Salmo 30 – APSD-CEB & VCB

Ang Pulong Sa Dios

Salmo 30:1-12

Salmo 3030:0 Salmo 30 Ang ulohan sa Hebreo: Ang awit ni David sa pagdedikar sa templo.

Ang Pag-ampo sa Pagpasalamat

1Gidayeg ko ikaw, Ginoo, kay giluwas mo ako sa katalagman,

ug wala mo tugoti nga magmaya ang akong mga kaaway sa akong kahimtang.

2Ginoo nga akong Dios,

nangayo ako ug tabang kanimo, ug giayo mo ako.

3Giluwas mo ako sa kamatayon.

Wala mo tugoti nga mamatay ako.

4Pag-awit kamo ug mga pagdayeg sa Ginoo,

kamong katawhan nga nagmatinumanon kaniya.

Dayega ninyo siya sa paghinumdom sa iyang pagkabalaan.

5Kay ang iyang kasuko dili molungtad ug dugay,

apan ang iyang kaayo magapadayon sa tibuok natong kinabuhi.

Masubo tingali kita panahon sa kagabhion,

apan malipay ra kita pag-abot sa kabuntagon.

6-7Ginoo, sa imong kaayo gipalig-on mo ako sama sa usa ka bukid.

Ug tungod kay mauswagon ang akong kahimtang, nakaingon ako sa akong kaugalingon nga dili gayod ako matarog.

Apan sa dihang wala ka manumbaling kanako, gibati ako ug kahadlok.

8Misangpit ako kanimo, Ginoo, ug nagpakilooy.

Matod ko:

9“Unsay makuha mo kon mamatay ako?

Makadayeg ba kanimo ang tawong patay?

Makasaysay pa ba siya sa imong pagkamatinumanon?

10Pamatia ako, Ginoo, ug kaloy-i.

Tabangi ako, O Ginoo!”

11Gipulihan mo ug malipayong pagsayaw ang akong kasubo.

Gipahubo mo kanako ang bisting sako nga nagpaila sa akong pagsubo,

ug gihatagan mo akog kalipay.

12Busa dili ako magpakahilom; moawit akog mga pagdayeg kanimo.

Ginoo nga akong Dios, pasalamatan ko ikaw sa walay kataposan.

Vietnamese Contemporary Bible

Thi Thiên 30:1-12

Thi Thiên 30

Cảm Tạ Chúa Cứu Khỏi Chết

(Thơ của Đa-vít, hát vào dịp khánh thành Đền Thờ)

1Con tôn vinh Chúa Hằng Hữu, vì Ngài nâng con lên.

Chúa Không để kẻ thù vui mừng đắc chí.

2Lạy Chúa Hằng Hữu, Đức Chúa Trời con, con kêu cầu Chúa,

và Ngài chữa lành con.

3Chúa đã đem con lên khỏi âm phủ, lạy Chúa Hằng Hữu.

Ngài cho con sống, khỏi nằm dưới huyệt sâu.

4Các thánh ơi, hãy ngợi ca Chúa Hằng Hữu!

Ngợi tôn Danh Thánh Ngài.

5Chúa chỉ giận con trong giây phút,

nhưng ban ân huệ suốt cuộc đời!

Khóc than chỉ trọ qua đêm ngắn,

nhưng bình minh rộn rã reo vui.

6Lúc hưng thịnh, tâm con tự nhủ:

“Ta sẽ tồn tại, không ai lay chuyển nổi!”

7Nhưng, nhờ ơn Chúa, núi con mới vững bền,

Ngài lánh mặt, con liền bối rối.

8Con kêu xin Chúa, lạy Chúa Hằng Hữu.

Con khẩn nài Chúa thương xót con:

9“Để con chết, ích gì cho Chúa,

dưới mộ sâu, làm sao phục vụ Ngài?

Cát bụi nào đâu biết ngợi tôn Chúa?

Làm sao biết rao truyền đức thành tính của Ngài?

10Xin nghe con, lạy Chúa Hằng Hữu, thương xót con.

Xin cứu giúp con, lạy Chúa Hằng Hữu.”

11Từ sầu muộn, Chúa cho con nhảy nhót.

Cởi áo tang, mặc áo hân hoan,

12nên con ngợi tôn Ngài, không thể câm nín.

Lạy Chúa Hằng Hữu, Đức Chúa Trời con, con tạ ơn Ngài mãi mãi!