Aman No Atemmuo
1“Saa nna no mu,
mede Yuda ne Yerusalem ahonyadeɛ bɛsane aba.
2Mɛboa aman nyinaa ano,
na mede wɔn aba Yehosafat bɔnhwa mu.
Ɛhɔ na mɛbu wɔn atɛn
wɔ deɛ wɔyɛɛ mʼagyapadeɛ, a ɛyɛ Israelfoɔ ho,
ɛfiri sɛ wɔbɔɔ me nkurɔfoɔ hwetee aman so,
na wɔkyekyɛɛ mʼasase mu.
3Wɔbɔɔ me nkurɔfoɔ so ntonto,
Wɔtɔn mmerantewaa de emu sika bɔɔ adwaman.
Wɔtɔn mmaayewa nso de gyee nsã,
a wɔbɛnom.
4“Ɛdeɛn na mowɔ tia me, Ao Tiro ne Sidon ne mo Filistia amantam nyinaa? Mopɛ sɛ motɔ me so awere anaa? Sɛ saa na ɛte deɛ a, monhwɛ yie. Mɛyɛ ntɛm, atua mo biribiara a moayɛ no so ka. 5Mofaa me dwetɛ ne me sikakɔkɔɔ ne mʼagyapadeɛ a ɛsom bo, na mosoa kɔguu mo abosonnan mu. 6Motontɔn nnipa a wɔte Yuda ne Yerusalem maa Helafoɔ3.6 Helafoɔ ne Foenikefoɔ dii dwa firi afe 800 A.W.A. sɛdeɛ ɛbɛyɛ a, wɔbɛfiri wɔn asase so akɔ akyirikyiri.
7“Nanso, mɛsane de wɔn afiri baabi a mokɔtɔn wɔn no aba, na deɛ moayɛ no nyinaa, mɛtua mo so ka. 8Mɛtontɔn mo mmammarima ne mo mmammaa ama Yudafoɔ, na wɔn nso atɔn wɔn ama Arabfoɔ, ɔman a ɛwɔ akyirikyiri no.” Me, Awurade, na makasa.
9Mo mpae mu nka yei wɔ aman so:
Monsiesie mo ho mma ɔko!
Monkanyane akodɔm!
Momma mo mmarima akofoɔ no ntwe mpini, na wɔn mmɛko.
10Momfa mo mfuntumdadeɛ no mmɔ akofena,
na momfa mo nsɔsɔwa mmɔ mpea.
Ma deɛ wɔayɛ mmerɛ nka sɛ,
“mewɔ ahoɔden!”
11Monyɛ ntɛm mmra,
mo amanaman a moatwa ahyia,
mo mmɛboa mo ho ano wɔ hɔ.
Fa wʼakofoɔ bra, Ao Awurade!
12“Wɔnkanyane aman no;
wɔntu ntene nkɔ Yehosafat bɔnhwa no mu,
ɛfiri sɛ ɛhɔ na mɛtena
na mabu aman a atwa ahyia no nyinaa atɛn.
13Monhwim kantankrankyi no,
ɛfiri sɛ otwa berɛ no aduru so.
Mommra, montiatia bobe no so,
ɛfiri sɛ nsakyiamena no ayɛ ma
na ankorɛ no ayɛ ma abu so.
Saa ara na wɔn amumuyɛ dɔɔso!”
14Nipadɔm, nipadɔm
wɔ gyinasie subɔnhwa no mu!
Awurade ɛda no abɛn
wɔ gyinasie subɔnhwa no mu.
15Owia ne ɔsrane bɛduru sum,
na nsoromma renhyerɛn bio.
16Awurade bɛbobɔ mu afiri Sion,
ne nne bɛgyegye afiri Yerusalem,
asase ne ɔsoro bɛwoso.
Nanso, Awurade bɛyɛ dwanekɔbea ama ne nkurɔfoɔ,
ɔbɛyɛ abandenden ama Israelfoɔ.
Onyankopɔn Nkurɔfoɔ Nhyira
17“Afei, wobɛhunu sɛ, me Awurade, wo Onyankopɔn,
mete Sion, me bepɔ kronkron so.
Yerusalem bɛyɛ kronkron;
na ananafoɔ rentu wɔn so sa bio.
18“Saa ɛda no, nsã foforɔ bɛsɔne afiri mmepɔ no mu,
na nufosuo atene wɔ nkokoɔ so;
Nsuo bɛba Yuda nsuwansuwa mu,
na asutire bɛtue afiri Awurade efie,
na agugu akasia subɔnhwa no so nsuo.
19Nanso Misraim bɛdane amanfo,
na Edom nso bɛyɛ anweatam,
ɛsiane awurukasɛm a wɔyɛ de tiaa nnipa a wɔwɔ Yuda enti.
Ɛhɔ na wɔhwiee mogya a ɛnni fɔ guiɛ.
20Nnipa bɛtena Yuda afebɔɔ
na Yerusalem deɛ wɔbɛtena hɔ awoɔ ntoatoasoɔ nyinaa mu.
21Na mogya afɔdie a memfa nkyɛeɛ no,
mede bɛkyɛ.
Na me Awurade, mɛtena Sion!”
Het proces tegen de volken
1‘In die tijd, wanneer Ik het lot van Juda en Jeruzalem verander,’ zegt de Here, 2‘zal Ik alle volken van de wereld verzamelen in het “Dal waar de Here oordeelt”. Ik zal daar een proces tegen hen aanspannen, omdat zij mijn volk kwaad hebben gedaan en mijn erfenis, Israël, over de hele wereld hebben verstrooid en mijn land onder elkaar hebben verdeeld. 3Zij hebben een deel van mijn volk tot slaaf gemaakt en verhandelden een jongen voor een prostituee en een meisje voor genoeg wijn om dronken van te worden.
4Probeer niet tussenbeide te komen, Tyrus en Sidon! Willen jullie wraak op Mij nemen, steden van de Filistijnen? Pas op of Ik zal snel terugslaan en de wraak op jullie eigen hoofden laten neerkomen! 5Mijn zilver en goud en andere kostbare schatten hebben jullie weggenomen en naar de afgodentempels gebracht. 6Jullie hebben de inwoners van Juda en Jeruzalem verkocht aan de Grieken die hen meenamen, ver weg naar hun eigen land. 7Maar Ik zal hen weer terugbrengen uit al die plaatsen waarheen jullie hen hebben verkocht en Ik zal jullie je verdiende loon geven voor wat jullie hebben gedaan. 8Ik zal jullie zonen en dochters verkopen aan de mensen in Juda en zij zullen hen doorverkopen aan de Sabeeërs die ver weg wonen,’ zegt de Here.
9Kondig dit wijd en zijd aan: maak u klaar voor de oorlog! Laten de beste soldaten aantreden en mobiliseer het leger! 10Smelt uw ploegen en maak er zwaarden van. Van uw snoeimessen kunt u speren maken. Laten de zwakken dapper en sterk zijn. 11Maak u klaar en verzamel u, alle omringende volken. Ja, Here, laat nú uw dappere strijders daarheen afdalen. 12‘Laten alle volken zich verzamelen in het “Dal waar de Here oordeelt,” want daar zal Ik zitten om hen allemaal te vonnissen. 13Sla de sikkel er nu in, want het is tijd om te oogsten. Vooruit, trap de druiven plat in de perskuip, want hij is boordevol en stroomt zelfs over van de goddeloosheid van die mensen.’ 14Massaʼs mensen wachten in het dal op hun vonnis. Want de dag van de Here komt eraan in het ‘Dal van het Oordeel.’ 15De zon en de maan zullen worden verduisterd en de sterren zullen verbleken.
16De Here brult uit Sion en laat zijn stem in Jeruzalem weerklinken zodat de hemel en de aarde beven. Maar voor zijn volk Israël zal de Here een toevluchtsoord zijn, een veilige vesting.
17‘Dan zult u eindelijk weten dat Ik, de Here, uw God ben en mijn woonplaats is gevestigd op Sion, mijn heilige berg. Jeruzalem zal heilige grond zijn waarover geen vreemde legers meer zullen trekken.
18Dan zal jonge wijn van de bergen druipen en melk van de heuvels vloeien. De droge beekbeddingen van Juda zullen weer boordevol water staan en er zal een bron ontspringen in de tempel van de Here om het dal van Sittim van water te voorzien. 19Egypte zal veranderen in een woestenij en Edom in een dorre wildernis vanwege het geweld dat zij de Judeeërs hebben aangedaan. Want in deze landen zijn onschuldige mensen vermoord. 20Maar Juda zal welvarend zijn tot in eeuwigheid en Jeruzalem zal een bloeiende stad zijn voor altijd. 21Ik zal de moorden op mijn volk wreken. Ik zal de onderdrukkers niet ongestraft laten gaan. Want mijn woonplaats is in Jeruzalem, bij mijn volk.’
