Pagbangotan 4 – APSD-CEB & NASV

Ang Pulong Sa Dios

Pagbangotan 4:1-22

1-2Ang katawhan sa Jerusalem4:1-2 Jerusalem: sa Hebreo, Zion. nahisama sa purong bulawan nga nawad-an sa kasinaw o sa bililhon nga mga bato nga nagkatag sa mga kadalanan. Sama sila kaniadto ka bililhon sa bulawan, apan karon giisip na lang sila nga daw mga kolon nga hinimo sa magkukolon. 3Ang ihalas nga mga iro4:3 ihalas nga mga iro: sa English, jackals. mopasuso sa ilang mga anak, apan ang akong mga katawhan walay kalooy sa ilang mga anak sama sa mga langgam nga ostrich4:3 ostrich: Biyaan sa ostrich ang iyang mga itlog sa yuta aron mainit-initan kini. Tan-awa ang Job 39:14. sa kamingawan. 4Tungod sa kauhaw, namilit sa alingagngag ang dila sa ilang mga masuso. Nangayo ang mga kabataan ug pagkaon, apan wala gayoy mihatag kanila. 5Ang mga tawo nga kaniadto nagkaon ug lamian nga pagkaon, karon nangayo na lang ug pagkaon diha sa mga kadalanan. Kadtong nagdako nga adunahan, karon nangukay na lang sa basurahan. 6Ang silot nga gipahamtang ngadto sa akong mga katawhan mas labaw pa kaysa silot sa Sodom, nga kalit lang nga gilaglag sa Dios ug wala gayoy mitabang kanila. 7Kaniadto, ang mga pangulo sa Jerusalem lig-on ug maayo gayod ug mga lawas. Sinaw ang ilang kaputi sama sa snow o gatas. Mapula-pula ang ilang pamanit sama sa mahalong bato. 8Apan karon mas itom pa sila kay sa anuos, ug dili na sila mailhan diha sa kadalanan. Mora na lang silag bukog ug panit. Nangunot ang ilang mga panit, ug nahisama kini kauga sa sugnod. 9Mas maayo pa ang nangamatay sa gira kay sa nangamatay sa kagutom, nga hinay-hinay nga nangamatay sa kakulang sa pagkaon. 10Tungod sa labihan nga kagutom nga bunga sa kalaglagan nga miabot sa akong mga katawhan, bisan ang mahigugmaong mga inahan miluto sa ilang kaugalingong mga anak aron kan-on.

11Gipatagamtam sa Ginoo ang iyang labihan nga kapungot sa Jerusalem. Busa gisunog niya hangtod ang mga pundasyon niini. 12Dili makatuo ang mga hari sa tibuok kalibotan ug ang ilang mga katawhan nga makasulod ang mga kaaway sa mga pultahan sa Jerusalem. 13Apan nahitabo kini tungod sa sala sa mga propeta ug mga pari niini nga mipatay sa inosenteng mga tawo. 14Ug karon nagapangapkap sila4:14 sila: Ang buot ipasabot, ang mga pari ug propeta. sa mga kadalanan daw sama sa buta. Namansahan sa dugo ang ilang mga bisti, busa walay mangahas sa paghikap kanila. 15Gisinggitan sila sa mga tawo, “Pahilayo kamo! Mga hugaw kamo! Ayaw kamo pagduol kanamo.”4:15 Ayaw kamo pagduol kanamo: sa literal, Ayaw paghikap. Busa nagpahilayo sila ug naglatagaw sa ubang mga nasod diin wala gayoy midawat kanila. 16Ang Ginoo mismo ang nagpakatag kanila. Wala nay pagtagad ang Ginoo kanila. Wala na pasidunggi ug hatagig pabor ang mga pari ug mga tigdumala.

17Nagngitngit na ang among mga panan-aw sa paghulat sa tabang gikan sa among kaabin nga mga nasod, apan wala gayoy miabot. Nagabantay kami sa among mga tore alang sa pag-abot niining mga nasod nga dili makaluwas kanamo. 18Gibantayan sa among mga kaaway ang among mga lihok; dili kami makalakaw sa kadalanan nga dili mamiligro. Hapit na ang among kataposan. Maihap na lang ang among mga adlaw. 19Mas tulin pa sa mga agila ang among mga kaaway nga nagagukod kanamo. Ginagukod nila kami sa kabukiran. Ug bisan sa kamingawan giatangan nila kami. 20Nadakpan4:20 Nadakpan: sa Hebreo, Nalit-agan. nila pinaagi sa ilang mga bangag ang hari nga pinili sa Ginoo, nga maoy among gisaligan nga manalipod kanamo batok sa mga kaaway nga mga nasod.

21Sige, paglipay kamo ug pagsadya, kamo nga katawhan sa Edom nga nagapuyo sa yuta sa Uz. Apan paimnon usab kamo sa kopa sa silot sa Ginoo, ug mahubog kamo ug maghubo. 22O mga katawhan sa Zion, matapos na ang inyong silot. Dili na padugayon sa Ginoo ang inyong pagkabihag. Apan kamo nga katawhan sa Edom silotan sa Ginoo sa inyong mga sala, ug ipadayag niya ang inyong kadaotan.

New Amharic Standard Version

ሰቈቃወ 4:1-22

א አሌፍ

4 ይህ ምዕራፍ፣ ጥቅሶቹ ተከታታይ ፊደላት ባሉት የዕብራይስጥ ሆህያት የሚጀምር ቃል ወይም ዐረፍተ ነገር ያለው ግጥም ነው። 1ወርቁ እንዴት ደበሰ!

ንጹሑስ ወርቅ እንዴት ተለወጠ!

የከበሩ ድንጋዮች፣

በየመንገዱ ዳር ተበታትነዋል።

ב ቤት

2እንደ ወርቅ ይቈጠሩ የነበሩ፣

የከበሩ የጽዮን ወንዶች ልጆች፣

የሸክላ ሠሪ እጅ እንደ ሠራው፣

እንዴት አሁን እንደ ሸክላ ዕቃ ሆኑ!

ג ጊሜል

3ቀበሮዎች እንኳን ግልገሎቻቸውን ለማጥባት፣

ጡታቸውን ይሰጣሉ፤

ሕዝቤ ግን በምድረ በዳ እንዳሉ ሰጎኖች፣

ጨካኞች ሆኑ።

ד ዳሌት

4ከውሃ ጥም የተነሣ፣

የሕፃናት ምላስ ከላንቃቸው ጋር ተጣበቀ፤

ልጆቹ ምግብ ለመኑ፤

ነገር ግን ማንም አልሰጣቸውም።

ה ሄ

5ምርጥ ምግብ ይበሉ የነበሩ፣

ተቸግረው በየመንገዱ ላይ ተንከራተቱ፤

ሐምራዊ ግምጃ ለብሰው ያደጉ፣

አሁን በዐመድ ክምር ላይ ተኙ።

ו ዋው

6በሕዝቤ ላይ የደረሰው ቅጣት፣

የማንም እጅ ሳይረዳት፣

በድንገት ከተገለበጠችው፣

ሰዶም ላይ ከደረሰው ቅጣት ይልቅ ታላቅ ነው።

ז ዛይን

7መሳፍንታቸው ከበረዶ ይልቅ ብሩህ፣

ከወተትም ይልቅ ነጭ ነበሩ፤

ሰውነታቸው ከቀይ ዕንየቀላ፣

መልካቸውም እንደ ሰንፌር4፥7 ወይም ላፒስ ላዙሊ ነበር።

ח ኼት

8አሁን ግን ከጥላሸት ይልቅ ጠቍረዋል፤

በመንገድም የሚያውቃቸው የለም፤

ቈዳቸው ከዐጥንታቸው ጋር ተጣብቋል፤

እንደ ዕንጨትም ደርቀዋል።

ט ቴት

9በራብ ከሚሞቱት ይልቅ፣

በሰይፍ የተገደሉት ይሻላሉ፤

ምግብ በሜዳ ላይ ካለማግኘታቸው የተነሣ፣

በራብ ደርቀው ያልቃሉ።

י ዮድ

10ሕዝቤ ባለቀበት ጊዜ፣

ምግብ እንዲሆኗቸው፣

ርኅሩኆቹ ሴቶች በገዛ እጆቻቸው፣

ልጆቻቸውን ቀቀሉ።

כ ካፍ

11እግዚአብሔር ለመቅሠፍቱ መውጫ በር ከፈተ፤

ጽኑ ቍጣውን አፈሰሰ፤

መሠረቷን እንዲበላ፣

በጽዮን እሳት ለኰሰ።

ל ላሜድ

12ጠላቶችም ሆኑ ወራሪዎች፣

የኢየሩሳሌምን በሮች ጥሰው ይገባሉ ብለው፣

የምድር ነገሥታት፣

ወይም ከዓለም ሕዝብ አንዳቸውም አላመኑም።

מ ሜም

13ይህ ግን ከነቢያት ኀጢአት፣

ከካህናቷም መተላለፍ የተነሣ ሆኗል፤

በውስጧ፣

የጻድቃንን ደም አፍስሰዋልና።

נ ኑን

14እንደ ታወሩ ሰዎች፣

በየመንገዱ ላይ ይደናበራሉ፤

ማንም ሰው ደፍሮ ልብሳቸውን መንካት እስከማይችል ድረስ፣

በደም እጅግ ረክሰዋል።

ס ሳሜክ

15ሰዎች “ሂዱ! እናንት ርኩሳን!” ብለው ይጮኹባቸዋል፤

“ወግዱ! ወግዱ! አትንኩ!” ይሏቸዋል፤

ሸሽተው በሚቅበዘበዙበትም ጊዜ፣

በአሕዛብ መካከል ያሉ ሰዎች፣

“ከእንግዲህ በዚህ መቀመጥ አይገባቸውም!” ይላሉ።

ע ዐዪን

16እግዚአብሔር ራሱ በትኗቸዋል፤

ከእንግዲህ ወዲያ አይጠብቃቸውም፤

ካህናቱ አልተከበሩም፤

ሽማግሌዎቹም ከበሬታ አላገኙም።

פ ፌ

17ከሁሉም በላይ በከንቱ ርዳታን ስንጠባበቅ፣

ዐይኖቻችን ደከሙ፤

ከግንብ ማማችን ላይ ሆነን፣

ሊያድን ከማይችል ሕዝብ ርዳታ ጠበቅን።

צ ጻዲ

18ሰዎች እግር እግራችንን ተከታተሉን፤

ስለዚህ በመንገዳችን መሄድ አልቻልንም፤

መጨረሻችን ቀርቧል፤ ቀኖቻችንም ተቈጥረዋል፤

ፍጻሜያችን መጥቷልና።

ק ቆፍ

19ከሰማይ ንስሮች ይልቅ፣

ጠላቶቻችን ፈጣኖች ናቸው፤

በተራሮች ላይ አሳደዱን፤

በምድረ በዳም ሸመቁብን።

ר ሬሽ

20በእግዚአብሔር የተቀባው፣ የሕይወታችን እስትንፋስ፣

በወጥመዳቸው ተያዘ፤

በጥላው ሥር፣

በአሕዛብ መካከል እንኖራለን ብለን አስበን ነበር።

ש ሲን እና ሺን

21አንቺ በዖፅ ምድር የምትኖሪ፣

የኤዶምያስ ሴት ልጅ ሆይ፤ ደስ ይበልሽ፤ ሐሤትም አድርጊ፤

ነገር ግን ለአንቺም ደግሞ ጽዋው ይደርስሻል፤

ትሰክሪያለሽ፤ ዕርቃንሽንም ትጋለጫለሽ።

ת ታው

22የጽዮን ልጅ ሆይ፤ ቅጣትሽ ያበቃል፤

እርሱም የስደትሽን ዘመን አያራዝምም፤

ነገር ግን አንቺ የኤዶምያስ ልጅ ሆይ፤

ኀጢአትሽን ይቀጣል፤

ክፋትሽንም ይፋ ያወጣል።