Hiob 1 – ASCB & CARS

Asante Twi Contemporary Bible

Hiob 1:1-22

1Ɔbarima bi tenaa ase wɔ Us1.1 Us yɛ ɔman bi a na ɛda Yordan apueeɛ fam. Na Hiob nyɛ Israelni. asase so a na ne din de Hiob. Na ne ho nni asɛm na ɔyɛ pɛ; na ɔsuro Onyankopɔn, na ɔtwe ne ho firi bɔne ho. 2Na ɔwɔ mmammarima baason ne mmammaa baasa, 3na ɔwɔ nnwan mpem nson, nyoma mpem mmiɛnsa, anantwie mpamho ahanum ne mfunumu bereɛ aha enum, na ɔwɔ asomfoɔ bebree. Na ɔyɛ onipa kɛseɛ paa wɔ nnipa a wɔwɔ Apueeɛ fam nyinaa no mu.

4Na ne mmammarima no to ɛpono nnidisoɔ nnidisoɔ wɔ wɔn afie mu, na wɔto nsa frɛ wɔn nnuammaa baasa no ne wɔn bɔ mu didi, nom. 5Sɛ apontoɔ nna no twam a, Hiob soma kɔfrɛ wɔn na wɔdwira wɔn ho. Ɔsɔre anɔpahema bɔ ɔhyeɛ afɔdeɛ ma wɔn mu biara, ɛfiri sɛ ɔdwene sɛ, “Ebia na me mma no ayɛ bɔne na wɔadome Onyankopɔn wɔ wɔn akoma mu.” Yei yɛ dwuma a na Hiob di no ɛberɛ-ano-berɛ ano.

Hiob Sɔhwɛ A Ɛdi Ɛkan

6Ɛda bi, abɔfoɔ no de wɔn ho bɛkyerɛɛ Awurade, na Satan kaa wɔn ho baeɛ. 7Awurade bisaa Satan sɛ, “Wofiri he na wobaa ha?”

Satan buaa Awurade sɛ, “Mefiri asase so akyinkyinakyinkyini ne emu akɔneabadie mu.”

8Na Awurade bisaa Satan sɛ, “Wadwene me ɔsomfoɔ Hiob ho anaa? Obiara nte sɛ ɔno wɔ asase so, ne ho nni asɛm na ɔtene, ɔyɛ onipa a ɔsuro Onyankopɔn na ɔkyiri bɔne.”

9Satan buaa Awurade sɛ, “Hiob suro Onyankopɔn kwa anaa? 10Wonnyee ban mfaa ɔno, ne fie ne biribiara a ɔwɔ ho anaa? Woahyira ne nsa ano adwuma so, enti ne nnwan ne nʼanantwie ase atrɛ asase no so. 11Na wo deɛ, tene wo nsa na sɛe deɛ ɔwɔ nyinaa, na ɔbɛgyina wʼanim na wadome wo.”

12Awurade ka kyerɛɛ Satan sɛ, “Ɛyɛ, deɛ ɔwɔ nyinaa wɔ wo nsam, nanso ɔno ankasa deɛ, mfa wo nsateaa nka no.”

Na Satan firii Awurade anim kɔeɛ.

13Ɛda bi a Hiob mmammarima ne ne mmammaa redidi na wɔrenom bobesa wɔ wɔn nuabarima panin fie no, 14ɔbɔfoɔ bi baa Hiob hɔ, bɛkaa sɛ, “Anantwie no refɛntɛm na mfunumu no redidi wɔ wɔn nkyɛn no, 15Sebafoɔ1.15 Na Sabafoɔ yɛ atukɔtenafoɔ a na wɔte Arabia anafoɔ fam. bɛto hyɛɛ yɛn so, sesaa wɔn kɔɔeɛ. Wɔde afena kunkumm apaafoɔ no, na me nko ara na medwaneeɛ a merebɛbɔ wo saa amaneɛ yi.”

16Ɛberɛ a ɔgu so rekasa no, ɔbɔfoɔ foforɔ bi ba bɛkaa sɛ, “Onyankopɔn ogya firi soro abɛhye wo nnwan ne wo nnwanhwɛfoɔ no nyinaa, na me nko ara na medwaneeɛ a merebɛbɔ wo amaneɛ yi.”

17Ɔgu so rekasa no, ɔbɔfoɔ foforɔ bi bɛkaa sɛ, “Kaldeafoɔ1.17 Na Kaldeafoɔ yɛ atukɔtenafoɔ a wɔte ɛserɛ a ɛwɔ Mesopotamia so. Wɔn ara na wɔbɛtenaa Babilonia yɛɛ no ahemman. de akorɔmfoɔ akuo mmiɛnsa baa wo nyoma so bɛsoaa wɔn kɔeɛ. Wɔde afena kunkumm asomfoɔ no na me nko ara na medwaneeɛ a merebɛbɔ wo amaneɛ yi.”

18Ɛberɛ a ɔgu so rekasa no, ɔbɔfoɔ foforɔ bi ba bɛkaa sɛ, “Na wo mmammarima ne wo mmammaa redidi na wɔrenom bobesa wɔ wɔn nuabarima panin fie, 19na prɛko pɛ, ahum bi bɔ firii ɛserɛ no so bɛdwiraa efie no ntwea ɛnan no. Efie no dwiri guu wɔn so na akunkum wɔn, na me nko ara na medwaneeɛ a merebɛbɔ wo amaneɛ yi.”

20Yei maa Hiob sɔre gyinaa hɔ, sunsuanee nʼatadeɛ mu na ɔyii ne tirinwi. Afei ɔtenaa fam sɔree Awurade 21kaa sɛ,

“Adagya na mede mefiri me maame yam baeɛ,

na adagya na mede bɛsane akɔ.

Awurade de maeɛ, na Awurade afa;

nhyira nka Awurade din!”

22Yei nyinaa mu no, Hiob anyɛ bɔne sɛ ɔbɛbɔ Onyankopɔn soboɔ.

Священное Писание

Аюб 1:1-22

Пролог

1В земле Уц жил человек по имени Аюб. Этот человек был непорочен и праведен, жил в страхе перед Всевышним и сторонился зла. 2У него было семеро сыновей и три дочери. 3Он владел семью тысячами овец, тремя тысячами верблюдов, пятьюстами парами волов и пятьюстами ослицами, а ещё великим множеством слуг. Он был самым знатным и самым уважаемым человеком среди всех жителей Востока.

4Его сыновья сходились, чтобы пировать по очереди в домах друг у друга, и приглашали трёх своих сестёр, чтобы есть и пить вместе с ними. 5Когда время пиров истекало, Аюб посылал за ними и совершал ритуал очищения. Рано утром он возносил за каждого из них всесожжение, думая: «Быть может, мои сыновья согрешили и в сердце своём оскорбили Всевышнего». Так Аюб поступал постоянно.

Сатана клевещет на Аюба

6Однажды ангелы1:6 Букв.: «сыны Всевышнего»; также в 2:1. Ангелы не являются сыновьями Всевышнего в буквальном смысле. Это образное выражение лишь указывает на их сверхъестественную природу и подчинённость Всевышнему. пришли, чтобы предстать перед Вечным1:6 Вечный – на языке оригинала: «Яхве». Под этим именем Всевышний открылся Мусе и народу Исраила (см. Исх. 3:13-15). См. пояснительный словарь., и с ними пришёл сатана1:6 Сатана – это имя переводится как «противник», «обвинитель»..

7Вечный спросил сатану:

– Откуда ты пришёл?

Сатана ответил Вечному:

– Я скитался по земле и обошёл её всю.

8Вечный сказал сатане:

– Приметил ли ты Моего раба Аюба? Нет на земле такого человека, как он: непорочного и праведного, кто живёт в страхе перед Всевышним и сторонится зла.

9– Разве даром Аюб боится Всевышнего? – ответил Вечному сатана. – 10Разве не Ты оградил его самого, его домашних и всё его добро? Ты благословил дело его рук, и его стада и отары заполонили землю. 11Но протяни руку и порази всё, что у него есть, и он проклянёт Тебя прямо в лицо.

12Вечный сказал сатане:

– Хорошо. Всё, что у него есть, в твоих руках, но на него самого руки не поднимай.

И сатана ушёл от Вечного.

Первое испытание Аюба

13Однажды, когда сыновья и дочери Аюба пировали и пили вино в доме у старшего из братьев, 14к Аюбу пришёл вестник и сказал:

15– Волы пахали и ослицы паслись неподалёку, когда напали севеяне и угнали их. Они предали всех слуг мечу, и я – единственный, кто спасся, чтобы рассказать тебе об этом!

16Он ещё говорил, когда пришёл другой вестник и сказал:

– Огонь Всевышнего пал с небес и сжёг овец и слуг, и я – единственный, кто спасся, чтобы рассказать тебе об этом!

17Он ещё говорил, когда пришёл третий вестник и сказал:

– Халдеи собрались в три отряда, набросились на стадо твоих верблюдов и угнали их. Они предали всех слуг мечу, и я – единственный, кто спасся, чтобы рассказать тебе об этом!

18Он ещё говорил, когда пришёл ещё один вестник и сказал:

– Твои сыновья и дочери пировали и пили вино в доме у старшего брата, 19как вдруг страшный вихрь примчался из пустыни и сотряс дом. Дом рухнул на них, и все они погибли, а я – единственный, кто спасся, чтобы рассказать тебе об этом.

20Тогда Аюб встал и в скорби разорвал на себе одежду и обрил голову. Он поклонился, пав лицом на землю, 21и сказал:

– Нагим я пришёл в этот мир,

нагим из него и уйду.

Вечный даровал, Вечный и отнял –

да будет имя Вечного прославлено.

22Во всём этом Аюб не согрешил и не обвинил Всевышнего в несправедливости к нему.