Salmo 49 – APSD-CEB & PCB

Ang Pulong Sa Dios

Salmo 49:1-20

Salmo 4949:0 Salmo 49 Ang ulohan sa Hebreo: Ang awit alang sa maestro sa mga mag-aawit. Ang awit sa mga anak ni Kora.

Walay Pulos ang Pagsalig sa Bahandi

1Pamati kamo, tanang mga katawhan nga nagapuyo dinhi sa kalibotan,

2dungganon o dili, adunahan man o kabos.

3Nagasulti ako nga may kaalam ug mapuslanon ang akong gihunahuna.

4Mamati ako sa mga panultihon ug isaysay ko ang ilang kahulogan samtang nagatukar ako sa harpa.

5Dili ako mahadlok kon moabot ang katalagman,

kon libotan ako sa daotan ug limbongang mga tawo

6nga nagasalig ug nagapasigarbo sa ilang bahandi.

7Ang usa ka tawo dili gayod makahimo sa pagbayad sa Dios aron nga magpabilin siyang buhi o alang sa kinabuhi sa uban.

8Tungod kay labihan kamahal sa kinabuhi;

wala gayoy kantidad nga mahimong ibayad

9aron mabuhi ang usa ka tawo hangtod sa kahangtoran ug dili mamatay.

10Kay makita sa tanan nga bisan ang mga maalamon mangamatay, mao man usab ang mga buang-buang ug ang mga hungog.

Ug ibilin nila ang ilang bahandi ngadto sa uban.

11Ang ilang lubnganan49:11 lubnganan: Mao kini sa Septuagint ug sa Syriac; apan sa Hebreo, hunahuna. mao na ang ilang puloy-anan

ug magpabilin sila didto hangtod sa kahangtoran bisan pag may gipanag-iya silang mga yuta.

12Bisan pag adunahan ang tawo mamatay ra gihapon siya sama sa mga mananap.

13Mao kini ang dangatan sa mga tawo nga nagasalig sa ilang kaugalingon,

ug mao usab kini ang dangatan sa mga tawong nagauyon sa ilang gisulti.

14Gitakda na silang mamatay daw sa mga karnero.

Ang kamatayon sama sa mga magbalantay sa karnero nga mogiya kanila ngadto sa lubnganan.49:14 lubnganan: o, Sheol.

(Sa adlaw sa kaluwasan, gamhan sila sa mga matarong.)

Ang ilang mga patayng lawas mangadunot,

ug ang lubnganan maoy ilang puloy-anan.49:14 ang lubnganan… puloy-anan: o, sa lubnganan nga layo sa ilang puloy-anan.

15Apan luwason ako sa Dios; haw-ason niya ako gikan sa gahom sa kamatayon.

16Ayaw kasina kon ang uban maadunahan,

o kon ang bahandi sa ilang pamilya madugangan.

17Kay dili nila kana madala kon mamatay sila;

ang ilang bahandi dili nila madala sa lubnganan.

18Bisan pag-giisip nila ang ilang kaugalingon nga bulahan sa buhi pa sila,

ug dayegon sila sa mga tawo tungod kay nagmauswagon sila,

19motipon ra gihapon sila sa ilang mga katigulangan nga nangamatay na,

didto sa dapit nga dili na gayod nila makita ang kahayag.

20Ang tawong adunahan nga walay pagsabot sa kamatuoran mamatay sama sa mga mananap.

Persian Contemporary Bible

مزامير 49:1-20

فانی بودن ثروت

1ای همهٔ قومهای روی زمين اين را بشنويد! ای تمام مردم جهان گوش كنيد! 2ای عوام و خواص، ای ثروتمندان و فقيران، 3به سخنان حكيمانهٔ من گوش دهيد. 4می‌خواهم با مثلی معمای زندگی را بيان كنم؛ می‌خواهم با نوای بربط اين مشكل را بگشايم.

5چرا بايد در روزهای مصيبت ترسان باشم؟ چرا ترسان باشم كه دشمنان تبهكار دور مرا بگيرند 6و آنانی كه اعتمادشان بر ثروتشان است و به فراوانی مال خود فخر می‌كنند مرا محاصره نمايند؟ 7هيچكس نمی‌تواند بهای جان خود را به خدا بپردازد و آن را نجات دهد. 8زيرا فديهٔ جان انسان بسيار گرانبهاست و كسی قادر به پرداخت آن نيست. 9هيچكس نمی‌تواند مانع مرگ انسان شود و به او زندگی جاويد عطا كند. 10زيرا می‌بينيم كه چگونه هر انسانی، خواه دانا خواه نادان، می‌ميرد و آنچه اندوخته است برای ديگران برجای می‌نهد. 11آنان املاک و زمينهای خود را به نام خود نامگذاری می‌كنند و گمان می‌برند كه خانه‌هايشان دائمی است و تا ابد باقی می‌ماند. 12غافل از اينكه هيچ انسانی تا به ابد در شكوه خود باقی نمی‌ماند بلكه همچون حيوان جان می‌سپارد.

13اين است سرنوشت افرادی كه به خود توكل می‌كنند و سرنوشت كسانی كه از ايشان پيروی می‌نمايند. 14آنها گوسفندانی هستند كه به سوی هلاكت پيش می‌روند زيرا «مرگ» آنها را شبانی می‌كند. صبحگاهان، شروران مغلوب نيكان می‌شوند و دور از خانه‌های خود، اجسادشان در عالم مردگان می‌پوسد. 15اما خداوند جان مرا از عالم مردگان نجات داده، خواهد رهانيد.

16نگران نشو وقتی كسی ثروتمند می‌شود و بر شكوه خانه‌اش افزوده می‌گردد! 17زيرا هنگامی كه بميرد چيزی را از آنچه دارد با خود نخواهد برد و ثروتش به دنبال او به قبر نخواهد رفت. 18هر چند او در زندگی خوشبخت باشد و مردم او را برای موفقيتش بستايند، 19اما او سرانجام به جايی كه اجدادش رفته‌اند خواهد شتافت و در ظلمت ابدی ساكن خواهد شد. 20آری، انسان با وجود تمام فرّ و شكوهش، سرانجام مانند حيوان می‌ميرد.