Roma 12 – APSD-CEB & CST

Ang Pulong Sa Dios

Roma 12:1-21

Ang Pagkinabuhi Isip Kristohanon

1Busa mga igsoon, tungod sa kalooy sa Dios kanato, nagahangyo ako kaninyo nga ihalad ninyo ang inyong kaugalingon isip buhi nga halad alang sa Dios. Itugyan ninyo ang inyong kaugalingon sa pag-alagad kaniya sumala sa iyang nahimut-an. Mao kini ang husto nga pagsimba sa Dios. 2Ayaw kamo pagsunod sa mga gawi sa mga tawo niining kalibotan. Tugoti ninyo ang Dios nga mobag-o sa inyong hunahuna, aron masayran ninyo ang kabubut-on sa Dios—kon unsa ang maayo, hingpit, ug ang makapahimuot kaniya.

3Ingon nga apostol, nga mao ang grasya nga gihatag sa Dios kanako, sultihan ko kamong tanan nga dili kamo angay maghunahuna ug labaw kay sa tinuod ninyong kahimtang, kondili hunahunaon ninyo pag-ayo kon unsa ang inyong mga katakos sumala sa pagtuo nga gihatag sa Dios kaninyo. 4Kay maingon nga ang atong lawas adunay daghan nga bahin, ug ang matag bahin adunay tagsa-tagsa ka buluhaton, 5mao usab kitang mga tumutuo. Bisan tuod daghan kita, usa lang kita ka lawas sa atong paghiusa kang Cristo, ug kabahin kita sa usag usa. 6Ug tungod kay ang matag usa kanato adunay iyang gasa nga nadawat sumala sa grasya sa Dios, gamiton nato kining iyang gihatag. Kon adunay gihatagan ug gasa sa pagsugilon sa pulong sa Dios, gamiton niya kana sumala sa iyang pagtuo. 7Ug kon adunay gihatagan ug gasa sa pagsilbe sa iyang isigka-tawo, angay siyang magsilbe; kon sa pagtudlo, angay siyang magtudlo; 8kon may gasa sa pagdasig, angay siyang modasig sa uban; kon sa paghatag sa mga kabos; mohatag siya nga walay tihik-tihik; kon sa pagdumala, magdumala siya nga may kakugi; ug kon sa pagtabang sa mga naglisod, motabang siya nga adunay kalipay.

9Kinahanglan nga matinud-anon gayod ang atong paghigugma. Likayan nato ang daotan, ug buhaton kanunay ang maayo. 10Isip managsoon kang Cristo maghinigugmaay gayod kita, ug magtinahoray sa usag usa. 11Magmakugihon kita ug dili magtinapolan; mag-alagad kita sa Ginoo sa kinasingkasing gayod. 12Ug tungod kay aduna kitay paglaom nga maayo ang atong umaabot, kinahanglang magmalipayon kita. Antuson nato ang mga kalisod, ug mag-ampo kita kanunay. 13Tabangan nato ang mga anak sa Dios sa ilang mga kinahanglanon ug dawaton nato sa atong panimalay ang mga dumuduong.

14Iampo ninyo sa Dios nga panalanginan niya ang mga tawo nga nagalutos kaninyo. Ayaw kamo pag-ampo nga silotan sila sa Dios. 15Paglipay kamo uban sa mga nagakalipay, ug pagsubo uban sa mga nagasubo. 16Kinahanglan pareho ang inyong pagtagad sa matag usa. Ayaw kamo pagmapahitas-on, hinuon pakighigala kamo sa mga tawo nga ubos ug kahimtang. Ayaw kamo paghunahuna nga maalam gayod kamo.

17Kon adunay magbuhat ug daotan kaninyo ayaw kamo pagbalos ug daotan. Hinuon hunahunaa ninyo kon sa unsa nga pamaagi kamo makahimog maayo atubangan sa mga tawo. 18Kutob sa inyong mahimo likayi ninyo ang kasamok sa inyong pagpakig-uban sa tanang mga tawo. 19Mga hinigugma, ayaw gayod kamo pagpanimalos, kondili itugyan ninyo kini sa Dios nga mao ang mag-silot kanila. Kay sa Kasulatan nagaingon ang Dios, “Ako ang manimalos; ako ang magsilot.”12:19 Tan-awa usab ang Deu. 32:35. 20Busa sundon nato ang gi-ingon sa Kasulatan, “Kon ang imong kaaway gigutom, pakan-a; kon giuhaw, paimna. Kay kon buhaton mo kini maulaw siya sa iyang gibuhat kanimo.”12:20 Tan-awa usab ang Pan. 25:21-22. 21Ayaw kamo pagpadaog sa daotan, kondili daoga ninyo ang daotan pinaagi sa paghimo ug maayo.

Nueva Versión Internacional (Castilian)

Romanos 12:1-21

Sacrificios vivos

1Por lo tanto, hermanos, tomando en cuenta la misericordia de Dios, os ruego que cada uno de vosotros, en adoración espiritual,12:1 espiritual. Alt. racional. ofrezca su cuerpo como sacrificio vivo, santo y agradable a Dios. 2No os amoldéis al mundo actual, sino sed transformados mediante la renovación de vuestra mente. Así podréis comprobar cuál es la voluntad de Dios, buena, agradable y perfecta.

3Por la gracia que se me ha dado, os digo a todos vosotros: Nadie tenga un concepto de sí más alto que el que debe tener, sino más bien piense de sí mismo con moderación, según la medida de fe que Dios le haya dado. 4Pues, así como cada uno de nosotros tiene un solo cuerpo con muchos miembros, y no todos estos miembros desempeñan la misma función, 5también nosotros, siendo muchos, formamos un solo cuerpo en Cristo, y cada miembro está unido a todos los demás. 6Tenemos dones diferentes, según la gracia que se nos ha dado. Si el don de alguien es el de profecía, que lo use en proporción con su fe;12:6 en proporción con su fe. Alt. de acuerdo con la fe. 7si es el de prestar un servicio, que lo preste; si es el de enseñar, que enseñe; 8si es el de animar a otros, que los anime; si es el de socorrer a los necesitados, que dé con generosidad; si es el de dirigir, que dirija con esmero; si es el de mostrar compasión, que lo haga con alegría.

El amor

9El amor debe ser sincero. Aborreced el mal; aferraos al bien. 10Amaos los unos a los otros con amor fraternal, respetándoos y honrándoos mutuamente. 11Nunca dejéis de ser diligentes; antes bien, servid al Señor con el fervor que da el Espíritu. 12Alegraos en la esperanza, mostrad paciencia en el sufrimiento, perseverad en la oración. 13Ayudad a los hermanos necesitados. Practicad la hospitalidad. 14Bendecid a quienes os persigan; bendecid y no maldigáis. 15Alegraos con los que están alegres; llorad con los que lloran. 16Vivid en armonía los unos con los otros. No seáis arrogantes, sino haceos solidarios con los humildes.12:16 haceos … humildes. Alt. estad dispuestos a ocuparos en oficios humildes. No os creáis que sois los únicos que sabéis.

17No paguéis a nadie mal por mal. Procurad hacer lo bueno delante de todos. 18Si es posible, y en cuanto dependa de vosotros, vivid en paz con todos. 19No os venguéis, hermanos míos, sino dejad el castigo en las manos de Dios, porque está escrito: «Mía es la venganza; yo pagaré»,12:19 Dt 32:35 dice el Señor. 20Antes bien,

«Si tu enemigo tiene hambre, dale de comer;

si tiene sed, dale de beber.

Actuando así, harás que se avergüence de su conducta».12:20 harás … conducta. Lit. ascuas de fuego amontonarás sobre su cabeza (Pr 25:21,22).

21No te dejes vencer por el mal; al contrario, vence el mal con el bien.