Dwom 53
Dawid dwom.
1Ɔkwasea ka nʼakoma mu sɛ,
“Onyankopɔn bi nni hɔ.”
Wɔaporɔ, na wɔn akwan yɛ animguaseɛ.
Baako koraa nni hɔ a ɔyɛ ade pa.
2Onyankopɔn firi soro hwɛ adasamma wɔ fam
sɛ ɔbɛhunu wɔn mu bi a
wɔwɔ nteaseɛ,
anaa ebinom a wɔhwehwɛ Onyankopɔn.
3Obiara amane;
wɔn nyinaa ayɛ bɔne;
wɔn mu bi nni hɔ a ɔyɛ papa;
ɔbaako mpo nni hɔ.
4Enti abɔnefoɔ rensua nyansa anaa?
Wɔwe me nkurɔfoɔ sɛdeɛ nnipa di aduane.
Wɔnnsu mfrɛ Onyankopɔn.
5Wɔn na wɔwɔ hɔ a wɔabɔ huboa!
Wɔn ho popo wɔ beaeɛ a ehu nni hɔ.
Onyankopɔn bɛhwete wʼatamfoɔ no nnompe agu;
wobɛgu wɔn anim ase, ɛfiri sɛ Onyankopɔn abu wɔn animtiaa.
6Ao, ma Israel nkwagyeɛ mfiri Sion mmra!
Onyankopɔn bɛsane de ne nkurɔfoɔ agyapadeɛ ama wɔn.
Na Yakob adi ahurisie, na Israel ani agye!
1Een leerzaam gedicht van David voor de koordirigent.
2Dwaze mensen denken dat God niet bestaat.
Ze doen vreselijk onrechtvaardige dingen.
Zelfs niet één ervan doet wat goed is.
3God kijkt vanuit de hemel naar alle mensen.
Hij zoekt of er misschien één bij is die verstandig is,
wellicht één die God zoekt.
4Maar allemaal hebben zij zich van Hem afgekeerd.
Allemaal hebben zij Hem verlaten,
niemand van hen doet goed, nog niet een.
5Weten zij dan helemaal niets, al die zondaars?
Zij eten mijn volk op alsof het brood is.
Zij piekeren er niet over God aan te roepen.
6Zij schrikken terwijl er niets te schrikken is.
God strooit de beenderen van uw vijanden uit,
u laat hen beschaamd staan.
God heeft hen al verworpen.
7Wij zien uit naar de redding van Israël,
die vanuit Jeruzalem zal komen.
Wanneer God zijn volk redding biedt,
zal Jakob jubelen en Israël vol vreugde zijn.
