Nagrebelde si Kora ug ang Iyang mga Kauban
1-2Karon, nagrebelde kang Moises si Kora nga anak ni Izhar, nga kaliwat ni Kohat, nga anak ni Levi. Kauban niya sa pagrebelde si Datan ug si Abiram nga mga anak ni Eliab, ug si On nga anak ni Pelet nga pulos gikan sa tribo ni Reuben. May kauban pa silang 250 ka inila ug pinili nga lalaking mga pangulo sa katilingban sa mga Israelinhon. 3Naghiusa sila sa pagsupak kang Moises ug kang Aaron, ug miingon, “Sobra na kining inyong gibuhat kanamo! Nganong ipalabaw man ninyo ang inyong kaugalingon nga ang tibuok katilingban man sa Israel ang gipili ug ginaubanan sa Ginoo?”
4Pagkadungog niini ni Moises mihapa siya ug nagaampo sa Ginoo. 5-6Unya miingon siya kang Kora ug sa tanang sumusunod niini, “Ugma sa buntag ipadayag sa Ginoo kon kinsa ang tinuod nga iya, ug kinsa ang iyang gipili nga mag-alagad kaniya isip pari.16:5-6 gipili… pari: sa literal, putli o balaan. Paduolon niya sa iyang presensya ang iyang gipili. Busa mao kini ang inyong buhaton ugma: Pagkuha kamo ug mga sudlanan sa insenso. 7Butangi ninyo kinig baga ug insenso, ug dad-a sa presensya sa Ginoo. Unya makita nato kon kinsa gayod ang pilion sa Ginoo nga mag-alagad kaniya. Kamong mga Levita mao ang nagaabusar!”
8Miingon pa gayod si Moises kang Kora, “Paminaw kamo, mga Levita! 9Dili pa ba igo alang kaninyo nga sa tanang mga Israelinhon kamo ang gipili sa Dios sa Israel aron makaduol sa iyang presensya sa pag-alagad diha sa iyang Tolda ug sa pag-alagad alang sa katilingban? 10Gipili niya kamo nga mag-alagad kaniya, unya karon gusto pa ninyo nga mahimong pari? 11Si kinsa man si Aaron nga magbagulbol man kamo batok kaniya? Ang tinuod, ikaw ug ang imong mga sumusunod naghiusa batok sa Ginoo ug dili kang Aaron.”
12Pagkahuman, gipatawag ni Moises si Datan ug si Abiram, nga mga anak ni Eliab. Apan miingon sila, “Dili kami moanha! 13Dili pa ba igo nga gikuha mo kami gikan sa Ehipto diin ang yuta maayo ug mabungahon16:13 yuta… mabungahon: sa Hebreo, yuta nga nagaagas ang gatas ug dugos. Mao usab bersikulo 14. aron patyon lang dinhi sa kamingawan? Unya karon gusto ka pang magpahari-hari kanamo? 14Gawas pa niana, wala mo kami dad-a sa yuta nga maayo ug mabungahon, o hatagig mga uma o ubasan nga among panag-iyahon. Karon, gusto mo pa gayod kaming tontohon? Dili kami moanha kanimo!”
15Nasuko pag-ayo si Moises ug miingon siya sa Ginoo, “Ayaw dawata ang ilang mga halad. Wala ako makasala kang bisan kinsa kanila; wala akoy gikuha kanila nga bisan usa ka asno.”
16Miingon si Moises kang Kora, “Ugma, ikaw ug ang imong mga sumusunod, pangadto kamo sa presensya sa Ginoo didto sa Tolda nga Tagboanan, ug si Aaron moadto usab didto. 17Ang kada usa sa imong 250 ka mga sumusunod padad-a ug sudlanan sa insenso. Pabutangi kini ug insenso ug ihalad sa Ginoo. Kamo ni Aaron magdala usab ug tagsa ka sudlanan sa insenso.”
18Busa ang matag usa nagdala ug sudlanan sa insenso ug gibutangan kinig insenso ug baga, ug mibarog sila uban kang Moises ug kang Aaron didto sa pultahan sa Tolda nga Tagboanan. 19Ang tibuok katilingban nga gikombinsi ni Kora nga magrebelde kang Moises ug Aaron nagtigom usab didto sa pultahan sa Tolda nga Tagboanan. Unya ang gamhanang presensya sa Ginoo nagpakita sa tibuok katilingban. 20Miingon ang Ginoo kang Moises ug kang Aaron, 21“Palayo kamo gikan niining mga tawhana kay pamatyon ko sila dayon.”
22Apan mihapa si Moises ug si Aaron ug miingon, “O Dios nga tinubdan sa kinabuhi sa tanang katawhan,16:22 O Dios nga tinubdan sa kinabuhi sa tanang katawhan: o, Dios nga Dios sa mga espiritu sa tanang binuhat. masuko ka ba diay sa tibuok katilingban nga usa man lang ka tawo ang nakasala?” 23Miingon ang Ginoo kang Moises, 24“Ingna ang katilingban nga magpalayo sila sa mga tolda nila ni Kora, Datan, ug Abiram.”
25Giadtoan ni Moises si Datan ug si Abiram, ug nagsunod kaniya ang mga tigdumala sa Israel. 26Dayon giingnan niya ang katilingban, “Palayo kamo sa mga tolda niining daotang mga tawo! Ayaw kamo paghikap sa bisan unsa nga ilang gipanag-iyahan, kay kon himuon ninyo kini laglagon kamo uban kanila tungod sa tanan nilang sala.” 27Busa nagpalayo gikan sa mga tolda nila ni Kora, Datan, ug Abiram ang mga tawo. Nanggawas si Datan ug si Abiram ug nanindog sa pultahan sa ilang mga tolda uban sa ilang mga asawa ug mga kabataan.
28Miingon si Moises sa mga tawo, “Pinaagi niini mahibaloan ninyo nga ang Ginoo mao ang nagpadala kanako sa paghimo niining mga butanga ug dili kini akong kagustohan! 29Kon mamatay sa natural nga kamatayon kining mga tawhana, nagpasabot kini nga wala ako ipadala sa Ginoo. 30Apan kon maghimo ang Ginoo ug kahibulongang butang, ug mapikas ang yuta ug lamyon sila nga buhi uban sa tanan nilang kabtangan ngadto sa kalibotan sa mga patay, mahibaloan ninyo nga kining mga tawhana nagsalikway sa Ginoo.”
31Human ug sulti ni Moises, napikas ang yuta nga gibarogan ni Datan ug ni Abiram, 32ug gilamoy sila ug ang ilang mga pamilya, uban ang tanang mga sumusunod ni Kora ug ang tanan nilang kabtangan. 33Gilamoy silang tanan nga buhi lakip ang tanan nilang kabtangan. Unya mibalik ug tak-om ang yuta ug nahanaw sila sa katilingban. 34Sa dihang nabati ang ilang pagpaniyagit, mipahilayo ang tanang mga Israelinhon nga nagpalibot ug miingon, “Basig lamyon usab kita sa yuta!”
35Unya nagpadala ug kalayo ang Ginoo, ug gilamoy sa kalayo ang 250 ka mga sumusunod ni Kora nga naghalad ug insenso.
36Miingon ang Ginoo kang Moises, 37“Ingna si Eleazar nga pari, nga anak ni Aaron, nga kuhaon niya ang mga sudlanan sa insenso gikan sa kalayo, kay balaan kini nga sudlanan. Ingna usab siya nga ikatag sa layo ang mga baga. 38Bahin sa mga sudlanan nga gikan niining mga tawo nga nangamatay tungod sa ilang mga sala, ipapipi kini hangtod pwede na itaklap sa halaran, kay gihalad kini ngadto sa Ginoo ug nahimo kining balaan. Kini nga taklap sa halaran mahimong usa ka pasidaan alang sa mga Israelinhon.”
39-40Busa sumala sa gisugo sa Ginoo pinaagi kang Moises, gipanguha ni Eleazar ang bronsi nga mga sudlanan sa insenso nga gipangdala niadtong mga nangasunog, ug gipapipi niya kini aron ihaklap sa halaran. Usa kini ka pasidaan alang sa mga Israelinhon, nga walay bisan usa kanila nga makaduol sa halaran aron sa pagsunog ug insenso sa presensya sa Ginoo gawas lang sa mga kaliwat ni Aaron, aron dili mahitabo kanila ang nahitabo kang Kora ug sa mga sumusunod niini.
41Apan pagkasunod adlaw, nagbagulbol na usab ang tibuok katilingban kang Moises ug kang Aaron. Miingon sila, “Gipamatay ninyo ang katawhan sa Ginoo!”
42Samtang nagtigom sila aron sa pagdala sa ilang reklamo ngadto kang Moises ug kang Aaron, miatubang sila sa Tolda nga Tagboanan ug nakita nila nga natabonan kini sa panganod ug nagpakita ang gamhanang presensya sa Ginoo. 43Unya, si Moises ug si Aaron miadto sa atubangan sa Tolda 44ug miingon ang Ginoo kang Moises, 45“Palayo kamo nianang mga tawhana kay laglagon ko sila karon dayon.”
Mihapa dayon silang duha.
46Unya miingon si Moises kang Aaron, “Kuhaa ang imong sudlanan sa insenso ug butangi kinig insenso ug baga gikan sa halaran. Ug adto dayon sa katilingban ug paghalad sa Ginoo aron maluwas sila sa ilang mga sala, kay nasuko na ang Ginoo ug nagsugod na ang katalagman.” 47Busa gituman ni Aaron ang gisugo ni Moises, ug midagan siya ngadto sa taliwala sa katilingban. Nagsugod na ang katalagman diha sa mga tawo, apan gihalad gihapon ni Aaron ang insenso aron mapasaylo ang mga tawo. 48Mibarog siya sa tunga-tunga sa mga tawong nangamatay ug sa mga buhi, dayon miundang ang katalagman. 49Apan 14,700 ang nangamatay tungod sa katalagman walay labot niadtong namatay tungod kang Kora. 50Unya mibalik si Aaron kang Moises didto sa pultahan sa Tolda nga Tagboanan, tungod kay miundang na man ang katalagman.
A revolta de Coré
1Um dia, Coré, filho de Izar, neto de Coate e descendente de Levi, foi ter com Datã e Abirão, filhos de Eliabe, e ainda com Om, filho de Pelete, estes três últimos da tribo de Rúben, 2e conspiraram juntos, incitando uma quantidade de gente à revolta contra Moisés. Estiveram envolvidos 250 homens, com responsabilidades na chefia do povo.
3Foram ter com Moisés e com Aarão e disseram-lhes: “Já chega da vossa presunção. Vocês não são melhores do que qualquer outro. Todos em Israel são uma nação santa para o Senhor e ele está com cada um de nós. Que direito têm vocês de se porem em evidência, clamando que devemos obedecer-vos e fazer tudo como se fossem maiores do que qualquer um entre todo este povo do Senhor?”
4Quando Moisés ouviu isto caiu com o rosto em terra. 5E disse a Coré e aos que estavam com ele: “Pela manhã o Senhor vos mostrará quem é seu, quem é santo e quem é que ele escolheu para se aproximar dele. 6Façam isto: Tu, Coré, e os que estão contigo, tomem incensários; 7acendam-nos e deitem-lhes incenso perante o Senhor amanhã de manhã; veremos quem o Senhor escolheu; esse será o consagrado. Já chega da vossa presunção, filhos de Levi!”
8Moisés disse ainda mais isto a Coré: 9“Parece-vos então pouca coisa que o Deus de Israel vos tenha escolhido de entre todo o povo de Israel para estarem junto dele, trabalhando no tabernáculo do Senhor, apresentando-se perante o povo para os servir no culto? 10Será que de nada vale que vos tenha dado esta tarefa só a vocês, os levitas? E agora pretendem também o sacerdócio? 11Porque é isto, afinal, que vocês realmente procuram! É por isso que se revoltam contra Senhor! Que vos fez Aarão para não estarem satisfeitos com ele?”
12Moisés mandou ainda chamar Datã e Abirão, os filhos de Eliabe, mas eles recusaram vir. 13“E tu também achas pouco”, retorquiram com azedume, “que nos tenhas tirado duma terra onde jorra leite e mel, para nos matares aqui neste deserto terrível, e que queiras agora tornar-te nosso rei? 14Para além disso, nunca chegaste a levar-nos para a tal bela terra que nos prometeste, onde jorra leite e mel, nem nos deste campos e vinhas por herança. Quem queres tu enganar? Não, não vamos ter contigo!”
15Moisés estava extremamente indignado e disse ao Senhor: “Não aceites os seus sacrifícios! Tu sabes que nunca tirei um só jumento que fosse deles, que nunca os prejudiquei.”
16E disse a Coré: “Vem aqui amanhã à presença do Senhor com os que te acompanham. Aarão estará também aqui. 17Não se esqueçam de trazer os vossos incensários e o incenso; um incensário para cada um, ou seja, 250 ao todo. Aarão trará também o seu.”
18Eles assim fizeram. Vieram com os incensários, acenderam-nos, puseram-lhes o incenso e colocaram-se à entrada da tenda do encontro, com Moisés e com Aarão. 19Entretanto, Coré já tinha sublevado toda a nação contra Moisés e Aarão, pelo que toda a gente se juntou para ver. Então a glória do Senhor apareceu a todo o povo, 20e o Senhor disse a Moisés e a Aarão: 21“Afasta-te dessa multidão, para que possa destruí-los num instante!”
22Mas Moisés e Aarão caíram com os seus rostos em terra: “Ó Deus, Deus de toda a humanidade”, rogaram, “deverá a tua cólera cair sobre todos, quando afinal o pecado foi de um só?”
23Então o Senhor respondeu-lhe: 24“Diz ao povo que se afaste das tendas de Coré, Datã e Abirão.”
25Moisés correu para as tendas deles, seguido de perto pelos anciãos de Israel. 26“Depressa”, gritou para o povo, “afastem-se das tendas destes homens malvados, e nem sequer toquem seja no que seja que lhes pertença, para que não se identifiquem com os seus pecados e sejam destruídos com eles!”
27O povo afastou-se das tendas dos três homens indicados. Datã e Abirão saíram das suas tendas e ficaram de pé, à entrada, juntamente com as mulheres, os filhos e as criancinhas.
28Moisés disse: “Agora hão de ver que foi o Senhor quem mandou fazer tudo o que eu fiz; que não foi por minha própria vontade. 29Se estas pessoas morrerem de morte natural, ou por algum mero acidente ou por doença, então o Senhor não me enviou. 30Mas se o Senhor fizer um milagre, e se o chão se abrir e os tragar, a eles assim como tudo o que lhes pertence, e descerem vivos ao mundo dos mortos16.30 No hebraico, Sheol, é traduzido, ao longo do livro, por mundo dos mortos. Segundo o pensamento hebraico do Antigo Testamento, é o lugar dos mortos, mas não necessariamente como um sepulcro ou sepultura, que é um lugar de morte e definhamento, mas sim um lugar de existência consciente, embora sombria e infeliz., então ficarão a saber dessa forma que estes homens rejeitaram o Senhor.”
31Mal tinha acabado de dizer isto quando o chão se abriu de repente debaixo deles, 32e uma grande fenda os tragou, juntamente com as tendas, as suas famílias e amigos que estavam com eles, além de todas as coisas que eram deles. 33Foram sepultados vivos e a terra fechou-se de novo sobre eles. Morreram portanto dessa forma. 34Todo o povo de Israel fugira com os gritos, temendo serem também tragados pela terra.
35A seguir, veio fogo do céu, da parte de Senhor, e queimou os 250 homens que ofereciam incenso.
36O Senhor disse a Moisés: 37“Diz a Eleazar, filho de Aarão, o sacerdote, que tire esses incensários do fogo; porque são santos, foram dedicados a mim. 38Deverá também espalhar o incenso que arde nos incensários daqueles homens que pecaram, e que por isso perderam a vida. Com os incensários façam chapas e estendam-nas sobre o altar, visto que os incensários são santos por terem sido usados perante o Senhor. Essas chapas no altar servirão de lembrança ao povo de Israel.”
39Eleazar o sacerdote pegou então nos 250 incensários de bronze e fez com eles folhas de metal para cobrir o altar, 40para que o povo de Israel não se esquecesse mais de que ninguém está autorizado, ninguém que não seja descendente de Aarão, a vir perante o Senhor queimar incenso, sob o risco de lhe acontecer a mesma coisa que a Coré e aos seus seguidores. Assim foram cumpridas as direções dadas a Moisés pelo Senhor.
41No entanto, logo na manhã seguinte, todo o povo começou de novo a murmurar contra Moisés e Aarão dizendo: “Mataram o povo do Senhor!” 42Em breve começou a formar-se um grande levantamento. A certa altura, dirigiram-se contra a tenda do encontro e logo apareceu a nuvem; e toda a gente viu a tremenda glória do Senhor.
43Moisés e Aarão chegaram-se, puseram-se à entrada da tenda do encontro, 44e o Senhor disse a Moisés: 45“Afasta-te desse povo, para que possa destruí-los já.”
Mas ambos caíram com os rostos em terra. 46E Moisés disse a Aarão: “Depressa, traz um incensário, acende-o com fogo do altar, põe nele incenso e leva-o rapidamente pelo meio do povo para fazer expiação por eles; porque já a cólera do Senhor está a atuar; a praga já começou a atingi-los!”
47Aarão fez como Moisés lhe dissera; correu por entre o povo, visto que se estava a espalhar a praga, e com o incenso no incensário fez expiação por eles. 48Colocou-se entre os mortos e os vivos e a praga cessou; 49contudo ainda morreram 14 700 pessoas, além das que tinham perecido antes, aquando da rebelião de Coré. 50Então Aarão regressou até junto de Moisés à entrada da tenda do encontro. Foi assim que a praga terminou.
