Alaot ang Nineve
1Alaot ang siyudad sa dugo, puno sa bakak, puno sa kawat, walay higayon nga walay biktima. 2Ang liki sa witik, ang kagay sa mga ligid, nagdagan nga mga kabayo ug makakurat nga mga karwahi. 3Mihasmag nga mga kabalyero, misilaw nga mga espada, nagpangidlap nga mga bangkaw Daghan ang mga angol, nagbuy-od nga mga patayng lawas, lawas nga dili na maihap, katawhan nangapandol sa mga minatay. 4Tanan tungod sa pagpatuyang sa kaulag, sa buring, nga makadani, kerida sa mubarang. Nagaulipon sa kanasuran ang iyang prostitusyon ug mga tawo sa iyang pangabat.
5Ako batok kanimo, nagaingon ang Ginoo nga Makagagahum. Akong ipataas ang imong saya sa imong nawong. Ako ipakita sa kanasuran ang imong pagkahubo ug ang mga gingharian sa imong kaulawan. 6Ako kang labayon ug hugaw, itrato ko ikaw nga talamayon ug talan-awon sa kaulawan. 7Ang tanan nga makakita kanimo mopahilayo ug moingon; Ang Nineve nalumpag na kinsa man ang magbangutan alang kaniya? Asa man ko mangita ug usa nga mohupay kanimo?
8Mas maayo pa ba ikaw sa Tebes, nahimutang Nil, uban sa tubig nga nagpalibut kaniya? Ang sapa maoy iyang panalipod, ug ang tubig maoy iyang paril. 9Kusi ug ang Ehipto mao ang iyang walay Kinutobang kusog; Ang Put ug ang Libya mao ang mga kaanib. 10Apan gidala siya nga binilanggo, ug mibiya sila nga binihag; ang iyang mga masuso gidugmok nga pino sa matag eskinita. Giripahan ang iyang mga tinamod, ug ang tanan niyang bantugan gipang-kadinahan. 11Ikaw usab mahimong hubog; motago ikaw ug mangita ug dalangpanan batok sa kaaway. 12Ang tanan nimong kota mahisama sa kahoyng igera uban sa ilang nahaunang hinog nga mga bunga; kon kini paga-uyogon, nga mangahulog sa baba sa makaon niini. 13Lantawa ang imong mga tropa sila puros walay kusog. Ang ganghaan sa imong kayutaan bukas alang sa imong mga kaaway; ang kalayo milamoy sa mga rehas sa imong ganghaan.
14Pagkuhag tubig ug pangandam sa paglikos; lig-ona ang imong depensa! Trabahoa ang kolonon, igiok ang hulmahan, ayoha ang batong tisa. 15Didto ang kalayo mout-ot nimo; ug ang espada moputol kanimo. Sila molamoy sama sa duot sa mga dulon. Mosanay sama sa mga apan-apan, mosanay sama sa mga dulon.
Midaghan kamo sama sa mga dulon! 16Imong gipasanay ang gidaghanon sa mga tigpatigayon hangtud nga midaghan sila labaw pa sa mga kabituonan sa kalangitan, apan sama sa mga dulon, huboan nila ang yuta ug molupad sila pahilayo. 17Ang imong mga gwardiya sama sa dulon, ang imong mga opisyales sama sa panon sa dulon nga nagpahiluna sa mga paril sa mabugnaw nga adlaw apan sa dihang mipakita ang adlaw manglupad sila, ug walay usa ang nasayud hain sila.
18Hari sa Asiria, ang imong mga magbalantay nangatulog lang; ang imong mga halangdon mihigda sa pagpahulay, ang imong katawhan nagkatibulaag sa kabukiran ng walay usa nga motigom kanila. 19Walay makatambal kanimo; kay ang imong samad makamatay. Ang tanan nga makadungog sa balita mopakpak sailang mgakamot sa imong pagtumba; kay kinsa man ang wala makabati sa imong walay kinutoban nga kabangis.
Ninewe Nnome
1Nnome nka mogya kuropɔn
a atoro ne korɔn ahyɛ no ma
na amanehunufo mpa mu da!
2Apɔnkɔkafo abaa regyigye,
nteaseɛnam nhankare reyɛ kirididi
Apɔnkɔ rehuruhuruw
ne nteaseɛnam redankyidankyi.
3Apɔnkɔ ne wɔn sotefo ko kɔ wɔn anim;
afoa twa yerɛw yerɛw,
na mpeaw nso pa yerɛw yerɛw.
Atɔfo bebree,
awufo a bi deda bi so,
afunu a wontumi nkan wɔn dodow
a nnipa tiatia so.
4Eyi nyinaa fi oguamanfo bi akɔnnɔ,
ntafowayifo no nnaadaa dodow no.
Ɔno na ɔde nʼaguamammɔ tɔn amanaman
na ɔde ne ntafowayi tɔn nnipa.
5“Me ne wo nka,” sɛnea Asafo Awurade se ni,
“Mɛpagyaw wʼatade akɔ soro.
Mɛma amanaman ahu wʼadagyaw
na ahenni ahorow nso ahu wʼanimguase.
6Mede fi bɛsra wo ho,
mebu wo animtiaa
na mama nnipa ahwɛ wo.
7Obiara a obehu wo beguan afi wo ho aka se,
‘Ninewe adwiriw, na hena na obesu no?’
Ɛhe na menya obi akyekye wo werɛ?”
8Wuye sen Tebes a
ɛda Asubɔnten Nil ho a
nsu atwa ne ho ahyia ana?
Asubɔnten bɔ ne ho ban
na nsu yɛ ne fasu.
9Kus ne Misraim yɛ ne dɔm a wontumi nkan wɔn.
Put ne Libia ka nʼadomfo ho.
10Nanso wɔfaa no nnommum
twaa no asu.
Wɔtow ne nkokoaa hwehwee fam
ma wɔtetee wɔ mmɔnten so.
Wɔbɔɔ nʼadehye so ntonto,
na nʼatitiriw nso wɔde nkɔnsɔnkɔnsɔn guguu wɔn.
11Wo nso wobɛbow
Na wubehintaw wo ho
de akɔpɛ guankɔbea wɔ atamfo nkyɛn.
12Wʼaban nyinaa te sɛ borɔdɔma nnua
a asow aba foforo:
sɛ wɔwosow a
aba no tetew gu ma nea ɔrehwehwɛ bi adi.
13Hwɛ wʼakofo
wɔn nyinaa yɛ mmea!
Wʼasase so apon ano deda hɔ ma wʼatamfo;
ogya ahyew wʼapon no akyi adaban.
14Sesaw nsu sie ma bere a wɔatua mo ano no.
Yere wo bammɔ mu!
Wɔw dɔte no
na siesie ntayaa a wɔato no!
15Ɛhɔ na ogya bɛhyew wo;
afoa betwa wo ahwe fam,
wobedi wo nam sɛ mmoadabikuw.
Monnɔ sɛ tɛwtɛw,
mo ase mfɛe sɛ mmoadabi!
16Woama wʼaguadifo adɔɔso,
wɔn dodow asen ɔsoro nsoromma,
nanso wɔte sɛ mmoadabi a wɔbɔ asase no kwaterekwa
na afei wotu kɔ.
17Wʼawɛmfo te sɛ mmoadabi.
Wʼadwumayɛfo te sɛ mmoadabi akuw
a wɔsensam ban ho awɔw da.
Nanso sɛ owia pue a wotu kɔ,
na obi nnim faako a wɔkɔ.
18Asiriahene wo nguanhwɛfo retɔ nko.
Wʼanuonyamfo deda hɔ rehome.
Wo nkurɔfo abɔ apete wɔ mmepɔw no so
a wonni anoboaboafo.
19Aduru biara rentumi nkum wʼapirakuru no;
wo kuru no bekum wo.
Obiara a ɔte wo nka no
bɔ ne nsam wɔ wʼasehwe ho,
Na hena koraa na wʼatirimɔdensɛm
no bi nkaa no da?
