1Yei ne asɛm a odiyifoɔ Habakuk nya firii Awurade nkyɛn wɔ anisoadehunu mu.
Habakuk Anwiinwii
2Ao, Awurade, memfrɛ mmisa mmoa nkɔsi da bɛn,
a nso wontie me?
Meteam mefrɛ wo, akakabensɛm enti,
nanso womma mmɛgye me.
3Adɛn na woma mehwɛ ntɛnkyea?
Adɛn enti na wotena bɔne ho?
Ɔsɛeɛ ne akakabensɛm da mʼanim,
basabasayɛ ne abɛbrɛsɛ atwa me ahyia.
4Enti, mmara nyɛ adwuma
na atɛntenenee nni baabiara,
atirimuɔdenfoɔ aka ateneneefoɔ ahyɛ,
enti wɔkyea atemmuo.
Awurade Mmuaeɛ
5“Momma ɛnyɛ mo nwanwa,
na mo ho nnwiri mo!
Merebɛyɛ biribi wɔ mo berɛ so,
na sɛ obi ka kyerɛ mo a,
morennye nni.
6Mema Babiloniafoɔ asɔre,
ɔman a wɔyɛ atirimuɔdenfoɔ ne ntɔkwapɛfoɔ;
wɔbufa asase nyinaa so,
na wɔfa tenabea a ɛnyɛ wɔn dea.
7Wɔn ho yɛ hu na nnipa suro wɔn;
wɔyɛ wɔn bo so adeɛ,
de pɛ animuonyam ma wɔn ho.
8Wɔn apɔnkɔ ho yɛ herɛ sene asebɔ,
na wɔn ho yɛ hu sene pataku a ɔnam anadwo,
wɔn apɔnkɔsotefoɔ kɔ wɔn anim mmarima so,
wɔfiri akyirikyiri nsase so,
na wɔto hoo sɛ akroma a ɔrekɔkye aboa.
9Wɔn nyinaa ba sɛ wɔrebɛyɛ basabasayɛ.
Wɔn dɔm pem kɔ wɔn anim te sɛ anweatam so mframa,
na wɔtase nneduafoɔ sɛ anwea.
10Wɔmmmu ahene,
wɔdi aman sodifoɔ ho fɛw,
na wɔtwee nkuropɔn ho banbɔ denden.
Wɔsisi dɔteɛ epie nam so kyekyere atamfoɔ.
11Wɔbɔ hoo te sɛ mframa kɔ wɔn anim.
Afɔdifoɔ a wɔn ahoɔden yɛ wɔn nyame.”
Habakuk Nwiinwii Bio
12Ao, Awurade, wonni hɔ firi tete anaa?
Me Onyankopɔn, me Kronkronni, wo a wote ase daa.
Ao, Awurade, woapa wɔn sɛ wɔmmu atɛn;
Ao Ɔbotantim, woahyɛ wɔn sɛ wɔntwe aso.
13Wʼaniwa yɛ kronkron, a wontumi nhwɛ nnebɔne;
wonnyegye bɔne so.
Na ɛdeɛn enti na wogyegye nnipa kɔntɔnkye so,
na ɛdeɛn enti na wayɛ komm wɔ ɛberɛ a
atirimuɔdenfoɔ remene ateneneefoɔ?
14Woama nnipa ayɛ sɛ nsuomnam a ɛwɔ ɛpo mu,
te sɛ abɔdeɛ a ɛwɔ ɛpo mu a wonni sodifoɔ.
15Ɔtamfoɔ tirimuɔdenfoɔ no de darewa yi wɔn,
ɔgu nʼasau de buma wɔn,
na afei ɔsɛpɛ ne ho ma nʼani gye.
16Ne saa enti ɔbɔ afɔdeɛ ma nʼasau
na wahye aduhwam ama no,
ɛfiri sɛ asau yi so na ɔnam nya ateyie,
na ɔdi nʼakɔnnɔ aduane.
17Enti ɔnkɔ so nni nʼasau mu nam,
na ɔmfa atirimuɔden nsɛe aman anaa?
Habakuk roept tot God
1Dit is de profetie die God aan Habakuk doorgaf.
2Here, hoelang moet ik nog om hulp roepen zonder dat U het hoort? Ik schreeuw: ‘Help! Geweld!’, maar U doet niets. 3Waarom laat U mij dat onrecht zien en hoe kunt U Zelf al die ellende aanzien? Waar ik ook kijk, overal heersen onderdrukking, geweld, ruzie en onenigheid. 4De wet verliest haar kracht en de rechtspraak is verziekt, want de goddelozen drijven de rechtvaardigen in het nauw en het recht wordt verdraaid.
5De Here antwoordt: ‘Kijk eens naar de volken en verbaas u! Want Ik ga tijdens uw leven iets doen wat u niet zou geloven als het werd verteld. 6Ik ga een nieuwe wereldmacht ten tonele voeren, de Chaldeeën, een wreed, woest volk. Zij trekken de hele wereld door en veroveren andermans woonplaatsen. 7Zij staan bekend als een afschrikwekkend, angstaanjagend volk. Zij bepalen zelf wat recht is en vertrouwen op eigen kracht. 8Hun paarden zijn vlugger dan panters en lopen harder dan een wolf in de schemering. Hun ruiters komen aan in galop, zij komen uit verre landen toeschieten als een arend op zijn prooi.
9Zij komen om geweld te plegen. Hun aanval is als een verzengende oostenwind. Zij verzamelen gevangenen alsof het zand is. 10Zij drijven de spot met koningen en vorsten en lachen om elke vesting. Want de Chaldeeën gooien er gewoon aarde tegenaan en nemen haar in. 11Als een wervelwind gaan zij verder en verdwijnen uit het gezicht, maar hun schuld is groot, want zij maken van hun kracht hun god.’
12Och Here, mijn heilige God, U die eeuwig leeft: zou U met dit alles het plan hebben ons weg te vagen? Natuurlijk niet! Here, onze rots, U besloot de Chaldeeën te laten komen om ons te straffen en terecht te wijzen vanwege onze zonden. 13U, die te reine ogen hebt om kwaad en onrecht te kunnen aanzien, hoe kunt U die verraders toelaten? Waarom doet U niets wanneer die goddeloze volken ons, die rechtvaardiger zijn dan zij, vernietigen? 14Waarom behandelt u de mensen als vissen die gevangen en gedood worden, als kruipende dieren die geen leider hebben om hen te verdedigen tegen de vijand? 15Moeten wij aan hun haken worden opgevist of uit hun netten worden gehaald terwijl zij juichen over hun vangst? 16Dan brengen zij offers aan hun netten en branden er wierook voor. ‘Dit zijn de goden waaraan wij onze vette buit en overvloedige maaltijd te danken hebben!’ zeggen zij. 17Mogen zij maar altijd zo doorgaan? Mogen zij voortdurend andere volken meedogenloos blijven vernietigen?
