Obadia 1 – APSD-CEB & BDS

Ang Pulong Sa Dios

Obadia 1:1-21

1Mao kini ang gipadayag sa Ginoong Dios kang Obadia mahitungod sa nasod sa Edom.

Silotan sa Ginoo ang Edom

Nadungog nato nga mga Israelinhon ang balita gikan sa Ginoo, nga nagpadala siya ug mensahero ngadto sa mga nasod sa pag-aghat kanila sa pakig-gubat batok sa nasod sa Edom. 2Kay miingon ang Ginoo ngadto sa mga taga-Edom, “Paminaw! Himuon ko kamong pinakaubos sa mga nasod, ug tamayon gayod nila kamo. 3Nagaingon kamo nga walay makalaglag kaninyo tungod kay nagapuyo kamo sa batoon ug habog nga pangpang. Apan nianang inyong pagpasigarbo gilimbongan ninyo ang inyong kaugalingon. 4Kay bisan pag sama sa salag sa agila kahabog ang inyong gipuy-an, o ibutang pa ninyo kini taliwala sa mga bitoon,1:4 Kay bisan… mga bitoon: sa literal, Kay bisan pag molupad kamog labihan kataas sama sa agila, o magsalag taliwala sa mga bitoon. laglagon ko gihapon kamo. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.

5“Dili ba nga kon mangawat ang mga kawatan sa panahon sa kagabhion, kuhaon ra man nila ang ilang magustohan? Ug dili ba nga ang mga tigpamupo ug ubas magbilin man ug mahagdaw sa uban?1:5 Nabatasan sa mga Israelinhon nga sa panahon sa ting-ani, magbilin sila ug mahagdaw sa mga kabos. Tan-awa ang Lev. 19:10; Deu. 24:21. Posible nga mao usab kini ang batasan sa mga taga-Edom. Apan kamo, hutdon gayod ug laglag sa inyong mga kaaway! 6Pangitaon nila ug kuhaon ang mga bahandi ninyong mga kaliwat ni Esau. 7Limbongan kamo sa inyong kaabin nga mga nasod, ug abugon gikan sa inyong dapit. Sila nga nakig-uban kaninyo sa pagpangaon maoy magbutang ug laang alang kaninyo, ug dili kamo makamatikod niini. 8Ako, ang Ginoo, nagaingon nga sa panahon nga silotan ko na kamo, laglagon ko ang inyong maalamon nga mga tawo, ug wagtangon ko ang mga maalamon sa Bukid ni Esau.1:8 Bukid ni Esau: Ang Edom ginatawag usahay ug Esau subay sa ngalan sa katigulangan sa mga lumulupyo niining lugara. 9Mangurog sa kahadlok ang inyong mga sundalo sa lungsod sa Teman, busa mangamatay kamong tanan nga anaa sa Bukid ni Esau.”

Ang Sala sa mga Taga-Edom

10“Tungod sa inyong kabangis ngadto sa mga kaliwat ni Jacob, nga inyong kadugo, maulawan kamo ug laglagon sa hingpit. 11Wala lang kamo magtagad sa dihang gisulong ang Jerusalem sa mga langyaw. Gipasagdan lang ninyo nga kuhaon nila ang mga bahandi sa Jerusalem ug bahin-bahinon pinaagi sa pagripa. Nahisama lang kamo kanila nga mga kaaway sa Israel. 12Wala unta ninyo ikalipay ang katalagman nga nahiagoman sa katawhan sa Juda, nga inyong kadugo. Wala unta kamo magmaya sa panahon sa ilang kalaglagan. Ug wala unta kamo manghambog sa panahon sa ilang kalisod. 13Wala unta kamo mosulod sa siyudad sa akong katawhan sa panahon sa ilang kalaglagan, ug manguha sa ilang bahandi. Ug wala unta kamo maglipay sa panahon sa ilang pag-antos. 14Wala unta kamo mag-atang sa gisang-an sa mga dalan sa pagpamatay sa mga nangikyas gikan sa Jerusalem. Ug wala unta ninyo sila itugyan sa mga kaaway sa panahon sa ilang kalisod.”

Pagasilotan sa Dios ang mga Nasod

15Wala unta ninyo kadto himoa sa Jerusalem tungod kay hapit na ang adlaw nga hukman ko ang tanang nasod. Ug kon unsa ang inyong gibuhat sa uban, mao usab kana ang pagabuhaton kaninyo. Kon unsa ang inyong pagtagad sa uban, mao usab kana ang ibalos kaninyo. 16Maingon nga gisilotan ang akong mga katawhan1:16 ang akong mga katawhan: sa Hebreo, kamo. didto sa akong balaan nga bukid,1:16 balaan nga bukid: o, Bukid sa Zion. silotan usab ang tanang nasod. Silotan ko gayod sila sa hilabihan hangtod nga mangahanaw sila.”

Magmadaogon ang Israel

17“Apan may makaikyas nga mga Israelinhon ngadto sa Bukid sa Zion, ug mahimo na usab kining balaan nga dapit. Maangkon pag-usab sa mga kaliwat ni Jacob ang mga yuta nga ilang gipanag-iyahan kaniadto. 18Ang mga kaliwat ni Jacob ug Jose1:18 kaliwat ni Jacob ug ni Jose: Si Jacob nagarepresentar sa katawhan sa Juda, ug si Jose nagarepresentar sa katawhan sa Israel. mahisama sa kalayo. Maingon nga lamyon sa kalayo ang dagami, laglagon usab sa hingpit sa kaliwat ni Jacob ug ni Jose ang kaliwat ni Esau ug wala gayoy mahibilin niini. Mahitabo gayod kini, kay ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.

19“Sakopon sa mga Israelinhon nga taga-Negev1:19 Negev: Ang habagatan sa Juda. ang Bukid ni Esau, ug sakopon sa mga Israelinhon nga nagapuyo sa kabungtoran sa kasadpan1:19 kabungtoran sa kasadpan: sa Hebreo, Shefela. ang yuta sa mga Filistihanon. Sakopon sa mga Israelinhon ang yuta sa Efraim ug Samaria. Ug sakopon sa tribo ni Benjamin ang Gilead. 20Sakopon sa daghang mga Israelinhon nga gikan sa pagkabihag ang yuta sa mga Canaanhon hangtod sa Zarefat, ug sakopon sa mga taga-Jerusalem nga gikan sa pagkabihag sa Sepharad ang mga lungsod sa Negev. 21Motungas ang mga tigpanalipod sa Israel sa Bukid sa Zion, sa pagdumala sa mga katawhan sa Bukid ni Esau. Ug ako, ang Ginoo, mao ang magahari.”

La Bible du Semeur

Abdias 1:1-21

1Révélation reçue par Abdias.

Le Seigneur, l’Eternel ╵déclare sur Edom1 Peuple descendant d’Esaü (Gn 25.19-26 ; 36.1-43) installé au sud-est de la mer Morte, très souvent hostile à Israël (voir v. 10 et note ; Nb 20.21 ; Dt 23.8). :

j’ai entendu1 j’ai entendu: d’après l’ancienne version grecque et Jr 49.14. ╵une nouvelle

venant de l’Eternel,

et un héraut ╵a été envoyé ╵parmi les autres peuples :

Levez-vous, leur dit-il.

Partons en guerre contre Edom1 Les v. 1-4 ont leur parallèle en Jr 49.14-16 ; les v. 5-6 en Jr 49.9-10. L’idée du v. 8 se retrouve en Jr 49.7..

Le jugement d’Edom

La ruine d’Edom

2Je vais te rendre ╵petit parmi les peuples

et tu seras très méprisé.

3Car ton orgueil t’égare,

toi qui as ta demeure ╵dans les creux du rocher3 rocher, en hébreu séla, est peut-être une allusion à la ville du même nom, taillée dans le roc, capitale d’Edom (2 R 14.7). Séla était peut-être sur le même site que la Pétra ultérieure des Nabatéens, qui elle est bien connue ; elle se situait en tout cas dans la même région..

Toi dont l’habitation ╵est haut perchée,

tu te dis en toi-même :

« Qui m’en fera descendre ? »

4Si comme l’aigle ╵tu t’élevais,

et quand bien même ╵ton nid serait placé ╵au milieu des étoiles,

je t’en ferais descendre,

l’Eternel le déclare.

5Si des voleurs ╵ou des pillards ╵viennent chez toi ╵pendant la nuit,

ils saccageront tout.

Ne s’empareront-ils pas de tes biens ╵jusqu’à ce qu’ils en aient assez ?

Si des vendangeurs pénètrent chez toi,

ne laisseront-ils pas ╵que ce qui se grappille ?

6O ! Esaü, ╵comme on te fouille !

On met à jour ╵tous tes trésors cachés.

7Tous tes alliés ╵t’ont refoulé ╵jusque sur ta frontière.

Tous tes amis te trompent ╵et te réduisent ╵en leur pouvoir.

Tes associés ╵tendent7 Tes associés tendent. Autre traduction : ils profitent de ton hospitalité pour tendre. des pièges sous tes pas.

Il n’y a en Edom ╵aucun discernement.

8En ce jour-là,

l’Eternel le déclare,

je vais faire périr ╵tous les sages d’Edom,

je ferai disparaître ╵tout le discernement ╵de la montagne d’Esaü.

9Tes guerriers, ô Témân9 Ville ou région d’Edom qui représente ici tout le pays (voir Jr 49.7 ; Am 1.12)., ╵seront pris de panique

si bien qu’au grand massacre,

tout homme sera retranché ╵de la montagne d’Esaü.

Contre ceux qui profitent du malheur d’autrui

10Tu t’es montré violent ╵envers Jacob ton frère,

c’est pourquoi tu seras ╵couvert de honte

et tu disparaîtras ╵à tout jamais10 Voir v. 10-14 : Abdias fait référence à une participation édomite soit lors du sac de Jérusalem sous Yoram, vers 845 av. J.-C. (voir 2 Ch 21.8-10, 16-17) soit lors de la prise de Jérusalem par les Babyloniens en 587 av. J.-C. (2 R 25.8-12 ; Ps 137.7 ; Ez 25.12-14 ; 35)..

11Car tu étais présent11 D’autres comprennent : tu te tenais à l’écart.

en ce jour où des étrangers ╵emportaient ses richesses,

lorsque des étrangers ╵pénétraient dans sa ville,

et, en tirant au sort, ╵se partageaient entre eux ╵le butin de Jérusalem.

Oui, toi aussi, ╵tu as agi comme eux.

12Non, tu n’aurais pas dû ╵te complaire au spectacle ╵au jour du malheur de ton frère,

au jour de sa détresse.

Non, tu n’aurais pas dû ╵te réjouir ╵au détriment des Judéens

au jour de leur désastre,

ni ouvrir grand la bouche ╵pour insulter et te moquer

au jour de leur angoisse.

13Et tu n’aurais pas dû ╵pénétrer dans la ville de mon peuple

au jour de son malheur,

ni te complaire, ╵oui, toi aussi, ╵à la vue de ses maux,

ni t’emparer ╵de toutes ses richesses

au jour de son malheur !

14Non, tu ne devais pas

te tenir là ╵au carrefour des routes14 au carrefour des routes. Autre traduction : après avoir brisé son joug (voir Gn 27.40).

pour massacrer ses rescapés

et pour livrer ╵les derniers survivants

au jour de leur détresse !

Le jour de l’Eternel

15Le jour est proche ╵où l’Eternel jugera tous les peuples

et l’on te traitera ╵comme tu as traité les autres :

le mal que tu as fait ╵retombera sur toi.

16Vous avez bu ╵la coupe de l’orgie16 D’autres comprennent : vous, les Judéens, vous avez bu la coupe de colère. ╵sur ma sainte montagne :

De même, tous les peuples étrangers ╵ne cesseront de boire ╵la coupe de colère16 Voir Jr 25.15-29..

Ils la boiront, ╵et ils l’avaleront,

puis ils seront anéantis.

17Mais sur le mont Sion ╵il y aura des rescapés :

ce sera un lieu saint.

Le peuple de Jacob ╵spoliera à son tour

ceux qui l’auront spolié.

18Le peuple de Jacob ╵sera semblable au feu,

les enfants de Joseph ╵seront comme une flamme ;

les enfants d’Esaü, par contre, ╵seront comme du chaume :

ceux-ci embraseront ceux-là ╵et les consumeront ;

il ne réchappera ╵pas un seul survivant ╵parmi les enfants d’Esaü :

l’Eternel le déclare.

A l’Eternel appartiendra le règne

19Ceux du Néguev s’empareront ╵de la montagne d’Esaü

et ceux qui vivent dans la plaine ╵posséderont la Philistie.

Ils viendront occuper19 Ils viendront occuper: une modification légère du texte hébreu traditionnel permet de lire : Jérusalem possédera. ╵le territoire d’Ephraïm,

qui est celui de Samarie.

Les gens de Benjamin ╵s’empareront de Galaad19 Galaad, à l’est du Jourdain, région rattachée au royaume du Nord.,

20et les déportés d’Israël ╵ – toute une armée –

posséderont ╵le pays des Cananéens ╵jusque vers Sarepta.

Les exilés à Sardes20 Sarepta: entre Tyr et Sidon (voir 1 R 17.9), sur la côte de la Méditerranée. Sardes: en hébreu, Sepharad. Très certainement Sardes en Asie Mineure. Selon d’autres, Sparte en Grèce., ╵déportés de Jérusalem,

posséderont ╵les villes du Néguev.

21Des sauvés21 D’après les versions. Le texte hébreu traditionnel a : des sauveurs. graviront ╵le mont Sion

pour dominer ╵sur les monts d’Esaü21 graviront le mont Sion… d’Esaü. Autre traduction : sur le mont Sion, iront exercer leur domination sur la montagne d’Esaü..

Alors l’Eternel régnera !