Habakuk 2 – ASCB & APSD-CEB

Asante Twi Contemporary Bible

Habakuk 2:1-20

1Mɛgyina mʼahwɛeɛ na mawɛn.

Mɛbɔ nsra

na mahwɛ deɛ ɔbɛka akyerɛ me,

ne mʼanoyie a mede bɛma nkurobɔ yi.

Awurade Mmuaeɛ Foforɔ

2Afei, Awurade buaa sɛ,

“Twerɛ adiyie yi wɔ abopono so

ma emu nna hɔ pefee

ama ɔkenkanfoɔ ate aseɛ.

3Adiyisɛm no retwɛn hyɛberɛ bi;

ɛka awieeɛ ho asɛm

na ɛbɛba mu.

Ɛwom sɛ ɛrekyɛre deɛ, nanso twɛn,

ɛrenkyɛre, ɛbɛba mu.

4“Hwɛ, wama ne ho so;

nʼapɛdeɛ ntene,

nanso ɔteneneeni firi gyidie mu bɛnya nkwa.

5Nokorɛm, nsã ayi no ama

wayɛ ahantan na ɔnni ahotɔ.

Esiane sɛ ɔyɛ adifudepɛ sɛ damena

na ɔte sɛ owuo a hwee mmee no enti

ɔfom aman no nyinaa

na ɔfa amanfoɔ no nyinaa nnommum.

6“Nnommumfoɔ yi nyinaa bɛdi ne ho fɛ asere no aka sɛ,

“ ‘Nnome nka deɛ ɔboaboa korɔnodeɛ ano,

na ɔnam apoobɔ so nya ne ho!

Yei nkɔ so nkɔsi da bɛn?’

7Wɔn a wode wɔn ka no bɛsɔre mpofirim so.

Wɔbɛsɔre ama wo ho apopo

na wɔbɛtwi afa wo so.

8Esiane sɛ woafo aman bebree enti,

wɔn a wɔaka no bɛfo wo bi.

Ɛfiri sɛ woahwie nnipa mogya agu;

woasɛe nsase, nkuropɔn ne wɔn a wɔtete mu.

9“Nnome nka deɛ ɔde korɔnodeɛ kyekyere ne ɔman,

a ɔyɛ ne pirebuo wɔ sorɔnsorɔmmea,

sɛdeɛ ɔbɛyi ne ho afiri ɔsɛeɛ mu.

10Woatu nnipa bebree sɛeɛ ho agyina,

de agu wo fie anim ase, na wode wo nkwa atwa so.

11Aboɔ a ɛhyehyɛ afie afasuo mu no bɛteam

na ɛbɛgyegye wɔ mpunan a wɔahyehyɛ no mu.

12“Nnome nka deɛ ɔnam mogya hwieguo so kyekyere kuropɔn

na ɔnam awudie so kyekyere kuro.

13Asafo Awurade ahyɛ sɛ,

nnipa no adwumayɛ bɛyɛ ogya a wɔhye.

Aman no brɛ gu kwa. 14Na Awurade animuonyam ho nimdeɛ bɛhyɛ asase nyinaa ma,

sɛdeɛ nsuo hyɛ ɛpo ma no.

15“Due! Wo a woma wo mfɛfoɔ nsã,

Wohwie ma wɔnom kɔsi sɛ wɔbɛboro,

na afei woahwɛ wɔn adagya.

16Worennya animuonyam biara. Wʼani bɛwu.

Afei aduru wo so. Nom na tɔ ntintan.

Kuruwa a ɛfiri Awurade nsa nifa reba wo so,

Aniwuo bɛkata wʼanimuonyam so

17Awurukasɛm a wode adi Lebanon no bɛmene wo,

ɔsɛeɛ a wosɛee mmoa nso bɛbɔ wo hu.

Woaka nnipa mogya agu;

woasɛe nsase, nkuropɔn ne nnipa a wɔwɔ mu.

18“Ɛdeɛn mfasodeɛ na monya firi ahoni a onipa ayɛ mu?

Anaa nsɛsodeɛ a ɛkyerɛkyerɛ atorɔ?

Deɛ ɔyɛ ohoni no de ne ho to ɔno ankasa nsa ano adwuma so;

na ɔyɛ anyame a wɔntumi nkasa.

19Nnome nka deɛ ɔka kyerɛ dua sɛ, ‘Nya nkwa!’

Anaa ɔka kyerɛ ɛboɔ a ɛnni nkwa sɛ, ‘Nyane!’

Ɛbɛtumi ama akwankyerɛ?

Wɔde sika kɔkɔɔ ne dwetɛ adura ho;

nanso ahomeɛ nni mu.”

20Nanso Awurade wɔ nʼasɔrefie kronkron mu.

Momma asase nyinaa nyɛ komm wɔ nʼanim.

Ang Pulong Sa Dios

Habakuk 2:1-20

1Mobarog ako sa akong bantayanan ug magpahimutang ako diha sa mga tore; ako motan-aw aron pagsuta kon unsay iyang isulti kanako, ug unsa nga tubag ang akong ihatag niining mga reklamo.

Ang Tubag sa Ginoo

2Ug ang Ginoo mitubag, “Isulat ang gipadayag himoa kini klaro sa papan nga bato, aron ang mensahero modagan uban niini. 3Kay ang gipadayag magpaabut sa gitakda nga panahon; nagsulti kini mahitungod sa katapusan ug dili kini mapamatud-an nga bakak. Bisan tuod madugay kini, paabuta kini; muabut gayud kini ug dili malangay. 4Lantawa ang mga kaaway mapagarbohon; ang iyang tinguha dli tarong-apan ang matarong nga tawo mabuhi sa pagkamatinud-anon. 5Tinuod, ang bino moluib kaniya; siya aroganti ug dili makapahulay. Tungod kay siya hakog sama sa lubnganan, ug sama sa kamatayon dili gayud matagbaw, iyang gitipon diha niya ang kanasuran ug gihimo niyang binihag ang tanang katawhan. 6Dili ba ang tanan magatamay man niya uban ang bugal-bugal ug panghimaraot. Nagaingon, ‘Alaot sila nga nagatigom sa kinawat nga mga butang ug naghimo niyang sapian pinaagi sa pangilkil. Hangtud kanus-a man sila magpadayon.’

7“Dili ba unya ang inyong tig-pautang mobangon? Dili ba sila unya momata ug mopakurog ninyo? Ug unya sila mahimo kaninyo nga inyong makaon. 8Kay inyong gikurakot ang inyong kanasuran, ang mga tawo nga nahabilin mokarakot sab nimo. Kay ikaw imong gipaagas ang dugo sa tawo; imong giguba ang yuta ug ang mga siyudad ug ang tanan niini.”

9“Alaot siya nga nagtukod ug balay gikan sa dili maayong kinitaan, nagpahiluna sa iyang saag sa itaas aron lang makalingkawas sa pagkupot sa kalag-lagan! 10Imong giplanohan ang pagkaguba sa mga tawo, nagpaka-ulaw sa imong balay ug nagpildi sa imong kinabuhi. 11Ang mga bato sa paril mosinggit, ug ang mga sagbayan sa gitrabahong kahoy mopalanug niini.

12“Alaot siya nga nagtukod sa siyudad diha sa gipaagas nga dugo, ug nagaugmad sa lungsod sa inhustisya. 13Dili ba nga ang Makagagahum nga Dios mao may Naglatid niini. Nga ang paghago sa tawo sugnod lang alang sa kalayo, nga ang kanasuran naningkamot alang sa wala?” 14Kay ang kalibotan mapuno sa kahibalo sa himaya sa Ginoo ingon nga ang tubig nagtakob sa kadagatan.

15“Alaot siya nga naghatag ug mainom sa iyang silingan, gibubo sa sudlanang panit sa bino hangtud nga kini mahubog, haron siya makatan-aw sa hubo niining lawas. 16Mapuno ikaw sa kaulawan inay sa himaya. Karon na usab ang imong turno! Inom ug ang imong pagkahubo ipadayag. Ang kupa gikan sa tuong kamot sa Ginoo, miabot sa palibot nimo, ug ang kaulawan motakub sa imong himaya. 17Ang kapungot nga imong gibuhat sa Lebanon makapahingangha kanimo, ug ang kadaut sa mga hayupan makapahadlok kanimo. Kay gipaagasan mo ug dugo sa tawo; kay gilumpag mo ang kayutaan ug mga siyudad ug ang tanan niini.

18“Unsa may kapuslanan sa idolo nga gikulit sa magkukulit? O imahen nga nagtudlo ug bakak? Kay siya nga naghimo niini misalig sa iyang hinimo; naghimo siya ug idolo nga dili makasulti. 19Alaot siya nga moingo sa kahoy, dali ug pagpakabuhi, o sa walay kinabuhi nga bato, pagmata! Makahatag ba kini ug paggiya? Giputos kini bulawan ug plata; wala kini gininhawa. 20Ang Ginoo anaa sa iyang balaang templo. Itugot nga ang tibuok kalibutan magpakahilum sa iyang atubangan.”