Atemmuo Ne Anidasoɔ
1Yei ne deɛ Awurade seɛ:
“Ɔsoro yɛ mʼahennwa,
na asase yɛ me nan ntiasoɔ.
Ɛdan bɛn na wobɛsi ama me?
Wobɛtumi asi ahomegyebea ama me?
2Ɛnyɛ me nsa na ɛyɛɛ yeinom nyinaa,
ɛna enti ɛbaa mu anaa?”
Awurade na ɔseɛ.
“Obi a mʼani sɔ no nie:
deɛ ɔwɔ ahobrɛaseɛ ne ahonu honhom,
na ne ho popo wɔ mʼasɛm ho.
3Nanso, obi a ɔde nantwinini bɔ afɔdeɛ no
saa ɔnipa no afɔdeɛ te sɛ onipa a wɔakum no de no abɔ afɔdeɛ,
na deɛ ɔde odwammaa ba no,
saa onipa no afɔdeɛ te sɛ ɔkraman a wɔakum no de no abɔ afɔdeɛ;
deɛ ɔbɔ aduane afɔdeɛ no
saa onipa no afɔdeɛ te sɛ prako mogya a wɔde bɔ afɔdeɛ,
deɛ ɔhye nnuhwam a ɛwɔ din no
saa onipa no afɔdeɛ no te sɛ deɛ wɔde som ɔbosom.
Wɔafa wɔn ankasa akwan
na wɔn ɔkra ani gye wɔn akyiwadeɛ ho;
4enti me nso mɛpɛ aniɛyaadeɛ ayɛ wɔn
na mede deɛ wɔsuro bɛba wɔn so.
Ɛfiri sɛ mefrɛeɛ no, obiara annye so,
mekasaeɛ no, obiara antie.
Wɔyɛɛ bɔne wɔ mʼani so
na wɔyɛɛ deɛ mempɛ.”
5Montie Awurade asɛm,
mo a mote nʼasɛm a mo ho popo:
“Mo nuanom mmarimma a me din enti wɔtane mo
na wɔatwa mo agya no, wɔka sɛ,
‘Monhyɛ Awurade animuonyam,
na yɛahunu mo anigyeɛ!’
Nanso wɔn anim bɛgu ase.
6Montie hooyɛ a ɛfiri kuropɔn no mu,
montie gyegyeegye a ɛfiri asɔredan no mu!
Ɛyɛ Awurade nnyegyeeɛ
a ɔde retua nʼatamfoɔ ka sɛdeɛ ɛfata wɔn.
7“Ansa na ɔbaa bɛkyem no,
ɔwo;
ansa na ɔbɛte awoɔyaa no,
ɔwo ɔbabarima.
8Hwan na wate biribi sei ho asɛm pɛn?
Hwan na wahunu biribi sei pɛn?
Wɔbɛtumi de da koro akyekyere ɔmansin
anaa wɔbɛtumi akyekyere ɔman ɛberɛ sin bi mu?
Nanso awoɔ ka Sion ara pɛ a
ɔwo ne mma.
9Mede obi bɛduru awokoɔ ano a
memma no nwo anaa?” Sɛdeɛ Awurade seɛ nie.
“Mesi awotwaa ano
ɛberɛ a awoɔ aduru so anaa?” Wo Onyankopɔn na ɔseɛ.
10Mo ne Yerusalem ani nnye na monni ahurisie mma no,
mo a modɔ no nyinaa;
mo ne no nsɛpɛ mo ho yie,
mo a modi ne ho awerɛhoɔ nyinaa.
11Mobɛnum nʼawerɛkyekyerɛ nufoɔ
no amee;
mobɛnom aboro so
na mo ani bɛgye deɛ abu so atra so no ho.
12Na yei ne deɛ Awurade seɛ:
“Mede asomdwoeɛ bɛma no sɛ asubɔnten,
ne amanaman no ahonya nso sɛ asutene a ayiri.
Mobɛnum na waturu mo wɔ ne basa so
na ɔbɛgye mo agorɔ wɔ nʼanankoroma so.
13Sɛdeɛ ɔbaa kyekye ne ba werɛ no
saa ara na mɛkyekye mo werɛ;
na mobɛnya awerɛkyekyerɛ wɔ Yerusalem.”
14Sɛ mohunu yei a, mo akoma ani bɛgye
na mobɛyɛ frɔmm sɛ ɛserɛ;
wɔbɛhunu Awurade nsa wɔ ne nkoa so,
nanso wɔbɛhunu nʼabufuhyeɛ wɔ nʼatamfoɔ so.
15Hwɛ, Awurade de ogya reba,
na ne nteaseɛnam te sɛ ntwahoframa;
ɔde nʼabufuo bɛba wɔ anibereɛ so,
na ɔde gyadɛreeɛ ayɛ nʼanimka.
16Ogya ne nʼakofena
na Awurade de bɛbu nnipa nyinaa atɛn,
na wɔn a wɔbɛtotɔ wɔ Awurade nsa ano bɛyɛ bebree.
17“Wɔn a wɔte wɔn ho na wɔdwira wɔn ho de kɔ nturo mu kɔsom abosom no, na wɔwe prakonam ne akusie ne nneɛma a ɛyɛ akyiwadeɛ no, wɔn nyinaa bɛhunu wɔn awieeɛ,” sɛdeɛ Awurade seɛ nie.
18“Esiane wɔn nneyɛɛ ne wɔn nsusuiɛ enti, me, mereba abɛboaboa amanaman ne kasa ahodoɔ ano, na wɔbɛba abɛhunu mʼanimuonyam.
19“Na mɛyɛ nsɛnkyerɛnneɛ bi wɔ wɔn mu, na mede nkaeɛfoɔ no mu bi bɛkɔ amanaman no mu: Tarsis, Libiafoɔ ne Lidiafoɔ (wɔn a wɔagye edin wɔ agyantoɔ mu), Tubal ne Helafoɔ, ne nsupɔ a ɛwɔ akyirikyiri a wɔntee me din a ahyeta na wɔnhunuu mʼanimuonyam. Wɔbɛpae mu aka mʼanimuonyam wɔ amanaman mu. 20Na wɔde mo nuammarimanom nyinaa bɛfiri amanaman nyinaa so bɛba me bepɔ kronkron a ɛwɔ Yerusalem no so sɛ afɔrebɔdeɛ ama Awurade. Wɔtete apɔnkɔ so ne nteaseɛnam mu ne asako mu ne mfunumpɔnkɔ ne nyoma so bɛba,” sei na Awurade seɛ. “Wɔde wɔn bɛba sɛdeɛ Israelfoɔ de wɔn aduane afɔdeɛ kɔ Awurade asɔredan mu, wɔ afahyɛ nkuruwa a ɛho teɛ mu. 21Na mɛyi wɔn mu bi ayɛ asɔfoɔ ne Lewifoɔ,” Awurade, na ɔseɛ!
22“Sɛdeɛ ɔsorosoro foforɔ ne asase foforɔ bɛtena hɔ no, saa ara na mo din ne mo asefoɔ bɛtena hɔ,” sɛdeɛ Awurade seɛ nie. 23“Ɛfiri Ɔsrane Foforɔ baako kɔpem foforɔ, ɛfiri Homeda baako kɔsi foforɔ no, adasamma nyinaa bɛba abɛkoto me,” sɛdeɛ Awurade seɛ nie. 24“Na wɔbɛfiri adi akɔhunu wɔn a wɔtee atua tiaa me no afunu; wɔn asonsono renwu, na wɔn ogya nso rennum, na wɔn ho bɛyɛ adasamma nyinaa nwunu.”
Gods zorgt voor zijn volk
1De hemel is mijn troon, zegt de Here, en de aarde mijn voetenbank, welke tempel kunt u voor Mij bouwen die Mij tot een huis zou kunnen zijn om daarin te wonen? 2Mijn hand heeft dat alles toch gemaakt, zij zijn mijn eigendom. Toch rust mijn oog op de man met een nederig en verslagen hart die beeft voor mijn woord. 3Maar zij die hun eigen wegen kiezen en behagen scheppen in hun zonden, zijn vervloekt. God zal hun offers niet aanvaarden. Als zulke mensen een os offeren op het altaar van God, is het net zo min aanvaardbaar voor Hem als een mensenoffer. Als zij een lam offeren of een graanoffer brengen, is dat voor God hetzelfde als wanneer zij een hond of het bloed van een zwijn op zijn altaar leggen! Als zij reukwerk voor Hem verbranden, rekent Hij hun dat aan alsof zij een afgod zegenen. 4Ik zal hun grootste angsten laten uitkomen, want toen Ik hen riep, weigerden zij te antwoorden en toen Ik tegen hen sprak, wilden zij niet luisteren. Integendeel, zij deden kwaad voor mijn ogen en kozen dát waarvan zij wisten dat Ik het verafschuwde.
5Luister naar de woorden van de Here, allen die Hem vrezen en beef voor zijn woorden: uw broers haten en verstoten u, omdat u trouw bent aan mijn naam. ‘Glorie aan God,’ spotten zij, ‘laat ons uw geluk in de Here maar eens zien!’ Zij zullen te schande worden gemaakt. 6Wat is dat voor een opschudding in de stad? Wat komt daar voor een vreselijk lawaai uit de tempel? Het is de stem van de Here, die vergelding over zijn vijanden brengt. 7-8 Wie heeft ooit zoiets vreemds gezien of gehoord? Want in één dag zal plotseling een volk, Israël, worden geboren, zelfs nog voordat de weeën zijn begonnen. Nauwelijks begon de pijn of de baby was er al. Het volk is ontstaan. 9Zou Ik de geboorte op gang brengen zonder dat een kind gebaard wordt? vraagt de Here, uw God. Nee! Nooit! 10Wees blij met Jeruzalem en verheug u met haar, allen die van haar houden en die om haar rouwden. 11Wees blij om Jeruzalem, drink met volle teugen van haar glorie zoals een kind drinkt en verzadigd wordt aan zijn moeders borst. 12Voorspoed zal Jeruzalem als een rivier overspoelen, zegt de Here, want Ik zal het sturen, de rijkdommen van andere volken zullen naar haar toestromen. Haar kinderen zullen aan haar borst worden gevoed, op haar heup worden gedragen en op haar schoot worden geknuffeld. 13Ik zal u daar troosten, zoals een kind wordt getroost door zijn moeder. 14Als u Jeruzalem ziet, zal uw hart blij zijn. U zult een stralende gezondheid krijgen. De hele wereld zal Gods goede hand op zijn volk zien rusten, evenals zijn toorn over zijn vijanden.
15Want kijk, de Here zal komen met vuur en snelle wagens van vervloeking en Hij zal zijn toorn als een vuur alles laten verbranden. 16Want de Here zal de wereld met vuur en met zijn zwaard straffen en het aantal slachtoffers zal groot zijn! 17Zij die afgoden aanbidden, verscholen achter een boom in de tuin en daar feestvieren met varkensvlees, muizen en ander verboden voedsel, zullen ellendig aan hun einde komen, zegt de Here. 18Ik zie heel goed wat zij doen, Ik weet wat zij denken, daarom is het tijd geworden alle volken rond Jeruzalem te verzamelen, waar zij mijn glorie zullen zien. 19Ik zal een machtig wonder onder hen doen en zij die aan het oordeel ontkomen, zal Ik als zendelingen uitzenden naar de volken: naar Tarsis, Pul, Tubal, Lud, Jawan en naar de landen overzee die niet hebben gehoord van mijn faam, noch mijn glorie hebben gezien. Daar zullen zij mijn glorie bekendmaken onder volken die Mij niet kennen. 20En zij zullen al uw broeders uit alle volken mee terugbrengen als een geschenk voor de Here, op paarden, in rijtuigen, op draagstoelen, muildieren en snelle kamelen, naar mijn heilige berg, naar Jeruzalem, zegt de Here. Het zal lijken op de offers die in de oogsttijd de tempel binnenstromen, gedragen in vaten, die aan de Here zijn gewijd. 21En Ik zal enkelen van hen die terugkeren, aanwijzen als mijn priesters en Levieten, zegt de Here. 22Zo zeker als mijn nieuwe hemel en aarde zullen bestaan, zo zeker zult u voor altijd mijn volk zijn, met een naam die nooit zal verdwijnen.
23De hele mensheid zal Mij week in, week uit, maand in, maand uit komen aanbidden. 24Zij zullen uitgaan en de dode lichamen zien van hen die tegen Mij opstonden, want de worm die aan hen knaagt zal nooit sterven, hun vuur zal niet doven en zij zullen een vreselijke aanblik vormen voor de hele mensheid.
