Les réformes de Josias
(2 R 22.1-2)
1Josias avait huit ans à son avènement et il régna trente et un ans à Jérusalem34.1 De 640 à 609 av. J.-C.. 2Il fit ce que l’Eternel considère comme juste et suivit l’exemple de son ancêtre David sans jamais s’en écarter ni d’un côté ni de l’autre.
(2 R 23.4-20)
3Dès la huitième année de son règne, alors qu’il était encore jeune, il entreprit de chercher à plaire au Dieu de David, son ancêtre, et la douzième année, il se mit à purifier Juda et Jérusalem des hauts lieux, des pieux sacrés d’Ashéra, des idoles de bois sculpté et des idoles en métal fondu. 4On démolit en sa présence les autels des Baals. On abattit les autels à parfums34.4 Terme de sens incertain. Il pourrait aussi s’agir d’un sanctuaire différent d’un haut lieu. placés sur ces autels. Il coupa les pieux sacrés d’Ashéra, brisa les idoles sculptées ou fondues et les réduisit en poussière qu’il dispersa sur les tombes de ceux qui avaient offert des sacrifices à ces faux dieux. 5Il brûla les ossements des prêtres des idoles sur leurs autels34.5 Pour les profaner (voir 1 R 13.2).. C’est ainsi qu’il purifia Juda et Jérusalem. 6Puis il passa dans les villes de Manassé, d’Ephraïm, de Siméon et jusqu’en Nephtali et fit de même dans les ruines aux alentours34.6 Ruines du royaume du Nord dévasté par les Assyriens près d’un siècle auparavant.. 7Il démolit les autels et les pieux sacrés d’Ashéra, brisa les statues d’idoles et les réduisit en poussière. Il abattit tous les autels à parfums dans tout le pays d’Israël. Ensuite, il retourna à Jérusalem.
Le livre de la Loi redécouvert
(2 R 22.3-7)
8La dix-huitième année de son règne34.8 En 622 av. J.-C., afin de purifier le pays et le Temple, il envoya Shaphân, fils d’Atsalia, à Maaséya, le chef de la ville, et Yoah, fils de Yoahaz, l’archiviste, pour réparer le temple de l’Eternel son Dieu. 9Ces trois hommes se rendirent auprès du grand-prêtre Hilqiya et lui remirent l’argent qui avait été apporté dans le temple de Dieu, et que les lévites-portiers de l’entrée avaient collecté des tribus de Manassé et d’Ephraïm et du reste des Israélites du Nord, ainsi que de tout Juda et Benjamin, et des habitants de Jérusalem. 10On remit cet argent aux entrepreneurs qui avaient la responsabilité des travaux dans le temple de l’Eternel. Ceux-ci payaient les ouvriers qui effectuaient les travaux de restauration et de réparation dans le Temple. 11Ils le donnaient donc aux charpentiers et aux ouvriers du bâtiment pour l’achat de pierres de taille et du bois pour les poutres d’assemblage et la charpente que les rois de Juda avaient laissé tomber en ruine. 12Ces hommes accomplissaient honnêtement leur travail. Ils étaient placés sous la direction de Yahath et d’Abdias, des lévites de la lignée de Merari, et de Zacharie et Meshoullam de la lignée des Qehatites, chargés de la supervision des travaux. 13Les lévites étaient tous d’habiles musiciens. Ils surveillaient les porteurs et dirigeaient tous les ouvriers des différents corps de métier dans chaque sorte de travail. D’autres lévites étaient secrétaires, intendants et portiers.
(2 R 22.8-20)
14Au moment où l’on retira du coffre l’argent qui avait été apporté au temple de l’Eternel, le prêtre Hilqiya découvrit le livre de la Loi de l’Eternel transmise par Moïse. 15Alors Hilqiya dit à Shaphân, le secrétaire : J’ai trouvé le livre de la Loi34.15 Voir note 2 R 22.8. dans le temple de l’Eternel.
Et Hilqiya remit le livre à Shaphân.
16Celui-ci l’apporta au roi et lui fit un rapport : Tes serviteurs, dit-il, ont fait tout ce qui leur a été commandé. 17Ils ont versé l’argent qui se trouvait dans le temple de l’Eternel aux responsables et aux entrepreneurs des travaux. 18Puis il ajouta : Le prêtre Hilqiya m’a remis un livre.
Et Shaphân se mit à en faire la lecture devant le roi.
Les conséquences d’une lecture
19Lorsque Josias entendit le contenu de la Loi, il déchira ses vêtements. 20Puis il convoqua Hilqiya, Ahiqam, fils de Shaphân, Abdôn, fils de Michée, Shaphân, le secrétaire, et Asaya, l’un des ministres.
21– Allez consulter l’Eternel pour moi, leur dit-il, ainsi que pour le reste du peuple qui se trouve en Israël et en Juda, au sujet des enseignements du livre que l’on vient de retrouver. Car la colère de l’Eternel est bien grande. Elle s’est répandue sur nous parce que nos ancêtres n’ont pas obéi à la parole de l’Eternel et n’ont pas appliqué tout ce qui est écrit dans ce livre.
22Hilqiya et ceux que le roi avait désignés se rendirent chez la prophétesse Houlda, femme de Shalloum, fils de Toqehath, et petit-fils de Hasra, responsable du vestiaire du Temple. Elle habitait à Jérusalem dans le nouveau quartier. Ils lui exposèrent la situation comme convenu. 23Alors Houlda leur dit : Voici ce que déclare l’Eternel, le Dieu d’Israël : « Annoncez à l’homme qui vous a envoyés à moi : 24L’Eternel dit : Je vais faire venir un malheur sur cette contrée et sur ses habitants en accomplissant toutes les malédictions inscrites dans ce livre que l’on a lu devant le roi de Juda. 25En effet, parce qu’ils m’ont abandonné et qu’ils ont fait brûler des parfums à d’autres dieux, et parce qu’ils m’ont ainsi irrité par toute leur conduite, ma colère s’est répandue sur ce lieu et elle n’est pas près de s’apaiser. 26Mais vous direz au roi de Juda qui vous a envoyés pour consulter l’Eternel : Voici ce que déclare l’Eternel, le Dieu d’Israël : Tu as entendu les paroles contenues dans ce livre. 27Ton cœur s’est laissé toucher, tu t’es humilié devant Dieu en entendant ce qu’il a décrété contre ce lieu et contre ses habitants. Tu t’es humilié devant moi, tu as déchiré tes vêtements et tu as pleuré devant moi. De mon côté, moi aussi, j’ai entendu ta prière – l’Eternel le déclare. 28C’est pourquoi je te ferai rejoindre tes ancêtres décédés et tu seras déposé paisiblement dans l’un de tes tombeaux, sans avoir vu tout le malheur que je vais amener sur cette contrée et sur ses habitants. »
Les envoyés rapportèrent cette réponse au roi.
Le renouvellement de l’alliance avec Dieu
(2 R 23.1-3)
29Le roi Josias fit convoquer auprès de lui tous les responsables de Juda et de Jérusalem. 30Puis il monta au temple de l’Eternel, accompagné de toute la population de Juda et des habitants de Jérusalem, des prêtres, des lévites et de tous les gens du peuple, quelle que fût leur condition sociale. Devant tous, il lut tout ce qui était écrit dans le livre de l’alliance que l’on avait retrouvé au temple de l’Eternel. 31Il se tint debout sur l’estrade qui lui était réservée et, en présence de l’Eternel, il conclut cette alliance avec lui par laquelle il s’engagea à être fidèle à l’Eternel et à obéir à ses commandements, à ses lois et à ses ordonnances, de tout son cœur et de tout son être, et à appliquer toutes les clauses de l’alliance figurant dans ce livre. 32Le roi fit aussi prendre ce même engagement à tous les gens qui se trouvaient à Jérusalem et dans le territoire de Benjamin. Et les habitants de Jérusalem se conformèrent aux termes de l’alliance de Dieu, du Dieu de leurs ancêtres.
33Puis Josias fit disparaître toutes les idoles abominables dans tous les territoires appartenant aux Israélites. Il obligea tous les gens qui se trouvaient en Israël à servir l’Eternel leur Dieu. De cette manière, ils ne se détournèrent pas de l’Eternel, le Dieu de leurs ancêtres, durant toute la vie de Josias.
Ang Paghahari ni Josia sa Juda
(2 Hari 22:1-2)
1Si Josia ay walong taong gulang nang maging hari. Sa Jerusalem siya tumira, at naghari siya roon sa loob ng 31 taon. 2Matuwid ang ginawa niya sa paningin ng Panginoon at sumunod siya sa pamumuhay ng ninuno niyang si David. At hindi siya tumigil sa paggawa ng tama.
3Nang ikawalong taon ng paghahari niya, habang bata pa siya, nagsimula siyang dumulog sa Dios ng kanyang ninunong si David. At noong 12 taon ng paghahari niya, nilinis niya ang Juda at Jerusalem sa pamamagitan ng pagpapagiba ng mga sambahan sa matataas na lugar,34:3 sambahan sa matataas na lugar: Tingnan sa Talaan ng mga Salita sa likod. ng mga posteng simbolo ng diosang si Ashera, ng mga dios-diosan at mga imahen. 4Ipinagiba rin niya ang mga altar para kay Baal at ang mga altar na pagsusunugan ng insenso sa tabi nito. Ipinadurog niya ang mga posteng simbolo ng diosang si Ashera, ang mga dios-diosan at ang mga larawan, at isinabog sa libingan ng mga taong naghandog sa mga ito. 5Ipinasunog din niya ang mga buto ng mga pari na dayuhan sa mga altar na pinaghahandugan ng mga ito. Sa ganitong paraan, nilinis niya ang Juda at Jerusalem. 6Ganito rin ang ginawa niya sa mga bayan ng Manase, Efraim, Simeon, at hanggang sa Naftali, pati sa gibang mga bayan sa paligid nito. 7Ipinagiba niya ang mga altar at ang mga posteng simbolo ng diosang si Ashera, at ipinadurog ang mga dios-diosan at ang mga altar na pagsusunugan ng insenso. Pagkatapos niyang gawin ito sa buong Israel, umuwi siya sa Jerusalem.
Natagpuan sa Templo ang Aklat ng Kautusan
(2 Hari 22:3-20)
8Sa ika-18 taon ng paghahari ni Josia, matapos niyang ipalinis ang lupain at ang templo, nagpasya siyang ipaayos ang templo ng Panginoon na kanyang Dios. Ipinagkatiwala niyang ipagawa ito sa kanyang kalihim na si Shafan, na anak ni Azalia, sa gobernador ng Juda na si Maaseya, at sa tagapamahala ng mga kasulatan ng kaharian na si Joa, na anak ni Joahaz. 9Silaʼy pumunta kay Hilkia na punong pari para ibigay ang pera na dinala ng mga tao sa templo ng Dios. Ang pera ay kinolekta ng mga Levita na nagbabantay sa pintuan ng templo mula sa mga mamamayan ng Manase, Efraim, at sa natitirang mga mamamayan ng Israel, at sa mga mamamayan ng Juda at Benjamin, pati na sa Jerusalem. 10Pagkatapos, ibinigay ang pera sa mga tao na pinagkatiwalaang mamahala sa pag-aayos ng templo ng Panginoon, at ginamit nila ito sa pag-upa ng mga manggagawa. 11Ang ibang pera ay ibinigay nila sa mga manggagawa para ibili ng mga batong tabas na at ng mga kahoy para sa biga ng templo na pinabayaang magiba ng mga hari ng Juda.
12-13Naging matapat ang mga manggagawa sa kanilang trabaho. Pinamahalaan sila ng apat na Levita na sina Jahat at Obadias, na mula sa angkan ni Merari, at Zacarias at Meshulam, na mula sa angkan ni Kohat. Nasa ilalim ng kanilang pamamahala ang mga manggagawa na may ibaʼt ibang trabaho. Mahuhusay magsitugtog ng mga instrumento ang mga Levita, at ang iba sa kanilaʼy mga kalihim, mga dalubhasa sa pagsulat ng mga dokumento, at mga tagapagbantay ng mga pintuan ng templo.
Nakita ang Aklat ng Kautusan
14Habang kinukuha ang pera na kinolekta sa templo ng Panginoon, nakita ni Hilkia na pari ang Aklat ng Kautusan ng Panginoon na ibinigay sa mga Israelita sa pamamagitan ni Moises. 15Ibinalita niya kay Shafan, na kalihim ng hari, na nakita niya ang Aklat ng Kautusan sa templo ng Panginoon. Pagkatapos, ibinigay niya ito kay Shafan, 16at dinala ito ni Shafan sa hari. Sinabi niya agad sa hari, “Kaming mga opisyal ay ginawa ang lahat ng ipinagawa nʼyo sa amin. 17Kinuha namin ang pera sa templo ng Panginoon at ibinigay sa mga pinagkatiwalaan sa pag-aayos ng templo.” 18Sinabi pa niya sa hari, “May ibinigay sa aking aklat si Hilkia na pari.” At binasa niya ito sa harapan ng hari.
19Nang marinig ng hari ang nakasulat sa Kautusan, pinunit niya ang kanyang damit sa hinagpis. 20Nag-utos agad siya kina Hilkia, Ahikam na anak ni Shafan, Abdon na anak ni Micas, Shafan na kalihim, at Asaya na kanyang personal na lingkod. Sinabi niya, 21“Magtanong kayo sa Panginoon para sa akin at para sa mga naiwang mamamayan ng Israel at Juda tungkol sa nakasulat sa natagpuang aklat. Matindi ang galit ng Panginoon sa atin dahil hindi natupad ang mga nakasulat sa aklat.”
22Kaya pumunta si Hilkia at ang mga kasama niya sa isang propetang babae na si Hulda, na nakatira sa bagong bahagi ng Jerusalem. Si Hulda ay asawa ni Shalum na anak ni Tokat at apo ni Hasra. Si Shalum ang nagbabantay ng mga damit sa templo.
23-24Sinabi ni Hulda sa kanila, “Sabihin nʼyo sa mga tao na nagpadala sa inyo sa akin na ito ang sinasabi ng Panginoon, ang Dios ng Israel: ‘Lilipulin ko ang lugar na ito at ang mga mamamayan nito, ayon sa nakasulat sa aklat na binasa sa inyong harapan. 25Ipapakita ko ang galit ko sa lugar na ito at hindi ito titigil, dahil itinaboy ako ng aking mga mamamayan at sumamba sila34:25 sumamba sila: sa Hebreo, nagsunog sila ng insenso, na isang paraan sa pagsamba. sa ibang mga dios. Ginalit nila ako sa kanilang mga ginawa.’34:25 sa kanilang mga ginawa: o, sa mga dios-diosan na kanilang ginawa.
26“Pero sabihin ninyo sa hari ng Juda na nagpadala sa inyo para magtanong sa Panginoon, na hindi siya dapat mabahala sa mensaheng ito, dahil ito ang sinasabi ng Panginoon, ang Dios ng Israel: 27Pinakinggan ko ang panalangin mo dahil nagsisi ka at nagpakumbaba sa harapan ko nang marinig mo ang sinabi ko laban sa lugar na ito at sa mga naninirahan dito. Pinunit mo pa ang iyong damit at umiyak sa harapan ko dahil sa pagsisisi. Kaya ako, ang Panginoon, ay nagsasabing 28habang buhay ka pa, hindi darating ang paglipol na ipapadala ko sa lugar na ito at sa mga naninirahan dito. Mamamatay ka nang mapayapa.” At sinabi nila sa hari ang isinagot ni Hulda.
Nangakong Tutuparin ni Josia ang Utos ng Dios
(2 Hari 23:1-20)
29Pagkatapos, ipinatawag ni Haring Josia ang lahat ng tagapamahala ng Juda at Jerusalem. 30Pumunta siya sa templo ng Panginoon kasama ang lahat ng mamamayan ng Juda at Jerusalem mula sa pinakatanyag hanggang sa pinakamababa. Sumama rin ang mga pari at mga Levita. Binasa sa kanila ni Josia ang lahat ng nakasulat sa Aklat ng Kautusan ng Dios, na nakita sa templo ng Panginoon. 31Pagkatapos, tumayo si Josia sa tabi ng haligi na madalas tayuan ng hari. At gumawa siya ng kasunduan sa presensya ng Panginoon na susundin niya ang Panginoon sa pamamagitan ng pagtupad ng kanyang mga utos, katuruan, at tuntunin nang buong pusoʼt kaluluwa. Nangako siyang tutuparin niya ang mga ipinapatupad ng kasunduan ng Dios na nakasulat sa aklat. 32At sinabi rin niya sa mga mamamayan ng Jerusalem at Benjamin na mangako sila na tutuparin nila ang kasunduan ng Dios. Kaya sinunod nila ang kautusan ng Dios, ang Dios ng kanilang mga ninuno.
33Pagkatapos, ipinaalis ni Josia ang lahat ng kasuklam-suklam na mga dios-diosan sa buong lupain ng Israel, at pinaglingkod ang mga tao sa Panginoon na kanilang Dios. Habang buhay siya, sinunod nila ang Panginoon, ang Dios ng kanilang mga ninuno.
