Salmo 4949:0 Salmo 49 Ang ulohan sa Hebreo: Ang awit alang sa maestro sa mga mag-aawit. Ang awit sa mga anak ni Kora.
Walay Pulos ang Pagsalig sa Bahandi
1Pamati kamo, tanang mga katawhan nga nagapuyo dinhi sa kalibotan,
2dungganon o dili, adunahan man o kabos.
3Nagasulti ako nga may kaalam ug mapuslanon ang akong gihunahuna.
4Mamati ako sa mga panultihon ug isaysay ko ang ilang kahulogan samtang nagatukar ako sa harpa.
5Dili ako mahadlok kon moabot ang katalagman,
kon libotan ako sa daotan ug limbongang mga tawo
6nga nagasalig ug nagapasigarbo sa ilang bahandi.
7Ang usa ka tawo dili gayod makahimo sa pagbayad sa Dios aron nga magpabilin siyang buhi o alang sa kinabuhi sa uban.
8Tungod kay labihan kamahal sa kinabuhi;
wala gayoy kantidad nga mahimong ibayad
9aron mabuhi ang usa ka tawo hangtod sa kahangtoran ug dili mamatay.
10Kay makita sa tanan nga bisan ang mga maalamon mangamatay, mao man usab ang mga buang-buang ug ang mga hungog.
Ug ibilin nila ang ilang bahandi ngadto sa uban.
11Ang ilang lubnganan49:11 lubnganan: Mao kini sa Septuagint ug sa Syriac; apan sa Hebreo, hunahuna. mao na ang ilang puloy-anan
ug magpabilin sila didto hangtod sa kahangtoran bisan pag may gipanag-iya silang mga yuta.
12Bisan pag adunahan ang tawo mamatay ra gihapon siya sama sa mga mananap.
13Mao kini ang dangatan sa mga tawo nga nagasalig sa ilang kaugalingon,
ug mao usab kini ang dangatan sa mga tawong nagauyon sa ilang gisulti.
14Gitakda na silang mamatay daw sa mga karnero.
Ang kamatayon sama sa mga magbalantay sa karnero nga mogiya kanila ngadto sa lubnganan.49:14 lubnganan: o, Sheol.
(Sa adlaw sa kaluwasan, gamhan sila sa mga matarong.)
Ang ilang mga patayng lawas mangadunot,
ug ang lubnganan maoy ilang puloy-anan.49:14 ang lubnganan… puloy-anan: o, sa lubnganan nga layo sa ilang puloy-anan.
15Apan luwason ako sa Dios; haw-ason niya ako gikan sa gahom sa kamatayon.
16Ayaw kasina kon ang uban maadunahan,
o kon ang bahandi sa ilang pamilya madugangan.
17Kay dili nila kana madala kon mamatay sila;
ang ilang bahandi dili nila madala sa lubnganan.
18Bisan pag-giisip nila ang ilang kaugalingon nga bulahan sa buhi pa sila,
ug dayegon sila sa mga tawo tungod kay nagmauswagon sila,
19motipon ra gihapon sila sa ilang mga katigulangan nga nangamatay na,
didto sa dapit nga dili na gayod nila makita ang kahayag.
20Ang tawong adunahan nga walay pagsabot sa kamatuoran mamatay sama sa mga mananap.
Salmo 49
Salmo dos descendentes de Coré. Para o diretor do coro.
1-2Que todos os povos do mundo ouçam isto!
Que todos os moradores da Terra,
grandes e pequenos, ricos e pobres,
prestem atenção às minhas palavras!
3Elas serão ditas com sabedoria;
serão o fruto de uma meditação feita com inteligência.
4Inclinarei os meus ouvidos ao ensino dum provérbio
e explicarei o seu sentido ao som da lira.
5Não devo ter medo, quando chegam os dias de aflição,
mesmo rodeado da maldade dos que me querem mal.
6Aqueles que confiam nas suas riquezas
e se gabam de tudo quanto possuem,
7nenhum deles, de modo algum,
pode resgatar o seu próximo do castigo do pecado.
8Uma alma é algo de valor tão elevado
que as fortunas da Terra inteira, juntas,
9não seriam suficientes para comprar a vida eterna
e para livrar da morte.
10Pois todos podem ver que os sábios também morrem,
como morrem os loucos e os insensatos,
e as suas riquezas serão para outros.
11Dão às propriedades que possuem os seus próprios nomes,
porque pensam para si mesmos,
que serão suas e dos seus descendentes para sempre,
e que nunca deixarão de morar nelas.
12Mas essas pessoas, apesar de toda a sua vaidade,
terão de morrer, como qualquer animal!
13Tal é o destino dos que confiam em si mesmos
e dos que o seguem. (Pausa)
14O mundo dos mortos leva toda a humanidade
como um grande rebanho do qual se alimenta.
Ao romper do dia, os retos os dominarão,
pois a sua beleza acabará quando morrerem,
visto que se encontram longe das suas moradas.
15Quanto a mim, Deus salvará a minha alma do mundo dos mortos;
certamente me receberá. (Pausa)
16Portanto, não temas quando homens sem Deus enriquecem
e alcançam grande prosperidade.
17Porque quando morrem não levam nada consigo;
o seu bem-estar não os acompanhará.
18Ainda que toda a sua vida se tenham tido por felizes,
e outros os aplaudam por todo o bem
que souberem fazer a si mesmos,
19contudo, terão o fim que teve toda a gente antes deles,
a escuridão eterna.
20Porque o ser humano, mesmo com toda a sua prosperidade, é destituído de entendimento;
terá de morrer como qualquer animal.
