Salutation
1Paul, apôtre de Jésus-Christ par la volonté de Dieu, salue ceux qui [à Ephèse1.1 Les mots : à Ephèse sont absents de plusieurs manuscrits.] font partie du peuple saint, et croient en Jésus-Christ.
2Que la grâce et la paix vous soient accordées par Dieu notre Père et par le Seigneur Jésus-Christ.
Le salut en Christ
La grâce de Dieu en Christ
3Béni soit Dieu,
le Père de notre Seigneur
Jésus-Christ,
car il nous a comblés
de toute bénédiction de l’Esprit
dans le monde céleste
en raison de notre union avec Christ.
4En lui,
bien avant de poser
les fondations du monde,
il nous avait choisis
pour que nous soyons saints
et sans reproche devant lui.
Puisqu’il nous a aimés,
5il nous a destinés d’avance
à être ses enfants
qu’il voulait adopter
par Jésus-Christ.
Voilà ce que, dans sa bonté,
il a voulu pour nous
6afin que nous célébrions
la gloire de sa grâce
qu’il nous a accordée
en son Fils bien-aimé.
7En Christ,
parce qu’il s’est offert en sacrifice,
nous avons obtenu la délivrance,
le pardon de nos fautes.
Dieu a ainsi manifesté sa grâce
dans toute sa richesse,
8et il l’a répandue sur nous
avec surabondance,
en nous donnant pleine sagesse
et pleine intelligence,
9nous ayant fait connaître
le secret de son plan.
Ce plan, il l’a fixé d’avance,
dans sa bonté,
en Christ,
10pour conduire les temps
vers l’accomplissement.
Selon ce plan,
tout ce qui est au ciel
et tout ce qui est sur la terre
doit être harmonieusement réuni1.10 Paul emploie ici un verbe qui signifie résumer, récapituler. Il est difficile de savoir ce qu’il voulait dire exactement. Certains traduisent : doit être restauré. D’autres comprennent : doit être réuni sous le gouvernement de Christ.
en Christ.
11Et c’est aussi en Christ
qu’il nous a accordé
notre part d’héritage1.11 Autre traduction : que nous sommes devenus sa possession.
conformément à ce qu’avait fixé
celui qui met en œuvre toutes choses,
selon l’intention qui inspire
sa décision.
Ainsi, nous avons été destinés d’avance
12à célébrer sa gloire
nous qui, les tout premiers,
avons placé notre espérance
dans le Messie.
13Et en Christ, vous aussi,
vous avez entendu
le message de vérité,
cet Evangile
qui vous apportait le salut ;
oui, c’est aussi en Christ
que vous qui avez cru,
vous avez obtenu de Dieu
l’Esprit Saint qu’il avait promis
et par lequel
il vous a marqués de son sceau1.13 Le sceau apposé sur une marchandise marquait le changement de propriétaire.
en signe que vous lui appartenez.
14Cet Esprit constitue
l’acompte de notre héritage
en attendant la délivrance
du peuple que Dieu s’est acquis1.14 Autre traduction : la délivrance par laquelle nous entrerons en possession de notre héritage..
Ainsi tout aboutit
à célébrer sa gloire.
Prière de Paul pour les Ephésiens
15Pour toutes ces raisons, moi aussi, après avoir entendu parler de votre foi au Seigneur Jésus et de votre amour pour tous les membres du peuple saint, 16je ne cesse de dire ma reconnaissance à Dieu à votre sujet quand je fais mention de vous dans mes prières.
17Je demande que le Dieu de notre Seigneur Jésus-Christ, le Père qui possède la gloire, vous donne, par son Esprit, sagesse et révélation, pour que vous le connaissiez ; 18qu’il illumine ainsi votre intelligence afin que vous compreniez en quoi consiste l’espérance à laquelle vous avez été appelés, quelle est la glorieuse richesse de l’héritage que Dieu vous fera partager avec les membres du peuple saint, 19et quelle est l’extraordinaire grandeur de la puissance qu’il met en œuvre en notre faveur, à nous qui plaçons notre confiance en lui. Cette puissance, en effet, il l’a déployée dans toute sa force 20en la faisant agir en Christ lorsqu’il l’a ressuscité et l’a fait siéger à sa droite1.20 Ps 110.1., dans le monde céleste. 21Là, Christ est placé bien au-dessus de toute Autorité, de toute Puissance, de toute Domination et de toute Souveraineté1.21 Ces expressions se rapportent à des êtres surnaturels (angéliques ou démoniaques) auxquels les erreurs que certains répandaient dans les Eglises d’Asie Mineure donnaient une grande importance (voir 3.10 ; Col 1.16 ; 2.15). : au-dessus de tout nom qui puisse être cité, non seulement dans le monde présent, mais aussi dans le monde à venir. 22Dieu a tout placé sous ses pieds1.22 Voir Ps 8.7., et Christ qui domine toutes choses, il l’a donné pour chef à l’Eglise 23qui est son corps, lui en qui habite la plénitude du Dieu qui remplit tout en tous1.23 Autre traduction : à l’Eglise 23 qui est son corps, où se manifeste pleinement celui qui remplit tout en tous (cf. 3.19)..
1لە پۆڵسەوە کە بە خواستی خودا نێردراوی عیسای مەسیحە،
بۆ گەلی پیرۆزی خودا لە شاری ئەفەسۆس، بۆ ئەوانەی کە بە یەکبوون لەگەڵ عیسای مەسیحدا دڵسۆزن:
2با نیعمەت1:2 نیعمەت بەخشینێکی خودایە بە مرۆڤ بەبێ شایستەبوونی پێی دەبەخشێت. و ئاشتی لە خودای باوکمان و عیسای مەسیحی خاوەن شکۆوە لەگەڵتان بێت.
بەرەکەتی ڕۆحی لە ڕێگەی یەکبوون لەگەڵ مەسیح
3ستایش بۆ خودا، باوکی عیسای مەسیحی خاوەن شکۆمان، کە ئێمەی بە یەکبوون لەگەڵ مەسیحدا1:3 بە یەکبوون لەگەڵ مەسیحدا لە زمانی یۆنانیدا (لە مەسیحدا) بەکارهاتووە. هەروەها بڕوانە ئایەتی 4، 6، 7، 9، 11، 13. بە هەموو بەرەکەتێکی ڕۆحی لە شوێنەکانی ئاسماندا1:3 شوێنەکانی ئاسمان: مەبەست لەو شوێنەیە کە خودا سەبارەت بە ژیانی ڕۆحیمان بڕیار دەدات. بڕوانە 1:20، 2:6، 3:10، 6:12. بەرەکەتدار کردووە، 4وەک پێش دامەزراندنی جیهان بە یەکبوونمان لەگەڵ مەسیحدا هەڵیبژاردین، تاکو لەبەردەمی پیرۆز و بێ کەموکوڕی بین. 5پێشتر بە خۆشەویستی ئێمەی دیاری کرد، تاکو لە ڕێگەی عیسای مەسیحەوە بەگوێرەی خواستی خۆشحاڵانەی، وەکو منداڵی خۆی لە خۆیمان بگرێتەوە1:5 لێرەدا زاراوەیەکی یاسایی لە دەقی یۆنانی هاتووە کە لەو سەردەمدا بەپێی دابونەریتی ڕۆمانییەکان مەبەست لە بەخشینی تەواوی مافی میراتگری نێرینە بووە.، 6ئەمەش دەبێتە مایەی ستایشکردنی نیعمەتە شکۆدارەکەی کە بە یەکبوون لەگەڵ مەسیحی خۆشەویستیەوە بەخۆڕایی پێیداوین. 7ئێمە بە یەکبوون لەگەڵ مەسیحدا و بەهۆی خوێنی ئەوەوە کڕدراینەوە، واتا لێخۆشبوونی گوناهمان وەرگرت، بەگوێرەی دەوڵەمەندی نیعمەتەکەی، 8ئەوەی بەوپەڕی دانایی و تێگەیشتنەوە بەسەرمانی داباراند. 9نهێنی خواستی خۆی پێ ناساندین، بەگوێرەی خۆشحاڵی خۆی کە لە ڕێگەی مەسیحەوە مەبەستی بوو، 10بۆ بەجێگەیاندنی لە تەواوی زەمانەدا، تاکو هەموو شتێک لە زەوی و ئاسمان لەژێر دەسەڵاتی مەسیحدا و لە ڕێگەی ئەوەوە یەک بخات.
11خودا پێشوەخت بە یەکبوون لەگەڵ مەسیحدا ئێمەی هەڵبژارد تاکو بەگوێرەی پلانەکەی بۆ ئەو بین. خودا هەموو شتێک بەگوێرەی مەبەست و ویستی خۆی بەڕێوە دەبات، 12بۆ ئەوەی ئێمە کە یەکەمین بووین هیوای خۆمان بە مەسیحەوە گرێ بدەین، ببینە مایەی ستایشکردن بۆ شکۆی مەسیح. 13هەروەها ئێوە، کاتێک گوێتان لە پەیامی ڕاستی گرت کە مزگێنیی ڕزگاریتانە، خودا ئێوەی لەگەڵ مەسیحدا کرد بە یەک، چونکە کاتێک باوەڕتان هێنا ڕۆحی پیرۆزی بەڵێندراو وەک مۆرێک دەستنیشانی کردن. 14ڕۆحی پیرۆزیش پێشەکی دەستەبەری میراتەکەمانە، بۆ کڕینەوەی گەلی تایبەتی خودا، بۆ ستایشکردنی شکۆیەکەی.
نوێژ بۆ ڕۆحی دانایی
15لەبەر ئەم هۆیە کاتێک منیش باوەڕی ئێوەم بیست بە عیسای خاوەن شکۆ و خۆشەویستیتان بۆ هەموو گەلی پیرۆزی خودا، 16بێ وەستان لە پێناوتاندا سوپاسی خودا دەکەم، لە نوێژەکانمدا یادتان دەکەم. 17داوا دەکەم لە باوکی شکۆدار، کە خودای عیسای مەسیحی پەروەردگارمانە، ڕۆحی دانایی و ئاشکراکردنتان بداتێ هەتا بتوانن بە شێوەیەکی دروست بیناسن. 18نزا دەکەم بیروهۆشتان ڕووناک بێتەوە تاکو بزانن چییە ئەو هیوایەی ئێوەی بۆ بانگ کراون، هەروەها لە شکۆ و دەوڵەمەندیی میراتەکەی بۆ خوشک و برا پیرۆزەکان تێبگەن، 19هەروەها گەورەیی بێ سنووری هێزەکەشی بۆ ئێمە کە باوەڕدارین. ئەم هێزە هەمان ئەو توانا مەزنەیە 20کە خودا بەکاریهێنا ئەو کاتەی کە مەسیحی لەنێو مردووان هەستاندەوە و لە دەستەڕاستی خۆی لە شوێنەکانی ئاسماندا داینا، 21لە سەرووی هەموو فەرمانڕەوا و حوکومڕان و هێز و دەسەڵاتێک و هەموو ئەوانەی ناویان هەیە، نەک تەنها لەم دنیایە، بەڵکو لەو دنیاش. 22خودا هەموو شتێکی خستە ژێر پێیەکانی، لە سەرووی هەموو شتێکدا کردییە سەر بۆ کڵێسا، 23کە جەستەی مەسیحە، واتا پڕیی ئەو بە هەموو شێوەیەک هەموو گەردوون پڕ دەکات.
