Ninewe Asehweɛ
1Ɔtohyɛsoɔni reba wo so, Ninewe
bɔ aban no ho ban,
wɛn ɛkwan no,
bɔ wo ho so
na boa wʼahoɔden nyinaa ano!
2Awurade de Yakob animuonyam bɛsane ama no
te sɛ Israel deɛ no,
ɛwom sɛ, asɛefoɔ no ama ada mpan
na wɔasɛe ne bobe mfuo.
3Asraafoɔ no akokyɛm yɛ kɔkɔɔ;
akofoɔ no hyehyɛ kɔben akotaadeɛ.
Nnadeɛ a wɔde yɛɛ nteaseɛnam no
twa nyinam nyinam sɛ da a wɔyɛeɛ no;
mpea a wapoma wɔ nnua so no rehim.
4Nteaseɛnam no twi fa mmɔntene so,
na wɔdi akɔneaba.
Wɔte sɛ ogyatɛn a ɛrederɛ;
wɔbɔ yerɛdɛ te sɛ anyinam.
5Ɔfrɛfrɛɛ nʼakofoɔ a wodi mu
nanso wɔsuntisunti wɔ ɛkwan mu.
Wɔde mmirika kɔ kuropɔn no afasuo ho;
na wɔyɛ wɔn akokyɛm krado.
6Wɔbuebue asubɔnten apono no,
na ahemfie no dwiri gu fam.
7Wɔhyɛ mmaraden sɛ
wɔmfa kuropɔn no nnommum
na wɔmfa wɔn nkɔ.
Ne mfenaa de wɔn nsa gu wɔn koko so
su te sɛ mmorɔnoma.
8Ninewe te sɛ ɔtadeɛ a
emu nsuo resene korɔ.
Woteam sɛ, “Monnyina hɔ! Monnyina hɔ!”
Nanso, obiara ansane nʼakyi.
9Momfom dwetɛ no!
Momfom sikakɔkɔɔ no!
Ahonyadeɛ a ɛwɔ akoradan mu nyinaa!
Na ahonyadeɛ no dɔɔso.
10Wɔabɔ Ninewe korɔno, wɔayɛ no pasaa!
Akoma boto, na nkotodwe woso woso,
nnipa ho popo na wɔn anim to hoa.
11Seesei ɛhe na gyatabuo no wɔ,
baabi a wɔma wɔn mma aduane no,
baabi a gyatanini ne gyatabereɛ korɔ
na wɔn mma nso kɔ a wɔnsuro?
12Gyata akum deɛ ɛbɛmee ne mma.
Wabobɔ ahaboa ama gyatabereɛ no.
Ɔde deɛ wakum ahyɛ ne bɔn ma
na ɔde ahaboa ahyɛ nʼatuo mama.
13“Me ne wo nnka,”
sɛdeɛ Asafo Awurade seɛ ni,
“Mɛhye wo nteaseɛnam na adane wisie
na akofena bɛkunkum wʼagyata mma.
Merennya wo ahaboa biara wɔ asase so.
Wɔrente wʼasomafoɔ no nne bio.”
นีนะเวห์จะล่มสลาย
1นีนะเวห์เอ๋ย ผู้โจมตีได้รุดหน้ามารบกับเจ้าแล้ว
จงเข้าประจำป้อม
เฝ้าทางไว้
เตรียมตัวให้ทะมัดทะแมง
และระดมกำลังทั้งหมดมา!
2องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงคืนความรุ่งเรืองให้ยาโคบ
เช่นเดียวกับความรุ่งเรืองของอิสราเอล
แม้ผู้ทำลายได้ทำให้มันเริศร้าง
และทำลายเถาองุ่นของมัน
3โล่ทหารของเขาเป็นสีแดง
นักรบก็สวมชุดสีแดงเข้ม
โลหะที่ตัวรถม้าศึกเปล่งประกายแวบวาบ
ในวันที่พวกเขาเตรียมพร้อม
หอกไม้สนก็กวัดแกว่ง2:3 ฉบับ LXX. และ Syr. ว่าม้าศึกก็ผาดโผนไปมา
4รถม้าศึกห้อตะบึงไปตามถนน
รีบรุดไปมาผ่านลานเมือง
มองดูเหมือนคบเพลิงลุกโชน
พวกเขาวิ่งปราดไปมาเหมือนสายฟ้า
5เขาระดมกองทหารที่หามาได้
แต่พวกเขาสะดุดล้มกลางทาง
พวกเขากรูเข้าไปที่กำแพงเมือง
โล่ป้องกันตั้งประจำที่
6ประตูด้านแม่น้ำถูกทำลายลง
และพระราชวังพังครืน
7มีประกาศิต2:7 ในภาษาฮีบรูคำนี้มีความหมายไม่ชัดเจนให้กรุงนั้น
ถูกจับและพาไปเป็นเชลย
พวกทาสหญิงร้องครวญครางเหมือนนกพิราบ
และตีอกชกตัว
8นีนะเวห์เป็นเหมือนสระ
และน้ำกำลังจะไหลออกไปหมด
พวกเขาร้องว่า “หยุดก่อน! หยุดก่อน!”
แต่ไม่มีใครหันกลับมา
9จงปล้นเงิน!
จงปล้นทอง!
ข้าวของมากมายใช้ไม่หมด
ทรัพย์สมบัติจากทุกคลังของนีนะเวห์มีมากเหลือเกิน!
10มันถูกปล้นทำลาย ถูกริบของมีค่าไปหมด!
หัวใจก็อ่อนล้า แข้งขาก็สิ้นแรง
เนื้อตัวสั่นเทาและทุกคนหน้าซีดเซียว
11ไหนล่ะถ้ำสิงโต
ที่พวกมันเลี้ยงดูลูกอ่อน
ไหนล่ะราชสีห์พ่อแม่ลูก
ที่ไม่หวั่นเกรงสิ่งใด?
12สิงโตที่ฆ่าเหยื่อมาให้ลูกๆ ของมันอย่างเพียงพอ
และคาบมาให้คู่ของมัน
แล้วสะสมเหยื่อไว้เต็มถ้ำ
สะสมสัตว์ที่มันฆ่าไว้เต็มรัง
13พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ประกาศว่า
“เราเป็นศัตรูกับเจ้า
เราจะเผารถม้าศึกของเจ้าจนควันโขมง
และดาบจะฟาดฟันสิงห์หนุ่มของเจ้า
เราจะไม่เหลือเหยื่อให้เจ้าบนโลกนี้
จะไม่ได้ยินเสียงผู้สื่อสารของเจ้าอีกต่อไป”
