1 Mose 12 – ASCB & CARSA

Asante Twi Contemporary Bible

1 Mose 12:1-20

Onyankopɔn Frɛ Abraham

1Awurade Onyankopɔn ka kyerɛɛ Abram sɛ, “Gya wo ɔman, wo nkurɔfoɔ ne wo agya fiefoɔ, na kɔ asase a mɛkyerɛ wo no so.

2“Mɛma wo ayɛ ɔman kɛseɛ,

na mɛhyira wo.

Mɛma wo din atrɛ,

na woayɛ nhyira ama nnipa bebree.

3Mɛhyira wɔn a wɔhyira wo,

na obiara a ɔdome wo no, mɛdome no.

Ɛnam wo so na wɔbɛhyira

nnipa a wɔwɔ asase so nyinaa.”

4Enti, Abram kɔeɛ, sɛdeɛ Awurade Onyankopɔn ka kyerɛɛ no no. Na Lot ne no kɔeɛ. Ɛberɛ a Abram refiri Haran asase so akɔ no, na wadi mfeɛ aduɔson enum. 5Na Abram faa ne yere Sarai ne ne nuabarima Haran babarima Lot, nʼagyapadeɛ ne nʼasomfoɔ a ɔnyaa wɔn wɔ Haran nyinaa, siim kɔɔ Kanaan asase so.

6Wɔfaa asase no so ara kɔsii baabi a wɔfrɛ hɔ Sekem, kɔduruu odum dua bi a ɛsi baabi a wɔfrɛ hɔ More. Ɛhɔ na wɔsii wɔn ntomadan. Saa ɛberɛ no, na Kanaanfoɔ na wɔte asase no so. 7Afei, Awurade Onyankopɔn yii ne ho adi kyerɛɛ Abram ka kyerɛɛ no sɛ, “Mede saa asase yi bɛma wʼaseni.” Enti, Abram sii afɔrebukyia wɔ hɔ, de kaee Awurade Onyankopɔn a ɔdaa ne ho adi kyerɛɛ no no.

8Akyire yi, Abram firii hɔ, de nʼani kyerɛɛ mmepɔ bi a ɛwɔ apueeɛ fam, sii ne ntomadan wɔ hɔ. Na Bet-El da atɔeɛ fam, na Ai nso da apueeɛ fam. Ɛhɔ na ɔsii afɔrebukyia maa Awurade Onyankopɔn, sɔree no wɔ hɔ.

9Afei, Abram dii atutena ara, kɔɔ anafoɔ fam.

Abram Ne Sarai Kɔ Misraim

10Saa ɛberɛ no, ɛkɔm kɛseɛ bi sii asase a na Abram te so no so. Enti, ɔtu kɔtenaa Misraim12.10 Nsuseneeɛ a ɛdeda Misraim no enti, ɔpɛ denden no anka no. asase so kakra, ɛfiri sɛ, ɛkɔm a ɛbaa asase no so no, na ano yɛ den yie. 11Ɔreyɛ aduru Misraim asase so no, ɔka kyerɛɛ ne yere Sarai sɛ, “Menim sɛ woyɛ ɔbaa a wo ho yɛ fɛ yie. 12Sɛ Misraimfoɔ no hunu wo a, wɔbɛka sɛ, ‘Ne yere nie. Momma yɛnkum no, na yɛmfa no.’ 13Na sɛ woka sɛ woyɛ me nuabaa a, Misraimfoɔ no bɛhwɛ me yie, ɛfiri sɛ, wɔn ani wɔ wo ho, ɛno enti, wɔrenkum me.”

14Ɛberɛ a wɔduruu Misraim asase so no, Misraimfoɔ no hunuu sɛ, ɔbaa no ho yɛ fɛ yie. 15Na ɔhene Farao mpanimfoɔ hunuu no no, wɔkamfoo nʼahoɔfɛ, kɔbɔɔ no amaneɛ. Enti, ɔhene Farao soma ma wɔkɔfaa ɔbaa no baa nʼahemfie hɔ. 16Esiane ɔbaa no ahoɔfɛ enti, ɔhene Farao hwɛɛ Abram yie, maa no nnwan, anantwie, afunumunini ne afunumubereɛ, nkoa, mfenaa ne nyoma.

17Na ɛsiane Abram yere Sarai te a na ɔte Farao ahemfie hɔ no enti, Awurade Onyankopɔn maa ɔyaredɔm baa Farao ne ne fiefoɔ so. 18Yei enti, Farao frɛɛ Abram bisaa no sɛ, “Ɛdeɛn na woayɛ me yi? Adɛn enti na woanka ankyerɛ me sɛ, ɔbaa no yɛ wo yere? 19Adɛn enti na wokaa sɛ, ‘Ɔyɛ me nuabaa’ na woama maware no? Sɛ saa na ɛteɛ deɛ a, gye wo yere. Wo yere nie! Fa wʼadeɛ kɔ!” 20Na Farao hyɛɛ asraafoɔ sɛ, wɔnkɔgya Abram ne ne yere ɛkwan a wɔn fiefoɔ ne wɔn agyapadeɛ nyinaa ka ho.

Священное Писание (Восточный перевод), версия с «Аллахом»

Начало 12:1-20

Избрание Ибрама Аллахом для благословения всех народов

1Вечный сказал Ибраму:

– Оставь свою страну, своих родственников и дом своего отца и иди в землю, которую Я тебе укажу. 2Я произведу от тебя великий народ и благословлю тебя; Я возвеличу твоё имя, и ты будешь благословением. 3Я благословлю тех, кто благословляет тебя, и прокляну тех, кто проклинает тебя; и через тебя получат благословение все народы на земле12:3 Это обещание, данное Ибраму (Ибрахиму), было исполнено в Исе аль-Масихе. Радостная Весть о спасении через веру в жертву аль-Масиха возвещается всем народам (см. Гал. 3:8)..

4И Ибрам отправился в путь, как сказал ему Вечный, и Лут пошёл вместе с ним. Ибраму было семьдесят пять лет, когда он ушёл из Харрана. 5Он взял с собой жену Сару, племянника Лута, всё имущество, которое они нажили, и людей, которых они приобрели в Харране. Они отправились в землю Ханаана и пришли туда.

6Ибрам прошёл по этой земле до того места в Шехеме, где стояло великое дерево Море; в то время там жили хананеи. 7Вечный явился Ибраму и сказал: «Я дам эту землю твоему потомству»12:7 Букв.: «твоему семени».. Ибрам построил там жертвенник Вечному, Который явился ему.

8Оттуда он двинулся в горную местность к востоку от Вефиля и поставил шатёр между Вефилем на западе и Гаем на востоке. Там он построил жертвенник Вечному, где и стал поклоняться Ему. 9Затем Ибрам снялся с места и продолжил путь к Негеву.

Переселение Ибрама и Сары в Египет

10На земле был голод, и Ибрам направился жить в Египет12:10 Букв.: «Мицраим» (здесь и везде, кроме Инджила). Ср. 10:6., потому что голод был очень силён. 11Когда они подходили к Египту, он сказал жене Саре:

– Я знаю, что ты красивая женщина. 12Когда египтяне увидят тебя, они скажут: «Это его жена» – и убьют меня, а тебя оставят в живых. 13Скажи, что ты моя сестра, чтобы ради тебя меня приняли хорошо, и благодаря тебе я остался бы жив.

14Когда Ибрам пришёл в Египет, египтяне увидели, что Сара очень красива, 15а когда её увидели придворные фараона, они расхвалили её фараону, и Сару взяли к нему во дворец. 16Он хорошо принял Ибрама ради неё, и Ибрам приобрёл мелкий и крупный скот, ослов и ослиц, слуг и служанок, и верблюдов.

17Но Вечный поразил фараона и весь его дом тяжёлыми болезнями из-за жены Ибрама Сары. 18Тогда фараон вызвал Ибрама и спросил:

– Что ты сделал со мной? Почему ты не сказал мне, что она твоя жена? 19Зачем ты сказал: «Она моя сестра»? Только из-за этого я взял её себе в жёны. Вот твоя жена. Забирай её и уходи!

20Фараон распорядился, и его люди отправили Ибрама в дорогу вместе с женой и всем, что у него было.