Les Dix Commandements
1Moïse convoqua tout Israël et leur dit : Ecoute, Israël, les ordonnances et les lois que je vous communique aujourd’hui de vive voix ; apprenez-les, obéissez-y et appliquez-les. 2L’Eternel notre Dieu a conclu une alliance avec nous au mont Horeb5.2 Pour les v. 2-5, voir Ex 19.. 3Ce n’est pas seulement avec vos ancêtres que l’Eternel a conclu cette alliance, c’est avec nous tous qui sommes ici aujourd’hui, et en vie. 4Sur la montagne, l’Eternel vous a parlé directement du milieu du feu. 5Je me tenais alors entre l’Eternel et vous, pour vous transmettre sa parole, car vous aviez peur de ce feu et vous n’êtes pas montés sur la montagne. Voici ce qu’il a dit :
6« Je suis l’Eternel, ton Dieu, qui t’ai fait sortir d’Egypte, du pays où tu étais esclave5.6 Pour les v. 6-21, voir Ex 20.1-17..
7Tu n’auras pas d’autre dieu que moi.
8Tu ne te feras pas d’idole ni de représentation quelconque de ce qui se trouve en haut dans le ciel, ici-bas sur la terre, ou dans les eaux plus bas que la terre. 9Tu ne te prosterneras pas devant de telles idoles et tu ne leur rendras pas de culte, car moi, l’Eternel, ton Dieu, je suis un Dieu qui ne tolère aucun rival : je punis les fils pour la faute de leur père jusqu’à la troisième, voire la quatrième génération de ceux qui me haïssent. 10Mais j’agis avec amour jusqu’à la millième génération envers ceux qui m’aiment et qui obéissent à mes commandements.
11Tu n’utiliseras pas le nom de l’Eternel ton Dieu pour tromper, car l’Eternel ne laisse pas impuni celui qui utilise son nom pour tromper.
12Observe le jour du sabbat et fais-en un jour consacré à l’Eternel, comme l’Eternel ton Dieu te l’a commandé. 13Tu travailleras six jours pour faire tout ce que tu as à faire. 14Mais le septième jour est le jour du repos consacré à l’Eternel ton Dieu ; tu ne feras aucun travail ce jour-là, ni toi, ni ton fils, ni ta fille, ni ton serviteur, ni ta servante, ni ton bœuf, ni ton âne, ni tout ton bétail, ni l’étranger qui réside chez toi, afin que ton serviteur et ta servante se reposent comme toi. 15Tu te souviendras que tu as été esclave en Egypte et que l’Eternel ton Dieu t’a tiré de là en intervenant avec puissance ; c’est pourquoi l’Eternel ton Dieu t’a demandé d’observer le jour du sabbat.
16Honore ton père et ta mère, comme l’Eternel ton Dieu te l’a ordonné, afin de jouir d’une longue vie et de vivre heureux dans le pays que l’Eternel ton Dieu te donne5.16 Voir Mt 15.4 ; 19.19 ; Mc 7.10 ; Lc 18.20 ; Ep 6.2-3..
17Tu ne commettras pas de meurtre5.17 Voir Mt 5.21 ; Rm 13.9 ; Jc 2.11..
18Tu ne commettras pas d’adultère5.18 Voir Mt 5.27..
19Tu ne commettras pas de vol.
20Tu ne porteras pas de faux témoignage contre ton prochain.
21Tu ne porteras pas tes désirs sur la femme de ton prochain. Tu ne convoiteras pas la maison de ton prochain, ni son champ, ni son serviteur, ni sa servante, ni son bœuf, ni son âne, ni rien de ce qui lui appartient5.21 Voir Rm 7.7. Le Nouveau Testament cite souvent les v. 16-21.. »
22Ces paroles-là, l’Eternel les a prononcées d’une voix forte, du milieu du feu, et de l’épaisse nuée, pour toute l’assemblée qui se tenait au pied de la montagne. Il n’y ajouta rien. Puis il les écrivit sur deux tables de pierre qu’il me remit5.22 Pour les v. 22-27, allusion en Hé 12.18-19..
La réponse du peuple
23Or, quand vous avez entendu la voix qui sortait des ténèbres tandis que la montagne était tout en feu, vous vous êtes approchés de moi avec tous vos chefs de tribus et vos responsables, 24et vous avez dit : « Certes, l’Eternel notre Dieu nous a fait voir sa gloire et sa grandeur et nous avons entendu sa voix du milieu du feu ; nous avons vu aujourd’hui qu’il est possible que Dieu parle aux hommes en les laissant en vie. 25Mais maintenant, pourquoi nous exposerions-nous à la mort ? Ce terrible feu pourrait nous consumer ; et si nous continuons à entendre la voix de l’Eternel notre Dieu, nous risquons de mourir5.25 Voir Ex 20.18-19.. 26Car est-il un seul homme au monde qui ait entendu comme nous la voix du Dieu vivant parlant du milieu du feu et qui soit resté en vie5.26 Voir 4.33 ; Jg 13.22. ? 27Va donc toi-même t’approcher ! Tu écouteras tout ce que dira l’Eternel notre Dieu, puis tu nous le répéteras. Nous l’écouterons et nous obéirons. »
28L’Eternel entendit vos paroles pendant que vous me parliez, et il me dit : « J’ai entendu ce que t’a dit ce peuple et je l’approuve pleinement. 29Si seulement ils pouvaient garder ces mêmes dispositions à me craindre et à suivre tous les jours tous mes commandements, afin qu’eux et leurs descendants soient heureux pour toujours. 30Va leur dire : Retournez dans vos tentes ! 31Quant à toi, reste ici avec moi, et je te communiquerai tous les commandements, les ordonnances et les lois que tu leur enseigneras, afin qu’ils y obéissent dans le pays que je leur donne en possession. »
32Ayez donc soin de faire ce que l’Eternel votre Dieu vous a commandé, sans vous en détourner ni à droite ni à gauche. 33Suivez exactement le chemin que l’Eternel votre Dieu vous a prescrit, et vous vivrez heureux et vous jouirez d’une longue vie dans le pays dont vous allez prendre possession.
ده فرمان
(خروج 20:1-17)
1موسی به سخنانش ادامه داده، گفت:
ای قوم اسرائيل، اكنون به قوانينی كه خداوند به شما داده است گوش كنيد. آنها را ياد بگيريد و به دقت انجام دهيد.
2خداوند، خدايمان در كوه حوريب عهدی با شما بست. 3اين عهد را نه با پدرانتان بلكه با شما كه امروز زنده هستيد بست. 4او در آن كوه از ميان آتش رودررو با شما سخن گفت. 5من به عنوان واسطه‌ای بين شما و خداوند ايستادم، زيرا شما از آن آتش می‌ترسيديد و بالای كوه پيش او نرفتيد. او با من سخن گفت و من قوانينش را به شما سپردم. آنچه فرمود اين است:
6«من خداوند، خدای تو هستم، همان خدايی كه تو را از اسارت و بندگی مصر آزاد كرد.
7«تو را خدايان ديگر غير از من نباشد.
8«هيچگونه بتی به شكل حيوان يا پرنده يا ماهی برای خود درست نكن. 9در برابر آنها زانو نزن و آنها را پرستش نكن، زيرا من كه خداوند، خدای تو می‌باشم، خدای غيوری هستم و كسانی را كه از من نفرت دارند مجازات می‌كنم. اين مجازات شامل حال فرزندان آنها تا نسل سوم و چهارم نيز می‌شود. 10اما بر كسانی كه مرا دوست بدارند و دستورات مرا پيروی كنند، تا هزار پشت رحمت می‌كنم.
11«از نام من كه خداوند، خدای تو هستم سوءاستفاده نكن. اگر نام مرا با بی‌احترامی بر زبان بياوری يا به آن قسم دروغ بخوری، تو را مجازات می‌كنم.
12«روز سَبَت را به ياد داشته باش و آن را مقدس بدار. من كه خداوند، خدای تو هستم اين را به تو امر می‌كنم. 13در هفته شش روز كار كن، 14ولی در روز هفتم كه ”سبت خداوند“ است هيچ كاری نكن نه خودت، نه پسرت، نه دخترت، نه غلامت، نه كنيزت، نه مهمانانت و نه حتی چارپايانت. غلام و كنيزت بايد مثل خودت استراحت كنند. 15به ياد آور كه در سرزمين مصر غلام بودی و من كه خداوند، خدای تو هستم با قدرت و قوت عظيم خود تو را از آنجا بيرون آوردم. به اين دليل است كه به تو امر می‌كنم سبت را نگه داری.
16«پدر و مادر خود را احترام كن، زيرا اين فرمان خداوند، خدای توست. اگر چنين كنی، در سرزمينی كه خداوند، خدايت به تو خواهد بخشيد، عمری طولانی و پربركت خواهی داشت.
17«قتل نكن.
18«زنا نكن.
19«دزدی نكن.
20«دروغ نگو.
21«چشم طمع به مال و ناموس ديگران نداشته باش. به فكر تصاحب غلام و كنيز، گاو و الاغ، زمين و اموال همسايه‌ات نباش.»
ترس مردم
(خروج 20:18-21)
22اين بود قوانينی كه خداوند در كوه سينا به شما داد. او اين قوانين را با صدای بلند از ميان آتش و ابر غليظ اعلام فرمود و غير از اين قوانين، قانون ديگری نداد. آنها را روی دو لوح سنگی نوشت و به من داد. 23ولی وقتی كه آن صدای بلند از درون تاريكی به گوشتان رسيد و آتش مهيب سر كوه را ديديد كليهٔ رهبران قبيله‌هايتان نزد من آمدند 24و گفتند: «امروز خداوند، خدايمان جلال و عظمتش را به ما نشان داده است، ما حتی صدايش را از درون آتش شنيديم. اكنون می‌دانيم كه ممكن است خدا با انسان صحبت كند و او نميرد. 25ولی مطمئناً اگر دوباره با ما سخن بگويد خواهيم مرد. اين آتش هولناک، ما را خواهد سوزانيد. 26-27چه كسی می‌تواند صدای خداوند زنده را كه از درون آتش سخن می‌گويد، بشنود و زنده بماند؟ پس تو برو و به تمامی سخنانی كه خداوند می‌گويد گوش كن، بعد آمده، آنها را برای ما بازگو كن و ما آنها را پذيرفته، اطاعت خواهيم كرد.»
28خداوند درخواستتان را پذيرفت و به من گفت: «آنچه كه قوم اسرائيل به تو گفتند شنيدم و می‌پذيرم. 29ای كاش هميشه چنين دلی داشته باشند و از من بترسند و تمام اوامر مرا بجا آورند. در آن صورت زندگی خودشان و زندگی فرزندانشان در تمام نسلها با خير و بركت خواهد گذشت. 30اكنون برو و به آنها بگو كه به خيمه‌هايشان بازگردند. 31سپس برگشته، اينجا در کنار من بايست و من تمامی اوامرم را به تو خواهم داد. تو بايد آنها را به قوم تعليم دهی تا قوانين مرا در سرزمينی كه به ايشان می‌دهم اطاعت كنند.»
32-33پس بايستی تمام اوامر خداوند، خدايتان را اطاعت كنيد و دستورات او را به دقت بجا آوريد و آنچه را كه او می‌خواهد انجام دهيد. اگر چنين كنيد در سرزمينی كه به تصرف درمی‌آوريد زندگی طولانی و پربركتی خواهيد داشت.
