Salmo 4444:0 Salmo 44 Ang ulohan sa Hebreo: Ang awit alang sa maestro sa mga mag-aawit. Ang “maskil” sa mga anak ni Kora.
Pag-ampo alang sa Panabang sa Ginoo
1O Dios, gisuginlan kami sa among mga katigulangan
mahitungod sa gipanghimo mo sa ilang panahon, sa dugay nang panahon.
2Giabog mo ang mga katawhan nga wala nagatuo kanimo,
ug ang among mga katigulangan mao ang gipapuyo mo sa ilang mga dapit.
Gipaantos mo kadtong mga tawhana apan gipauswag mo ang among mga katigulangan.
3Apan wala maangkon sa among mga katigulangan ang yuta pinaagi sa ilang hinagiban ug katakos,
kondili pinaagi sa imong gahom, katakos, ug kalooy,
tungod kay gihigugma mo sila.
4Ikaw ang akong Hari ug Dios nga naghatag sa kadaogan sa mga kaliwat ni Jacob.
5Pinaagi kanimo mapildi namo ang among mga kaaway.
6Wala ako nagasalig sa akong pana ug espada aron modaog.
7Kay ikaw ang nagapadaog kanamo batok sa among mga kaaway.
Gipakaulawan mo ang mga nakigbatok kanamo.
8Gipasigarbo ka namo sa kanunay, O Dios,
ug dayegon ka namo sa walay kataposan.
9Apan karon, gisalikway mo na kami ug gitugot mo nga maulawan.
Wala mo na ubani ang among mga sundalo.
10Gipaatras mo kami gikan sa among mga kaaway.
Ug gipang-ilog nila ang among mga kabtangan.
11Gitugot mo nga mangamatay kami nga daw mga karnero nga gipang-ihaw.
Ug ang uban kanamo imong gikatag sa mga kanasoran.
12Kami nga imong katawhan gibaligya mo ug barato,
ug wala ka man lang gani nakaginansya.
13Gihimo mo kaming makauulaw ug kataw-anan sa among mga silingang nasod.
14Gihimo mo kami nga hisgotanan ug talamayon,
ug nagpanglingo sila kanamo.
15Kanunay na lang akong bation ug kaulaw.
Ug wala na akoy nawong nga ikaatubang,
16tungod sa mga pagpakaulaw ug pagpanginsulto kanako sa akong mga kaaway nga buot manimalos kanako.
17Nahitabo kining tanan kanamo bisan wala kami malimot kanimo, ni molapas sa imong kasabotan.
18Wala kami motalikod kanimo,
ug wala kami mosimang sa imong dalan.
19Apan gidugmok mo kami ug gipasagdan sa mangitngit kaayong dapit diin nagapuyo ang ihalas nga mga iro.44:19 ihalas nga mga iro: sa English, jackals.
20Kon gikalimtan ka pa namo, O Dios,
ug nagaampo kami sa ubang dios,
21dili mo kaha kini mahibaloan,
sanglit nahibaloan mo man ang mga tinago sa hunahuna sa tawo?
22Apan tungod sa among pagtuo kanimo,
anaa kami kanunay sa kakuyaw sa kamatayon.
Daw mga karnero kami nga ihawonon.
23Sige na, Ginoo, lihok na!44:23 Sige na, Ginoo, lihok na: sa literal, Bangon! Nganong natulog ka, O Ginoo? Pagmata!
Ayaw kami isalikway hangtod sa kahangtoran.
24Nganong nagtago ka man gikan kanamo,
ug gikalimtan mo ang among pag-antos apil na ang pagpangdaog-daog kanamo?
25Nalukapa kami sa yuta ug dili na makabangon.
26Sige na, tabangi kami,
luwasa kami tungod sa imong gugma kanamo.
Salmo 44
Cântico didático dos descendentes de Coré. Para o diretor do coro.
1Ó Deus, temos ouvido dos gloriosos milagres
que realizaste nos tempos antigos;
os nossos antepassados contaram-nos
2como arrancaste as nações pagãs desta terra.
Como estabeleceste o teu povo aqui;
castigaste esses povos sem Deus
e espalhaste Israel por toda a terra.
3Não foi pela sua força ou capacidade
que ganharam essa terra, mas pelo poder da tua mão direita,
o teu braço e o fulgor da tua face, com que os favoreceste.
4Tu és o meu Rei e o meu Deus;
ordena que o teu povo tenha vitórias.
5Por ti venceremos os nossos inimigos
e pelo teu nome os esmagaremos.
6Eu não confio nas minhas armas;
elas nunca me poderiam salvar.
7Só tu podes livrar-nos dos nossos adversários
e fazê-los bater em retirada.
8Por isso, durante todo o tempo da nossa vida,
sentimo-nos honrados pelo Deus que temos,
e todo o dia louvaremos o teu nome! (Pausa)
9Apesar disso, parece-nos que,
por algum tempo, nos puseste de lado,
e já não nos acompanhas nas nossas lutas.
10Permites que fujamos dos nossos inimigos,
os quais invadem a nossa terra e a saqueiam.
11Deixaste que fôssemos tratados como ovelhas,
destinadas ao matadouro,
e espalhaste-nos entre as nações do mundo.
12Vendeste o teu povo por uma bagatela;
não nos deste valor nenhum.
13Fazes com que sejamos a vergonha dos nossos vizinhos;
os que nos rodeiam desprezam-nos e troçam de nós.
14O próprio nome de judeu se tornou motivo de injúria
e desonra entre os povos da Terra;
as pessoas viram o rosto com antipatia.
15Sou constantemente desprezado;
escarnecem na minha cara.
16Sou insultado e amaldiçoado pelos meus inimigos
que querem vingar-se de mim.
17Tudo isto nos acontece,
apesar de não nos termos esquecido de ti,
nem termos violado a aliança que tínhamos contigo.
18O nosso coração não te abandonou;
não nos desviámos do teu caminho.
19De outra forma, teríamos compreendido que nos castigasses,
num deserto estéril, entre chacais,
e nos enviasses para a escuridão da morte.
20Se nos tivéssemos esquecido do nosso Deus,
e tivéssemos pedido auxílio a deuses estranhos,
21Deus não o teria sabido? Com certeza que sim!
Ele conhece os segredos de cada coração.
22Mas não é o caso; antes por amor a ti, Senhor,
enfrentamos a morte em qualquer momento;
somos como ovelhas a ser abatidas no matadouro.
23Desperta, não durmas, Senhor! Acorda!
Não nos abandones tanto tempo!
24Porque nos voltas as costas?
Porque fechas os olhos à nossa tristeza e opressão?
25Temos a alma abatida até ao pó da terra
e o corpo curvado até ao chão.
26Levanta-te em nosso auxílio, Senhor,
e salva-nos pelo teu grande amor!
