeunes gens se dresseront ╵contre les gens âgés,
les gens de rien ╵contre les dignitaires.
6Un homme empoignera son frère
dans sa famille et lui dira :
« Toi qui as un habit, ╵tu seras notre chef,
prends cette maison chancelante ╵sous ton autorité ! »
7Mais alors l’autre s’écriera :
« Je ne suis pas un médecin,
je n’ai dans ma maison ╵ni pain ni vêtement.
Ne faites pas de moi ╵un chef du peuple ! »
8Jérusalem chancelle,
et Juda est tombé,
parce qu’ils se révoltent ╵contre la gloire ╵de l’Eternel
par leurs paroles ╵et leurs actions ╵à son égard.
9L’aspect de leur visage ╵a témoigné contre eux.
Ils publient leurs péchés ╵comme le fit Sodome,
ils ne s’en cachent pas.
Malheur à eux !
Car ils préparent ╵le malheur pour eux-mêmes.
10Proclamez donc au juste ╵qu’il aura du bonheur,
car il profitera ╵du fruit de ses actions.
11Mais, malheur au méchant,
cela tournera mal pour lui :
il lui sera rendu ╵selon ce qu’il a fait.
12Mon peuple est opprimé ╵par de jeunes enfants,
des femmes le dominent.
Tous ceux qui te dirigent, ╵ô toi, mon peuple, ╵ne font que t’égarer.
Ils embrouillent la route ╵que tu dois emprunter.
13L’Eternel s’est levé, ╵il intente un procès,
il se tient là, ╵prêt à juger son peuple3.13 D’après l’ancienne version grecque, la version syriaque et le targoum. Le texte hébreu traditionnel a : les peuples..
14Il traduit en justice
les responsables de son peuple ╵avec ses dirigeants :
Vous avez dévasté la vigne.
Vous avez entassé ╵dans vos maisons ╵ce que vous avez pris aux pauvres.
15Pourquoi donc ╵écrasez-vous mon peuple
et foulez-vous aux pieds ╵la dignité du pauvre ?
c’est l’Eternel qui le demande, ╵le Seigneur des armées célestes.
Sur les femmes de Jérusalem
16L’Eternel dit encore : ╵Les filles de Sion ╵se sont enorgueillies,
regardez-les qui marchent ╵en redressant la tête,
le regard provocant ;
elles s’avancent ╵à petits pas,
en faisant résonner ╵les anneaux de leurs pieds.
17L’Eternel rendra chauve ╵le sommet de la tête ╵des filles de Sion
et le mettra à nu.
18En ce jour-là, le Seigneur les dépouillera de leurs parures : les anneaux des chevilles, les bijoux luxueux, en formes de soleil et de croissant3.18 La traduction des objets énumérés dans les v. 18-23 n’est pas toujours certaine., 19les pendentifs, les bracelets, les voiles, 20les turbans, les chaînettes, les ceintures tressées, les flacons de parfum, les amulettes, 21les bagues, les anneaux du nez, 22les toilettes de fête et les amples tuniques, les manteaux, les sacoches, 23les miroirs, les fines mousselines, les bandeaux et les châles.
24Il adviendra, ╵qu’au lieu de leurs parfums, ╵ce sera la mauvaise odeur ╵émanant de la pourriture ;
au lieu de leurs ceintures, ╵ce sera une corde ;
au lieu de leurs cheveux ╵artistement tressés, ╵ce sera une tête chauve ;
au lieu de linge fin, ╵un habit de toile de sac ;
au lieu de la beauté, ╵une marque infamante3.24 Le texte hébreu de Qumrân a : l’humiliation..
25Tes soldats tomberont ╵sous les coups de l’épée
et tes vaillants guerriers ╵mourront dans la bataille.
26Les portes de Sion, ╵ce jour-là, gémiront ╵et seront dans le deuil.
La ville dévastée ╵restera assise par terre.
Ang Parusa sa Jerusalem at Juda
1Makinig kayo! Kukunin ng Panginoon, ang Panginoong Makapangyarihan, ang lahat ng inaasahan ng mga taga-Jerusalem at taga-Juda: ang pagkain at tubig nila, 2ang mga bayani, kawal, hukom, propeta, manghuhula, tagapamahala, 3kapitan ng mga kawal, mararangal na tao, mga tagapayo, at ang mga dalubhasang salamangkero3:3 salamangkero: o, karpintero. nila at mga manggagayuma. 4Ang pamumunuin ng Panginoon sa kanila ay mga kabataan. 5Aapihin ng bawat isa ang kanyang kapwa. Lalabanan ng mga bata ang matatanda, at lalabanan ng mga hamak ang mararangal.
6-7Sa mga araw na iyon, pupuntahan ng isang tao ang kanyang kamag-anak at sasabihin, “Maayos pa naman ang damit mo, ikaw na lang ang mamuno sa amin sa panahong ito na wasak ang ating lugar.” Pero sasagot siya, “Hindi ko kayo matutulungan. Wala ring pagkain o damit ang aking pamilya, kaya huwag nʼyo akong gagawing pinuno.”
8Tiyak na mawawasak ang Jerusalem at Juda, dahil nilalabag nila ang Panginoon sa kanilang mga salita at gawa. Nilalapastangan nila ang makapangyarihang presensya ng Panginoon. 9Halatang-halata sa mga mukha nila ang kanilang pagkakasala. Hayagan silang gumagawa ng kasalanan tulad ng Sodom at Gomora. Hindi na nila ito itinatago. Nakakaawa sila! Sila na mismo ang nagpapahamak sa sarili nila.
10Sabihin ninyo sa mga matuwid na mapalad sila, dahil aanihin nila ang bunga ng mabubuti nilang gawa. 11Pero nakakaawa ang masasama, dahil darating sa kanila ang kapahamakan. Gagantihan sila ayon sa mga ginawa nila.
12Sinabi ng Panginoon, “Inaapi ng mga kabataan ang mga mamamayan ko. Pinamumunuan sila ng mga babae.
“Mga mamamayan ko, nililinlang kayo ng mga pinuno ninyo. Inaakay nila kayo sa maling daan.”
13Nakahanda na ang Panginoon para hatulan ang kanyang mga mamamayan.3:13 kanyang mga mamamayan: Ito ang nasa Septuagint at Syriac; pero sa Hebreo, mga tao. 14Hahatulan niya ang mga tagapamahala at mga pinuno ng mga mamamayan niya. Ito ang paratang niya sa kanila, “Sinira ninyo ang aking ubasan na siyang aking mga mamamayan. Ang mga bahay ninyo ay puno ng mga bagay na sinamsam ninyo sa mga mahihirap. 15Bakit ninyo inaapi ang mga mamamayan ko at ginigipit ang mga mahihirap?” Iyan ang sinabi ng Panginoong Dios na Makapangyarihan.
16Sinabi pa ng Panginoon, “Mayayabang ang mga babae sa Jerusalem. Akala mo kung sino sila kung maglakad. Pinakakalansing pa nila ang mga alahas sa mga paa nila, at kapag tumitingin sila ay may kasama pang kindat. 17Kaya patutubuan ko ng mga galis ang mga ulo nila at makakalbo sila.”
18Sa araw na iyon, kukunin ng Panginoon ang mga alahas sa kanilang paa, ulo, at leeg. 19Kukunin din sa kanila ang kanilang mga hikaw, pulseras, belo, 20turban, alahas sa braso, sinturon, pabango at mga anting-anting. 21Kukunin pati ang kanilang mga singsing sa daliri at ilong, 22ang kanilang mga mamahaling damit, mga kapa, mga balabal, mga pitaka, 23mga salamin, mga damit na telang linen, mga putong, at mga belo. 24Kung dati silang mabango, babaho sila. Lubid ang isisinturon nila, at kakalbuhin ang magaganda nilang buhok. Ang magagara nilang damit ay papalitan ng sako, at mawawala ang kanilang kagandahan.
25Mamamatay sa digmaan ang mga lalaki ng Jerusalem kahit na ang matatapang nilang mga kawal. 26May mga iyakan at pagluluksa sa mga pintuan ng bayan. At ang lungsod ay matutulad sa babaeng nakalupasay sa lupa, na nawalan ng lahat ng ari-arian.
