Salmo 7474:0 Salmo 74 Ang ulohan sa Hebreo: Ang “maskil” ni Asaf.
Pag-ampo alang sa Nasod sa Panahon sa Kalisod
1O Dios, nganong gisalikway mo man kami sa hingpit?
Nganong nasuko ka sa katawhan nga imong gibantayan?
2O Dios, hinumdomi ang imong katawhan nga gipili mo kaniadto nga mahimong imo ug giluwas aron imong panag-iyahon.
Hinumdomi ang Bukid sa Zion diin ikaw nagpuyo.
3Adtoa ug tan-awa ang padayon nga pagkaguba sa templo tungod sa gihimo sa mga kaaway.
4Nanghugyaw ang imong mga kaaway diha sa imong templo.74:4 templo: sa literal, sa dapit diin nakigkita ka kanamo.
Nagbutang sila didto ug mga bandera timailhan sa ilang pagdaog.
5Giguba nila ang templo nga daw sa namutol lang sila ug mga kahoy sa kakahoyan ginamit ang wasay.
6Gibungkag nila ang kinulitan nga mga kahoy sa templo gamit ang ilang mga wasay ug mga maso.
7Gisunog nila ang imong templo;
gipanamastamasan nila kining imong pinuy-anan.
8Miingon sila sa ilang kaugalingon nga laglagon nila kami sa hingpit.
Gisunog nila ang tanang dapit nga tigomanan sa pagsimba kanimo dinhi sa yuta sa Israel.
9Wala nay timailhan sa imong presensya dinhi kanamo;
wala nay propeta nga nahibilin,
ug walay nakahibalo kanamo kon kanus-a mahuman kining nangahitabo kanamo.
10O Dios, hangtod kanus-a magpadayon sa pagpakaulaw ang among mga kaaway kanimo?
Biay-biayon ka na lang ba nila hangtod sa kahangtoran?
11Nganong wala mo pa man sila siloti?
Nganong gipugngan mo man ang imong mga kamot?
Laglaga na sila!
12Ikaw, O Dios, ang among hari sukad pa kaniadto,
ug makadaghan na nga higayon nga giluwas mo ang mga tawo sa kalibotan.74:12 kalibotan: o, yuta sa Israel.
13Ikaw ang nagtunga sa dagat pinaagi sa imong gahom,
ug ikaw ang nagdugmok sa mga ulo sa dagkong mga mananap sa dagat.
14Ikaw ang nagdugmok sa mga ulo sa Leviatan ug nagpakaon sa iyang patayng lawas sa mga mananap nga nagpuyo sa kamingawan.
15Ikaw ang nagpatubod sa mga tuboran ug mga sapa.
Ikaw ang nagpahubas sa mga suba.
16Ikaw ang naghimo sa adlaw ug sa gabii,
ug ikaw ang nagpahimutang sa adlaw ug sa bulan sa ilang nahimutangan.
17Ikaw ang nagpahimutang sa tanang mga utlanan sa kalibotan,
ug ikaw ang naghimo sa ting-init ug sa tingtugnaw.
18Hinumdomi, Ginoo, kon giunsa ka sa pagpakaulaw ug pagbiaybiay sa mga kaaway nga buang-buang.
19Ayaw itugyan ang imong katawhan nga sama sa salampati ngadto sa ilang mga kaaway nga sama sa bangis nga mga hayop.
Ayaw kalimti sa dayon ang imong katawhan nga dinaog-daog.
20Hinumdomi ang imong kasabotan kanamo
kay nagagahom ang kadaotan diha sa mangitngit nga mga dapit sa kalibotan.
21Ayaw itugot nga maulawan ang mga dinaog-daog.
Hinaut pa nga dayegon ka sa mga kabos ug sa mga timawa.
22Sige na, O Dios, panalipdi ang imong kadungganan.
Hinumdomi kon giunsa ka sa pagsigeg pakaulaw sa mga buang-buang.
23Ayaw pasagdi ang walay undang nga singgit sa paghagit sa imong mga kaaway sa pagpakita sa ilang kasuko.
Salmo 74
Masquil de Asaf.
1¿Por qué, oh Dios,
nos has rechazado para siempre?
¿Por qué se ha encendido tu ira
contra las ovejas de tu prado?
2Acuérdate del pueblo que adquiriste
desde tiempos antiguos,
de la tribu que redimiste
para que fuera tu posesión.
Acuérdate de este monte Sión,
que es donde tú habitas.
3Dirige tus pasos hacia estas ruinas eternas;
¡todo en el santuario lo ha destruido el enemigo!
4Tus adversarios rugen en el lugar de tus asambleas
y plantan sus banderas en señal de victoria.
5Parecen leñadores en el bosque,
talando árboles con sus hachas.
6Con sus hachas y martillos
destrozaron todos los adornos de madera.
7Prendieron fuego a tu santuario;
profanaron el lugar donde habitas.
8En su corazón dijeron: «¡Los haremos polvo!»,
y quemaron en el país todos tus santuarios.
9Ya no vemos ondear nuestras banderas;
ya no hay ningún profeta,
y ni siquiera sabemos
hasta cuándo durará todo esto.
10¿Hasta cuándo, oh Dios, se burlará el adversario?
¿Para siempre insultará tu nombre el enemigo?
11¿Por qué retraes tu mano, tu mano derecha?
¿Por qué te quedas cruzado de brazos?
12Tú, oh Dios, eres mi rey desde tiempos antiguos;
tú traes salvación sobre la tierra.
13Tú dividiste el mar con tu poder;
les rompiste la cabeza a los monstruos marinos.
14Tú aplastaste las cabezas de Leviatán
y lo diste por comida a las jaurías del desierto.
15Tú hiciste que brotaran fuentes y arroyos;
secaste ríos de inagotables corrientes.
16Tuyo es el día, tuya también la noche;
tú estableciste la luna y el sol;
17trazaste los límites de la tierra,
y creaste el verano y el invierno.
18Recuerda, Señor, que tu enemigo se burla,
y que un pueblo insensato ofende tu nombre.
19No entregues a las fieras
la vida de tu tórtola;
no te olvides, ni ahora ni nunca,
de la vida de tus pobres.
20Ten en cuenta tu pacto,
pues en todos los rincones del país
abunda la violencia.
21Que no vuelva humillado el oprimido;
que alaben tu nombre el pobre y el necesitado.
22Levántate, oh Dios, y defiende tu causa;
recuerda que a todas horas te ofenden los necios.
23No pases por alto el griterío de tus adversarios,
el creciente tumulto de tus enemigos.
