Salmo 97
Ang Ginoo Labaw sa Tanang Pangulo
1Nagahari ang Ginoo!
Busa angay nga maglipay ang kalibotan, apil na ang mga isla.
2Gilibotan siya sa mabagang dag-om,
ug nagahari siya sa katarong ug kaangayan.
3Nagauna kaniya ang kalayo ug gilamoy niini ang iyang mga kaaway sa palibot.
4Ang iyang kilat midan-ag sa kalibotan;
nakita kini sa mga tawo ug nangurog sila sa kahadlok.
5Natunaw nga daw kandila ang kabukiran diha sa presensya sa Ginoo, ang Ginoo nga nagagahom sa tibuok kalibotan.
6Nagapadayag ang kalangitan nga siya matarong,
ug ang tanang katawhan nakakita sa iyang pagkagamhanan.
7Naulawan ang tanang nagasimba sa mga imahen ug nagapasigarbo sa mga dios.
Kamong tanang mga dios, moyukbo kamo sa pagsimba sa Dios.
8Ginoo, nadungog sa mga lumulupyo sa Zion97:8 Zion: mao usab ang Jerusalem. ug sa uban pang mga lungsod sa Juda nga silotan mo ang ilang mga kaaway,
busa nangalipay sila.
9Kay ikaw, Ginoo, nga Labing Halangdong Dios, nagagahom sa tibuok kalibotan.
Gipasidunggan ka labaw sa tanang mga dios.
10Ang mga nagahigugma sa Ginoo angay nga masilag sa daotan.
Kay ginatipigan sa Ginoo ang kinabuhi sa iyang matinumanon nga katawhan.
Ug ginaluwas niya sila gikan sa kamot sa mga daotan.
11Ang kaayo sa Dios sama sa adlaw nga nagasidlak sa mga matarong
ug nagahatag ug kalipay kanila.
12Kamong mga matarong, paglipay kamo tungod sa gihimo sa Ginoo kaninyo.
Dayega ninyo siya isip paghinumdom sa iyang pagkabalaan.
Le grand Dieu de l’univers
1L’Eternel règne ! ╵O terre exulte d’allégresse !
Réjouissez-vous, îles nombreuses !
2Autour de lui, ╵des nuées sombres et l’obscurité.
Justice et droit sont l’appui de son trône,
3et, devant lui, ╵un feu s’avance
qui embrase tous ses ennemis à l’entour.
4Quand ses éclairs illuminent le monde97.4 Voir 77.19. Toute cette description rappelle la manifestation de Dieu au Sinaï (Ex 19.16-19).,
en les voyant, la terre tremble.
5Quant aux montagnes, ╵elles se fondent devant l’Eternel, ╵comme la cire,
devant le Maître de toute la terre.
6Les cieux proclament sa justice
et tous les peuples contemplent sa gloire.
7Que la honte les gagne, tous les adorateurs d’idoles,
ceux qui se glorifient de leurs faux dieux.
Que tous les « dieux » devant lui se prosternent97.7 Cité en Hé 1.6 selon l’ancienne version grecque qui a compris le mot « dieux » comme désignant les anges..
8Sion l’apprend ╵et s’en réjouit.
Toutes les villes de Juda ╵exultent d’allégresse,
à cause de tes jugements, ╵ô Eternel !
9Car toi, Eternel, tu es le Très-Haut, ╵au-dessus de toute la terre,
et tu surpasses de loin tous les dieux !
10Vous qui aimez l’Eternel, ╵ayez le mal en horreur !
L’Eternel garde la vie ╵de qui lui est attaché
et, de la main des méchants, ╵il les délivre.
11Une lumière ╵est semée pour l’homme juste
et de la joie ╵pour ceux qui ont le cœur droit.
12O, vous les justes, ╵réjouissez-vous ╵à cause de l’Eternel !
Louez-le en évoquant ╵sa sainteté !
