Dwom 144
Dawid deɛ.
1Nkamfoɔ nka Awurade, me Botan,
deɛ ɔkyerɛkyerɛ me nsa akodie,
na ɔkyerɛkyerɛ me nsateaa akodie.
2Ɔyɛ mʼadɔeɛ Onyankopɔn ne mʼaban,
mʼabandenden ne me ɔgyefoɔ,
me kyɛm a mewɔ dwanekɔbea wɔ ne mu;
ɔno na ɔka nnipa hyɛ mʼase.
3Ao Awurade, hwan ne onipa, a wʼani ku ne ho?
Hwan ne onipa ba, a wodwene ne ho yi?
4Onipa te sɛ ahomeɛ;
ne nna te sɛ sunsum a ɛretwam.
5Ao Awurade, firi ɔsoro hɔ na siane bra fam;
fa wo nsa ka mmepɔ, na ɛmfiri wisie.
6Soma anyinam na bɔ atamfoɔ no hwete;
to wo mmemma no ma wɔn nnwane.
7Tene wo nsa firi soro bra fam;
gye me na yi me
firi nsuo akɛseɛ ho,
firi ananafoɔ nsam,
8wɔn a atorɔ ayɛ wɔn anomu ma,
na wɔn nsa nifa yɛ nnaadaa.
9Ao Onyankopɔn, mɛto dwom foforɔ ama wo;
mɛto dwom wɔ sankuo a nhoma edu gu soɔ so ama wo,
10ama Ɔbaako a ɔde nkonimdie ma ahemfo,
na ɔgye ne ɔsomfoɔ Dawid firi akofena kɔdiawuo ano.
11Gye me na yi me firi
ananafoɔ nsam,
wɔn a atorɔ ayɛ wɔn anomu ma
na wɔn nsa nifa yɛ nnaadaa.
12Afei yɛn mmammarima mmeranteberɛ
bɛyɛ sɛ afifideɛ a wɔahwɛ so yie,
na yɛn mmammaa bɛyɛ sɛ adum
a wɔasene de asiesie ahemfie.
13Yɛn asan bɛyɛ ma.
Aduane ahodoɔ biara bɛba mu bi.
Yɛn nnwan bɛdɔɔso ayɛ mpem mpem,
ayɛ mpemdu du wɔ yɛn mfuo so;
14yɛn anantwie bɛtwe nnuane a ɛdɔɔso na emu yɛ duru.
Obiara rentumi nnwiri yɛn afasuo ngu;
yɛrenkɔ nkoasom mu,
na agyaadwotwa remma yɛn mmɔntene so.
15Nhyira nka nnipa a ɛbɛba mu saa ama wɔn.
Nhyira nka nnipa a wɔn Onyankopɔn ne Awurade.
1Van David.
Ik prijs de Here, Hij ondersteunt mij.
Hij maakt mij klaar voor de strijd,
gereed om aan te vallen.
2God betoont mij zijn goedheid en liefde.
Hij beschermt mij.
Hij bevrijdt mij en geeft mij een schuilplaats.
Achter Hem kan ik schuilen.
Hij laat mij volken overwinnen.
3Here, hoe is het mogelijk
dat U zelfs naar kleine mensen omziet?
Waarom zijn zij U zoveel waard?
4Zoals een ademtocht voorbijglijdt
en in het niets verdwijnt,
vliegt ook een mensenleven voorbij.
5Here, kom uit uw hoge hemel naar beneden
en raak de vulkanen aan zodat zij uitbarsten.
6Zwaai uw bliksemschichten in het rond,
schiet uw pijlen af zodat zij in verwarring raken.
7Kom met uw macht uit de hoge hemel
en verlos mij uit dit grote gevaar,
uit de macht van vreemde volken.
8Liegen en bedriegen is voor hen zo gewoon.
9Mijn God, ik wil voor U
een prachtig, nieuw lied zingen.
Onder begeleiding van de harp
zal ik psalmen voor U zingen.
10U geeft koningen de overwinning
en verlost mij, uw dienaar David,
van de vreemde overheersing.
11Verlos mij uit de overheersing
van de vreemde volken,
zij liegen en bedriegen
alsof geen waarheid bestaat.
12Laat onze zonen opgroeien
als sterke jonge mannen
en onze jonge vrouwen worden
als de fraaiste beeldhouwwerken.
13Geef ons voldoende voedselvoorraden,
van alles wat wij nodig hebben.
Laat onze schaapskudden enorm groot worden.
14Laat ons vee gezonde jongen werpen.
Laat er vrede in het land zijn
en geen aanleiding tot paniek of vluchten.
15Het volk dat zo kan leven,
is een gelukkig volk!
Het volk dat de Here God aanbidt,
is een gelukkig volk!
