Zacarias 2 – APSD-CEB & NRT

Ang Pulong Sa Dios

Zacarias 2:1-13

Ang Tawo nga may sukdanan

1Unya mihangad ako, ug diha sa akong atubangan nakita ko ang usa ka tawo uban ang sukadanan sa iyang mga kamot. 2Nangutana ako, “Asa ka paingon?” Mitubag siya kanako, “Sa Jerusalem, aron sukdon kon unsa kini kalapad ug kataas.” 3Unya milakaw ang anghel nga nakigsulti kanako, ug gitagbo siya ug laing anghel 4nga miingon kaniya, “Dali, ingna kadtong batan-on nga nagdala ug pangsukod, nga ang Jerusalem mahimong usa ka siyudad nga walay mga paril tungod sa labihan kadaghan nga mga lumulupyo ug mga mananap niini. 5Kay nagaingon ang Ginoo nga siya mismo ang mahimong paril nga kalayo nga maglibot sa siyudad sa Jerusalem, ug siya ang mahimong gahom niini nga siyudad.”

Gipabalik sa Ginoo ang Iyang mga Katawhan sa Ilang Dapit

6-7Miingon ang Ginoo ngadto sa mga Israelinhon, “Gipatibulaag ko kamo ngadto sa bisan asang bahin sa kalibotan. Apan karon pangikyas kamo, apil kamong mga gibihag sa Babilonia, ug pamalik kamo sa Zion.”

8Human ko makita kadto nga mga panan-awon, mao kini ang gisulti sa Ginoo nga Makagagahom batok sa mga nasod nga misulong ug nanguha sa inyong mga kabtangan: “Si bisan kinsa nga mopasipala sa akong mga katawhan, nagapasipala sa pinakabililhon alang kanako. 9Silotan ko gayod sila; sulongon sila sa ilang mga ulipon ug kuhaon ang ilang mga kabtangan.”

Kon mahitabo na kini, mahibaloan ninyo nga ang Ginoo nga Makagagahom mao ang nagpadala kanako.

10-11Miingon ang Ginoo, “Paghugyaw kamo sa kalipay, kamong mga taga-Zion, kay moabot ako ug mopuyo uban kaninyo. Ug nianang panahona, daghang mga nasod ang magpasakop kanako. Ug mahimo silang akong mga katawhan.”

Kon mahitabo na kini mahibaloan ninyo nga ang Ginoo nga Makagagahom mao ang nagpadala kanako diha kaninyo. 12Panag-iyahon pag-usab sa Ginoo ang Juda isip iyang bahin sa balaang yuta sa Israel. Ug ilhon niya pag-usab ang Jerusalem nga iyang piniling siyudad.

13Panghilom kamong tanan atubangan sa Ginoo, kay moanhi na siya gikan sa iyang balaang puloy-anan.

New Russian Translation

Захария 2:1-13

Третье видение: землемер

1Я снова поднял глаза и увидел: передо мной муж с землемерной нитью в руке. 2Я спросил:

– Куда ты идешь?

Он ответил мне:

– Измерить Иерусалим, чтобы узнать его ширину и длину.

3Затем Ангел, говоривший со мной, двинулся вперед, а навстречу Ему вышел другой ангел, 4и тогда первый Ангел сказал второму:

– Беги, скажи тому юноше2:4 Возможно, речь идет о Захарии.: «Иерусалим будет городом без стен из-за множества жителей и скота. 5Я Сам буду огненной стеной вокруг него, – возвещает Господь, – и славой внутри него».

6– Вперед! Вперед! Бегите из северной земли, – возвещает Господь, – ведь по четырем небесным ветрам Я вас развеял, – возвещает Господь. – 7Вперед! Спасайся, Сион, живущий у дочери Вавилона!

8Ведь так сказал Господь Сил:

– Он прославил Меня и послал2:8 Или: «Для Своей славы Он послал Меня». на народы, которые вас обирали, потому что, кто прикасается к вам, тот касается зеницы Моего ока2:8 Так по древней текстовой традиции. В нормативном еврейском тексте «касается зеницы Его ока».. 9Я подниму на них руку, и они станут добычей своих рабов. Тогда вы узнаете, что Господь Сил послал Меня. 10Кричи от радости и ликуй, дочь Сиона. Ведь Я приду и буду жить у тебя, – возвещает Господь. – 11Многие народы примкнут к Господу в тот день и станут Моим народом. Я буду жить у тебя, и ты узнаешь, что Господь Сил послал Меня к тебе. 12Господь примет Иудею как Свой удел в святой земле и снова изберет Иерусалим.

13Умолкни перед Господом, человеческий род, потому что Он поднялся из Своего святого жилища.