1« Je viens dans mon jardin, ╵ma sœur, ma mariée,
je récolte ma myrrhe, ╵avec mes aromates,
je mange mon rayon de miel ╵avec mon miel,
je bois mon vin ╵avec mon lait.
Mangez, amis, buvez !
Jusqu’à l’ivresse, ╵les amoureux ! »
Rendez-vous manqué5.2 De 5.2 à 6.3, le rythme de la traduction accentue de nouveau les syllabes paires.
2« Je m’étais endormie, ╵pourtant mon cœur veillait.
J’entends mon bien-aimé frapper :
“Ma sœur, mon amie, ouvre-moi,
toi, ma colombe, ╵toi, ma parfaite,
car j’ai la tête ╵couverte de rosée.
Mes boucles sont trempées ╵des gouttes de la nuit.”
3J’ai ôté ma tunique, ╵comment la remettrais-je ?
Et j’ai lavé mes pieds : ╵comment les salirais-je ?
4Mon bien-aimé avance ╵sa main par l’ouverture,
mon ventre en a frémi
5et je me suis levée ╵pour ouvrir à mon bien-aimé.
De mes mains, goutte à goutte, ╵de la myrrhe a coulé,
de la myrrhe onctueuse ╵a goutté de mes doigts
jusque sur la poignée ╵du verrou de la porte.
6J’ouvre à mon bien-aimé.
Hélas, mon bien-aimé ╵était déjà parti : ╵il s’en était allé,
et son départ5.6 Autre traduction : et ses paroles me rendaient éperdue. ╵me rendait éperdue.
Je l’ai cherché, ╵mais ne l’ai pas trouvé.
Et je l’ai appelé, ╵mais il ne m’a pas répondu.
7Les gardes m’ont trouvée ╵ceux qui font le tour de la ville,
ils m’ont frappée ╵et ils m’ont maltraitée.
Ils m’ont arraché ma mantille, ╵les gardes des remparts.
8O filles de Jérusalem, ╵oh, je vous en conjure :
si vous le rencontrez, ╵mon bien-aimé,
qu’allez-vous donc lui dire ?
Que je suis malade d’amour ! »
Le chœur
9« Qu’a donc ton bien-aimé ╵de plus qu’un autre ?
Dis-le-nous donc, ╵toi la plus belle ╵parmi les femmes,
oui, qu’a-t-il donc ton bien-aimé ╵de plus qu’un autre
pour que tu nous conjures, ╵de façon si pressante ? »
Que tu es beau, mon bien-aimé
10« Mon bien-aimé ╵a le teint clair et rose,
on le distinguerait ╵au milieu de dix mille.
11Sa tête est comme de l’or pur.
Ses boucles sont flottantes
et d’un noir de corbeau.
12Ses yeux sont des colombes
sur le bord des cours d’eau,
ils baignent dans du lait
reposant sur des coupes pleines ╵dans un chaton de bague.
13Ses joues ressemblent ╵à un parterre d’aromates
exhalant5.13 Texte hébreu traditionnel : des tours (de parfum) ; la traduction retenue suppose une modification de la vocalisation du mot hébreu, avec l’appui de l’ancienne version grecque. leurs parfums.
Ses lèvres sont des lis
distillant de la myrrhe, ╵de la myrrhe onctueuse,
14et ses mains, des bracelets d’or
incrustés de topazes5.14 Autre traduction : chrysolithe..
Son corps est d’ivoire poli
émaillé de saphirs.
15Ses jambes sont semblables ╵à des piliers de marbre
sur des socles d’or pur.
Son aspect est pareil ╵à celui du Liban5.15 Aussi majestueux que cette chaîne de montagnes qui se dresse au nord d’Israël.
et d’une beauté sans égale, ╵comme les cèdres.
16Son palais est plein de douceurs
et toute sa personne ╵est empreinte de charme.
Tel est mon bien-aimé, ╵oui, tel est mon ami,
ô filles de Jérusalem. »
1Ik ben bij mijn zuster, mijn bruid, gekomen als in een tuin. Ik heb mirre en balsem geplukt en at honing uit de raat. Ik dronk wijn en melk. Mijn vrienden, kom erbij! Eet en drink met mij mee.
2In mijn droom hoorde ik hoe mijn liefste aan mijn deur klopte. Hij riep mij: ‘Mijn zusje, mijn allerliefste, doe open. Ik hou van je, jij bent alles voor mij. Mijn haar is helemaal nat van de dauw.’
3‘Dat kan ik toch niet doen?’ antwoordde ik. ‘Ik ben al klaar voor de nacht. Moet ik mij dan weer aankleden? Ik ben al gewassen, straks word ik weer vuil.’
4Mijn liefste stak zijn hand door de deuropening en toen kon ik hem niet weerstaan.
5Ik stond op om hem open te doen. Mijn handen beefden toen ik de grendels losmaakte.
6Ik ontsloot de deur voor mijn liefste, maar toen die open ging, was hij verdwenen! Terwijl hij tegen mij sprak, trilde ik van opwinding. Ik ging naar hem op zoek, maar kon hem nergens vinden. Als ik zijn naam riep, kreeg ik geen antwoord.
7Ik kwam de mannen tegen die ʼs nachts de wacht houden over de stad. Zij sloegen en mishandelden mij. Zij rukten mij mijn sluier af.
8Meisjes van Jeruzalem, ik zeg het jullie met nadruk: als jullie mijn liefste vinden, weten jullie wat je dan tegen hem moet zeggen? Dat mijn liefde voor hem mij te veel wordt.
9Maar allermooiste van alle vrouwen, wat is er dan zo bijzonder aan uw liefste? Wat heeft hij meer dan een ander dat u ons met zoʼn sterke nadruk toespreekt?
10Mijn liefste blaakt van gezondheid. Je haalt hem er zo tussenuit, al zijn er tienduizend mannen.
11Als fijn gezuiverd goud is hij te onderscheiden van alle anderen. Zijn haar is zwart en krullend.
12Hij heeft prachtige ogen die lijken op badende duiven.
13Zijn wangen geuren naar kruiden en zijn lippen lijken op lelies waar de mirre vanaf stroomt.
14Zijn armen zijn als goud, bedekt met blauwe edelstenen. Zijn lichaam lijkt wel een ivoren beeldhouwwerk, overdekt met saffieren.
15Zijn benen lijken op zuilen, gehouwen uit wit marmer, met voeten van zuiver goud. Zijn lichaam is fier als de ceders in de Libanon.
16Zijn kussen zijn zoet en liefdevol, alles aan hem is prachtig. Meisjes van Jeruzalem, nu weten jullie hoe mijn liefste, mijn vriend, is.
