Salmo 8989:0 Salmo 89 Ang ulohan sa Hebreo: Ang “maskil” ni Etan nga Ezranhon.
Ang Kasabotan sa Dios kang David
1Ginoo, awiton ko kanunay ang imong dakong gugma.
Isugilon ko ang imong pagkamatinumanon sa umaabot nga henerasyon.
2Imantala ko nga ang imong gugma molungtad sa walay kataposan,
ug magpadayon kini sama sa langit.
3Miingon ka, “Naghimo ako ug kasabotan sa akong alagad nga si David, nga akong gipili nga mahimong hari.
Ug mao kini ang akong gisaad kaniya:
4‘Ang matag hari sa Israel maggikan sa imong mga kaliwat hangtod sa kahangtoran;
ang imong gingharian magpadayon sa walay kataposan.’ ”
5Ginoo, ang langitnon nga mga binuhat nagadayeg sa imong katingalahang mga buhat ug sa imong pagkamatinumanon.
6Walay bisan usa sa langit nga sama kanimo, Ginoo.
Walay langitnon nga mga binuhat89:6 langitnon nga mga binuhat: sa literal, mga anak sa gamhanang Dios. nga ikatandi kanimo.
7Ginatahod ikaw diha sa panagtigom sa langitnon nga mga binuhat.
Silang tanan nga nagalibot kanimo may kahadlok gayod kanimo.
8Ginoong Dios nga Makagagahom, walay bisan kinsa nga sama kanimo;
gamhanan ka ug matinumanon ka sa tanan mong ginahimo.
9Gigamhan mo ang mapintas nga dagat;
gipalinaw mo ang iyang dagkong mga balod.
10Gidugmok mo ang dragon nga si Rahab,89:10 Rahab: Kini nagasimbolo sa Ehipto. ug namatay kini.
Pinaagi sa imong gahom gikatag mo ang imong mga kaaway.
11Imo ang langit ug ang kalibotan;
gibuhat mo ang kalibotan ug ang tanang anaa niini.
12Gihimo mo ang amihan ug ang habagatan.
Ang Bukid sa Tabor ug ang Bukid sa Hermon sama sa mga tawo nga nagaawit sa kalipay alang kanimo.
13Gamhanan ka gayod! Labihan ka kakusgan!
14Nagahari ka nga may katarong ug hustisya, nga inubanan sa gugma ug pagkamatinumanon.
15Bulahan, Ginoo, ang mga tawo nga nakasinati sa paghugyaw sa kalipay diha kanimo, ug nagakinabuhi sa imong kaayo.
16Tungod kanimo89:16 Tungod kanimo: sa literal, Sa imong ngalan. nagalipay sila sa kanunay,
ug ginadayeg nila ang imong pagkamatarong.
17Ikaw ang ilang gipasigarbo nga ilang kusog.
Tungod sa imong kaayo magmadaogon kami.
18Ginoo, Balaan nga Dios sa Israel, ikaw ang tag-iya sa among hari nga tigpanalipod kanamo.
19Kaniadto nakigsulti ka sa imong matinumanon nga mga alagad pinaagi sa panan-awon. Miingon ka:
“Gitabangan ko ang usa ka sundalo.
Gipili ko siya gikan sa akong mga katawhan aron mahimong hari.
20Si David, nga akong alagad, mao ang akong gipili nga hari
pinaagi sa pagdihog kaniya sa akong balaang lana.
21Ang akong gahom magauban ug magalig-on kaniya.
22Dili makalupig kaniya ang iyang mga kaaway;
dili makapildi kaniya ang mga daotan.
23Dugmokon ko ang iyang mga kaaway sa iyang atubangan ug laglagon ko ang nangasilag kaniya.
24Higugmaon ko siya ug unongan.
Ug pinaagi sa akong gahom, magmadaogon siya.
25Padumalahon ko siya sa mga dapit nga gikan sa Dagat sa Mediteraneo hangtod sa Suba sa Eufrates.89:25 gikan sa… Eufrates: o, sa mga yuta nga duol sa mga dagat ug mga suba.
26Moingon siya kanako, ‘Ikaw ang akong Amahan ug Dios;
ikaw ang akong salipdanan nga bato ug manluluwas.’
27Ilhon ko siyang akong kamagulangang anak, ang labing gamhanan sa tanang mga hari.
28Magpadayon ang akong gugma kaniya hangtod sa kahangtoran,
ug ang akong kasabotan kaniya dili gayod mapakyas.
29Ang matag hari sa Israel maggikan sa iyang mga kaliwat hangtod sa kahangtoran;
ang iyang gingharian mahimong sama kamalungtaron sa langit.
30-31Apan kon ang iyang mga kaliwat dili motuman sa akong mga kasugoan, mga tulumanon, ug mga katudloanan,
32latigohon ko sila ug sakiton tungod sa ilang mga sala.
33Apan higugmaon ug unongan ko gihapon si David.
34Dili ko bakwion ang akong kasabotan kaniya,
ug dili ko usbon ang akong gisaad kaniya.
35Sa akong balaang ngalan, misaad na ako sa makausa lamang,
ug dili gayod ako mamakak kang David.
36Ang matag hari sa Israel maggikan sa iyang mga kaliwat hangtod sa kahangtoran.
Ang iyang gingharian molungtad diha sa akong presensya sama sa adlaw;
37magpadayon kini hangtod sa kahangtoran sama sa bulan nga kasaligan nga tigpamatuod sa langit.”
38Apan, Ginoo, nasuko ka sa imong piniling hari;
gitalikdan mo siya ug gisalikway.
39Gibakwi mo ang imong kasabotan kaniya nga imong alagad,
ug gikuha mo ang iyang gahom ingon nga hari.
40Gilumpag mo ang mga paril sa iyang siyudad,
ug giguba mo ang mga kuta niini.
41Busa gipanguha sa tanang nangagi ang iyang mga kabtangan.
Gibiaybiay siya sa iyang kasikbit nga mga nasod.
42Gipadaog mo ang iyang mga kaaway;
gilipay mo silang tanan.
43Gihimo mong walay pulos ang iyang mga hinagiban
ug gipapildi mo siya sa gira.
44Gikuha mo ang iyang pagkagamhanan ug ang iyang gahom ingon nga hari.
45Gipatigulang mo siya ug dali,89:45 Gipatigulang mo siya ug dali: o, Gipamubo mo ang iyang kinabuhi.
ug gipakaulawan mo siya.
46Hangtod kanus-a ka magtago, Ginoo?
Hangtod ba sa walay kataposan?
Hangtod kanus-a magpadayon ang imong kasuko nga daw sama sa kalayo?
47Hinumdomi, O Ginoo, kon unsa kamubo ang kinabuhi sa tawo;
hinumdomi nga gihimo mo ang tawo nga may kamatayon.
48Kinsa ba ang tawo nga dili mamatay?
Kinsang tawhana ang makalikay sa kamatayon?
49Ginoo, hain na man ang imong kanhing gugma, nga sa imong pagkamatinumanon gisaad mo kang David kaniadto?
50Hinumdomi, Ginoo, ang pagpakaulaw sa daghang mga nasod sa imong mga alagad.89:50 mga alagad: Tingali ang buot ipasabot, ang katawhan sa Israel. Sa ubang mga kopya sa Hebreo makita ang “alagad,” nga tingali ang buot ipasabot, ang hari sa Israel.
Giluom ko lang kining tanan.
51Sila nga imong mga kaaway, Ginoo, mao ang nagabiaybiay sa imong pinili nga hari bisan asa siya moadto.
52Dalaygon ang Ginoo sa walay kataposan! Amen! Amen!
Psalm 89In Hebrew texts 89:1-52 is numbered 89:2-53.
A maskilTitle: Probably a literary or musical term of Ethan the Ezrahite.
1I will sing of the Lord’s great love forever;
with my mouth I will make your faithfulness known
through all generations.
2I will declare that your love stands firm forever,
that you have established your faithfulness in heaven itself.
3You said, “I have made a covenant with my chosen one,
I have sworn to David my servant,
4‘I will establish your line forever
and make your throne firm through all generations.’ ”89:4 The Hebrew has Selah (a word of uncertain meaning) here and at the end of verses 37, 45 and 48.
5The heavens praise your wonders, Lord,
your faithfulness too, in the assembly of the holy ones.
6For who in the skies above can compare with the Lord?
Who is like the Lord among the heavenly beings?
7In the council of the holy ones God is greatly feared;
he is more awesome than all who surround him.
8Who is like you, Lord God Almighty?
You, Lord, are mighty, and your faithfulness surrounds you.
9You rule over the surging sea;
when its waves mount up, you still them.
10You crushed Rahab like one of the slain;
with your strong arm you scattered your enemies.
11The heavens are yours, and yours also the earth;
you founded the world and all that is in it.
12You created the north and the south;
Tabor and Hermon sing for joy at your name.
13Your arm is endowed with power;
your hand is strong, your right hand exalted.
14Righteousness and justice are the foundation of your throne;
love and faithfulness go before you.
15Blessed are those who have learned to acclaim you,
who walk in the light of your presence, Lord.
16They rejoice in your name all day long;
they celebrate your righteousness.
17For you are their glory and strength,
and by your favor you exalt our horn.89:17 Horn here symbolizes strong one.
18Indeed, our shield89:18 Or sovereign belongs to the Lord,
our king to the Holy One of Israel.
19Once you spoke in a vision,
to your faithful people you said:
“I have bestowed strength on a warrior;
I have raised up a young man from among the people.
20I have found David my servant;
with my sacred oil I have anointed him.
21My hand will sustain him;
surely my arm will strengthen him.
22The enemy will not get the better of him;
the wicked will not oppress him.
23I will crush his foes before him
and strike down his adversaries.
24My faithful love will be with him,
and through my name his horn89:24 Horn here symbolizes strength. will be exalted.
25I will set his hand over the sea,
his right hand over the rivers.
26He will call out to me, ‘You are my Father,
my God, the Rock my Savior.’
27And I will appoint him to be my firstborn,
the most exalted of the kings of the earth.
28I will maintain my love to him forever,
and my covenant with him will never fail.
29I will establish his line forever,
his throne as long as the heavens endure.
30“If his sons forsake my law
and do not follow my statutes,
31if they violate my decrees
and fail to keep my commands,
32I will punish their sin with the rod,
their iniquity with flogging;
33but I will not take my love from him,
nor will I ever betray my faithfulness.
34I will not violate my covenant
or alter what my lips have uttered.
35Once for all, I have sworn by my holiness—
and I will not lie to David—
36that his line will continue forever
and his throne endure before me like the sun;
37it will be established forever like the moon,
the faithful witness in the sky.”
38But you have rejected, you have spurned,
you have been very angry with your anointed one.
39You have renounced the covenant with your servant
and have defiled his crown in the dust.
40You have broken through all his walls
and reduced his strongholds to ruins.
41All who pass by have plundered him;
he has become the scorn of his neighbors.
42You have exalted the right hand of his foes;
you have made all his enemies rejoice.
43Indeed, you have turned back the edge of his sword
and have not supported him in battle.
44You have put an end to his splendor
and cast his throne to the ground.
45You have cut short the days of his youth;
you have covered him with a mantle of shame.
46How long, Lord? Will you hide yourself forever?
How long will your wrath burn like fire?
47Remember how fleeting is my life.
For what futility you have created all humanity!
48Who can live and not see death,
or who can escape the power of the grave?
49Lord, where is your former great love,
which in your faithfulness you swore to David?
50Remember, Lord, how your servant has89:50 Or your servants have been mocked,
how I bear in my heart the taunts of all the nations,
51the taunts with which your enemies, Lord, have mocked,
with which they have mocked every step of your anointed one.
52Praise be to the Lord forever!
Amen and Amen.
