Nahum 3 – ASCB & OL

Asante Twi Contemporary Bible

Nahum 3:1-19

Ninewe Nnome

1Nnome nka mogya kuropɔn

a atorɔ ne korɔno ahyɛ no ma

na amanehunufoɔ mmpa mu da!

2Apɔnkɔkafoɔ abaa regyegye,

nteaseɛnam nhankra reyɛ kirididi

Apɔnkɔ rehurihuri

ne nteaseɛnam redenkye denkye.

3Apɔnkɔ ne wɔn sotefoɔ ko kɔ wɔn anim

akofena twa nyinam nyinam

na mpea nso pa yerɛ yerɛ.

Atɔfoɔ bebree,

awufoɔ a ebi deda ebi soɔ,

afunu a wɔntumi nkan wɔn dodoɔ

a nnipa tiatia soɔ.

4Yei nyinaa firi odwamanfoɔ bi akɔnnɔ,

ntafowayifoɔ no nnaadaa dodoɔ no.

Ɔno na ɔde nʼadwamammɔ tɔn amanaman

na ɔde nʼabayisɛm tɔn nnipa.

5“Me ne wo nnka,” sɛdeɛ Asafo Awurade seɛ ni,

“Mɛpagya wʼatadeɛ akɔ soro.

Mɛma amanaman ahunu wʼadagya

na ahennie ahodoɔ nso ahunu wʼanimguaseɛ.

6Mede efi bɛfɔre wo ho,

mɛbu wo animtia

na mama nnipa ahwɛ wo.

7Obiara a ɔbɛhunu wo bɛdwane afiri wo ho aka sɛ,

‘Ninewe abɔ, na hwan na ɔbɛsu no?’

Ɛhe na menya obi akyekyere wo werɛ?”

8Woyɛ sene Tebes a

ɛda Asubɔnten Nil ho a

nsuo atwa he ho ahyia anaa?

Asubɔnten bɔ ne ho ban

na nsuo yɛ ne fasuo.

9Kus ne Misraim yɛ ne dɔm a wɔntumi nkan wɔn.

Put ne Libia ka nʼadomfoɔ ho.

10Nanso wɔfaa no dommum

twaa no asuo.

Wɔtoo ne mmadoma hwehwee fam

ma wɔtetee wɔ mmɔntene so.

Wɔbɔɔ nʼaberempɔn so ntonto,

na nʼatitire nso wɔde nkɔnsɔnkɔnsɔn guguu wɔn.

11Wo nso wʼani so bɛyɛ wo hagyahagya sɛ ɔsabofoɔ

Na wo bɛhinta wo ho

de akɔpɛ dwanekɔbea wɔ atamfoɔ nkyɛn.

12Wʼaban nyinaa te sɛ borɔdɔma nnua

a aso aba foforɔ:

sɛ wɔwoso a

aba no tete gu ma deɛ ɔrepɛ bi adi.

13Hwɛ wʼakofoɔ

wɔn nyinaa yɛ mmaa!

Wʼasase so apono ano deda hɔ ma wʼatamfoɔ;

ogya ahye wʼapono no akyiri adaban.

14Sesa nsuo sie ma otua no.

Yere wo banbɔ mu!

Wɔ dɔteɛ no

na siesie ntayaa a wato no!

15Ɛhɔ na ogya bɛhye woɔ;

akofena bɛtwa wo ahwe fam,

na ayɛ wo sɛdeɛ mmɛbɛ adi wo nam.

Mo nnɔre sɛ mmɛbɛ anaa ntutummɛ!

16Wama wʼadwadifoɔ adɔɔso,

wɔn dodoɔ asene ɔsoro nsoromma,

nanso wɔte sɛ ntutummɛ a wɔbɔ asase no kwaterekwa

na afei wɔtu kɔ.

17Wʼawɛmfoɔ te sɛ ntutummɛ.

Wʼadwumayɛfoɔ te sɛ ntutummɛ akuo

a wɔsensam ban ho awɔ da.

Adekyeɛ mu owia pue a wɔtu kɔ,

na obi nnim faako a wɔkɔ.

18Ao, Asiriahene wo nnwanhwɛfoɔ retɔ nko.

Wʼanimuonyamfoɔ deda hɔ rehome.

Wo nkurɔfoɔ abɔ apete wɔ mmepɔ no so

a wɔnni anoboaboafoɔ.

19Aduro biara ntumi nkum wʼapirakuro no;

wo pira no mu yɛ den.

Obiara a ɔte wo nka no

bɔ ne nsam wɔ wʼasehweɛ ho,

Na hwan koraa na wommɔɔ

no atirimuɔden da?

O Livro

Naum 3:1-19

Ai de Nínive

1Ai de ti, Nínive, a cidade de sangue, onde impera a mentira, onde se pratica incessantemente a rapina! 2Ouve! Escuta o estrépito dos açoites, o estrondo dos carros de guerra correndo na tua direção, o barulho ensurdecedor das rodas no empedrado das ruas e os cascos dos cavalos a galope, atropelando a multidão! 3Os cavaleiros desembainham as espadas que flamejam à luz do Sol; erguem agressivamente as lanças reluzentes! Amontoam-se os mortos no meio das ruas; cadáveres desmembrados, pedaços de corpo humano é só o que se vê. Os vivos tropeçam neles, tentam levantar-se, tornam a cair mais adiante.

4Tudo isso porque Nínive escravizou nações com a sua prostituição. Como uma vistosa meretriz, mestra em feitiçarias, enfeitiçou os outros povos com a sua beleza e ensinou-lhes o culto da idolatria; vendeu nações a eito.

5“Não é pois de admirar que esteja contra ti, diz o Senhor dos exércitos. Agora todo o mundo verá a tua nudez e a tua vergonha. 6Cobrir-te-ei de imundície e mostrarei a toda a gente como és realmente vil. 7Todos os que te virem se afastarão com horror e dirão: ‘Que ruína, a desta grande cidade!’ Mas ninguém terá compaixão de ti!”

8Serias tu melhor do que Tebes, à beira do Nilo, protegida pelas águas por todos os lados? 9Cuche assim como o Egito eram seus poderosos aliados e podia reclamar incondicionalmente a ajuda deles; o mesmo acontecia com Pute e com a Líbia. 10Mas Tebes acabou por cair e a sua população foi escravizada; os meninos foram esmagados contra as pedras das ruas. Os soldados tiravam à sorte para saberem quem ficava com os oficiais derrotados como servos. Todos os seus líderes ficaram cativos. 11Nínive também cambaleará como um bêbedo e irá esconder-se de terror.

12Todas as tuas fortificações serão devoradas como se se tratassem de figos temporãos caindo diretamente na boca de alguém que abana a figueira. 13As tuas tropas ficarão tão fracas e desguarnecidas como mulheres. As portas da cidade abrir-se-ão de par em par ao inimigo; serão incendiadas e queimadas.

14Apronta-te para o cerco! Reforça as defesas! Prepara pedras para reforçar as partes da muralha destruídas. Armazena água, faz barro, deita-o nos moldes, acende os fornos! 15Contudo, no meio dessa preparação toda, o fogo apanhar-te-á e te devorará. A espada deitar-te-á abaixo. O inimigo consumir-te-á: serão como gafanhotos, devorando tudo o que veem na frente. Não há meio de fuga, ainda que se multipliquem os seus esforços. 16Os teus mercadores eram tão numerosos como as estrelas do céu e enchiam a cidade de abundantes riquezas; mas outros caem-lhes em cima e tudo levam. 17Os teus administradores amontoam-se como gafanhotos nas sebes ao vir o frio; mas todos eles acabarão por fugir e desaparecer como quando o Sol aquece a terra e faz os gafanhotos partirem.

18Ó rei assírio, os teus governantes jazem mortos no pó da terra; o povo espalhou-se através dos montes. Não há pastor que torne a juntá-los. 19Não há cura para a tua ferida; é demasiado profunda para ser tratada. Todos os que sabem do destino que levaste, até batem as palmas de contentamento, porque é difícil encontrar gente que não tenha sofrido com a tua crueldade!