Yerusalem Daakye
1Nnome nka nhyɛsofoɔ kuropɔn
atuateɛ kuropɔn a ɛho agu fi!
2Ɔnnyɛ ɔsetie mma obiara
ɔnnye nteɛsoɔ biara nto mu.
Ɔmfa ne ho nto Awurade so.
Ɔntwi mmɛn ne Onyankopɔn.
3Nʼakandifoɔ yɛ agyata a wɔbobɔ mu,
ne sodifoɔ yɛ mpataku a wɔnam anadwo,
a wɔnnya biribiara mma adekyeɛ.
4Ne nkɔmhyɛfoɔ yɛ ahantan;
wɔyɛ afatwafoɔ.
Nʼasɔfoɔ gu kronkronbea ho fi.
Wɔnam mmara no so di nsɛmmɔne.
5Awurade a ɔte ne mu no yɛ ɔteneneeni;
ɔnnyɛ mfomsoɔ biara.
Adekyeeɛ biara ɔda ne tenenee adi,
na ɔnni hwammɔ da,
nanso amumuyɛfoɔ deɛ wonnim aniwuo.
6“Masɛe amanaman;
madwiri wɔn abandenden agu.
Wɔn mmorɔno so adeda mpan,
a obiara ntwa mu hɔ.
Wɔaseɛ wɔn nkuropɔn;
a obi biara renka.
7Meka kyerɛɛ kuropɔn no sɛ,
‘ampa ara wobɛsuro me
na woagye nteɛsoɔ ato mu!’
Na afei ne tenaberɛ rensɛe,
na mʼasotwe biara nso remma ne so.
Nanso, wɔn ho peree wɔn
sɛ wɔbɛkɔso ayɛ bɔne wɔn nneyɛeɛ nyinaa mu.
8Enti, twɛn me,” sɛdeɛ Awurade seɛ nie,
“na ɛda no mɛsɔre adi adanseɛ.
Mayɛ mʼadwene sɛ mɛboaboa amanaman
ne ahennie ano
na mahwie mʼabufuo agu wɔn so
mʼabufuhyeɛ nyinaa.
Me ninkuntwe abufuo ogya mu no,
asase nyinaa bɛhye.
9“Afei mɛdwira nnipa no ano,
na wɔn nyinaa abɔ Awurade din
na wɔaka abɔ mu asom no.
10Mʼasomfoɔ, me nkurɔfoɔ a wɔabɔ ahwete no
bɛfiri nsubɔntene a ɛwɔ Kus nohoa
de wɔn afɔrebɔdeɛ abrɛ me.
11Saa ɛda no, wo Yerusalem, wɔrengu wʼanim ase
wɔ nneyɛeɛ bɔne a woayɛ atia me ho,
ɛfiri sɛ mɛyi afiri saa kuropɔn yi mu,
wɔn a wodi ahantan mu ahurisie
na worenyɛ ahantan bio
wɔ me bepɔ kronkron no so.
12Nanso mɛgya wɔ wo mu
wɔn a wɔdwo na wɔbrɛ wɔn ho ase,
na wɔde wɔn ho to Awurade so.
13Israel nkaeɛfoɔ renyɛ bɔne
Wɔrenka nkontonpo nsɛm,
na wɔn ano renka nnaadaa nsɛm
wɔbɛdidi na wɔada
na obiara renyi wɔn hu.”
14To dwom Ao, Ɔbabaa Sion;
team denden Ao, Israel!
Ma wʼani nnye, na di ahurisie wɔ wʼakoma nyinaa mu,
Ao, Ɔbabaa Yerusalem!
15Ɛfiri sɛ, Awurade ayi wʼasotweɛ afiri wo so,
wama wo ɔtamfoɔ asane nʼakyi.
Awurade Israelhene ka wo ho;
worensuro ɔhaw biara bio.
16Saa ɛda no, wɔbɛka akyerɛ Yerusalem sɛ,
“Mma nsuro, Ao Sion!
Mma wo nsa mu nhodwo.
17Awurade wo Onyankopɔn ne wo wɔ hɔ,
Ɔyɛ ɔgyefoɔ ɔhoɔdenfoɔ.
Nʼani bɛgye wo ho
ɔfiri ne dɔ mu bɛdwodwo wo,
ɔde nnwontoɔ bɛma nʼani agye wo ho.
18“Mo awerɛhoɔ to bɛtwa
ɛfiri sɛ mobɛnya ɛkwan adi mo afahyɛ no;
mo anim rengu ase bio.
19Saa ɛberɛ no me ne wɔn
a wɔhyɛɛ wo so nyinaa bɛdi;
Mɛgye mmerɛyɛfoɔ
na mɛboaboa wɔn a wɔabɔ wɔn ahwete no ano.
Mɛkamfo wɔn ahyɛ wɔn animuonyam
asase biara a wɔguu wɔn anim ase wɔ so no so.
20Saa ɛda no, mɛboaboa wo ano,
na mede wo aba fie.
Mɛhyɛ wo animuonyam na makamfo wo
wɔ asase so nnipa nyinaa mu
na mede wʼahonyadeɛ bɛsane ama wo
na wode wʼani bɛhunu,”
sɛdeɛ Awurade ka nie.
آيندهٔ اورشليم
1وای بر اورشليم نجس و گناهكار، شهر ظلم و جنايت! 2شهری كه به صدای خداوند گوش نمی‌دهد و اصلاح‌پذير نيست؛ به خداوند توكل نمی‌كند و به او نزديک نمی‌شود.
3رهبران اورشليم مثل شيرهای غران، و قضات آن مانند گرگهای گرسنهٔ شب هستند كه از صيد خود چيزی را تا صبح باقی نمی‌گذارند.
4انبيای آن دروغگو و سودجو می‌باشند. كاهنانش احكام خدا را به نفع خود تحريف نموده، خانهٔ خدا را نجس می‌سازند.
5خدا در ميان مردم شهر حضور دارد. او عادل و با انصاف است و هر بامداد احكام خود را نمايان می‌سازد و كوتاهی نمی‌كند، با وجود اين، بدكاران شهر با بی‌شرمی به شرارت خود ادامه می‌دهند.
6خداوند می‌فرمايد: «قومهای بسياری را نابود كرده‌ام و استحكامات آنها را از بين برده‌ام. شهرهای آنها را با كوچه‌هايشان چنان ويران كرده‌ام كه حتی يک نفر هم در آنها باقی نمانده است. 7گفتم حتماً مردم اورشليم به من گوش خواهند داد و به هشدارهايم توجه خواهند نمود و بدين ترتيب جلو خرابی شهر و مجازاتی را كه مقرر كرده‌ام خواهند گرفت. ولی آنها چنين نكردند بلكه به كارهای فاسد خود ادامه دادند.»
8خداوند می‌فرمايد: «صبر كنيد، بزودی وقتش می‌رسد كه بر ضد قومهای شرور به پا خيزم. زيرا تصميم گرفته‌ام قومهای جهان را جمع كنم و خشم و غضب خود را بر آنها فرو ريزم. تمام جهان از آتش غيرت من گداخته خواهد شد.
9«آنگاه به قومهای جهان، زبان پاک خواهم داد تا همهٔ آنها فقط نام مرا بخوانند و تنها مرا عبادت كنند. 10قوم پراكندهٔ من از ماورای رودهای حبشه با هدايای خود آمده، مرا پرستش خواهند كرد. 11ای قوم من، در آن زمان ديگر از ياغيگری‌های گذشتهٔ خود شرمنده نخواهيد شد، زيرا من اشخاص متكبر را از ميان شما برمی‌دارم. در كوه مقدس من تكبر وجود نخواهد داشت. 12كسانی كه باقی بمانند، متواضع و فروتن خواهند بود و به نام من توكل خواهند نمود. 13آنها ديگر ظالم، دروغگو و حقه‌باز نخواهند بود. در آرامش و امنيت به سر خواهند برد و هيچكس آنها را نخواهد ترسانيد.»
14ای اورشليم با شادی سرود بخوان! ای اسرائيل بانگ شادی برآور! 15زيرا خداوند مجازات تو را از تو دور كرده و دشمنانت را به عقب رانده است. خود خداوند، پادشاه اسرائيل، در ميان توست، پس ديگر بلا تو را نخواهد ترسانيد!
16در آن روز به اورشليم خواهند گفت: «نترس! قوی باش! 17زيرا خداوند، خدای تو كه در ميان توست نجات دهنده‌ای توانا می‌باشد. او از تو راضی خواهد بود، و تو را دوست خواهد داشت و وجود تو مايه شادی و سرور او خواهد بود.»
18خداوند می‌فرمايد: «به غمهايی كه از حسرت عيدهای خود داريد پايان خواهم بخشيد و بار اين ننگ را از دوشتان برخواهم داشت. 19تمام كسانی را كه به شما ظلم كرده‌اند مجازات خواهم نمود. اشخاص ضعيف و درماندهٔ قوم خود را خلاصی خواهم بخشيد و رانده‌شدگان را كه مسخره و رسوا شده‌اند، جمع كرده، سرافراز خواهم نمود. 20بلی، در آن زمان وقتی شما را جمع نموده، اموالتان را پيش چشمانتان به شما بازگردانم، آنگاه در ميان تمام مردم جهان سرافراز خواهيد شد.» اين را خداوند فرموده است.
