Ang Kaalam ug ang Kabuang
1Ang kaalam sama sa usa ka tawo nga nagpatukod ug dako ug matahom nga balay.9:1 dako ug matahom nga balay: sa literal, balay nga may pito ka haligi. 2Nagpakombira siya; nagaandam ug mga pagkaon ug ilimnon. 3Unya gisugo niya ang iyang mga sulugoong babaye nga moadtog habog nga mga dapit sa lungsod aron imantala kini: 4“Kamong mga walay alamag ug pagsabot, giimbitar kamo sa kombira. 5Panganhi kamo aron mokaon ug moinom sa akong giandam. 6Undanga na ang inyong pagkawalay-alamag aron padayon kamong mabuhi. Pagkinabuhi kamo nga may pagsabot.”
7Kon badlongon mo ang tawong mabiay-biayon, insultohon ka niya. Kon badlongon mo ang tawong daotan, pasipad-an ka niya. 8Ayaw badlonga ang tawong mabiay-biayon kay kapungtan ka niya. Badlonga ang tawong maalamon ug higugmaon ka niya. 9Tudloi ang maalamon, ug mahimo siyang mas maalamon. Tudloi ang tawong matarong ug madugangan pa gayod ang iyang kahibalo.
10Kon gusto ka magmaalamon, tahora ang Ginoo. Kon ilhon mo ang Balaan nga Dios, makaangkon kag maayong panabot. 11Pinaagi sa kaalam, motaas ang imong kinabuhi. 12Kon maalamon ka, makahatag kini kanimog kaayohan, apan kon isalikway mo ang kaalam, ikaw ray mag-antos.
13Ang kabuang sama sa usa ka babayeng sabaan, walay alamag, ug walay kahibalo. 14Maglingkod siya sa pultahan sa iyang balay o sa habog nga mga dapit sa lungsod, 15ug manawag sa mga molabay nga nagapadulong sa ilang mga trabaho. 16Moingon siya, “Kamong mga walay alamag, dali kamo dinhi.” Ug ingon pa niya sa mga walay panabot, 17“Mas lami ang tubig nga kinawat ug mas lami ang pagkaon nga kan-on sa tago.”9:17 Tingali ang buot ipasabot nga ang gidili mao hinuoy lami. 18Apan wala masayod ang mga tawo nga ang moadto kaniya mamatay. Ang nakaadto na kaniya anaa na karon sa dapit sa mga patay.
حكمت و حماقت
1حكمت كاخی بنا كرده است كه هفت ستون دارد. 2او مهمانی بزرگی ترتيب داده و انواع شرابها و خوراكها را آماده كرده است 3و كنيزان خود را فرستاده، تا بر بلندترين مكان شهر بايستند و ندا سر دهند: 4«ای آدمهای جاهل و نادان بياييد 5و از خوراک و شرابی كه آماده كرده‌ام بخوريد. 6راه جهالت را ترک گفته، زنده بمانيد. راه دانا شدن را پيش بگيريد.»
7اگر آدم بدكاری را كه هميشه ديگران را مسخره می‌كند تأديب نمايی، جز اينكه مورد اهانت او واقع شوی نتيجهٔ ديگری نخواهد داشت. 8پس او را به حال خود واگذار چون اگر بخواهی به او كمک كنی از تو متنفر می‌شود؛ اما اگر شخص دانا را تأديب كنی تو را دوست خواهد داشت. 9اگر آدم دانا را نصيحت كنی داناتر می‌شود و اگر به آدم درستكار تعليم بدهی علمش بيشتر می‌گردد؛ 10زيرا خداترسی اساس حكمت است و شناخت خدای مقدس انسان را دانا می‌كند. 11حكمت عمرت را زياد می‌كند. 12اگر حكمت داشته باشی سودش به خودت می‌رسد و اگر حكمت را ناچيز بشماری به خودت زيان می‌رسانی.
13حماقت مانند زنی وراج و گستاخ و ابله می‌باشد. 14او دم در خانه‌اش می‌نشيند و يا در بلندترين مكان شهر می‌ايستد 15و رهگذرانی را كه از آنجا عبور می‌كنند صدا می‌زند 16و به اشخاص جاهل و نادان می‌گويد: «پيش من بياييد. 17آب دزدی شيرين است و نان دزدی لذيذ.» 18آنها نمی‌دانند كه عاقبت كسانی كه به خانهٔ او می‌روند مرگ و هلاكت است.
