Hiob Bua Bildad
1Na Hiob kasaa bio sɛ:
2“Aane, menim sɛ yei yɛ nokorɛ.
Na ɛbɛyɛ dɛn na ɔdasani bɛtene wɔ Onyankopɔn anim?
3Sɛ obi pɛ sɛ ɔne Onyankopɔn yiyi a,
ɔrentumi nyi nsɛm apem mu baako mpo ano.
4Ne nyansa mu dɔ, na ne tumi so.
Hwan na ɔne no adi asie na ne ho baabiara anti?
5Ɔtutu mmepɔ a wɔnnim ho hwee
ɔbubu wɔn fa so wɔ nʼabufuo mu.
6Ɔwoso asase firi ne siberɛ,
na ɔma ne nnyinasoɔ woso biribiri.
7Ɔkasa kyerɛ owia na ɛnhyerɛn,
na ɔsɔ nsoromma hyerɛn ano.
8Ɔno nko ara na ɔtrɛ ɔsoro mu,
na ɔnante ɛpo asorɔkye so.
9Ɔno ne Nwenwenente, Akokɔbaatan ne ne mma Yɛfoɔ;
Nsorommabafan ne ewiem anafoɔ fam nsorommakuo no.
10Ɔyɛ anwanwadeɛ a wɔntumi nte aseɛ,
nsɛnkyerɛnneɛ a wɔntumi nkan.
11Sɛ ɔnam me ho a, menhunu no;
sɛ ɔsene a, menhunu no.
12Sɛ ɔhwim kɔ a, hwan na ɔsi no kwan?
Hwan na ɔbɛtumi abisa no sɛ, ‘Ɛdeɛn na woreyɛ yi?’
13Onyankopɔn nkora nʼabufuo so;
Rahab aboafoɔ mpo ho popo wɔ nʼanim.
14“Na me ne hwan a me ne no bɛyiyi?
Mɛyɛ dɛn anya nsɛm a me ne no de bɛgye akyinnyeɛ?
15Sɛ menim mpo a, merentumi nyi nʼano;
ɛno ara ne sɛ mɛsrɛ ahummɔborɔ afiri me ɔtemmufoɔ nkyɛn.
16Mpo, sɛ mefrɛ no na ɔba a,
mennye nni sɛ ɔbɛtie mʼasɛm.
17Ɔde asorɔkye bɛdwerɛ me
ama mʼapirakuro adɔɔso kwa.
18Ɔremma menya mʼahome, bio.
Ɔde awerɛhoɔ bɛhyɛ me ma tɔ.
19Sɛ ɛba no ahoɔden a, ɔyɛ ɔhoɔdenfoɔ!
Na sɛ ɛba atɛntenenee nso a, hwan na ɔbɛsamane no?
20Sɛ medi bem mpo a, mʼano bɛbu me kumfɔ;
sɛ me ho nni asɛm a, ɛbɛbu me fɔ.
21“Ɛwom sɛ medi bem deɛ,
nanso memmu me ho;
abrabɔ afono me.
22Ne nyinaa yɛ pɛ; ɛno enti na meka sɛ,
‘Ɔsɛe deɛ ne ho nni asɛm ne omumuyɛfoɔ.’
23Ɛberɛ a amanehunu de owuo aba no,
ɔsere deɛ ne ho nni asɛm no akomatuo.
24Ɛberɛ a asase akɔ amumuyɛfoɔ nsam no,
ɔfira ɛso atemmufoɔ ani.
Sɛ ɛnyɛ ɔno a, na ɛyɛ hwan?
25“Me nna ho yɛ herɛ sene ommirikatufoɔ;
ɛsene kɔ a anigyeɛ kakra mpo nni mu.
26Ɛtwam kɔ sɛ akodoɔ a wɔde paparɔs ayɛ
te sɛ akɔdeɛ a wɔreto akyere wɔn ahaboa.
27Sɛ meka sɛ, ‘Me werɛ mfiri mʼanwiinwii,
mɛsesa me nsɛm ka, na masere a,’
28me yea ahodoɔ no bɔ me hu ara.
Na menim sɛ, woremmu me bem.
29Woabu me fɔ dada enti,
adɛn na ɛsɛ sɛ meha me ho kwa?
30Mpo sɛ ɛba sɛ mede samina dware
na mede samina hohoro me nsa ho a,
31wobɛto me atwene atɛkyɛ amena mu,
ama mʼatadeɛ mpo akyiri me.
32“Ɔnyɛ onipa te sɛ me na mayi nʼano,
na yɛakɔgyina asɛnniiɛ abobɔ yɛn nkuro.
33Sɛ anka obi wɔ hɔ a ɔbɛsiesie yɛn ntam
na waka yɛn baanu abɔ mu a,
34obi a ɔbɛyi Onyankopɔn abaa afiri me so,
sɛdeɛ nʼahunahuna mmɔ me hu bio a,
35anka mɛkasa a merensuro no,
nanso saa tebea a mewɔ mu yi deɛ, mentumi.
Job antwoordt Bildad
1Job antwoordde daarop:
2‘Natuurlijk, dat weet ik ook wel. Je vertelt mij niets nieuws. Hoe zou een mens ooit rechtvaardig kunnen zijn in de ogen van God?
3Als de mens besluit met God van mening te verschillen, kan hij dan ook maar één vraag beantwoorden van de duizend vragen die God hem zal stellen?
4God is zo wijs en zo machtig. Wie heeft het ooit tegen Hem opgenomen en is daarbij ongedeerd gebleven?
5Hij verplaatst immers de bergen zonder dat de mensen het merken en keert hen in zijn toorn ondersteboven.
6Hij laat de aarde op haar fundamenten beven.
7De zon en de sterren schijnen niet als Hij dat niet wil.
8Hij spant de hemelen uit en loopt over de hoge golven van de zee.
9Hij heeft de Grote Beer gemaakt, de Orion en de Pleiaden en de sterrenstelsels aan de zuidelijke hemel.
10Hij doet ongelooflijke en ontelbare wonderen.
11Hij gaat onzichtbaar voorbij, Hij glipt langs mij heen, maar ik kan Hem niet zien!
12Als Hij de dood stuurt om iemand uit het leven weg te nemen, wie houdt Hem dan tegen? Wie durft Hem te vragen: “Wat doet U?”
13God matigt zijn toorn niet. Zelfs de oerkrachten van vóór de schepping buigen zich voor Hem.
14En wie ben ik dat ik van mening zou durven verschillen met de Almachtige God? Ik zou er niet eens de woorden voor kunnen vinden.
15Ook al was ik zonder zonden, dan nog zou ik geen woord kunnen zeggen, maar alleen smeken om genade bij de grote Rechter.
16Zelfs als Hij zou antwoorden op mijn roepen, zou ik niet kunnen geloven dat Hij naar mij zou luisteren.
17Want Hij teistert mij in een onweer en brengt mij zonder reden nog meer wonden toe.
18Hij laat mij nooit op adem komen en vult mij in plaats daarvan met bittere gedachten.
19Alleen Hij is sterk en rechtvaardig. Hij daagt iedereen uit: “Wie kan bewijzen dat Ik onrechtvaardig ben?”
20Maar ik? Ben ik rechtvaardig? Zelf zeg ik van niet. En ook al was ik volmaakt, dan zou God nog bewijzen dat ik goddeloos was.
21Ook al was ik absoluut onschuldig, dan zou ik daar nog niet aan durven denken. Ik veracht mijzelf om wat ik ben.
22Onschuldig en schuldig, het is voor Hem gelijk, want Hij vernietigt beiden.
23Hij spot met de wanhoop van de onschuldige, wanneer die wordt getroffen door rampen.
24Als de hele wereld in handen is van goddelozen, verblindt God de ogen van de rechters. Als Hij het niet is die dat doet, wie is het dan wel?
25De dagen van mijn leven gaan sneller dan een hardloper, ze vliegen voorbij zonder enige vreugde.
26Mijn levensjaren glijden voorbij als bootjes van riet, met de snelheid van de arend die op haar prooi afvliegt.
27Als ik zou besluiten mijn klachten tegen God te vergeten, een einde te maken aan mijn bedroefdheid en een vrolijk gezicht op te zetten,
28dan mag ik nog grotere tegenslagen verwachten. Want ik weet, God, dat U mij niet als onschuldig zult beschouwen.
29U zult mij toch veroordelen. Dus waarom zou ik proberen onschuldig te zijn?
30Zelfs al zou ik me wassen met het zuiverste water en mijn handen met loog reinigen om ze helemaal schoon te krijgen,
31dan nog zou U mij in de put gooien zodat zelfs mijn eigen kleren vies van me worden.
32-33 En ik kan mijzelf niet verdedigen, want de Here is geen gewone sterveling zoals ik. Als Hij dat wel was, zou ik de hele zaak eerlijk uitpraten. Maar voor ons bestaat geen scheidsrechter, geen onpartijdige die ons tot elkaar kan brengen.
34Laat Hij toch ophouden mij te slaan, zodat ik niet langer in angst voor zijn straf hoef te leven!
35Dan zou ik zonder vrees tegen Hem kunnen spreken, maar zoals het er nu voorstaat, kan ik dat niet.’
